เด็กน้อยผู้น่ารัก

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

เด็กน้อยผู้แสนหลงตัวเอง ในช่วงปิดเทอมนี้มีเรื่องทำให้เธอปวดหัวมากมาย

เนื้อเรื่อง

                                    

 

               

                     เช้าวันหนึ่ง! ตอนนี้เวลา..เอ่อ..เท่าไรน้าาา อ๊ะ!เวลา 9.59.999999999 นาทีอ้อ! เกือบบบจะลืมไป-_-กับอีก.9999999999

ที่น้อยกว่าวินาที=_= นี่เป็นเวลาที่อย่างเช้าเลยหล่ะสำหรับ.. อืมมม ..เจ้าหญิงตนนี้!~นั่นคือ!ฉิ่ง ฉับ ฉิ่ง ฉับ!ไม่อยากจะพูด>W< พูดก็ได้-_-ฉันเองค่า>V<~เนื่องจากวันนี้เป็นวันที่สุดๆๆจาพิเศษสำหรับฉันก็เลยต้องตื่นแต่เช้าเป็นพิเศษหน่อย~ถามตนเองว่าทำไมต้องพิเศษล่ะ? ?o? ก็เพราะ! วันนี้! เป็นวัน! วัน วั่น วั้น วั๋น วันนน อ้อ! วันแรกของการปิดเทอมมมมมมมม >V<    ซึ่งไม่เห็นจะดีT^T ก็เพราะ....ต้องทำการบ้านที่ครูให้มาเป็นตั้งอย่างกับปิดซัก9,999,900,000,000,000,000,000ปีแน่ะTOTไม่เข้าใจ!ทำไม!ทำม๊ายยยยยยยยยยอาจารย์สุดที่รักถึงทำกับนักเรียนสุดที่เลิฟได้T-T แล้วก็ยังมีการบ้านพิเศษของสถาบันกวดวิชาพิเศษแล้วก็ยังยากเป็นพิเศษอีก! TT^TT แง้ๆๆๆๆTTOTT~ พอเถอะ ยังไม่ได้แนะนำตัวเลยV-Vข้าพเจ้ามีนามว่าเด็กน้อยน่ารักผู้แสนคิขุอาโนเนะ>v< หรือ.....ก็คือ....อืออออออออ....ลืมชื่อตัวเองอ่ะ+3+ อ้อ!เฟินค่ะ! และก็มีพี่ที่สุดแสนจะน่ารักที่กดขี่ข่มเหงกันทุกวี่ทุกวัน-_-ฉันก็เลยต้องอิจฉากลับทุกวี่ทุกวัน=_=เพราะ!พี่ผู้นั้นมีกั๊กหรือที่เขาเรียกกันว่ากิ๊กอ่ะ แต่ฉันอยากเรียกว่ากั๊กเพราะฉะนั้นก็ต้องเป็นกั๊กเท่านั้น!โฮ่ๆๆๆๆๆๆ+,.+ความจริงก็ไม่เห็นต้องอิจฉาเพราะพี่เขาแก่แล้ว(แค่ป.6เอง-_-) ทีนี้มาถึงท่านพ่อและท่านแม่ผู้สุดแสนจะน่ารักที่ทำให้ฉันได้มี่ชีวิตอย่ถึงวันนี้และได้ความฉลาดที่ล้นหลายจนสมองทะลัก! จบการแนะนำตัว! ย้ำ! 123 ok! ได้ยินไหม~ ได้ยินไหม! ว่าคนคนนี่รักเธอ~โอ้! ชีวิตข้าต้องมีเสียงเพลง ไม่มีเสียงเพลงไม่ได้ ไม่งั้นข้าเดี้ยงแน่ๆ-3-โฮะๆโฮ่O_O~ เข้าเรื่องกันน้าค่า~~~ ตื่นนอนมาตั้งนาน-_- ขณะนี้เวลาได้...10.09กว่าๆเกือบจะ11โมงละ อ๊ะ!ข้ามไป=_= ฉันก็ยังไม่ได้อาบน้ำเลยT_Tคนสวยขอไปอาบน้ำก่อน! เดี๋ยวจะหมดความสวย>< (ซ่า..ซ่า..ซ่า..ซ่า)   อาบน้ำเสร็จละ! ได้ชำระร่างกายแสนงดงามแล้วรู้สึกงดงามยิ่งขึ้นๆๆๆ>v<คิกๆโฮะๆๆๆ>w<    แต่งตัวๆ   เมื่อแต่งตัวเสร็จท้องก็ส่งสัญญาณ! จ๊อกๆ~ต๊อกๆ~โครกๆ~คราก~ อะโฮะโฮ่ๆๆๆ^^;; คนน่ารักต้องรีบไปรับประท๊านนนนน><~   ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงลงบันไดที่สดใส ลัลล้า เฮฮา ร่าเริงสุดยอดดดดดด>v< กลิ่นโชยมาแต่ไกล~ กลิ่นข้าวต้มหอมๆนั่นเอ๊งงงงง>3< เมื่อลงมาเห็นหน้าตาข้าวต้ม แล้วก็ยิ่งเรียกน้ำย่อยเข้าไปอีก~แต่พอมองขึ้นไปเหนือข้าวต้ม! ก็...ก็...ก็ เจอหน้าพี่แล้ว..แล้ว..แล้ว  จาอ้วกก+0+ พี่ที่สุดแสนจะน่ารักมีข้าวอยู่เต็มหน้า! มีกุ้งอยู่เต็มปากที่ผมมีผักอยู่ 5-6 ชิ้น! โอ้! My god~ และแล้วท่านแม่ก็พูดเฉลยขึ้นมาว่า“อย่าไปยุ่งงง”ด้วยความตื่นตระหนกกระตกใจ-_-ก็ทำให้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฟันขึ้นO0O คือ..ฉันสะดุดเก้าอี้ ล้มหัวทิ่มพื้น ถูกส่งเข้าห้อง i.c.u เวอร์! เฉพาะตรงถูกส่งเข้าห้อง i.c.u นะ=_=

ด้วยความงงงวย และ กลัวกินข้าวไม่ลงTTOTT เลยออกปากถามท่านแม่ผู้เป็นที่รักว่า “คุณแม่คะ ทำไมหน้าพี่เขาเป็นยังงั้นคะ!?!” ท่านแม่พูดว่า! “นั้นเป็นวิธีการกินแบบใหม่ของพี่ลูกไงล่ะ”โอ้O_Oพี่จะสมองดีขนาดนั้นหรอ? ไม่มีทางอ่ะ! เอ๊ะ! หรือพี่จะสมองดีจริงๆ! ต้องพิสูจน์! นักสืบรุ่นจิ๋วมากๆๆๆสุดๆๆๆมาแว้วๆ>v< “พี่คะ! จริงอย่างที่อย่างแม่พูดป่ะ?” 

 พี่ปาดหน้าตัวเองอย่างกับยากูซ่า! O~O “เธอคิดว่าไงล่ะ!ฮึ!” จึ๋ยยยย

-~- กุ้งที่พี่พ่นออกมาเกือบจะโดนตัวฉันซะแล้ววววO0O~ดีนะยังไม่โดน -_- เฮ้อ~ ชักเบื่อปิดเทอมซะและ! หวังว่ามันจะเปิดเร็วๆนะT^T