13 คุณสมบัติของนักเขียน ┈━═☆
1. เขาไม่จำเป็นต้องชอบคน
แต่จะต้องสนใจในความเป็นคนของคนเราอย่างลึกซึ้ง
|
2. เขาจะต้องมีความปรารถนา
อย่างแรงกล้าที่จะให้คนอื่นๆ เห็นเหมือนอย่างที่เขาเห็น |
|
3. เขาจะต้องอ่อนไหวต่อสภาพของมนุษย์
และผลักดันตนเองให้แสดงเกี่ยวกับสภาพของมนุษย์นั้น |
|
4. เขาจะต้องรักใคร่หลงใหลในถ้อยคำ
เพื่อที่ระโยค และจังหวะของถ้อยคำจะได้เข้าสิงสู่ในความรู้สึกและตัเวลา |
|
ของบุคคล เขาจะต้องรู้สึกผูกผันกับสิ่งที่ตนเองเขียนอย่างลึกซึ้ง
ในฐานะของศิลปินเขาจะต้องแยกตัวเองออกจากงานของตนให้ได้ โดยเรียนรู้ที่จะแยกแยะว่าสิ่งใดดีและไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเขียน |
|
6. เขาจะต้องเรียนรู้ว่าการเขียนหนังสือคือการเขียนใหม่
เรียบเรียงใหม่ เขาต้องสามารถที่จะตัดทิ้งต้นฉบับของเขาได้โดยไม่ลังเล สามารถที่จะขัดเกลาความเป็นเด็กของเขาโดยไม่รู้สึกแหยงหรือขยาด |
|
7. เขาจะต้องผูกพันตัวเองอย่างล้ำลึก
เกี่ยวกับเรื่องรายละเอียด สิ่งนี้มักจะเป็นสิ่งที่บอกและแยกให้เห็นความแตกต่างของงานเขียนที่ประสบความสำเร็จและที่ประสบความล้มเหลวได้ |
|
8. เขาจะต้องเรียนรู้และตระหนักว่าการเขียนคืองานประจำวัน
ไม่ได้เกิดจากความบันดาลใจชั่วครั้งชั่วยาม เขาจะต้องมีเวลาที่นั่งลงเขียนหนังสือทุกวัน การเป็นนักหนังสือพิมพ์เป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้ตัวเองได้เขียนหนังสือทุกวัน นักเขียนที่เริ่มต้นไม่สามารถจะอ้างเรื่องการงานของเขามาเป็นเหตุว่าทำให้เขาเขียนหนังสือไม่ได้ |
|
9. เขาจะต้องรู้ว่ามีนักเขียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
ที่สามารถเลี้ยงตัวได้ด้วยการเขียนหนังสือน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนที่มีงานอย่างอื่นทำ |
|
10. เขาจะต้องยอมรับในที่สุดว่าเหตุที่เขาไม่ได้เขียนหนังสือ
ไม่ได้เป็นนักเขียนเพราะเขาไม่ต้องการจะเป็น เพราะคนที่เป็นนักเขียนและประสบความสำเร็จนั้น เขียนได้ในทุกสภาวะของการดำรงชีวิต ในทุกสภาพที่ไม่เอื้ออำนวย |
|
11. บ่อยครั้งที่เขาอาจจะหยุดคิด
คิดว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ล้วนแต่มีคนเคยเขียนไปก่อนแล้ว เราไม่มีอะไรที่จะเขียนได้เลย แต่เขาต้องเตือนตัวเองว่าเรื่องอย่างโรมิโอจูเลียตนั้น นักเขียนอิตาเลียนคนหนึ่งเคยเขียนมาแล้ว แต่เช็คสเปียร์เล่าเรื่องได้ดีกว่าและเรื่องเดียวกันนี้ยังนำมาเล่ากันใหม่ คือเรื่องเวสต์ไซด์สตอรี่ |
|
12. นักเขียนจะต้องเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่กับตะกร้า
ซึ่งไม่ได้หมายความว่าโลกทั้งโลกได้สิ้นสุดลงแล้วสำหรับความเป็นนักเขียนของเขา เขาหลีกเลี่ยงตะกร้าได้ มีวิธีหลายวิธีวิธีหนึ่งคือย่าส่งเรื่องไปยังหนังสือที่เจ๊งไปแล้วเมื่อสี่ห้าปีก่อน |
|
13. นักเขียนจะต้องเรียนรู้
ที่จะอยู่กับปัญหาของความหว้าเหว่ เนื่องจากการเขียนหนังสือเป็นอาชีพที่หว้าเหว่ เป็นถนนสายหนึ่งที่บุคคลจะต้องเดินคนเดียว " |
ความคิดเห็น