เปิดเข้ามาอ่านเพราะชื่อ "กลีบลำดวน" รับประกันว่าจะไม่ผิดหวัง ด้วยการนำเสนอในอีกรูปแบบหนึ่ง ที่อ่านแล้วไม่สะดุด สำนวนและภาษาที่ใช้มีเอกลักษณ์ สื่อให้เห็นภาพและรู้สึกคล้อยตามไปกับทุกตัวละคร อ่านแล้วสนุก มีความสุข ซึมซับความอ่อนหวาน ละเมียดละไม ตามสไตล์กลีบลำดวน อ่านแล้วก็อยากอ่านอีก

ในตอนแรกไม่คิดว่าจะมีอะไรซับซ้อนซ่อนอยู่ แต่พออ่านไป สิ่งที่ต้องค้นหาก็ค่อยๆเปิดเผยออกมาทีละนิด ความทรงจำที่กำลังหวนคืนกลับมาอย่างช้าๆ เขาและเธอเคยเป็นเช่นไรในอดีต ความจริงที่ดูเหมือนจะโหดร้าย เจ็บปวด สารัมภ์อาจจะโชคดีที่จำอะไรไม่ได้ ชาคีณผู้เฝ้ารอมาตลอด เขาอบอุ่น มั่นคง เขายังคงเป็นพระเอกในฝันของสาวๆ ให้ต้องอิจฉาสารัมภ์วันละหลายรอบเลยค่ะ

เปิดเข้ามาอ่าน เพราะชื่อเรื่อง ที่ใช้คำสวยและชวนติดตาม พออ่านไปก็หยุดไม่ได้ ด้วยความน่าสนใจของเนื้อเรื่องและตัวละคร พระเอกเป็นหนุ่มมีปัญหา ขาดความอบอุ่น เอาแต่ใจ ไม่มีตรงไหนที่ดีเอาเสียเลย เป็นอย่างนี้ต่อไปเห็นทีว่าจะไม่รอด เจ้าคุณปู่ถึงต้องเขียนพินัยกรรมเด็ด ให้สาวห้าว ผมสั้น หน้าตาเหมือนหนุ่มน้อย มาดัดสันดาน เอ๊ย ดัดนิสัยให้เป็นผู้เป็นคนกับเขาบ้าง ความจริงแล้วลึกลงไปเขาเป็นคนอ่อนโยน เวลา 1 ปีจะทำให้เปลี่ยนไปได้หรือไม่ อย่างไร

ไรเตอร์ดำเนินเรื่องได้กระชับ ได้เห็นความเป็นไปของตัวละครอย่างต่อเนื่อง ภาษาที่ใช้ก็ลื่นไหล ไม่ติดขัด อ่านแล้วได้ทั้งความสนุก เพลิดเพลิน แล้วยังได้ข้อคิดอะไรอีกหลายอย่าง อ่านแล้วก็ทำให้อยากอ่านเรื่องอื่นๆของไรเตอร์ค่ะ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆอย่างนี้นะคะ

เข้ามาอ่านก็ดรามาตั้งแต่ตอนแรกเลย ไรเตอร์มีวิธีดำเนินเรื่องให้ต้องคิด ต้องสงสัย ว่าทำไมพระเอกถึงต้องร้ายขนาดนี้ ทำไมนางเอกถึงต้องทนเจ็บปวด ทนที่จะต้องรู้สึกผิดอยู่ตลอดเวลา บางตอนขัดใจกับการกระทำของนางเอก แต่บางตอนสงสารจนไม่รู้จะบอกว่ายังไงเลยค่ะ ยิ่งอ่านมาถึงประโยคนี้ แบบว่าน้ำตาซึม

"การมีชีวิตอยู่อย่างไร้หัวใจ อย่างน้อยก็ดีกว่าการจากไปอย่างคนไร้ค่า"

การบรรยายความรู้สึกของตัวละคร อยากให้เต็มสิบเลยค่ะ สมเป็นมืออาชีพ อ่านแล้วได้อารมณ์ ความรู้สึกคล้อยตามไปกับทุกตัวละครเลย ภาษาที่ใช้ไม่มีติดขัด เขียนได้ลื่นไหล
คำผิดเกือบไม่มีเลย อ่านแล้วต้องถอนหายใจ แต่ก็ยิ่งอยากอ่านต่อ จะติดตามต่อไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆอย่างนี้ค่ะ

เป็นอีกเรื่องที่เข้ามาอ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะ นามปากกา "กวินทรา" รับประกันความสนุก ไม่หวานเกิน แต่อ่านเพลินจนจบตอนโดยไม่รู้ตัว พระ-นางเรื่องนี้เป็นฝาแฝด ต้องจำชื่อจำหน้า จำคาแรคเตอร์ไว้เพื่อไม่ให้สับสน แต่น้องเปิ้ลก็เขียนให้อ่านง่าย ตัวละครทุกตัวมีความเป็นตัวของตัวเอง อ่านไป ลุ้นไป เมื่อไหร่จะจับคู่กันสักที ต้องติดตามดูกันต่อไปค่ะ

แค่ชื่อเรื่องก็ให้สงสัยว่า ทำไมถึงต้องเป็นหมอนวดจำเป็น แถมมีเจ้าพ่อแบบจำใจอีก การบรรยายลื่นไหล ภาษาที่ใช้ก็อ่านง่าย ไม่สะดุด ทำให้เรื่องน่าติดตาม นางเอกชีช่างไม่กลัวใคร พระเอกก็ร้ายไม่เบา เข้าตำรา ชิงก็ราข่าก็แรง แค่เริ่มต้นก็สนุก จนแทบอดใจรอที่จะอ่านตอนใหม่ไม่ไหวเลยค่ะ พออ่านเรื่องนี้แล้วก็ทำให้อยากอ่านเรื่องอื่นของไรเตอร์ด้วย(เสียดายที่ลบไปหมดแล้ว)