คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #192 : ตารางเวลาหลังลมหายใจ(ข้อคิดสติเตือนใจ)~
ตารางเวลาหลังลมหายใจ ┈━═☆
"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"
ตารางเปรียบเทียบ ประเภทนรกขุมใหญ่ เรียงลำดับจากเบาไปหนัก
ขุมที่ | ชื่อ | อายุนรก | เปรียบเทียบจำนวนวัน | หมายเหตุ |
1 | 500 ปี | 1 วันนรก = 9 ล้านปีมนุษย์ | 4,500 ล้านปีมนุษย์ | |
2 | 1,000 ปี | 1 วันนรก = 36 ล้านปีมนุษย์ | 36,000 ล้านปีมนุษย์ | |
3 | 2,000 ปี | 1 วันนรก = 145 ล้านปีมนุษย์ | 290,000 ล้านปีมนุษย์ | |
4 | 4,000 ปี | 1 วันนรก = 234 ล้านปีมนุษย์ | 936,000 ล้านปีมนุษย์ | |
5 | 8,000 ปี | 1 วันนรก = 9,216 ล้านปีมนุษย์ | 73,728,000 ล้านปีมนุษย์ | |
6 | 16,000 ปี | 1 วันนรก = 184,212 ล้านปีมนุษย์ | 2,947,392,000 ล้านปีมนุษย์ | |
7 | 1/2 กัป | ไม่มีการแจ้งไว้ | นับไม่ได้ | |
8 | 1 กัป | ไม่มีการแจ้งไว้ | นับไม่ได้ | |
พิเศษ | ไม่มีอายุ | เป็นการทำบาปที่พิเศษที่สุด ไม่มีระบุในตำรา |
ความหมายของ 1 ปีนรก |
1 ปีมี 12 เดือน เดือนละ 30 วัน ซึ่งมีลักษณะเช่นเดียวกับปีมนุษย์ |
ความหมายของ 1 กัป |
สมมติให้มีกล่องที่ กว้าง 1 โยชน์ ยาว 1 โยชน์ สูง 1 โยชน์ บรรจุเมล็ดผักกาดจนเต็มเวลาผ่านไป 100 ปี หยิบออก 1 เมล็ด จนกระทั่งหมดไม่มีเหลือ นับเป็น 1 กัป |
นรกขุมใหญ่ ต้องโทษเพราะไม่เคารพ และผิดในกรรมบถ 10
นรกภูมิ (นะ-รก-กะ-พูม) คือ แดนนรก เป็นแดนที่ผู้มีใจร้าย และทำบาปจะไปเกิด ไม่ว่าการทำบาปนั้นจะทำด้วยความพอใจที่จะทำ ทำบาปเพราะมีผู้ชักชวนให้ทำ ทำอย่างไม่ยินดียินร้าย ทำเพราะมีใจโกรธขึ้งเคียดแค้น ทำบาปเพราะใจไม่เชื่อในบุญ หรือใจที่เลวร้ายทำให้ทำบาปนั้น จะเป็นด้วยเหตุใดก็ตามย่อมทำให้ต้องไปเกิดในนรกภูมิ นอกจากนี้ ยังมีเหตุที่ทำให้คนทำบาปอีก ได้แก่ ความโลภ ความโกรธ และความหลง การทำบาปของคนนั้นอาจกระทำด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจ เช่น ฆ่า ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก หรือส่อเสียดนินทา หรือกล่าวคำหยาบ มีมิจฉาทิฐิ เคียดแค้น คิดปองร้ายเขา เป็นต้น นรกมีอยู่หลายขุม มีโทษภัณฑ์และระยะเวลารับโทษต่างกันไปตามลักษณะของบาปที่สัตว์นรกกระทำ นรกแบ่งเป็นนรกใหญ่ ๘ ขุม นรกบ่าว ๑๖ ขุม และในระหว่างนรกใหญ่นั้นมีนรกที่อยู่ระหว่างอีก ๑ ขุม คือ โลกกันตนรก
ฉบับหน้าจะกล่าวถึงลักษณะการกระทำผิด และโทษที่ได้รับในแต่ละแห่ง หนักเบาประการใด
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นะคะ อ่านเพื่อจุดประสงค์ใดก็ได้ เพราะผู้ที่เขียนมิได้หวังสิ่งใดจากการเขียน แต่ยึดหลักที่ว่า
"การให้ธรรมเป็นวิทยาทาน มีอานิสงค์สูงสุดกว่าการให้ทั้งปวง"
ความคิดเห็น