ข้อคิดเตือนใจ สำหรับใครหลายคนที่มี “รัก”

เนื้อเรื่อง

 

ความรักนั้น มันก็เหมือนกับ "ผีเสื้อ"

ยิ่งคุณวิ่งเข้าหามันเท่าไหร่ มันก็จะห่างคุณออกไปเท่านั้น

แต่ถ้าคุณปล่อยมันไป มันจะเข้ามาหาคุณเองแหล่ะ

. . . ถ้าคุณไม่คาดหวังกับมันมาก

ความรักสามารถทำให้คุณมีความสุข แต่มักจะทำให้คุณเจ็บปวด

แต่ความรักจะเป็นสิ่งที่พิเศษ ถ้าคุณได้ให้มันกับใครสักคนที่คู่ควร

สำหรับ ใครที่ "ไม่ใคร่โสด"

เค้าบอกว่า...

ความรักไม่ไช่ การเป็นคนดีพร้อม สมบูรณ์ ของใคร

แต่รักคือการหาใครสักคนที่ช่วยให้คุณเป็นคนดีที่สุดเท่าที่คุณดีได้

สำหรับ ใครที่เป็น "คนเจ้าชู้"

อย่าพูดคำว่า "รัก" เลย ถ้าคุณไม่ได้ใส่ใจกับความหมายนั้น

อย่าพูดถึงความรู้สึก ถ้ายังไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น

อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตเค้าเลย ถ้าคุณจะทำให้เค้าเสียใจ

อย่าไปมองลึกถึงดวงตา ถ้าทุกคำพูดของคุณล้วนโกหกทั้งเพ

สำหรับ ใครที่ "อกหัก"

การอกหัก มันยืนยาวตราบเท่าที่คุณต้องการให้มันอยู่กับคุณ

และบาดความรู้สึกคุณได้เจ็บลึกเท่าที่คุณยอมให้บาด

ที่สำคัญก็คือว่ามันไม่ใช่จะพ้นจากสภาวะอกหักได้

แต่มันอยู่ที่ว่า. .. เราเรียนรู้จากมัน ได้แค่ไหน ต่างหาก . . .

สำหรับ ใคร ๆ ที่ "ไร้เดียงสาในรัก"

จะรักได้อย่างไร :

รักแต่อย่าลุ่มหลง คงเส้นคงวาแต่ไม่ดื้อรั้น

แบ่งปัน และ ไม่เอาเปรียบพยายามเข้าใจกันและกัน มากกว่าที่จะเรียกร้อง

หากต้องเจ็บ ก็เจ็บ แต่อย่าเอาความเจ็บนั้น ติดตัวเสมอไป

สำหรับ ใครที่ "มีคนหลงรักอยู่"

เค้าบอกว่า . . .

มันเจ็บปวดที่เห็นคนที่เรารัก มีความสุขกับคนอื่น

แต่มันจะเจ็บปวดยิ่งกว่าถ้าคนที่เรารัก ไม่มีความสุขเมื่ออยู่กับเรา

สำหรับ ใครที่ "กลัวต่อการสารภาพรัก"

ความรักมันเจ็บปวด ถ้าคุณต้องไปบอกเลิกกับใครสักคน

แต่มันจะเจ็บยิ่งกว่า ถ้ามีคนมาบอกเลิกกับคุณ

แต่มันจะเจ็บที่สุด หากคนที่คุณรัก ไม่เคยได้รู้เลยว่า "คุณรักเค้า"

สำหรับ ใคร ๆ ที่ยัง "คบๆ กันอยู่"

เค้าบอกว่า . . .

สิ่งที่น่าเศร้าในชีวิต ก็คือ การที่เราพบ และ รักใครสักคน

จนสุดท้าย พบว่ามันไม่ใช่

และคุณเสียเวลาไปเป็นปีๆ ให้กับคนที่คนที่ไม่คู่ควร

ถ้าเค้าคนนั้นของคุณ ไม่ใช่คนที่ใช่เลยของคุณตอนนี้ แล้วล่ะก็

จะมาเสียเวลา เป็นปีๆ กับเค้าทำไม ปล่อยไปเถิด . . .