[Diary of memories] ไดอารี่แห่งความทรงจำ

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ไดอารี่แห่งความทรงจำ ที่บันทึกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบๆตัวเรา

Diary of memories

มายด์ {Mild} เจ้าของไดอารี่เล่มนี้

theme > ' Shirakuma < Click



Shirakuma

เนื้อเรื่อง

2^nd  February 2011 / 2 กุภาพันธ์ 2554

เราเป็นคนที่ไม่รู้ซิเราเป็นคนไงอะ......

บางทีเราอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นคนยังไง

ตัวเองคิดอะไร แต่ว่าเหมือนว่าเราจะพยายาม

ทำเป็นไม่รู้ มากกว่า

เราเวลาได้รู้หรือได้ฟังอะไร ก็มักจะรู้สึกตาม

รู้สึก เศร้า เสียใจ มีอีกมากมาย

แต่กับเรื่องของตัวเอง เรามักจะไม่รู้สึกอะไร

แต่กับเรื่องของตัวอื่น เรากับ รู้สึกตามไปด้วย

เรานี่บ้าเนอะ ?

เรามักจะเป็นที่ปรึกษาในกับ เพื่อน 

หรือ คนอื่น ในเรื่อง.......

มีคนบอกว่า ถ้าไม่ได้เจอกับตัวเองจะไม่รู้

เราว่ามันก็แล้วแต่คน อะนะ

ว่าจะคิดไง

 

แต่สำหรับเรา เราว่ามันก็ไม่จริงเสนอไปหรอ

เราเป็นที่จะไม่บอกตรงๆว่า คุณ เธอ ต้องทำยังไง แบบไหน

แต่เราจะแบบว่า อธิบาย หรือ ถาม

ให้ได้คิดเองว่า อืม เรา ควรทำแบบไหน

เราให้เลือกเองมากกว่าว่าจะเลือกทำ

แบบไหน อย่างไร

ไม่ใช่ว่าเราไม่ช่วย แต่เราแค่ให้ได้คิดเองมากกว่า

26^th  June 2011 / 26 มิถุนายน 2554

สักวัน... เราต้องจากกัน...ไม่เร็วก็ช้า

เรา...ไม่รู้ว่าเราจะเล่นมันได้นานเท่าไร

เรา...ไม่แน่ใจเลย

นานๆไป...เราก็คงต้องไป

แต่มัน... จะเป็นการจากไปแบบไหนนะ

ที่เรารู้... คือ...

เราคงจะไม่ปิดไอดีแน่

การจากกัน... ไม่ได้แปลว่าจะไม่ได้เจอกันอีกนิ

รอ... ถึงจะเจ็บและทรมาน

แต่เราก็จะรอ...

รอ... วันที่เราจะได้พบกันอีกครั้ง

มีแต่คน... หายไป... หายไปเรื้อยๆ

หายไปทีละคนทีละคน

เพราะเธอคือเธอ ซึ่งไม่มีใครแทนที่ได้

ความตายคือความสุขตลอดกาล

Someday... we need from each other... Sooner or later.

We... do not know how long we will play it.

We… do not ensure it.

A very long time... we still need to go.

But... it's kind to me.

As we all know... is...

We would not be ID off.

From each other... does not necessarily mean it will not meet the new.

Wait... The pain and suffering.

But we'll wait...

Wait... the day we meet again.

We have ... lost ... lost it again.

Lost one by one by one.

You're original, cannot be replaced

The Death Is Happiness forever.

10^th March 2012 / 10 มีนาคน 2555

วันนี้ที่โรงเรียนมีอำลาด้วยล่ะ ^ ^

เมื่อคืนเลยไปซื้อกุหลาบมา เดินตั้งแต่เริ่มทางจนสุดท้ายเลย

สรุปก็ได้ดอกกุหลาบที่แดง 50 ดอก 100 บาท

พอถึงโรงเรียน ก็มานั่งกับเพื่อน มีแต่คนมานั่งเอาหนามออก

ดีนะเราไม่มีหนาม 555+ เลยไปช่วยพวกมันเอาออก เหมือนหาเรื่องให้ตัวเอง

หนามตำเลย U_U แต่ไม่เป็นไรเพิ่มครู สู้!! 555+

วันนี้โรงเรียนกุหลาบเต็มไปหมดเลย

พอเริ่มพิธี กลีบกุกลาบก็เริ่มจะเต็มพื้น น้องๆก็ตัวแทนก็มากล่าวอำลาม.3

แล้วก็ตามด้วยประธานนักเรียนมอบของ พอมอบเสร็จ

ก็เริ่มเข้าแถวนำดอกไม้ไปมอบให้ครู + ให้ครูผูกสายศิลป์ให้

ตามไปสักพัก อยู่ๆฝนก็ตก งงเลย

ทุกปีไม่ตกมาตกอะไรตอนปีของพวกเรา ?

แต่ช่างมันเถอะ พอฝนเริ่มซา ก็วิ่งไปเอาดอกไม้ไปให้ครูใหญ่

เสร็จก็ไปช่วยครูกวาดน้ำกับเศษกุหลาบ

ยังมีดอกกุหลาบสวยๆตกอยู่เลย เสียดายจัง

เมื่อทุกอย่างเสร็จแล้ว บ่ายๆครูก็เรียกไปรวมตัวกัน

ทุกปีจะมีเผาข้าวหลาม แต่ปีนี้กับเป็นน้ำแข็งใสแทน

มันก็อร่อยไปอีกแบบอะนะ ^ ^

ก่อนก็มีถ่ายรูปกับ ให้ดอกไม้กัน

วันนี้เป็นอีกวันที่สนุกๆมากๆเลยล่ะ 555+

16^th March 2012 / 16 มีนาคม 2555

วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย

แล้วเป็นวันที่เราจะได้นั่งอยู่ในห้องนี้ เป็นวันสุดท้ายเช่นกัน

อยากบอกว่า ขอบคุณนะทุกคนแล้ว ก็ ขอโทษ...

สำหรับเรื่องที่ผ่านมาไม่ว่าเราจะทำไปโดนที่รู้ตัวหรือไม่

แล้วขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกันมาตลอด 3 ปี

ถึงจะมีบางคนที่ออกไปบ้าง อะไรบ้าง

แต่เราก็อยู่ด้วยกันมา 3 ปีแล้วนะ

คุณครู หนูต้องขอโทษในเรื่องที่อาจจะทำให้เสียใจ

ผิดหวัง หรือว่า ทุกข์ใจ แต่หนูขอขอบคุณที่ได้ดูแล

ได้อบรม สั่งสอนหนูมา จนถึงวันนี้ ขอบคุณจริงๆคะ

 

~ เดินจับมือกัน ทุกข์สุขด้วยกัน 
หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ ฉันไม่เคยลืมจากใจ 
วันที่เรายิ้ม วันที่ทะเลาะ 
ภาพวันและคืนเหล่านั้น จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป

ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน 
อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ 
แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้ 




ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน 
ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน 
นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ 
ที่เคยเกิดขึ้นกับฉัน...เพราะเธอ~

เพื่อน เราจะไม่ลืมกัน...

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ถึงอาจจะลืม แต่เมื่อเราได้อ่าน ข้อความที่ทุกคน

ได้เขียนให้ ไม่ว่าจะมากหรือน้อยก็ตาม เราก็จะยัง จำกันได้เสมอ

บาย น.ว.54