เกร็ดประวัติศาสตร์จีนน่ารู้

ลำดับตอนที่ #25 : หลี่ปู้เหว่ย

หลี่ปู้เหว่ย

“สินค้านี้หายากแต่เป็นการลงทุนที่คุ้มค่า”

          หลี่ปู้เหว่ยเดิมทีเป็นพ่อค้าชาวเว่ย อยู่มาวันหนึ่งเขาไปค้าขายที่รัฐเจ้า และได้พบกับเจ้าชายของรัฐฉินที่ถูกส่งมาเป็นตัวประกันในรัฐจ้าวพระนามว่า อี้เหยิน (ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนพระนามเป็น จื๋อฉู่)เข้ามาพอดี ในสายตาของผู้อื่นอี้เหยินเป็นเพียงเจ้าชายรัฐฉินที่กำลังตกที่นั่งลำบากและไร้อนาคต แต่ในสายตาของหลี่ปู้เหว่ยผู้มีนิสัยชอบมองการณ์ไกลแล้วนั้น เข้ากลับเห็นว่า นี่เป็นโอกาสที่จะครอบครองอำนาจและความร่ำรวยได้ในวันข้างหน้า เข้าได้กล่าวออกมาประโยคนึงว่า “สินค้านี้หายาก แต่เป็นการลงทุนที่คุ้มค่า”      

            หลี่ปู้เหว่ยไปพบเจ้าชายอี้เหยินและพูดว่า

“บิดาของท่านอันกั๋วจวิน เป็นองค์ชายของรัฐฉิน ท่านก็เป็นหนึ่งในจำนวนเจ้าชายที่มีอยู่ทั้งหมดยี่สิบกว่าพระองค์และก็ไม่ใช่เจ้าชายองค์โต แถมยังถูกส่งมาเป็นตัวประกันที่รัฐเจ้าอีก โอกาสที่จะเป็นรัชทายาทนั้นมีน้อยมาก แต่ข้าพเจ้าสามารถเปลี่ยนโชคชะตาของท่านได้ ”

 เจ้าชายอี้เหยินได้ฟังก็รู้สึกดีใจยิ่งนัก พระองค์จึงพูดว่า

            “ถ้าวันข้างหน้าข้าสามารถขึ้นครองรัฐฉินได้ ข้าจะแบ่งปันความสุขให้กับเจ้า”

            หลี่ปู้เหว่ยรู้ว่าองค์ชายอันกั๋วจวิน โปรดปราณพระมเหสีฮว๋าหยางเป็นที่สุด แต่เนื่องจากพระมเหสีฮว๋าหยางไม่มีบุตรชาย เขาจึงได้นำเงินทองจำนวนมากไปขอพบพระขนิษฐาของพระมเหสีฮว๋าหยางเพื่อให้ช่วยนำเงินทองไปถวายพระมเหสี “ฝากบอกพระมเหสีฮว๋าหยางว่า เจ้าชายอี้เหยินถึงแม้จะอยู่รัฐเจ้า แต่ก็คิดถึงองค์ชายอันกั๋วจวินและพระมเหสีฮว๋าหยางอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน” หลี่ปู้เหว่ยขอให้พระขนิษฐาของพระมเหสีฮว๋าหยางช่วยคุยกับพระนางว่า

 “ถึงแม้ตอนนี้องค์ชายอันกั๋วจวินจะโปรดปราณท่านมากที่สุด แต่เวลาผ่านไป เมื่อคนเริ่มชราลง องค์ชายยังจะรักพระมเหสีเหมือนเดิมหรือไม่ หากตอนนี้รับเจ้าชายที่กตัญญูที่สุดองค์หนึ่งไว้เป็นบุตรชาย ในวันข้างหน้าหากองค์ชายอันกั๋วจวินสิ้นพระชนม์ บุตรชายของพระมเหสีฮว๋าหยางจะได้ขึ้นครองราชย์ต่อ และพระนางก็จะได้รับการแต่งตั้งเป็นไทเฮา”

และแล้วพระมเหสีก็ถูกเกลี่ยกล่อมจนยอมรับอี้เหยินเป็นบุตรชาย จากนั้นหลี่ปู้เหว่ยก็ใช้เงินเป็นจำนวนมาก เพื่อช่วยไถ่ถอนให้เจ้าชายอี้เหยินสามารถกลับคืนสู่รัฐฉินได้

เจ้าชายอี้เหยินได้เป็นพระนามเป็น จื๋อฉู่ และต่อมาองค์ชายอันกว๋อจวินก็ได้ขึ้นครองราชย์ตามที่หลี่ปู้เหว่ยคาดการณ์ไว้ องค์ชายอันกว๋อจวินทรงได้พระนามว่า เสี่ยวเหวินหวัง และได้แต่งตั้งเจ้าชายจื่อฉู่ขึ้นเป็นรัชทายาท ปีต่อมาเสี่ยวเหวินหวังสิ้นพระชนม์ เจ้าชายจื๋อฉู่จึงสืบราชสมบัติต่อ เจ้าชายจื๋อฉู่ทรงได้พระนามว่า จวงเซียงหวัง ฝ่ายหลี่ปู้เหว่ยนั้นได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอัครมหาเสนาบดี และได้ครองครองที่ดินศักดินาซึ่งมีผู้คนอยู่ในปกครองถึงหนึ่งแสนครอบครัว