ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เลขาสุดสวย กับเพลย์บอย(แอ็บ)มาเฟีย

    ลำดับตอนที่ #3 : หอมเเก้ม

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 457
      0
      28 ก.พ. 50



    ตอนนี้ฉันกับไอบิวกำลังมาสิงสถิตอยู่หน้าบีทูเซ็ด และกำลังฝากของอยู่

     

    พี่ขาฝากของค่า~”ยานคางเลยนะมึง

     

    นี่ไอบิวแกเอาของฉันไปรวมกับแกด้วยดิฉันพูด

     

    ก็เอามาดิ ยืนถือทำบื้อไรอยู่อ้าวไอ้เวง

     

    พูดดีๆด้วยนะมึงฉันพูดงอนๆ

     

    โอเคๆ ขอโทษมันบอกพร้อมยิ้มน้อยๆ

     

           ตอนนี้ฉันกับไอบิวกำลังอ่านหนังสืออย่างเมามัน  ไอบิวมันอ่านหนังสือผี แม้งไม่กลัวผีไงฟะ  ส่วนฉันจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก.......นิยาย 555

     

    เฮ้ย 15.40 น. แร้ว ไปเร็ว เดี๋ยวกูไม่ได้งานฉันพูดพรางมองนาฤกาแล้วก็สะกิดไอบิวไปด้วย

     

    อะไรกูจะอ่านอย่าลีลา

     

    ไปเร็วฉันพูดพร้อมเอาหนังสือผี  ไปวางบนชั้นหนังสืออย่างกล้าๆกลัว

    เฮ้ ผีหลอกไอบิวมันแกล้งทำเสียงดังๆให้ฉันตกใจ

     

    กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดและฉันก็ตกใจจริงๆด้วย

     

    อะ แฮ่มๆผู้จัดการร้านหันมามองอย่างไม่พอใจพร้อมกับไอเบาให้รู้ว่า ..ถ้ามึงไม่เงียบมึงตาย..

     

    ขอโทษคะๆๆๆๆฉันรีบมือขอโทษทุกคนที่อยู่ในระแวกนั้น  แล้วพูดด้วยเสียงอันเบา ก็มันอายนี่หวา ไม่หน้าด้านเหมือนอีบิว ขอด่ามันหน่อยเหอะ

     

              ตอนนี้ฉันลากไอบิวออกมาจากร้านหนังสือ ด้วยอารมณ์ที่ต้องเข้าไมโครเวฟ(อารมณ์เสีย)

     

    ไอบิวมึงก็รู้นิ ว่ากูกลัวผี แล้วมึงแกล้งกูทำไมฉันถามมันด้วยอารมณ์ขุ่นมัว

     

    โอ๋ๆ อะล้อเล่งหน่า ยิ้มหน่อยนะตะเองไอบิวมันพูดพร้อมทำหน้าบ๋องแบ๋ว โอ้ย น่ารักเป็นบ้า  ใครเห็นก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ละวะ

     

    “....”ฉันไม่พูดอะไร เพียงแต่ยิ้มหวานให้

     

    อะโค เราไปกันเหอะ นี่ก็จะ16.00 น. และอื้ม ห๊ะ!! 16.00 น.

     

    อ้ากกกกกกกกกกกกก ไปเร็วๆ เดี๋ยวมันทันฉันพูดแล้วรับวิ่งแซงไอบิวไป

     

    โห คนนั้นโคตรหล่อเลยอะฉันพึมพำอยู่คนเดียว แต่ก็ยังคงวิ่งอยู่

     

    ขาๆๆ นายๆ ขานายหุบหน่อยดิ อ้ากกกกขานายหล่อนั้นขวางอยู่อะ แล้วตอนนี้ฉันก็กำลัง

     

    ตุ๊บ

     

    ....ล้ม....

     

    เห็นมั้ยฉันล้มเลยเพราะนายคนเดียวถึงจะหล่อแต่ก็ไม่ให้อภัย

     

    ขอโทษคร๊าบบบบ พอดีผมมองไม่เข้าเห็นอะอ้ากกกกก นายหล่อมันเอาหน้ามาไกล้ฉ้านอะ พอมองไกล้ๆ อ้ากแทบบ้า ตาเรียวคมแกมเจ้าชู้

    จมูกโด่ง  ผิวหน้าขาวเนียน ริมฝีปากเอิบอิ่มอมชมพู แถมยังเรียวอีก พูดตามตรงอิจฉา

     

    ผมไปก่อนนะ ถ้าเราเป็นเนื้อคู้กันจริง  คงจะได้พบกันอีกหมอนั้นพูดพร้อมกับ หอมแก้มฉันอย่างรวดเร็ว อ้าย นี่ฉันถูกคนหล่อหอมแก้มหรอเนี้ยะ เอ้ย ไม่ใช่ ฉันถูกไอบ้าที่ไหนมันหอมแก้มหรือนี่

     

    “>/////<”กูอาย

    นี่ ไอเมย์มึงเป็นไรเนี้ยะ ยืนเอ๋ออยู่นั้นแหละ จะไปป่าวมัครงานอะไอเมย์ถามฉัน  แหม่มึงไม่ได้โดนอย่างกูนี่

     

    ไปๆตอนนี้สติเริ่มกลับแระ

     

     ร้านสเวนเซ่นต์ แสนอร่อย พร้อมที่จะไปอยู่ในปากฉัน

     

    แล้วกูจะรู้มั้ยเนียะ  ว่าไหนมันคือคนที่กูตามหาฉันบอกไอบิวอย่างหมดอาลัย

     

    น้องคะน้อง  น้องคือคนที่จะมาสมัครงานป่าวคะอ๊ะ ใครถามฉัน

     

    อะ คะ ไม่ทราบว่าต้องสมัครที่ไหนหรอคะที่แท้ก็เป็นพี่พนักงานสาวสวยนี่เอง  แต่ฉันรู้สึกว่าที่นี่มีแต่พนักงานผู้หญิง  แถมยังสวยๆอีกตะหาก

     

     

    ตอนนี้นิดเดียวนะ เดี๋ยวเราต้องไปเซ็นทรัล

     

    เม้นด้วย มะต้องโวตก็ได้ แต่โหวตก็ดี

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×