จำเลยรักซาตาน

ลำดับตอนที่ #45 : เกมรักร้ายของนายนักรักตอนที่5

 

ข้อหนึ่งคือผมไม่ได้ตั้งใจจะตามมันเป็นรายการตามติดชีวิตมัน

และข้อสองคือมึงช่วยกรุณาอย่าจาบจ้วงความเป็นเอกบุรุษของกูต่อหน้าแฟนคลับผู้คลั้งใคร่ป๋าริทได้มั้ยครับ

และข้อสุดท้าย คือมึงไม่ต้องทำหน้านิ่งมองกูเหมือนจะแดกกูอยู่ตลอดเวลาก็ได้ ป๋าไม่เคยกลัวใครนะเฟ้ยไม่เคยกลัวใคร นี้ริทสิทธิ์บัวขาว

"นั้งลง"

"คร้าบบบบบบ" ผมพูดเสียงอ่อนเสียงหวานไอที่กล่าวมาข้างต้นลืมๆมันไปเหอะ ผมนั้งลงอย่างปลงตกในชะตากรรมว่าที่เมียยากูซ่า ผู้ที่เคยใช้ชีวิตพลาดพลั้งเพียงเพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์(อะไรนะ เฮ้ยผมไม่ได้ท้องไม่มีพ่อ ไม่ได้โฆษณา ดูแรกซ์ ผมจะเข้าดราม่าแล้วนะ ขอเวลาปราดน้ำตาสามนาที)ก็อย่างที่คุณได้อ่านตั้งแต่ตอนที่หนึ่งถึงตอนที่สามชีวิตป๋าอาภัพโดนยากูซ่าซั่ม แถมชีวิตเพลย์บอยชื่อดังตั้งมาย้อยยับทำให้สาวๆต้องเสียน้ำตากันเป็นโหลๆจนน้ำจะท่วมกรุงเทพเพราะไอเด็กตาหวานคนเดียว อิสรภาพผมถูกคุกคาม แถมจะทำอะไรจะไปไหนก็ไม่ได้ ยังต้องตัวติดมันอย่างกับแตงเม

ไม่หน้าเกิดมาหล่อเลยป๋า ใครๆก็หลงใครๆก็รัก

โอ๊ยใครมีน้ำกรดมาสาดหน้าป๋าที ป๋าอยากเสียโฉม

"ทำหน้าทำตาเหมือนคนปัญญาอ่อน" เสียงพูดเย็นเฉียบทำเอาผมสดุ้งเฮือก ไอกันมองหน้าผมเหมือนผมเป็นพวกคนโรคจิต

ชิส์ ผมเบนหน้าหนีไปอีกทาง ไม่รู้ว่าไอกันมาที่นี้หาพระแสงทำติ้วอะไร มันพาผมเข้าพับ จะดิ้นๆเต้นๆก็ไม่ได้ เห็นเจ้าตัวมองแบบเย็นชานั่งใฝ่ห้าง ใส่แว่นตาเรย์แบรน์ มาดเจ้าพ่อ มีลูกน้องประกบซ้ายขวาแบบในหนัง ทำไมกูไม่เห็นมุมนี้ของมึงมาก่อนว่ะไอกัน

ทามมายไม่เปิดเผยตัวตนจริงของมึง กูจะได้ไม่ต้องพลาดท่ามาอยู่ใต้ร่างของมึงแบบวันนั้น

ยิ่งคิดก็แค้น

ผมกระดกโค้กเข้าปาก (แม่มไม่ให้กินเหล้า)หึ๋ย มองค้อนๆคว่ำไอหน้าดำแต่ก็คงป่วยการณ์ไปแล้วล่ะ ไอกันมันมองผมเหมือนผมเป็นตัวประหลาด

"นาย "ลูกน้องไอกันกระซิบข้างหูพยักเพยิดเห็นผู้ชายสองสามคนเดินผ่านหน้าไป

"รอฉันอยู่ตรงนี้  "

เ"ข้าใจมั้ย" ขึ้นเสียงใส่กูอีก

"เออ "พูดจบไอตาหวานมันก็เดินตามผู้ชายกลุ่มนั้นไปพร้อมกับลูกน้องมัน มันคงไม่ไปยิงกันแบบไหนหนังหรอกมั้ง ช่างมันถ้ามึงตายกูจะได้มีผัว เอ๋ยเมียใหม่สักที

เสียงเพลงยามคำคืนดังสนั่น ผมยิ้มโปรยเสน่ห์ให้สาวๆที่ชูแก้วเหล้าให้

คริสริม่าป๋าริทมันกระเด็นเข้าตาชิมิ

มามะมาตกหลุมรักป๋าซะดีๆ

"ขอฉันนั่งด้วยคนได้มั๊ยค่ะ" ผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาหาผม อือหือ น่มน๊มใหญ่มาก เธอชูแก้วเหล้าให้ผม ชุดเดรสสีแดงที่แวกกลางอก ทำเอาป๋าอย่างผมกลืนน้ำลายเอื๊อก  แต่ผมกับไม่ได้สังเกตว่าเธอมีรอยสักบางอย่างที่หลัง (เพราะมองแต่ขาอ่อน)

"สักแก้วมั๊ยค่ะคุณ..."

ยิ้มสวยด้วย อัยยะ ผมยิ้มมีมาด

"ริทครับ แล้วคุณ"

"แกรนด์ค่ะ "เธอส่งเหล้าให้ผมนั่งลงบนตัก ยิ้มยั่วแบบมีมารยาท

ทำแบบนี้ชวนขึ้นเตียงเลยเถอะ ผมกระดกเหล้าแก้วนั้นเข้าปาก มองเธอด้วยสายตาวิบวับ ริมฝีปากแดงอวบอิ่มเผยอยิ้มน้อยๆอย่างสบายอารมณ์ มือสวยเขี่ยกระดุมเสื้อผมเล่น แถมยังประทับลิปสติกสีแดงสดแนบไว้ที่ปกคอ

ทันทีที่เหล้าแก้วนั้นเข้าปากผมรู้สึกร้อนลุ่มเเปลกๆ

"ไปกันมั้ยค่ะ "แกรนด์ชวนผม เธอยิ้มยั่วยวนมองซ้ายมองขวา ผมมองหน้าเธอ ยิ้มหวานให้อย่างคนไม่มีสติ ป๋าร้อน บอกมาคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง หุหุ

ผมกอดเอวเธอไว้

"จะไปไหน" ผมกับแกรนด์หยุดชะงัก ใครว่ะมาขวางทางสวรรค์ของป๋า ผมเอียงคอน้อยๆสัมผัสได้ถึงมือที่จับบนบ่า

เห้ยหน้าตาคุ้นๆว่ะ เหมือนปั๋วป๋าเลย

"กัน" แกรนด์ยิ้มร้าย ยกปืนขึ้นมาจ่อกันเหมือนอย่างกับหนังฮ่องกง

ชื่อกันคุ้นอ่ะ (คุณผู้อ่านคุ้นมั๊ย ใคร้ฟร้า)

แย่งป๋าเรอะ ผมยิ้มตาหวาน ผู้คนในผับกรี๊ดร้องกระจัดกระจาย เสียงปืนดังขึ้นผมถูกไอน้องดำกระชากเข้าไปแนบอก

"บ้าชิพ "น้องตาหวานสบถออกมา แม่สาวน้อยของผมหลบกระสุนอย่างกับสาวนักบู๊

"นายคับจะปล่อยพวกนกนางแอ่นไปเหรอ"

"ปล่อยมันไปก่อน"

ผมนั่งหัวเราะปัญญาอ่อนกับพื้นหมดสภาพ ไอน้องดำมันมองผมดุๆ

"น้องหน้าคุ้นนะ" นี้กูกินอะไรเข้าไปทำไมหัวเราะตลอด 555หน้าไอดำนี้มันคุ้นๆนะ

น้องดำมองคอปกเสื้อผม

"รอยเชี่ยอะไร"

"บอกมาคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง เอิ้ว…เอิ้ว(กูมาวพูดคนละเรื่องกับมัน)'

"มึงได้รู้แน่ว่าคืนนี้อยากได้กี่ครั้ง"

……………………………….

ผมรู้สึกว่าตัวเองถูกแบก หลังจากที่เมาไม่ได้สติ หัวสั่นหัวคลอน

"น้องฉาว ตาหวานจัง" ผมยิ้มให้กับไอเด็กตาหวานที่ยืนอยู่ปรายเตียง

หึหึ น้องตาหวานยิ้มหวานให้

หึ"…หึ อย่าหัวเราะให้ท่าป๋าแบบนั้น" ผมเห็นน้องตาหวานถอดเสื้อตัวเองออก โอโห้ซิกแพคมึงคุ้นว่ะ ไม่ต้องรีบร้อนป๋าไม่รีบ

ผมลุกขึ้นกอดรอบคอไอเด็กบ้านั้นมันปลดเข็มขัดออก โถมตัวหาผม

กูรู้สึกคุ้นมังกรบนหลังมึงแปลกๆ

น้องตาหวานจูบซับต้นคอ ผมเพยอคอให้ไอหน้าหวานมันจูบถนัดๆ เออ แต่ว่ากูไม่คุ้นท่านี้นะ ไออยู่ใต้ร่างคนอื่นนี้ มันไม่ใช่อ่ะมันไม่ใช่ ป๋าอยากเรียกร้องเขตแดนของป่าคืนวิวนี้มันไม่แจ่มจะแดมแจ่มว้าวนะบัดนาว

"น้องฉาวพี่ขออยู่ข้างบนได้มะ" กัดปากมองน้องตาหวาน

ไอสายตาเย็นชาแบบนี้ป๋าเคยเห็นที่ไหนว้า

"ได้สิ" ผมถอดเสื้อกัดริมฝีปากร่าง เห็นร่างคมเข้มนอนอยู่ใต้ร่าง แล้วหัวเราะออกมา รีบถอดเสื้อนักศึกษาตัวเองออก

เอิ้ว…เอิ้ว หยิกแก้มว่าที่เมียสุดที่รักน่ารักอ่ะ เดี๋ยวป๋าจัดให้น้อง นอนรอป๋านิ่งๆ

"ถึงป๋าจะมีปั๋ว แต่ป๋าก็ทำให้หนู เพลียได้นะ อัยยะ"

"เรอะ"

"เออ"

"ออนท็อปนะ "อะไรคือออนท็อปว้า แว้ก เห้ยน้องตาหวานอย่าพึ่ง

"คืนนี้พี่ริทได้เพลียแน่ๆ "น้องตาหวานยิ้มหยองๆ

"เห้ยน้องอย่า อ้ากกกกนั้นมันหน้าที่ป๋า ไม่ใช่ โอ๊ะ อย่าทำแบบนี้ ป๋านะ ป๋า"

หือไม่ฟังป๋าเลย ไอมังกือดำ จะทำก็ทำให้ป๋าไปอยู่วิวเดิมก็ได้

แว้ก ไซร้คอกูเป็นปลาดุกเลย

หือ ทำไมถึงทำกับป๋าได้

..........................................................................................................................................................................................................................................................................................................

จากไรต์


หายไปนานเนอะ 555
ไปอยู่กับรภัทร ตัวเล็กมา
ป๋าริทเจ้าชู้อ่ะ
เเต่อย่างไงก็น่ารักเนาะ