ผมติดตามฟิคนี้ตั้งแต่เปิดตัวเลยฮะ แล้วก็ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ฟิคเรื่องนี้ใช้คำบรรยายดีมากเลยครับ ไม่ติดขัด เนื้อเรื่องไหลไปไม่เร็วเกิน แถมไม่ได้มีแต่หนีซอมบี้เอามันส์อย่างเดียว รักดราม่ากับฉากพรีเมียมกินใจผมครับ 555 ความรักนี้เกินบรรยาย เข้าใจความรู้สึกพี่อูมินเลยครับ 555 ขอให้พี่มลินแต่งออกมาเรื่อยๆนะครับ รักนะครับ ซารังเฮ อิอิ

ติดตามไรท์เตอร์มาตั้งแต่ฟิควีโฮปข้างห้องแล้วครับ เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องที่ดีเลย เป็นเรื่องแรกๆที่ได้เริ่มอ่านฟิคของวงบังทันเลยครับ กดฟอลโลวทวิตเตอร์ของไรท์เตอร์แล้วตั้งแต่ครั้งนั้นเช่นกัน เห็นไรท์เตอร์บ่นอะไรเยอะแยะเลยครับ 555 จนวันนี้ไปเห็นไรท์เตอร์รีแท็กของเรื่องนี้มาบนไทม์ไลน์ จะว่าไปก็ไม่ได้เพิ่งเห็นนะครับ เห็นแท็กเรื่องนี้นานแล้ว แต่ยังไม่มีอารมณ์อ่านเท่าไหร่ จนวันนี้เห็นแท็กก็เลยลองเข้าไปดูที่คนพูดๆกัน ดูได้แค่สองทวิตแรกก็กดเข้ามาหน้าฟิคแล้ว ได้ดูคำโปรยที่เขียนไว้ที่หน้าฟิคก็กดเฟบไว้เลยครับ มันถูกใจยังไงก็ไม่รู้ ผมเป็นคนชอบอ่านฟิคที่เป็นพล็อตหม่นๆอยู่ด้วยมั้งครับก็เลยถูกใจเป็นพิเศษ แต่ที่ถูกใจคือมันเหมือนสามารถเอาภาพในซีรีส์ฮวายังยอนฮวามาใส่ในนี้ได้ ทฤษฎีMVของบังทันที่เคยมีคนอธิบายว่ามันเชื่อมโยงกับเรื่องปีเตอร์แพนทำให้ผมชอบซีรีส์นี้มากๆเลยครับ มีความคิดที่จะแต่งฟิคแนวนี้หลายครั้งมากแต่ก็ไม่ได้มีเวลาที่จะทำมันจริงๆจังๆสักที ใช่ครับผมเป็นไรท์เตอร์เหมือนกัน เจ้าของ #ฟิคนักแคส ไงครับ 555 ผมอ่านวีโฮปข้างห้องไปนานมากจนจำแทบไม่ได้แล้วว่าภาษาการบรรยายของไรท์เตอร์เป็นยังไง แอบคิดเหมือนกันว่าเรื่องนี้การบรรยายจะทำให้ผมเสียอารมณ์ไปรึเปล่า เพราะว่าผมเป็นคนที่พิถีพิถันกับการอ่านฟิคแต่ละเรื่องมาก ผมชอบการบรรยายที่ดูเป็นระเบียบและไม่ใช่การเขียนมั่วๆ ฟิคชั่นหลายเรื่องที่ทุกคนแต่งขึ้นมาเพื่ออะไรก็ตาม มักเป็นการแต่งที่ดูเด๋อๆอะครับ ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรในการอธิบาย ขอให้เข้าใจว่ามันเด๋อ เด๋อๆด๋าๆลูกอีเด๋อ ร่างสูงเห็นร่างบางก็สะดุดและหลงรักอยากจะจับเอวบางกระแทกบลาๆ พล็อตแบบนี้หาได้ทั่วไป ถึงจะหาอะไรแปลกใหม่มาใส่แต่ถ้าการดำเนินเรื่องยังคงยึดติดแบบเดิมมันก็ไม่น่าสนใจอยู่ดี ฟิคที่พล็อตต่างอย่างเรื่องนี้เลยดึงดูดความสนใจให้คนอย่างผมได้มากเลยทีเดียว แค่คำว่าเด็กหลงก็สื่ออะไรหลายๆอย่างออกมาได้แล้ว ผมเป็นคนที่ชอบพูดแค่คำๆเดียวแต่สามารถสื่ออะไรหลายอย่างได้ในใจของผู้ฟังและผู้รับฟังเอง ผมลองกดเข้าไปดูโพรลอค เห็นบรรทัดแปลกๆก็สะกิดใจนิดๆแต่ก็ไม่ได้อะไร แต่พอได้อ่านมาหนึ่งพารากราฟก็รู้เลยว่าฟิคเรื่องนี้ไม่เหมือนกับเรื่องลูกอีเด๋อ การบรรยายมันดูนวนิยายวรรณกรรมสากลพอที่จะเขียนเป็นหนังสือขายได้หากปรับแต่งอีกนิดหน่อยก็จะเพอร์เฟคเลย ภาษาการบรรยายไม่ใช่การเขียนยาวๆเพื่อสื่อโดยใช้คำเปรียบที่สวยหรูแต่เป็นการใช้บรรทัดสั้นๆหลายบรรทัดเพื่อสื่อความเป็นไปของความรู้สึกในฉากนั้น เป็นเรื่องที่ดีมากเลยนะครับผมชอบมากเลย ส่วนพล็อตก็อย่างที่พูดไปในตอนต้นว่าชอบอะไรที่มันหม่นๆอย่างนี้อยู่แล้ว อีกส่วนที่ชอบก็คือการวางไทม์ไลน์ของแต่ละตอนให้ดูเหมือนในตอนนั้นมีอะไรที่เด่นเป็นหลัก การเริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวละครตัวหนึ่ง เล่าความหลัง ประวัติความเป็นมาซึ่งเลวร้ายมากขนาดไหน จบลงด้วยการเล่านิทานที่สามารถเชื่อมโยงและสื่อถึงตัวละครนั้นๆได้ รู้ไหมครับระหว่างที่ผมอ่านผมก็นั่งคิดอยู่ในใจมาตลอดว่าเฮ้ยชอบมากๆเลย คิดได้ยังไงเนี่ย ดีจังเลยเขาคิดได้ยังไงนะ ชอบมากจริงๆครับ เนื้อเรื่องของแต่ละตัวละคร หากมองเผินก็แค่เป็นการสร้างเรื่องของพ่อแม่ที่มันโหดร้ายๆซ้ำๆกันไป แต่ถ้ามองในเชิงลึกลงไป มันสื่อให้เห็นถึงความไม่ยุติธรรมของโลก ความโชคร้ายของเด็กคนนึงที่ถูกพระเจ้าหันหลังให้ ชอบโควทเกี่ยวกับพระเจ้าที่เป็นแกนหลักของเรื่องมากเลยครับ รู้สึกดีที่สามารถเอาตัวละครที่เจอเรื่องร้ายๆที่คล้ายกันมาอยู่ร่วมกันและให้ตัวเอกคนหนึ่งเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์นั้น เป็นฟิคที่แปลกใหม่จริงๆครับ อย่างที่บอกไม่ควรเป็นแค่ฟิคเลยจริงๆ มันควรเป็นนวนิยายเรื่องใหญ่โตเรื่องหนึ่งเลยมากกว่า อืม...ไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรอีกที่ยังไม่ได้ชม แล้วก็ไม่มีอะไรที่จะติด้วยครับ ไม่รู้ว่าเพราะมันถูกใจตัวเองไปซะหมดก็เลยหาจุดบกพร่องไม่เจอรึเปล่า 555 เอาเป็นว่าชอบจริงๆครับ ใครที่กำลังอ่านคำนิยมของผมอยู่ก็ขอให้รู้ว่าฟิคเรื่องนี้จริงๆครับ หากคุณเป็นคนชอบสิ่งที่เรียกว่างานเขียนจริงๆ ไม่ใช่พวกลูกอีเด๋อที่หาแต่ฟิคลูกอีเด๋ออ่าน ฟิคเรื่องควรค่าแก่การเสียเวลาให้จริงๆครับ อ่านรวดเดียวจบเลยครับผม ดีมากเลยจริงๆ ยังรอภาคต่อไปอยู่นะครับผม เห็นว่าเป็นปีเตอร์แพน หวังว่าจะมีอะไรมากขึ้นมากกว่าเดิมอีกนะครับ ขอบคุณมากที่เขียนฟิคดีๆให้อ่านกันครับผม ผมเป็นคนที่ไม่ค่อยคอมเม้นท์ให้ฟิค ยิ่งคำนิยมก็ไม่ค่อยเขียนอยู่แล้วยกเว้นจะเป็นของเพื่อนๆกันเองหรือชอบมากๆ เรื่องนี้ผมชอบจริงๆครับเลยเขียนให้ จะรอปีเตอร์แพนครับ

ที่รู้ก็เพราะเราก็เป็นเด็กมอนี้เหมือนกันน่ะสิ พออ่านแล้วมันเห็นภาพทุกภาพเลยว่าสถานที่นั้น ๆ มันเป็นยังไง ชอบมาก ๆ เลยครับ การดำเนินเรื่องไปเรื่อย ๆ แบบนี้ บอกตรง ๆ ว่ามีคนแนะนำมาแล้วกดอ่านอย่างไม่ลังเลเลย ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นดึกมาก ๆ แล้วอีกวันสอบ พูดตรงนี้ว่าใจหมามากที่เลือกฟิคแทนที่จะอ่านหนังสือ 555 เอาเป็นว่าฟิคเรื่องนี้ดีท ตัวละครตลกดี มุกบางมุกถึงจะแป้กแต่อ่านไปสักพักก็ขำขึ้นมาซะงั้น แปลกใจตัวเองเหมือนกัน 555 แต่ที่ชอบที่สุดในเรื่องนี้ก็คงจะเป็นเรื่องโลเคชั่นนี่แหละครับ สู้ ๆ นะ เขียนต่อเรื่อย ๆ เลย รออ่านอยู่นะครับ ไรท์เตอร์น่ารักที่สุด

สวัสดีค่ะ นี่คือนักอ่านเงา พูดง่ายๆ คือเป็นผีล่องลอยไปมาผ่านหน้าฟิคนี้มานับครั้งไม่ถ้วน รู้สึกว่าตัวเองเป็นเมอร์เทิลจอมคร่ำครวญในแฮร์รี่พอตเตอร์เลยค่ะ ฟิคเรื่องนี้เป็นฟิคยุนมินที่ดิฉันเจอสมัยกำลังติ่งแรงและเพิ่งเปิดฟิคของตัวเองไปค่ะ ดิฉันได้ลองมาอ่านดู คุณรู้ไหมคะว่านาทีแรกที่อ่านเนื้อเรื่องไปได้นิดเดียว ดิฉันโดนใจและยกให้เรื่องนี้เป็นอันดับหนึ่งในขณะนั้นทันที เหตุผลมีหลากหลายค่ะ ภาษาการบรรยาย บางช่วงอาจจะไม่ถูกรสนิยมของดิฉันบ้าง แต่ก็นิดเดียวจริงๆ ค่ะ นอกนั้นคือดีที่สุดค่ะ บรรยายได้ดีงามตามข้างถนน ลำดับฉากได้ดีแถมพล็อตยังเก๋ไก๋สไลเดอร์ แบบว่าแหวกแนวทุกสิ่งอย่างในความฟิคบังทันคู่ยุนมิน อีกอย่างชอบคาแร็กเตอร์ที่ดูน่ารักปนแมนของจีมินด้วยค่ะ ดิฉันหลงไหลมาก พี่ยุนกิก็โรแมนซ์อีกค่ะ เข้ากันมากเลย เรายังตามอ่านไปเรื่อยๆนะคะ ถึงจะนานๆอัพทีเพราะเราก็เข้าใจดีว่าไรท์เตอร์มีสิ่งอื่นต้องทำในชีวิต แต่ก็ขออย่าลอยแพหรือจู่ๆก็ลบบทความทิ้งเลยนะคะ ด้วยความกรุณาแด่มิตรรักแฟนฟิค สุดท้ายนี้ ฟิคนี้ดี ใครเผลอเข้ามาดู ก็อ่านเถอะค่ะ แล้วคุณจะเขินกุกๆ คืออะไรหรอคะ ก็เขินเหมือนไก่ไงคะ แล้วมันเกี่ยวอะไรกัน ก็ไม่รู้ค่ะ เอาเป็นว่า บายค่ะ เบลอ จากไรท์เตอร์ #ฟิคนักแคส ก็วนๆกันอยู่แบบนี้ล่ะค่ะ

จะว่าไงดีล่ะ คือผมรู้จักฟิคนี้จากรุ่นพี่ของผมน่ะครับ บอกไปว่าอยากได้อะไรน่ารักๆมาอ่านบ้าง ก็เลยได้เรื่องนี้มาอะครับ ตอนแรกก็อ่านไปแค่ตอนแรกแต่ก็ยังไม่มีเวลาได้อ่านต่อ แต่ตอนนี้ปิดเทอมแล้วก็เลยได้อ่านข้ามวันเลย ตอนนี้ยังไม่ได้นอนเลยจากเมื่อคืนน่ะครับ 55555 สิ่งที่ทำให้ผมเลือกที่จะเขียนคำนิยมให้ฟิคนี้คือ ผมชอบการบรรยายในฟิคนี้นะครับ เป็นประโยคสั้นๆ ง่ายๆ แต่มันดูสวยงามมากๆ หาได้ยากนะครับงานเขียนแบบนี้ ผมชอบประโยคหลายๆประโยคในฟิคเรื่องนี้มากเลยครับ มุมมองความรักของคนรอบตัวพี่มีนก็ดีไปหมดเลย คงจะมาจากไรท์เตอร์ใช่ไหมครับ? 55555 โคตรชอบเลยอะครับบอกตรงๆ อีกเรื่องคือ บรรยากาศในฟิค ซีนต่างๆ มันให้ความรู้สึกเหมือนดูหนังฝรั่งเรื่องนึงเลยครับ ฉากพี่มีนช่วงแรกมันให้ความรู้สึกเหงาๆโสดๆใจกลางเมืองมากๆเลยครับ อีกซีนนึงที่ชอบคือเชียงใหม่ครับ ชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ ดูแล้วก็นึกถึงหนังไทยเรื่องนึงที่เป็นคนเหนือพูดๆกัน ชอบมากเลยครับ อีกซีนที่จะดูสำคัญอันนี้ชอบการเล่าเรื่องช่วงที่ดราม่าอะครับ เจ็บมากกกกเลยย ถึงคอนฟลิกที่ทำให้พี่มีนเหวี่ยงจะดูงี่เง่าเกินเบอร์ไปหน่อย แต่พาร์ทเจ็บก็คือเจ็บอะครับ ชอบบมากเลยยย โดยสรุปแล้ว ฟิคนี้เป็นอะไรที่ดีมากเลยครับ โคตรชอบเลลยครับบบ