คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Jewel 3...
Chapter 3
“กางเกงในสีแดงนี่ของใครอ่ะ” ฮันกยองชูกางเกงในสีแดงแปร๊ดขึ้นมาถาม เหล่าจีวิลหันไปมองด้วยดวงหน้าแดงก่ำกันทั้งนั้นโดยเฉพาะเจ้าของที่ปล่อยให้หลุดลอดออกมา
“จะถามทำไมของใครก็ซักๆไปสิ” แจจุงออกปากตอบแทนเพื่อนรักที่นั่งอึ้งอยู่ตรงนั้น กางเกงในสีแดงแปร๊ดไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นของใคร คิบอมแอบยิ้มขำ
“ขำอะไรวะคิบอม” คยูฮยอนหันไปกระทุ้งศอกถาม ทั้งๆที่มือยังสาละวนกับผ้าในกะละมัง
“ไม่มีอะไร” คิบอมตอบกลับแล้วก้มหน้าซักเสื้อนักศึกษาตัวเล็กในมือต่อไป เหล่าเมะและเคะที่เลิกเรียนกลับมาต่างมองภาพอนาถใจก่อนจะหัวเราะเล็กน้อยแลวพากันเดินหายขึ้นไปบนหอพัก แต่ก็สร้างความอับอายให้กับไนซ์กายได้เป็นอย่างดี
“เอ๊า ซักเซ่หลบอะไรกันอยู่” จุนซูเดินเข้ามาใช้ไม้เขี่ยๆผ้าในกะละมังไปมา ยูชอนตวัดหน้าขึ้นมามองแล้วทำได้แค่ชี้หน้าอย่างหาเรื่อง
“มีหน้าที่ซักก็ซักไปสิฮะ” เรียวอุคก้มลงสะกิดเยซองที่แอบอู้ด้วยการจุ่มมือแช่ทิ้งไว้เฉยๆ เยซองเงยหน้าขึ้นไปสบตากับดวงตาสวยก็ได้แต่มองค้าง จนซองมินต้องเดินเข้าไปดันหัวเยซองให้หันไปที่กะละมังซักผ้าตามเดิม
“ซักผ้าไปแกอ่ะ อย่ามาจ้องน้องฉัน” ซองมินพูดขึ้นแล้วเดินเฉิดฉายพาเรียวอุคกลับไปนั่งมองที่เดิม
“เหนื่อยก็พักนะฮะ” ฮยอกแจบอกกับซีวอนที่นั่งมองผ้ากองโตอย่างเหนื่อยใจ มือเล็กหยิบผ้าเช็ดหน้าออกจากกระเป๋ากางเกงของตัวเองเพื่อไปซับเหงื่อให้ซีวอนอย่างน่ารัก ตากลมแป๋วมองไปที่หน้าผากของอีกฝ่ายโดยที่ไม่ได้รับรู้เลยว่า ซีวอนใจละลายลงไปหมดแล้ว ยุนโฮกับฮันกยองหันไปมองหน้ากันด้วยความอิจฉา
“ฮยอก ออกมานี่” แจจุงดึงแขนเล็กของฮยอกแจเอาไว้
“อะไรกันแจจุง แค่เห็นน้องทำตัวดีจนพวกเราหลงเลยไม่พอใจเหรอไง” ยุนโฮย้อนถามก่อนจะยักคิ้วให้
ป้าบ…
ฝ่ามือพิฆาตของแจจุงฟาดเข้าไปเต็มกลางหลังของยุนโฮจนหน้าทิ่มลงไป ดีที่คังอินคว้าเอาไว้ทัน
“จีวิลโหดร้ายว่ะ” คังอินบ่นออกมา
“แล้วไง ก็พวกนายอยากแพ้เอง” อีทึกย้อนกลับทันทีที่ได้ยินประโยคค่อนขอดนั้น ร่างหนาปิดปากเงียบเพราะไม่อยากเถียงกับคนที่ตัวเองแอบชอบ
“เมื่อไหร่มันจะหมดวะเนี่ย” คยูฮยอนร้องขึ้นเมื่อซองมินยกตะกร้าผ้าอีกใบมาวางรอเอาไว้ทันทีที่เห็นว่าผ้าที่มีอยู่ใกล้หมดลง
“ก็จนกว่าจะหมดหอพักแหละมั้ง” ซองมินหันมายักคิ้วให้อย่างกวนประสาทแต่คนมองกลับมองว่าน่ารักเลยหันไปก้มหน้าก้มตาซักอย่างขะมักเขม้น
“ไอ้พวกโหดร้ายเอ๊ย” แต่ละคนบ่นออกมาเสียงเบา
“เว้นฮยอกแจไว้คนนึงสิครับ” ซีวอนย้อนเถียงทันที พวกพี่ๆและรุ่นน้องอีกสองคนเหล่ตามองอย่างจับผิด จนคุณชายชเวยิ้มเขิน
“ชอบเหรอวะ” ทงเฮตะโกนถามจากอีกฝั่ง
“จะถามทำไมเนี่ย” คุณชายชเวยิ้มเขินและเลือกที่จะไม่ตอบ
“พี่ๆน้องๆ ซีวอนมันชอบฮยอกแจ” ทงเฮไม่สนใจเพื่อนและเลือกที่จะตะโกนขึ้นมาเสียงดังลั่น จนบุคคลที่มีชื่ออยู่ในประโยคนั้นหันกลับมามองรวมถึงพี่ชายหน้าสวยอีกหกคนด้วยเช่นกัน
“นี่ไอ้หน้าม้า ชอบฮยอกของเรางั้นเหรอ” อีทึกเดินเข้าไปก้มหน้าพูดกับคุณชายรูปหล่อ
“ใช่ครับพี่ มันชอบ” ทงเฮดี๊ด๊าตอบ
แปะๆ
พัดของฮีชอลฟาดลงมาเบาๆที่ศรีษะของซีวอน พร้อมกับนิ้วชี้ที่เอามาโบกไปมาขมุบขมิบปากที่จับใจความได้ว่า
‘อย่าจะดีกว่า’
“ฮยอกแจน่ะเป็นอัญมณีของเรา” แจจุงพูดขึ้นมาคนแรกและก้าวออกมาสมทบกับเพื่อนชั้นปีสี่ของตัวเอง
“และฉันขอเตือนในฐานะรุ่นพี่ไม่ใช่ศัตรู” ซองมินพูดขึ้นและตบบ่ากว้างสองสามทีอย่างเข้าใจ น้อยคนนักที่จะเข้าใกล้ฮยอกแจและไม่ตกหลุมรัก
“ครับ” รับคำอย่างเป็นมิตร
“ฮยอกแจน่ะไม่รู้จักคำว่ารักหรอก”
“เครียดอะไรอ่ะพี่” คิบอมเดินมาถามแล้วลงนั่งข้างกับรุ่นพี่มือกว้างตบบ่าซีวอนสองสามทีอย่างสนิทสนม คนอื่นๆที่นั่งสุมหัวกันอยู่หันมามองอย่างสนใจบทสนทนาเช่นกัน
“พี่เครียดเรื่องที่ฮยอกไม่รู้จักความรักเหรอ” คยูฮยอนนั่งลงอีกข้างและออกปากถาม
“เห้ย คนนี้แกเอาจริงดิ” ทงเฮตะโกนถามขึ้น
“นั่นดิ เอาแน่เหรอวะ ยัยจีวิลคนอื่นร้ายมากเลยนะ” ยุนโฮพูดออกมาอีกคน มีคนอื่นๆคอยพยักหน้ารับไปด้วย
“ข้อนั้นผมรู้ แต่ว่าฮยอกแจไม่ใช่แบบนั้นนี่” เถียงแทนออกมาอย่างลืมตัว
“เอาโว้ย คุณชายชเวเอาจริงว่ะ” คังอินพูดออกมาตบมือชอบใจกับคำตอบของรุ่นน้อง ซีวอนยิ้มออกมาเล็กน้อยตากลมสวยติดตราตรึงใจ
“พี่แทนที่จะมาล้อผมอยู่แบบนี้ ช่วยผมคิดหน่อยสิ” ซีวอนย้อนกลับมาให้เพราะเครียดจริงๆ
“ตัวเองยังเอาไม่รอดเลยว่ะ” เยซองพูดขึ้นอย่างหมดอาลัยตายอยากเช่นกัน
“ยังจีบไม่ติดอีกเหรอวะ” ฮันกยองถามแล้วทำหน้าราวกับไม่เชื่อ
“โห จะไปติดอะไรอ่ะพี่ถึงเรียวอุคจะเป็นน้องรองสุดท้องแต่ผมว่าดีกรีความร้ายนี่ไม่แพ้คนอื่นเลย” หนุ่มแก้มป่องตอบออกมา เรียกเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดี
“เอาเว้ยมาพยายามพร้อมกันดีกว่า” ยูชอนปลุกใจคนอื่นอย่างฮึกเหิม
“ผมว่าของคนอื่นก็ไม่เท่าไหร่นะครับ” คิบอมเปรยออกมา
“…”
“ผมว่าของพี่ฮันนี่ท่าจะอาการหนักสุดแล้วแหละ” จบประโยคของคิบอม ฮันกยองก็ถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง
เฮ้อ ใครก็ได้ดลใจฮีชอลให้รักผมที
“หิวๆๆๆ” เสียงของซองมินบ่นขึ้นในตอนเช้า มืออวบยกขึ้นลูบหน้าท้องของตัวเองเมื่ออาหารเช้าของวันยังคงไม่ตกถึงท้อง
“โทรไปเร่งหน่อยสิฮะ” เรียวอุคอีกคนที่นั่งเท้าค้างรอ ใบหน้าหวานใสของแต่ละคนยังไม่ถูกบดบังด้วยผ้าคลุมสีสันสดใส
“ฮีชอลโทรให้หน่อยสิ ฉันอาบน้ำอยู่” แจจุงตะโกนออกมาจากในห้องน้ำ ทำให้ทุกสายตาของรุ่นน้องหันขวับมาที่ความหวังเดียวอย่างฮีชอลทันที
“เออๆ” คนหน้าสวยรับคำและหยิบโทรศัพท์โทรออกไปหาฮันกยอง ฮยอกแจนั่งอมยิ้มมองกิจวัตรประจำวันของพวกพี่ไปด้วยความร่าเริง
“ไอ้เจ๊ก น้องๆฉันหิวข้าวแล้วเมื่อไหร่จะมา” ฮีชอลแหวลงไปตามสาย ฮันกยองที่อยู่อีกฝั่งตอนแรกยิ้มหน้าบานที่เห็นเป็นเบอร์ฮีชอลแต่พอได้ยินเสียงที่ผ่านมานั้นก็เอาโทรศัพท์ออกจากหูแทบไม่ทัน
“ครับๆ ผมกำลังปลุกน้องใหม่สองคนอยู่ครับ รอซักครู่นะครับคุณนาย” เสียงแปร่งตอบกลับมาโดยที่ปิดบังความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ได้อย่างแนบเนียน
“เออ ดีมากอีกห้านาทีมาไม่ถึงเจองานเพิ่มแน่” พูดจบก็กดวางสายไป แล้วนั่งตะไบเล็บรอ
“อีกนานไหมฮะ” ฮยอกแจถามขึ้นอีกคนไม่ต้องบอกก็รู้ว่าน้องเล็กของทุกคนคงจะเริ่มหิวแล้ว
“ฮยอกกินนมไปก่อนนะ” อีทึกวางนมสดให้ตรงหน้า ร่างเล็กยิ้มรับพร้อมรอยยิ้มสวย คนตัวเล็กดื่มนมเป็นเด็กๆ โดยมีรอยยิ้มของทุกคนส่งมาให้
“ฮยอกกินขนมปังรองท้องก่อนนะ” จุนซูอีกคนที่หาอะไรมาให้น้องเล็กกิน มือเล็กเอื้อมรับมากินอย่างน่ารัก
“พวกนั้นยังไม่มาอีกเหรอ” แจจุงที่ก้าวออกมาจากห้องน้ำถามไปเช็ดผมไป
“คิดถึงไอ้หน้าหมีนั่นเหรอไง” อีทึกย้อนถามเพื่อนด้วยรอยยิ้ม แจจุงชะงักไปเล็กน้อยแล้วหันมาส่งค้อนให้เพื่อนตัวดี
“แล้วแกไม่คิดถึงไอ้รุ่นน้องหมียักษ์นั่นเหรอไง” สวนกลับทันควัน ฮยอกแจทำเพียงแค่มองกลับไปมาและหัวเราะน้อยๆอย่างชอบใจ
“โหย อย่ามาพาลนะเว้ยแค่เห็นยุนโฮมันชอบมองแก” อีทึกเถียงกลับแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองจะใจสั่นไปทำไมกัน
“พวกนั้นจะคิดอะไรจริงจังหน้าเราเขายังไม่เห็นเลยนะฮะพี่” เรียวอุคแย้งขึ้นมาทันที ซองมินหันไปมองหน้ารุ่นน้องแล้วพยักหน้าสนับสนุน
“นั่นสินะ เขาจะคิดอะไรจริงจัง” ทุกคนพึมพำกับตัวเองเบาๆ มีแค่ฮยอกแจคนเดียวเท่านั้นที่มองรุ่นพี่ด้วยความหนักใจ
อย่างนี้พวกรุ่นพี่ก็คงชอบพวกไนซ์กายเหมือนกัน
แล้วจะสร้างเกราะกำบังที่แข็งแรงไปเพื่ออะไรกัน
เฮ้อ น้องเล็กกลุ้มจังเลย
-----------------------------------------------------
Katomnam Talk:
อัพค่า!!! ก่อนจะโดนทวง คิคิ
เจอกันอีกทีหลังปีใหม่นะคะ วันที่ 3 มกรา ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเน้อ
บะบายค่า เที่ยวปีใหม่กันอย่างมีความสุข
ดูแลรักษาตัวเองกันดีๆด้วยนะคะ
ถนอมชีวิตเอาไว้มาอ่านฟิคต้ม กร๊ากๆๆๆ
รักทุกคนค่า จุ๊บๆๆๆๆ
ความคิดเห็น