[EXŌ]≈Test love Senior - ทดสอบหัวใจรุ่นพี่หล่อร้ายที่รัก♥

ลำดับตอนที่ #6 : past 5 ; krisyeol แบบสมบูรณ์

 ผมเริ่มรู้สึกตัวเล็กๆน้อยก่อนจะค่อยๆเอียงตัวนอนข้างและค่อยๆลืมตาขึ้นมาช้าๆอย่างงัวเงียแต่ผมก็ต้องตกใจทันทีเมื่อพบว่าใบหน้าหล่อเหลาของคนข้างตัวอยู่ใกล้มากจนรู้สึกถึงลมหายใจที่กระทบเข้ากลับใบหน้าของผม    จู่ๆคนข้างตัวผมก็ค่อยๆเลื่อนใบหน้าเข้ามาเรื่อยๆขึ้นก่อนจะส่งสัมผัสอุ่นๆมาที่ริมฝีปากของผมอย่างแผ่วเบา...
   
    " เฮ้ย คุณทำอะไรนะฮะ" ผมร้องขัดทันทีเมื่อตั้งสติได้
   
     " morning kris "
     
     " คุณทำกับผมอย่างนี้ได้ไง ผมเป็นผู้ชายนะ "
   
     " แล้วไง ชั่งมันเถอะมันผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป ฉันไม่ถือหรอก "
     
     " คุณไม่ถือแต่ผมถือนี่ฮะ นั้นมัน first kiss  ของผมเลยนะ แล้วคุณก็เป็นผู้ชาย "
     
     " ผู้ชายแล้วจะทำไม มันก็แค่ morning kris "
     
     "แต่มันเป็น first kiss ของผม "
     
     " มันเป็นแค่ morning kris ไม่ได้เป็น first kiss  "
   
     " แต่... "ไม่ทันทีผมจะร้องประท้วงเขาก็เลือนใบหน้าเข้ามาอีกครั้ง ก่อนจะประทบสัมผัสอุ่นๆลงมาอีกครั้งริมฝีปากรอบนี้ทีรู้สึกได้ถึงความเปียก  อาจเป็นเพราะคงจะเลียมันตอนที่กำลังก้มลงมา ทำไงดี ทำไงดี ต้องบสงบสติไว้ 
     
    " คุณทำอะไรของคุณฮะ "
   
     " ก็นายจะได้เลิกโวยวายสักทีกับ first kiss ของนายไง แค่นี้ก็ไม่ใช่ first kiss แหละ"
      ผมนอนทื่อ นิ่ง ทำอะไรไม่ถูกกับคำพูดที่เขาเพิ่งพูดออกมา 
   
     " นอนนิ่งอยู่ได้ไปอาบน้ำสิ วันนี้ต้องไปรายงานตัวไม่ใช่รึไง เดี๋ยวก็สายหรอก "
   
      " อ่อ... จริงด้วยสิ"     ผมรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว 
   หลังจากนั้นผมก็มาถึงมหาลัยสักที ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครมาส่ง เขาก็ต้องมาส่งผมอยู่แล้วก็ผมไม่รู้นิว่าห้องรายงานตัวอยู่ไหนเลยให้เขามาส่ง  
    .
    .
    .
    .
หลังจากรายงานตัวเสร็จเรียบร้อยผมก็มานั้งอยู่ในห้องเรียนใหม่ของผมที่ตอนนี้มีสายตานับหลายคู่มองมาที่ผมอย่างเห็นได้ชัด
   
     " โอ๊ะ สวัสดี... นายเป็นเด็กนักเรียนแลกเปลี่ยนหรอ ผมก็เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนเหมือนกัน เราเจอกันเมือวานนิ  "
   
      "... นายเป็นใครน่ะ " 
   
      " ผมชื่อ คยองซุ นายล่ะ "
   
      " อ่อ... ผมชื่อปาร์คชานยอล  นายมาจากที่ไหนหรอ"
   
       " ผมมาจาก GENIUS น่ะ "
    
       " อ่าวที่เดียวกันเลยนิ ก็ว่าทำไมหน้าคุ้นๆ " 

       " จริงเหรอ O_O "

       " ก็ใช่สิ แล้วนี่เราขอนั่งด้วยได้ไหมคยองซู "

       " เอาสิ นั่งได้เลยชานยอล "

       " แล้วนายพักหออยู่กับใครหรอ "

       " อ่อ เราพักอยู่กับพี่จงอินน่ะ พี่เค้าเนี๊ยบมากๆเลยล่ะ แต่ใจดีน่ะ "

       " จริงดิ ดีจัง T_T " ผมรู้สึกอิจฉาคยองซูจริงๆนะ ที่เค้าได้รุ่นพี่ที่ใจดีแบบนี้ 

       " อ่าว ทำไมทำไมหน้าแบบนั้นล้ะชานยอล "

        " เปล่าๆๆ ก็แค่. . .ช ชั่งมันเถอะ "ผมพูดกระตุกตักทันที

         " อ่า นายไม่เป็นไรแน่น้ะ " 

--------------------------------------------------------

เวลาพักเที่ยง 12.30 AM

        " คยองซูไปกินข้าวกัน เที่ยงแล้ว " ผมชวนเขาทันทีหลังจากเสียงกริ๊งดังขึ้น

       " อื้มได้เลย  " 

         " อ่าร้านนู้นดีไหม อ่าเเล้วร้านนี้ล่ะ ย๊า !!! ร้านตรงนั้นก็น่าอร่อยอะคยองซู โอ้ยร้านไหนดีว้า " ผมเลือกร้านไม่ถูกเพราะว่าร้านอาหารในมหาลัยนั้นมีเยอะมากๆ

       " ชานยอล เราว่านายใจเย็นๆก่อนนะ เราว่าร้านนี้ดีไหม เนี่ยน่าอร่อยดีนะ " คยองซูเอ่ยขึ้นทันที ทีเห็นท่าทางของผม

       " โอ๊ะ ร้านนี้ก็ได้ ปะกันเถอะคยองซู ^_____^ " ผมตัดสินใจทันทีตามที่คยองซูบอก

       " วันนี้จะทานอะไรกันเอ่ยเด็กๆ " แม่ค้าเอ่ยถามม

        " เอิ่ม ผมเอาดักคาลบี้ครับป้า >O< (หรือไก่บาร์บีคิวผัดซอส) " ผมรีบสั่งอาหารทันที 

        " ป้าครับผมเอา บิบิมบับแล้วกันนะครับ " คยองซูสั่งต่อตามหลังก่อนที่ป้าคนขายจะพยักหน้าเล็กน้อย

        " โอเคจ้าเด็กๆ รอสักครู่เดี๋ยวป้าจะไปเสิร์ฟให้นะคะลูก ^_^ "

        " คร้าบบบบบบบบบ : D " ผมกับคยองซูตอบรับพร้อมกัน

 

ผมกับคยองซูนั่งพักทานอาหารกลางวันกันอย่างสุขสำราญ มันอร่อยมากอร่อยมากจริงๆ . . . . . . . .นะ

         " อ่า อิ่มเป็นบ้าเลย " ผมพูดลอยๆขึ้น

         " ก็แหง่ล้ะ ดูนายกินสิ กินเยอะชะมัดเลย " คยองซูแซวผมทันที

 

----------------------------------------

เรียนภาคบ่าย 13.30 AM

          " คยองซู เกมส์มันเล่นยังไงน่ะ โหยากอะๆๆๆ " ผมถามคยองซูในขณะที่คยองซูกำลังตั้งใจเรียน อย่างจดจ่อ

          " หะ แปปนึง ฟังอาจารย์ก่อนสิชานยอล "

          " โหย แพ้เลยอะ เฮ้อ วิชานี้น่าเบื่อจัง " ผมบ่นลอยๆกับตัวเอง

          " ทนหน่อยหน่า เดี๋ยวก็เลิกเรียนเเล้ว นี่นายเข้ามหาลัย GENIUS ได้ไงเนี้ย " 

          " ก็ฉันเก่งไงล่ะ "ผมหันไปตอบความจริงทันที
   
           " ฉันว่านายดูเอ๋อนะ "
           
             "  เฮ้ย! ผมไม่ได้เอ๋อนะ เห็นผมอย่างนี้ผมนะเรียนเก่งที่สุดแหละ  

             " เก่งจนเอ๋ออ่าหรอ "

              "   เฮ้อ! โอเคๆๆ ฉันไม่เถียงกับนายแหละ  " ผมกลับมาตั้งใจเรียนอีกครั้งหลังจากที่เถียงกับคยองซูได้สักพัก

 

กริ๊งงงงงงงง !!! 15.30 AM เสียงสวรรค์ดังขึ้น 

         "นี่ คยองซูใครมารับนายกลับหอล้ะ  "

         " อ่อ เราคงจะเดินกลับเองอะมั้ง ตอนแรกพี่จงอินจะมารับแต่พี่จงอินเค้าติดเรียนมารับไม่ได้นะ "ผมหันไปมองหน้าคยองซู ก่อนทีเขาจะทำท่าหมาหงอยขึ้นมาทันที

         " อ่าวหรออ ~ "

         "แล้วนายละ ชานยอลใครมารับ "

         " ไม่รู้สิ ไม่มีหรอก T___T คงจะเดินกลับเหมือนนายอะแหละ "

         " งั้นเดินกลับกับเราก็ได้นี่ชานยอล หอเดียวกันนิหน่า นายอยู่ห้องอะไรอ่า "

         " เออเนอะ เราอยู่ห้อง 001 นายล่ะ"
         
        " 002 นะใกล้ห้องนายเลยกลับกันเถอะ"  คยองซูเดินนำหน้าผมไป ก่อนที่ผมจะเดินตามแต่ก็ต้องหยุดชะงักทันที เมื่อได้ยินเสียงใครบ้างคนเรียกขึ้น

 

          " ชานยอล จะไปไหน  " เสียงทุ้มหล่อพูดขัดขึ้นมา

         " เอ๋ ~-~  กลับบ้านสิฮะ คุณมีไรรึเปล่าวฮะ "

         " แล้วทำไมไม่รอ แล้วนั้นจะกลับกับใครห๊ะ "คุณคริสบ่นด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

         " อ่าว ก็ผมไม่รู้นี่ว่าคุณจะให้ผมรอแล้วผมก็เลยจะกลับกับเพือนผม  "

         " นั้นก็รู้ไว้เลยต่อไปนี้ต้องรอฉันกับพร้อมกันและห้ามกลับกับใครอีกถ้าฉันไม่อนุญาติ "

         " ผมต้องฟังคำสั่งคุณด้วยหรอฮะ " ผมเอ่ยขึ้นบ้าง

          " อย่าย้อนไปกลับกันได้แหละ " คุณคริสจับมือผมทันทีก่อนจะลากผมไป ส่วนผมก็ดิ้นไม่หยุด ก่อนจะหันไปมองคยองซู ที่ตอนนี้เขาทำหน้าตาเหวอไม่ต่างจากผมเท่าไร 

         " งั้น ฉันขอตัวก่อนนะ บายชานยอล บ บายครับพี่คริส " คยองซูบอกลาเสร็จก่อนจะหันหลังเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

 

        " หยุดดิ้นได้แล้วน่า หรืออยากให้อุ้มหรือไง " 

        " ผมเดินเองได้ คุณนี่เล่นลากผมออกมาอย่างเนี้ย ไม่มีเหตุผลเลย ทำอะไรเอาแต่ใจตัวเอง@##@#%$*&*^#^&*()(%... "ผมเริ่มบ่นบ้างด้วยความไม่เข้าใจกับท่าทางของเขา

         " เลิกบ่นสักทีเถอะน่า กลับบ้านกับฉันมันมีปัญหามากรึไง "

        " มากๆ คุณ ปล่อยมือผมได้แล้ว จะจับมือผมทำไมเนี่ย คุณนี่มันใจร้ายชอบใช้ความรุนแรง@#$%&%$@$^&... "ผมเริ่มเถียงกลับอีกครั้งอย่างหัวเสีย  แต่คำพูดของผมกลับถูกทำให้หยุดลง เมื่อร่างสูงจู่โจมประกบริมฝีปากอย่างรวดเร็ว เขารุกเร้าด้วยของหวานในปากอย่างถือวิสาสะ ฝ่ามือหนาลูบไล้ตามเรื้อแก้มของผมเบาๆ  ขณะวาดริมฝีปากของเขาไปมาอยู่อย่างนั้นอยู่นานพอสมควร ร่างสูงก็ค่อยๆ ถอนจูบออก แล้วใช้ปลายจมูกของเขานัวเนียอยู่บนปลายจมูกของผมเบาๆ สองสามที 
     
       " ไปกันรึยังล่ะ " ร่างสูงจ้องผมพลางลอบยิ้ม แลเมื่อเห็นผมยืนแข็งทื่อ คุณคริสจึงลากแขนให้เดินตามหลังเขาไป 
       
      อ่า...ไอ้คุณคริสบ้า เขาทำอะไรของเขาเนี้ย ><
 


   ห่างหายไปนาน... คิดถึงไรเตอร์บ้างรึเปล่าวเนี้ย ><
รู้สึกเหมือนไรเตอร์ไหมว่ามีฉากเลิฟซีนบ่อยขึ้น ไรเตอร์กะจะเปลี่ยนชื่อเรื่องเป็น kiss me แล้วนะเนี้ย
 ชอบกันไหมเอ่ย ถ้าชอบคอมเมนบ้างอะไรบ้าง จะได้มีฉากเลิฟซีนบ่อย ฮ่าๆๆๆ บ บาย...
kris me