หนูนิด

" หนูนิดรักพี่ตะวันคะ รักมานานแล้ว พี่ตะวันทึ่มเองไม่เคยรับรู้ "


" โธ่ หนูนิด พี่รักหนูนิดนะ รักมาก "


" ตะวันโอบเอวบางล้มลงไปด้วยกัน "


" โซฟา นุ๊ม นุ่ม คะพี่ตะวัน แต่มันไม่เหมาะนะคะ "


ตะวันกัดฟัน ข่มความรู้สึก รู้ตัวหรอกว่ากำลังถูกหญิงสาวตัวเล็กคนนี้ ยั่ว แต่หล่อนยั่วได้ผลซะด้วย


" นี่ อ่อย พี่ หรือ แล้วไปฝึกเป็นนางแมวช่างยั่วมาจากใคร ฮึ "


หนูนิดไม่ตอบ แต่แขนเรียวกลมกลึง โอบรอบต้นคอชายหนุ่ม จงใจเบียดอกนุ่มกับแผงอกกว้าง


" ป่าวสักหน่อย แอร์ห้องนี้เย็นจังคะ แล้วคุณเมนี่เป็น... " 


ตะวันก้มลงปิดปากบาง ช่างยั่วดีนัก ต้องถูกลงโทษ ตะวันอุ้มร่างบางขึ้น


" พี่ตะวัน หนูนิดโกรธพี่ตะวันอยู่นะ ตัวเองทำผิด ปล่อยนิดลงเดี๋ยวนี้ " หญิงสาวดิ้นขลุกขลัก


" แล้วมายั่วพี่ก่อนทำไม สายไปแล้วนะหนูนิด " 


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ประกาศ ตอนนี้ชีวิตลงตัวแล้วคะจึงกลับมาอัพนิยายอีกครั้ง 
ต้อง ขอโทษ จริงๆที่อยู่ๆก็หายไปนาน ไม่ทิ้งไปแน่นอนคะ 

ทำในสิ่งที่รัก มันมีความสุขอย่างงี้นี่เอง 

ตอนนี้ไม่ได้สั้นแค่นี้คะ เอามาลงนิสสเดียวให้รู้ว่าไม่หายไปไหนนะ

อาทิตย์ละสองตอนคงไม่น้อยไปเนอะ