Midnight castle

“มีเพียงผู้เดียวที่สามารถถอนคำสาปและกำจัดอสูรร้ายในคฤหาสน์แห่งนี้ได้...

ในเวลาเที่ยงคืนครึ่ง ของคืนเพ็ญครั้งที่สามพันนับตั้งแต่คืนที่แม่มดร้ายร่ายคำสาป

เธอจะมาพบพวกท่านเอง...”

ชายหนุ่มท่าทางสุขุมนั่งอยู่ลำพังภายในห้องทำงานส่วนตัว มือสองข้างถูกยกขึ้นมาประสานกันตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยกองเอกสาร และหนังสือเล่มหนาที่หน้าปกถูกเขียนด้วยภาษาที่ไม่ได้ถูกใช้แล้วในปัจจุบัน เงาจากแสงจันทร์ที่ส่องผ่านเข้ามาทางกระจกหน้าต่างเผยให้เห็นใบหน้าเรียบเฉย แต่สายตาคมคู่นั้นกลับเต็มไปด้วยความขุ่นมัว เสียงทุ้มของเลขาคนสนิทที่อ่านบันทึกคำทำนายให้ฟังเมื่อครู่นี้ยังคงดังวนเวียนอยู่ในหัวซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนกับเข็มของนาฬิกาที่เดินวนกลับมาที่เดิมอยู่ทุกวัน
 

และไม่ว่าจะพยายามคิดหาทางออกเท่าไหร่ เขาก็ไม่พบว่ามันจะมีทางเลือกอื่นอีก นอกจากต้องรอเวลา

“พวกบรรพบุรุษงี่เง่า” เจ้าของคฤหาสน์หนุ่มพึมพัมกับตัวเอง

“คำสาปร้ายจงบังเกิดแก่บุตรชายทุกคนของครอบครัวของผู้นำการขับไล่เหล่าแม่มดผู้บริสุทธิ์

พวกเขาจะต้องเป็น อย่างที่พวกข้าเป็น

ความยากลำบาก และความโดดเดี่ยวที่พวกข้าได้รับ... พวกเขาก็จะได้สัมผัสเช่นเดียวกัน

พวกข้ามิเคยสร้างความเดือดร้อน พวกข้าเคยอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุขมาช้านาน

แต่ท่าน! ท่านหักหลังพวกข้า!

ขอให้การทรยศครั้งนี้เป็นบทเรียน

จนกว่าจะถึงคืนเพ็ญครั้งที่สามพันนับจากราตรีนี้ เมฆหมอกจึงจะจางหายไป
และดวงสุริยันต์จะกลับมาส่องสว่างอีกครั้ง...”
 

C o m i n g     s o o n  .   .   .





*ฟิคบีสท์ x บิวตี้*


 

ขอบคุณธีมสวย ๆ จากบทความ Owen {Theme;} ของคุณนุ๊กด้วยนะคะ

( http://my.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1160200 )




 

O W E N TM.