ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fanfic Baramos หัวขโมยแห่งบารามอส ตอน ปีสุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.49K
      28
      9 มี.ค. 53

    " รุก"�
    เสียงประกาศศึกเมื่อขยับม้ามาข้างหน้า� คิ้วเรียวของคู๋แข่งขมวดนิด ๆ ก่อนขยับบิชอบไปกินม้า
    " รุก"�
    เสียงประกาศซ้ำอีกหนพร้อมกับการขยับเรือไปทางขวา คราวนี้สีหน้าคู่แข่งชักเริ่มเครียด ก่อนจะโยกคิงไปทางซ้าย
    " รุกฆาต"�
    เสียงประกาศชัยชนะ พร้อมกับขยับบิชอบไปกินเรือ
    " อีกตา"�
    เจ้าของนัยน์ตาสีม่วงเอ่ยขึ้น ทำให้นัยน์ตาสีน้ำตาลพราวระยับ
    " อยากแก้มือว่างั้น"
    " ว่างั้นก็ได้" ไม่พูดเปล่า คนอยากแก้มือรีบเรียงตัวใหม่ โดยไม่ลืมหยิบบิอบสองตัวกับม้าหน่งออกจากกระดาน� แต่คนตรงหน้ากลับไม่ใส่ใจ� มิหนำซ้ำยังหยิบเรือออกเพิ่มอีกด้วย
    " ฝีมือขนาดแก� แค่นี้เหลือหลาย"
    " แกนี่มันปากหมาจริง ๆ"�
    นักฆ่าหนุ่มบ่นอย่างไม่จริงจัง นัยน์ตาสีน้ำตาลฉายแววขบขันก่อนจะเริ่มยั่วตามนิสัย
    " ก็แน่ล่ะ� ใครมันจะไปปากหวานสู้เจ้าหญิงคนงามของนายได้"
    คนถูกยั่วหน้าขึ้นสีจัด� นึกอยากหยิบเรือมาปาหัวมันซักทีถ้าไม่ติดว่า ธิดาแก่งความมืดตรงหน้านั้นเป็นนักตีความที่ห่วยแตกเกินจะบรรยาย
    อย่างตอนศึกชิงตำแหน่งผู้พิทักป้อมที่เขามองซ้ายมองขวาดูต้นทาง� พอมันผ่านมาก็บอกว่า� มองหาเจ้าหญิงงี่เง่านั่น
    มันเอาสมองส่วนไหนไปคิด
    ถ้าคราวนี้เขาขว้างเรือใส่มัน คงกลายเป็นว่าเขาอาย
    แย่...
    " นั่นไง� เงียบไปเลย แปลว่าจริงสินะ อยากรู็จริง ๆว่่าเจ้าหญิงของนายจะพูดยังไง"
    นั่นไงล่ะ...
    ขนาดนั่งนิ่ง ๆยังเอาไปตีความได้เป็นบ้าเป็นหลัง
    คิดแล้วก็อยากจะยันมันให้ตกเก้าอี้ซักโครม� ถ้าไม่ติดว่าเจ้านี่ชอบไปฟ้องเพื่อนอีกคน� แถมเจ้านั่นก็หลงคารมมันทุกรอบ�
    ก็แน่ล่ะ� คนอย่างเฟรินหรือจะพูดความจริงทั้งหมด� มันต้องบิดเบือนเรื่องเป็นธรรมดา โดยเฉพาะ หากมันจะทำให้เขาถูกเจ้าชายมาดมากนั่นว่าเอาว่า เขาไร้ฝีมือจนต้องมารังแกผู้หญิง� ที่เขาอยากจะพูดเหลือเกินว่า
    ผู้หญิงบ้านไหนเป็นแบบเจ้านี่...
    " นายจะเอาไปพูดกับคาโลรึไง"
    คนพูดหวังจะเห็นเจ้าตัวยุ่งหน้าขึ้นสี แต่ผิดคาดเมื่อเจ้าหล่อนนิ่งสนิท นัยน์ตาสีน้ำตาลฉายแววกะล่อน
    " ก็ใช่น่ะสิ"
    คิลส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
    " ดีแล้ว� ก็หัดไปพูดหวาน ๆกับมันบ้าง� รายน้นเขารออยู่� แกไม่รู้หรือไงว่าคาโลมันเป็นคนโรแมนติก"
    เฟรินทำหน้าเหยเก
    โรแมนติกบ้านมันเป็นแบบนี้หรือไง
    วัน ๆ เอาแต่ส่งสายตาเย็นเยือกมาให้� ถ้าไม่ใช่ว่าเธอชินแล้วเพราะอยู่กับมันมาหกปีกว่า
    คงมีการท้าต่อยกันบ้าง
    แฟนประสาอะไร� แค่พูดหวาน ๆ ยังไม่เป็น
    คิดแล้วก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา� แล้วตัดหัวข้อสนทนาทิ้งไป
    " แกว่าป้อมอัศวินจะเป็นยังไง" คำถามไม่บอกอะไรแน่ชัด� แต่ก็ทำให้คนฟังยิ้มพรายราว เจอคำถามถูกใจ� นัยน์คาสีม่วงพราวระยับอย่างขบขัน
    " ป้อมอัศวินที่มีเจ้าหญิงแห่งเดมอสเป็นผู้คุมกฎน่ะหรือ" น้ำเสียงกลั้วหัวเราะจากทายาทนักฆ่าแห่งซาเรสเรียกเสียงหัวเราะให้ดังขึ้นจากปากผู้คุมกฎผู้มีศักดิ์เป็นถึงเจ้าหญิงแห่งเดมอสและบารามอส
    " ยังไม่หมด ๆ ยังมีผู้พิทักษ์ป้อมที่เป็นถึงนักฆ่าแห่งซาเรสเลยนา� แล้วที่สำคัญมีหัวหน้าป้อมเป็นเจ้าชายน้ำแข็งเดินได้� สงสัยป้อมอัศวินคงกลายเป็นภูเขาไฟน้ำแข็งที่เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาวแน่ ๆ" คนช่างพูดพูดขึ้น ก่อนจะต่อด้วยเสียงมั่นใจ�
    " ป้อมอัศวินที่แสนเเกรียงไกรจะล่มลงก็คราาวนี้ล่ะน้า"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×