มุมมองของคนเปลี่ยนเมื่อเวลาเปลี่ยน

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

 ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเราเปลี่ยนแปลงไปเสมอ ทั้งค่านิยม ความคิด วัฒนธรรม การเมือง และ เศรษฐกิจ มันเปลี่ยน

ไปตามยุคตามสมัยค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปตามการหมุนรอบตัวเองของโลก 

เนื้อเรื่อง

 ถ้าพูดถึงความเปลี่ยนแปลง ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นสิ่งที่ยากจะเข้าใจ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวของเราเปลี่ยนแปลงไปเสมอ ทั้งค่านิยม ความคิด วัฒนธรรม การเมือง และ เศรษฐกิจ มันเปลี่ยนไปตามยุคตามสมัยค่อยๆเปลี่ยนแปลงไปตามการหมุนรอบตัวเองของโลก

                เวลาเป็นเพียงสัญลักษณ์ที่มนุษย์กำหนดขึ้น เพื่อให้เกิดความสำนึกต่อ อดีต ปัจจุบัน และ อนาคต เมื่อมนุษย์ตระหนักถึงการเดินของเข็มนาฬิกาแล้ว มนุษย์จึงแยกออกจากสัตว์อื่นๆ  มนุษย์สำนึกในเรื่องเวลาจึงมีการกำหนด วางแผนเพื่ออนาคต มนุษย์กระทำกิจกรรมทุกขณะบนเข็มนาฬิกา เข้างานเวลาแปดโมง พักเที่ยง เลิกงานห้าโมงเย็น ตลอด 24 ชั่วโมงมนุษย์อยู่กับเวลา เราจึงปฏิเสธไม่ได้ว่าเวลาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต “ พระพุทธเจ้าเคยตรัสสอนไว้ว่า มนุษย์ทุกคนมีนาฬิกาชีวิต เราสามารถกำหนดสั่งตัวเองให้ตื่นเองได้โดยไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุก นาฬิกาชีวิตกำหนดเวลาที่เราต้องเกิดมาชดใช้กรรม ” เวลาเดินไปข้างหน้าไม่มีทางทวนเข็มนาฬิกาย้อนกลับมาได้ มนุษย์จึงตระหนักและใช้เวลาทุกวินาทีอย่างมีค่า สำหรับข้าพเจ้าแล้วเวลาเป็นสิ่งที่น่าค้นหา และมีค่ามากที่สุด

                 ข้าพเจ้าคิดว่าคนแต่ละช่วงเวลา มองสิ่งต่างๆต่างกันทั้งๆที่มันคือสิ่งเดียวกัน คนอดีตมองบางสิ่งอีกแบบคนปัจจุบันกลับมองอีกแบบ เช่น ภาษา คำว่าแกล้งเดิมแปลว่าตั้งใจ ,หื่นแปลว่าร่าเริง

สำส่อนแปลว่าปนกัน ,ขายตัวเดิมใช้กับทาส แต่ปัจจุบันคำบางคำกลับเป็นคำที่หยาบคาย สื่อความหมายในแง่ลบ ปัจจัยใดที่ทำให้คำเหล่านั้นมีความหมายเปลี่ยนไป?  อาจเป็นเพราะว่าปัจจัยทางสังคม สิ่งแวดล้อม วิถีชีวิตความเป็นอยู่ เมื่อมีภาษามากขึ้น มีเกิดการกร่อนเสียง ทำให้คำนั้นเพี้ยนไป มุมมองของคนเปลี่ยนไปจึงนิยามความหมายของคำเปลี่ยนไปด้วย ทำไมคนเรามองปัจจุบันเป็นอดีต ?   เวลาเดินทางไปข้างหน้าเสมอ ปีที่แล้ว เดือนที่แล้ว วันที่แล้ว ชั่วโมงที่แล้ว นาทีที่แล้ว วินาทีที่แล้ว ทุกชั่วขณะเป็นอดีตได้เสมอ เพราะเราก้าวไปข้างหน้า  

เช่น -โทรศัพท์เครื่องเก่าทำไมมันถึงกลายเป็นอดีต ? เพราะเรามีโทรศัพท์เครื่องใหม่มันจึงกลายเป็นโทรศัพท์เครื่องเก่า ทั้งๆที่ตัวของมันก็คือโทรศัพท์เครื่องเดิม ถ้าเรายังคงใช้มันอยู่มันก็จะไม่กลายเป็นอดีต

- เขาคือแฟนเก่า ทำไมเขาถึงกลายเป็นแฟนเก่า? เพราะเรามีแฟนใหม่เขาจึงกลายเป็นแฟนเก่า ทั้งๆที่เขาก็เป็นแค่คนๆหนึ่งๆ ถ้าเราไม่ได้รู้จักกันเราก็คงจะเป็นแค่คนที่เดินสวนทางการเท่านั้น

- ถนนสายเดิมที่เราคิดว่ามันเปลี่ยนแปลงจริงๆแล้วมันก็ยังคงเป็นถนน แต่เป็นถนนในช่วงเวลาที่ต่างกัน อาจเป็นเพราะปัจจัยทางสังคม เศรษฐกิจ บ้านเมืองเราพัฒนามากขึ้นถนนจึงเปลี่ยนแปลง ทั้งๆที่อดีตถนนเส้นนี้อาจจะเป็นถนนสายที่เจริญที่สุดแล้วในอดีต

เราจะบอกได้หรือไม่ว่า เราพบเจอกับสิ่งใหม่ในอนาคต สิ่งเดิมที่เราไม่สามารถกลับไปแก้ไข เราจึงนิยามให้มันเป็นอดีต ช่วงเวลาปัจจุบันกับอนาคตที่เรากำลังก้าวไป มันจึงกลายเป็นความเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆเหล่านั้นเป็นอดีตเพราะเรามองความเปลี่ยนแปลงควบคู่กับกาลเวลา เราจึงมีทัศนะมองสิ่งเดิมต่างออกไป ทั้งๆที่มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงเลย สิ่งต่างๆยังคงอยู่ดังเดิมของมัน เราต่างหากที่มองมันเปลี่ยนไป ข้าพเจ้าคิดว่าไม่มีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น มันพึ่งจะเกิดขึ้นใหม่เท่านั้นเอง สิ่งที่เกิดขึ้นมันดำเนินไปบนเข็มนาฬิกา ตามความเป็นไปของมัน เรามองสิ่งเหล่านั้นต่างช่วงเวลากันเท่านั้นเองมันจึงเกิดความเปลี่ยนแปลง

“ นิทานของลัทธิเซน เล่าว่า พระอาจารย์ถามศิษย์ว่า ทำไมต้นไผ่ถึงไหว ลูกศิษย์ตอบว่าเพราะลมต้นไผ่ถึงไหว ศิษย์อีกคนตอบว่าเพราะต้นไผ่ต่างหากที่เคลื่อนไหว อาจารย์กลับตอบว่าต้นไผ่ไม่ได้ไหว ใจเราต่างหากที่เคลื่อนไหว ”มุมมองของคนต่างหากที่ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลง

จึงก่อให้เกิดคำถามว่า ทำไมเวลาจึงมีผลทำให้มุมมองของคนเปลี่ยนไป และ การเปลี่ยนมุมมองมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงชีวิตอย่างไร ?