คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO :D,,
Intro,,
"ออกไป!!!!!!" เสียงตะโกนของผู้หญิงคนหนึ่งดังลั่นคฤหาสน์ของตระกูลคิม แม่บ้านและคนขับรถต่างไม่ค่อยใส่ใจกับเสียงนั้นนัก อาจจะเป็นเพราะความชิน
"เอ่อ...ผมเพิ่งมาวันแรกเองนะครับคุณหนู"
"เดี๋ยวนี้!!!!!!"
"คะ ครับ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็ต้องเดินออกไปอย่างจำใจ
"ผู้หญิงบ้าอะไร ขี้วีน น่ารำคาญเสียงแสบแก้วหู" ชายหนุ่มบ่นกับตัวเองเบาๆ แต่ใช่ว่าจะรอดไปได้
"กระทืบมัน เอาแค่ปากแตกพอ" หญิงสาวสั่งลูกน้องให้จัดการอย่างเลือดเย็น
"ผะ ผมขอโทษ ..ผมขอโทษครับ" ชายคนนั้นเอ่ยขอโทษ แต่ก็ไม่แปลกที่คุณหนูเลือดเย็นคนนี้จะไม่สนใจกับคำพูดของเขาเลย
"เอางี้"
"คะ คุณหนู...ปล่อยผมไปได้แล้วใช่มั๊ยครับ" ชายหนุ่มตั้งท่าเตรียมจะวิ่งหนีเอาตัวรอดแต่ไม่เป็นดังที่เขาคิด
"เอามันไปกระทืบนอกบ้าน ...เสนียด" คุณหนูสั่งเสียงเฉียบ แล้วยกหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านต่อ
"ครับ ..คุณหนู" ลูกน้องเกือบสิบคน พากันลากตัวชายคนนั้นออกไป (กระทืบ)
.....
"อะไรเนี่ยลิง...แกสั่งฆ่าบอดี้การ์ดอีกแล้วหรอ" เสียงของชายหนุ่มอีกคนที่เพิ่งเดินสวนกับฝูงลูกน้องที่เดินออกจากห้องไปดังขึ้น
"โหพี่คิบอม...ยูลแค่รำคาญมันหนิ สั่งอะไรก็ไม่ทำ ชักช้าอืดอาดอยู่ได้ สู้ลุงฮานก็ไม่ได้"
"ยูริ...เธอนี่มันร้ายจริงๆเลย"
"หนูไม่ได้ร้ายเลยนะโอปป้า หนูก็แค่ไม่ชอบอะไรขัดหูขัดตาเอง" ยูริบอกพี่ชาย
"เออๆ ว่าแต่บอกพ่อยังเนี่ย" คิบอมถามกลับ เพราะไม่รู้ว่าพ่อของพวกเขาจะว่ายังไงที่ลูกสาวคนเล็กไล่แล้วสั่งกระทืบบอดี้การ์ดถึงสี่วันต่อกันแล้ว
"บอกแล้ว... พ่อบอกว่าเดี๋ยวจะพาคนใหม่มาแนะนำ" ยูริบอก
"โห พ่อมาเองเลยหรอ..แปลว่าคนนี้ต้องไม่ธรรมดา"
"คงงั้นมั๊ง" ยูริยักไหล่ให้พี่ชาย แล้วทั้งสองก็คุยกันจนกระทั่งประธานคิม พ่อของพวกเขามาถึงบ้าน
......
"คิบอม...ยูริ!!!!!!!" เสียงชายแก่ที่เพิ่งมาถึงตะโกนเรียกลูกชายลูกสาวจากชั้นล่าง
"คร๊าบบบบบบบบ/ค่าาาาาาาาา" ทั้งสองขานรับแล้ววิ่งลงไปหาพ่อ
"พ่อสวัสดีค่ะ/พ่อสวัสดีครับ"
"ว่าไงหล่ะยูล...บอดี้การ์ดพ่อตายไปกี่คนแล้วหล่ะหะ ยัยตัวร้าย" ประธานคิมแซว
"โหพ่อก็เว่อร์ไป..ยังไม่มีใครตายซะหน่อย" ยูริเบ้ปากเล็กน้อย เพราะงอนกับคำพูดของพ่อ
"น้องมันไม่ใช่แค่ร้ายนะพ่อ ..มันโคดชั่วเลยแหละ 555" คิบอมพูด ทำให้คนที่ถูกพาดพิงถึงกับตาขวาง
"พอเลยทั้งคู่ ..." โชคดีที่ผู้เป็นกลางขัดเอาไว้ซะก่อน
"ลูกจำฮานได้มั๊ย"
"ได้ซิครับ" คิบอมตอบ
"ได้ซิคะพ่อ ลุงฮานอยู่ในความทรงจำของหนูเสมอ" ยูริเสริม
"อย่าบอกนะพ่อว่าบอดี้การ์ดคนใหม่ของยูลคือลุงฮาน!!!"
"บ้าหรอ..โอปป้า ปากเสียและ ลุงฮานท่านเสียไปแล้วไง~ TT"
"บอดี้การ์ดคนใหม่ของลูกคือ ฮันคยอง ลูกชายของลุงฮานไงหล่ะ" ประธานคิมบอกแล้วเรียกฮันคยองให้เข้ามาในห้อง
ฮันคยอง ชายหนุ่มวัย 25 ปีเท่ากับคิบอมพอดี ด้วยความที่เป็นลูกครึ่งเกาหลี-จีนทำให้หน้าตาของเขาคมเข้ม หล่อเท่ไม่แพ้ใคร ต่างกับบอรี้การ์ดหน้าหุ่นยนต์คนเก่าๆของยูริเป็นไหนๆ ยูริเองก็ได้แต่อึ้งในความหล่อ (>0<) ของฮันคยองเช่นกัน ไม่ต่างกันฮันคยองที่ค้างในความสวยของลูกสาวบ้านนี้
"ไอ้ผีจีนเนี่ยนะ...บอดี้การ์ดใหม่ของหนู" ยูริไว้เชิงเล็กน้อยไม่ให้เสียฟอร์ม
'หน้าตาก็ดี ไหนพ่อชมนักชมหนาว่าน่ารัก นิสัยดี มาถึงไม่ทันไรด่ากุซะแล้ว' ฮันคยองคิด
"ก็ผีจีนนี่แหละครับ บอดี้การ์คนใหม่ของคุณหนูยูริ" ฮันคยองโค้งให้เป็นมารยาท ยูริชะงักแต่ก็บังคับสติตัวเองได้
"งั้นเดี๋ยวพ่อพาคิบอมไปดูที่พักของฮันคยองก่อนนะ" ว่าแล้วทั้งสองก็เดินออกจากห้องไป เหลือไว้เพียงยูริและฮันคยอง
"ไหวหรอนาย...หน้าอย่างเงี้ย"
"คุณนั่นแหละจะไหวหรอ"
"ไหวอะไร ทำไมชั้นจะไม่ไหว ชั้นไม่กลัวนายหรอกนะ"
"ผมก็ไม่ได้พูดอะไรเลยหนิ"
"นี่นาย"
"เห็นเขาว่ากันว่าลูกสาวบ้านนี้ขี้วีนนะ" ฮันคยองทำท่ากระซิบ ยั่วโมโหหญิงสาวได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
"หุบปาก นายอยากตายรึไง" ยูริด่า แต่อีกฝ่ายก็ไม่สะทกสะท้านเดินลอยหน้าลอยตาต่อไป
"นายนี่มันชั่วจริงๆ"
"คุณดีตายแหละ"
"ปากหมา"
"แล้วคุณหล่ะครับ??"
"ยอกย้อน"
"เหมือนคุณไม่เป็นงั้นแหละ??"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด~ นายอยากตายด้วยมือของชั้นวันนี้เลยรึไง" ยูริทนไม่ไหว ใจก็อยากทำเหมือนคนที่เพิ่งโดนไล่ออกไปเมื่อเช้า แต่อีกใจก็ไม่กล้าทำอะไรมากเพราะเป็นลูกชายของลุงฮานที่เธอทั้งรักและเคารพเหมือนพ่อคนนึง ฮันคยองเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา แล้วพูดออกมาว่า
"แล้วคุณล่ะ ...อยากตายด้วยเงี้ยมมือของผม วันนี้ ..เลยรึไง"
------------------------------------------------------------------------------------------
รีบปั่นๆ :D,,
เดี๋ยวกลับมาท๊อคก์จ้า :]
ความคิดเห็น