เซี่ยหงอี้ ตอน ฟ้าครามงามดังหยก

"เมื่อเจ้าเป็นจักรพรรดิแล้ว ต่อแต่นี้ไปพ่อแม่ทั่วหล้าจักเป็นเสมือนบิดรมารดาของเจ้า บุตรหลานทั้งหลายก็คือธิดาโอรสเสมอกันทั้งนั้น จักมีรักให้ใครหรือผู้ใดมากกว่าผู้อื่นมิได้" คำสอนเดียวของเสด็จพ่อที่จักรพรรดิเทียนหลงยึดถือมาตลอด 20 ปี ต้องพังทลายในพริบตา เมื่อแรกสบตากับดวงตากลมใสดังลูกแก้วของเด็กหญิงชาวบ้านตัวกระจ้อยผู้ช่วยชีวิตพระองค์ท่านไว้...เซี่ยหงอี้ นางไม่เพียงแต่น่ารักน่าเอ็นดูราวกับตุ๊กตาดินปั้น ทั้งยังฉลาดล้ำ รอบรู้ไม่เหมือนใคร แต่ถึงจักทรงนึกรักเอ็นดูเด็กสาวผู้นี้อย่างไร ก็คงทำได้เพียงเก็บซ่อนอารมณ์รักแลปฏิเสธความอาทรที่นางมีให้อย่างไร้เยื่อใยเท่านั้นเท่านั้น...

เรื่องนี้ตั้งใจเขียนเป็นเรื่องยาว โดยเขียนแยกเป็นตอนๆ สำหรับตอน ฟ้าครามงามดังหยก เนื้อเรื่องเกี่ยวกับการผจญภัยระว่างจักรพรรดิเซิ่งอิงแห่งต้าผิง ปลอมองค์เป็นพ่อค้านาม "ว่านชิงหลง" กับเด็กสาวทายาทเทพปราบมาร "เซี่ยหงอี้"ซึ่งสูญเสียวิชาอาคม พบเจอเหตุการณ์ปริศนาต่างๆที่ทั้งสองต้องเผชิญไปพร้อมกับอารมณ์ความขัดแย้งหลากหลาย ก่อให้เกิดความรักต้องห้ามระหว่างจักรพรรดิหนุ่มผู้ไม่อาจมีรักให้หญิงสาวได้เพียงคนเดียว โดยเฉพาะกับนางน้อยที่ไม่เพียงมีอายุอ่อนกว่าถึง 10 ปี แต่ยังหน้าเด็กเกินอายุอีกด้วย...

มือใหม่หัดเขียน ฝากตัวด้วยเจ้าค่ะ