เจ้าหญิงก้อนหิน กับ เจ้าชายน้ำหยด

เนื้อเรื่อง

เจ้าหญิงก้อนหิน กับ เจ้าชายน้ำหยด
เจ้าหญิงก้อนหิน หลังจากผิดหวังในความรัก เจ้าหญิงก็เสียใจ นั่งนิ่งไม่เคลื่อนไหว จนร่างกายค่อยๆ กลายเป็นหิน

ชายใดสามารถทนกอดก้อนหินได้ด้วยความรักจริง
ก้อนหินจะกลับมาเป็นเจ้าหญิงงดงามดั่งเดิม
เจ้าชายน้ำหยดอ่านแผ่นป้ายหน้าก้อนหินรูปทรงประหลาดอย่างสนใจ
ทันใดยนั้นจึงเอ่ยปากถามคนเฝ้าก้อนหิน

เจ้าชาย: ต้องกอดนานเท่าไหร่ 
คนเฝ้าก้อนหิน: ไม่รู้... เพราะยังไม่มีใครทนกอดได้สำเร็จสักคน
เจ้าชาย: เราจะกอดเจ้าหญิงเอง
และแล้วเจ้าชายก็ค่อยๆ นั่งลงบรรจงกอดก้อนหินอย่างทะนุถนอม 

หนึ่งปีผ่านไป เจ้าชายน้ำหยดยังกอดก้อนหินอยู่
คนเฝ้าก้อนหิน: นี่ท่านยังกอด ก้อนหินอยู่อีกหรือ... ท่านทำได้อย่างไร
เจ้าชาย: เพราะข้าอยู่กับปัจจุบัน แล้วถ้าเปลี่ยนเป็นท่านกอดก้อนหิน หนึ่งวัน
            ท่านทำได้หรือไม่
คนเฝ้าก้อนหิน: (ตอบโดยไม่ต้องคิด) สบายมาก

เจ้าชาย: แล้วถ้ากอด สองวัน ล่ะ
คนเฝ้าก้อนหิน: อาจเริ่มเบื่อนิดๆ
เจ้าชาย: แล้วถ้า สามวัน สี่วัน หรือสิบวันล่ะ
คนเฝ้าก้อนหิน: ไม่เอา ข้าไม่มีความอดทนขนาดนั้นหรอก
เจ้าชาย: นั่นเพราะท่านไม่อยู่กับปัจจุบัน... 
            ท่านเลยคิดไปก่อนล่วงหน้าว่าไม่ไหว
คนเฝ้าก้อนหิน: ไม่เข้าใจ
เจ้าชาย: ในเมื่อท่านบอกว่ากอดก้อนหินหนึ่งวันได้สบายมาก พรุ่งนี้หรือวันต่อไป 
             มันจะต่างกันตรงไหน มันก็เป็นแค่หนึ่งวัน ที่ผ่านไปเช่นเดียวกัน

เจ้าชายลูบก้อนหินราวกับมีชีวิต
เจ้าชาย: ในสายตาท่าน อาจจะเห็นว่าข้ากอดก้อนหินนี้มาเป็นเวลาหนึ่งปี
            แต่ในความรู้สึกข้า ข้าเพิ่งกอดเจ้าหญิงผ่าน หนึ่งวัน
            มาแค่ 365 ครั้งเท่านั้นเอง
คนเฝ้าก้อนหิน: ข้าก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี แต่ช่างมันเถอะ ข้าต้องการรู้แค่ว่า 
                     ที่ท่านกอดก้อนหินเพราะท่านรักเจ้าหญิงจริงๆ หรือเพราะต้องการเอาชนะ
เจ้าชาย: (ตอบพลางกอดก้อนหิน) ข้ารักจริง

คนเฝ้าก้อนหิน: เอาอย่างนี้ละกันท่าน... นั่นน่ะมันแค่ก้อนหิน ส่วนข้าสิ เจ้าหญิง ตัวจริง 
ทันใดนั้นคนเฝ้าก้อนหินลุกขึ้นยืน ถอดเสื้อผ้าชุดมอมแมมออก กลายเป็นเจ้าหญิงแสนสวย
คนเฝ้าก้อนหิน: ข้าว่า... ท่านมากอดข้าดีกว่า

และแล้วเจ้าหญิงก้อนหิน และ เจ้าชายน้ำหยด ก็ครองคู่กันอย่างมีความสุข....