Hi Diary

จัดส่งถึง

          

         เซเลน่า รอน

'คุณจะเป็นผู้ที่โชคดีไปตลอดชีวิต'

 

                         ด้วยรักและปราถนาดี

                                  B.I.D

"มีจดหมายมาส่งครับ!!!" บุรุษไปรษณีย์ หนุ่มตะโกนบอกคนในบ้านก่อนที่จะทิ้งจดหมายไว้หน้าบ้านไม้ๆสีน้ำตาลที่ดูเก่าๆ หลังหนึ่่งก่อนจะขี่จักรยานออกไป โดยไม่รอให้คนในบ้านหลังนั้นขานคำตอบรับใดๆออกมา

"เลน่า!"

"ค่ะแม่!!!" เธอตะโกนตอบรับผู้เป็นแม่ ลงมาจากห้องนอนชั้นสองของเธอ

"มีพัสดุ มาถึงลูก" 

ทันทีที่เธอได้ยินคำว่า 'พัสดุ' เธอก็รีบวิ่งลงมาจากห้องของเธอทันที โดยไม่สนใจว่าเธอจะสะดุดอะไรล้มระหว่างทางหรือเปล่า

" ถึง...คุณ เซเลน่า รอน ...คุณจะเป็นผู้ที่โชคดีไปตอลดชีวิต ด้วยรักและปราถนาดี B I D ...."

"อย่ายุ่งกับของ...ของฉันนะ..เดฟ!!!" เธอดุใส่น้องชายตัวน้อยของเธอที่กำลังตั้งท่าจะแกะห่อพัสดุ สีน้ำตาลนั้นออก ถึงแม้จะไม่ใส่น้ำเสียงที่ดุดัน แต่ก็น่ากลัวพอที่จะทำให้น้องชายของเธอ วิ่งหนีเธอไปหาแม่ของเขาแทนได้

     เธอคิดว่าคิดว่าลุงเจมส์ ซึ่งเป็นญาติคนเดียวของเธอที่เหลืออยู่ เป็นคนส่งของสิ่งนี้มาให้เธอ

"ให้ตายสิ ลุงเจมส์!" ^^ 

     สิ่งของที่อยู่ในห้องพัสดุนั้น ไม่ใช่สร้อยแหวน นาฬิกา หรือเครื่องประดับหรูหรา เหมือนที่คนส่วนมากได้กันในวันเกิด แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกพิเศษกว่าของขวัญเหล่านั้นทั้งหมดก็คือ สมุดไดอารี่เล่มหนา ที่หน้าปกของมันนั้นเป็นหนังเรียบสีน้ำตาล ถูกรัดไว้ด้วยเชือกสีน้ำตาลขาว เมื่อแก้ปมเชือกนั้นออก แล้วเปิดดูข้างในนั้น จะเห็นเป็นกระดาษขาวที่เหมือนกระดาษเอสี่ ธรรมดาทั่วไปๆ เพื่อเอาไว้ให้ผู้เป็นเจ้าของนั้นได้บันทึกเรื่องราวต่างๆในชีวิตที่ต้องการจดจำไว้

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด!!!

"ฮัลโหล...ลุงเจมส์..หนูได้"

'สุขสันต์วันเกิดจ๊ะ...หลานรัก'

"หนูว่าแล้วว่าคุณลุงจะต้องจำวันเกิดหนูได้ ขอบคุณสำหรับของขวัญวันเกิดนะค่ะ"^^

'อ่อใช่ วันเกิดก็ต้องคู่กับของขวัญสินะ ว่าแต่หลานอยากได้อะไร ก็เอาบัตรเครดิตลุงไปใช้ได้เลย'

"งั้นลุงไม่ได้.."

'ตอนนี้ลุงต้องไปประชุมต่อแล้ว...แค่ก่อนนะจ๊ะรักหลานรัก'

"ค่ะ หนูก็รักลุงค่ะ"

     และบทสนทนาของเธอกับลุงของเธอก็จบลงเพียงเท่านั้น ตอนนี้เธอได้แต่นั่งพลิกสมุดไดอารี่ที่อยู่ในมือไปมาอย่างครุ่นคิด

'เฮ้อ...ส่งมาผิดซินะ...งั้นเก็บไว้ก้อนแล้วกันพรุ่งนี้ค่อยเอาไปคืน' 

"เลน่า...เพื่อนๆลูกมากันแล้วจ๊ะ!!!"

"ค่ะแม่ เดียวลงไปคะ" เธอเก็บสมุดไดอารี่เล่มนั้นใส่ลงใสห่อพัสดุอย่างเดิม และวางทิ้งไว้บนโต๊ะหนังสือตัวเก่งของเธอ ก่อนจะออกไปสนุกกับงานปาร์ตี้เล็กครบรอบวันเกิด 18 ปีของเธอที่สระว่ายน้ำ

     แต่หารู้ไหมว่าตลอดเวลาที่เธอใช้เวลาอยู่ในห้องของเธอนั้นมีชายหนุ่มลึกลับชุดดำยืนมองดูเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นจากหน้าต่างบ้านของเขาที่อยู่ตรงข้ามกับบ้านของเธอนั้นเอง

"พัสดุ ส่งถึงมือเธอเรียบร้อยแล้วครับท่าน" ชายหนุ่มคนนั้นโทรศัพท์ไปหาใครบ้าง 

'ดีมาก...เตรียมตัวใหม่พร้อม..ถึงเวลาที่นายจะต้องไปทำความรู้จักกับเธอแล้ว' เสียงผู้ชายปลายสายตอบกลับมา

เรื่องราวของเธอจะเป็นยังไงต่อไป...โปรดติดตาม