คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter-1
ด้วยความรักที่ไม่อาจครอบครอง.....
ไฟรักที่สุมในทรวงเหมือนจะเผาหัวใจหัวกลายเป็นเถ้าธุลี....
ริมฝีปากที่ไม่สามารถเอื้อนเอ่ยความรู้สึกออกไปได้ช่างเจ็บปวดยิ่งนัก….
มือที่ไม่อาจไขว่คว้าความรักมาไว้ในครอบครองนั้นว่างเปล่าจนทรมาน.....
เพียงคำคำเดียวที่ไม่อาจเอ่ยออกไป...
ด้วยกลัวเพียงว่าจะเสียทั้งเพื่อนกับความรักไป…
รักนาย..
แต่ไม่สามารถครอบครองได้แค่เพียงได้ข้างกายก็อุ่นใจ...
แต่นั้นอาจจะดีกว่าก็ได้...
เพราะไม่อย่างนั้นก็คงจะต้อง....
....ทำให้นายเจ็บปวดอีกเป็นแน่
“ได้สติแล้วซินะ”เสียงทุ้มดังก้องกังวานสะท้อนเข้าโสตประสาทของอัศวินมังกรหนุ่ม ดวงตาสีน้ำเงินที่กระพริบถี่เพื่อปรับแสงจ้าที่ส่องตา จ้องมองบุคคลเบื้องหน้าด้วยความสงสัย มือเรียวกำหมัดแน่น ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรงคิ้วขมวดมุ่นด้วยไม่ไว้ใจคนตรงหน้าแม้เพียงน้อยนิด
“เจ้าเป็นใคร....”เสียงสั่นเครือดังลอดมาดจากริมฝีปากบางของคนเพิ่งได้สติ
“นามของเราคือกอลเบซ่า ผู้นำคนใหม่แห่งปีกสีชาด เจ้าคือไคน์ ไฮวินด์ ซินะได้ได้ยินเกียรติศัพท์ของเจ้ามากมาย ไม่เสียแรงเป็นลูกชายของริชาร์ด ไฮวินด์ยิ่งนัก”ชายในชุดเกราะสีดำนิลแนะนำตัวเสียงที่ดังก้องนั้นช่างทรงอำนาจและเด็ดขาด
“ปีกสีชาด...เป็นไปไม่ได้ทำไมแกเป็นใครกันแน่”ไคน์ตวาด ร่างโปร่งลุกยืนขึ้นจากเตียง แต่เพราะร่างนั้นบอบช้ำจากการโดนโจมตีจึงทรุดฮวบลงกับพื้น
“บอกไปแล้วไงเจ้าไม่ได้ยินหรือไคน์ ไฮวินด์ เจ้านี่ไม่เลวเลยนะ ช่างใจกล้าเสียจริง สนใจจะติดตามข้าเอาไหม”
“ไม่....”คำตอบเด็ดขาดของอัศวินมังกร เรียกเสียงหัวเราะพอใจของผู้นำคนใหม่แห่งปีกแดง มือในชุดเกราะแกะเชือกที่มัดผมของอัศวินมังกรหนุ่มออก เรือนผมสีทองยาวสยายนั้นถูกผู้สูงศักดิ์กว่าจิกทึ้งให้ร่างบางนั้นเข้ามาใกล้ตน
“ ไม่หรือ...ไม่มีทางหรอกข้าคือผู้นำและเจ้าไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธข้าได้ ไม่มีวัน”
“หึๆๆๆๆ...อย่างนั้นหรือ...ท่านไม่มีทางบังคับข้าได้หรอก เพราะท่านไม่ใช่เจ้านายของข้า”ร่างบางยันกายขึ้น สบตากับร่างสูงที่มีทีท่าไม่สะทกสะท้านใดๆทั้งสิ้น
“ผมสวยดีนะ.... หากเจ้ายอมทำตามที่ข้าบอกไม่ว่าอะไรข้าก็จะสรรหามาให้เจ้า”กอลเบซ่ายื่นข้อเสนอ พร้อมนั่งไขว้ห้างอย่างไม่ยี่หระต่อคำพูดของไคน์
“ความต้องการของข้างั้นหรือ คือให้ท่านหุบปากซะ แล้วก็ไปตายให้พ้นๆข้าเสียที”พอได้ยินดังนั้นชายในชุดเกราะก็ระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่น
“ข้าพอใจในตัวเจ้ามากจริงๆนะไคน์ ไฮวินด์ เจ้าจะยอมทำตามคำสั่งของข้าหรือไม่”
“ไม่ได้ยินที่ข้าพูดหรือยังไง”ไคน์โกรธอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนในชีวิต เขาหันหลังเดินหมายจะหนีไปจากชายตรงหน้า แต่ทว่าจู่ๆก็มีแรงกดดันที่ไม่ธรรมดาทำให้ขาทั้งสองข้างหมดแรงจนทรุดลงกับพื้น
“ว่าอย่างไรไม่ว่าอะไรข้าก็จะสรรหามาให้เจ้านะ ข้า....มองเห็น...ความมืดในใจของเจ้า...ความมืดที่มากเหลือคนานับ...ว่าอย่างไรล่ะ...”
ใบหน้างามก้มลงมองพื้นภาพของคนที่ตนแอบรักแวบเข้ามาในห้วงคะนึง ความมืดเข้าเกาะกุมจิตใจด้วยภาพที่ผุดขึ้นมาภาพของความรักที่ไม่อาจเอ่ยไปได้ สัมผัสจากมือในชุดเกราะเย็นเยียบที่บนบ่า มือนั้นจิกบ่าบางเบาๆเรียกให้เขาตื่นจากภวังค์
ถ้าหากสู้กันตอนนี้เราคงไม่มีทางชนะแน่ เราไม่มีอาวุธ ไม่มีเครื่องป้องกัน ไม่มีชุดเกราะ ร้ายที่สุดคือไม่มีหน้ากาก ไม่อยากให้ใครได้เห็นใบหน้าภายใต้หน้ากากนี้ เพราะมันเป็นคำสาบานที่มีแด่ตนเองว่าจะไม่ให้ใครเห็นจนกว่าวันที่ตนเองจะเหนือกว่าผู้เป็นบิดา
“ว่าอย่างไรไคน์ ไฮวินด์ แม้แต่สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ข้าก็สามารถทำให้เป็นไปได้นะ”เสียงนั้นกล่าวกลั้วหัวเราะอย่างพึงพอใจกับการที่เขาไม่สามารถต่อกรอะไรได้เลย คำพูดที่ทิ่มแทงภายในจิตใจที่บอบช้ำ ยิ่งเป็นการตอกย้ำให้รอยแผลนั้นลึกลงไปอีก
“ว่าอย่างไรล่ะ”
ดวงตาคู่สวยจมลึกไม่สะท้อนแม้เพียงเงา ริมฝีปากที่ในตอนแรกพึมพำกับตนเองก็คลี่ยิ้มออกมา
“ไม่ว่าอะไรก็ตามเลยหรือ....”เสียงที่ลอดออกมานั้นไม่ใช่ตัวเขาในยามปกติอีกแล้วเป็นเพียงร่างที่มีความปรารถนาอันดำมือครอบงำเท่านั้น
“ใช่ เจ้าตกลงแล้วซินะ”
“ข้าไม่วันยอม สิ่งที่ตัวข้าปรารถนาข้าจะทำมันให้สำเร็จได้ด้วยตนเอง”ดวงตาสีน้ำเงินเข้มฉายแววแข็งกร้าวไม่ยอมตกลงแต่โดยดีด้วยศักดิ์ศรีที่ตนยึดมั่น
“ช่างโง่เง่านัก ไขว่คว้ามาด้วยตนเองอย่างนั้นหรือ ทั้งๆที่สิ่งที่เจ้าปรารถนานั้นไม่มีวันเป็นจริงได้ตัวความสามารถของเจ้า แล้วเจ้าจะยังดื้อด้านอีกหรือ”
“อย่ามายุ่งกับข้า ข้า....”
ราวกับอ่านออกซึ่งความในใจที่ทั้งหมดเสียงหัวเราะของชายในชุดเกราะก็ดังเย้อหยันขึ้นมาพร้อมกับคำพูดที่แสนจะทิ่มแทงหัวใจยิ่งนัก
“แม้แต่ความรักโง่เง่าที่เจ้าไม่สามารถนำมาครอบครองได้นี่นะ เจ้าช่างโง่งมเสียจริง เจ้าไม่สามารถไขว่คว้าอะไรมาได้แม้แต่น้อย ในเมื่อข้ามอบทุกสิ่งที่เจ้าฝันหาให้ได้มีเหตุผลอะไรอีกที่เจ้าไม่ยอมรับข้อเสนอของข้า”
“ข้า........”อัศวินหนุ่มเริ่มไขว่เขวกับข้อเสนอในสิ่งตนจะได้รับเพียงแต่ทำตามคำสั่งของชายตรงหน้าเท่านั้น
“ว่าอย่างไร....ดูจากท่าทางของเจ้าแล้วเจ้าคง...ที่จะตอบลงข้าซินะฮ่าๆๆ”
ไม่มีอะไรที่จะเสียแล้วนี่นะ....
ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว...
ไม่เหลือแม้เพียงศักดิ์ศรี....
“ครับ....”วินาทีที่เอ่ยคำตอบออกมา น้ำตาก็ไหลลงอาบแก้มสองข้างโดยไม่รู้ตัว รอยยิ้มหวานที่ไร้จิตใจนั้นยิ่งเพิ่มความต้องการครอบงำของกอลเบซ่าให้ทวีมากขึ้นไปอีก
“ท่านจะให้ข้าทำอะไรโปรดบัญชามาได้เลยครับ ข้าจะยอมทำตามท่านทุกอย่างข้าเป็นของท่านแล้ว”วงแขนแกร่งรั้งร่างบางที่ไร้จิตใจมาแนบอก ก่อนจะกระซิบข้างใบหูนุ่มว่า
“ข้าต้องการให้เจ้านำคริสตัลมาให้ข้า”เสียงเย็นชาสั่ง
“ครับ....ท่านกอลเบซ่า ข้ายินดีรับบัญชาของท่านทุกอย่าง”ใบหน้างามที่ไปด้วยอาบน้ำตาชวนให้ไหลหลง ทว่าเมื่อมองแล้วกลับน่าอดสู
คนสูงศักดิ์ปาดน้ำตาที่ไหลอาบของชายหนุ่มในอ้อมกอด
“ในเมื่อเจ้าเลือกที่จะอยู่ใต้บัญชาของข้า เจ้าเป็นของข้าเพราะงั้นจงทำตามที่ข้าบอกทุกอย่าง”เสียงที่ดังเข้าโสตประสาท ยิ่งพานให้น้ำตาไหลลงมาไม่หยุด
หัวใจว่างเปล่าไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกแล้ว....
....แม้แต่เรื่องราวความรักของตน
“ข้าจะไม่ทำให้ท่านผิดหวังครับท่านกอลเบซ่า ไม่ว่าเรื่องใดก็ตามร่างกาย จิตใจ ทุกอย่างของเป็นของท่าน”
“ดีมาก เจ้าเป็นของข้า....”วงแขนแกร่งกอดร่างบางแน่นขึ้น นิ้วไล้ตามริมฝีปากบางที่คลี่ยิ้มด้วยความสมเพชตนเองของชายหนุ่มร่างบาง
“ไม่ต้องกังวลไปไคน์ ไฮวินด์....ข้าจะให้ทุกอย่างที่เจ้าปรารถนาเอง”
คำยืนยันที่มั่นเหมาะนั้นไม่ได้ช่วยให้อัศวินมังกรหนุ่มรู้สึกดีขึ้นเลย ดวงตาสีสวยบัดนี้แดงก่ำไม่เหลือแม้ภาพพจน์อันสูงส่งเย็นชาที่เขาเคยสร้างเอาไว้
จู่ๆเหมือนว่าทุกอย่างดับวูบลง ตรงหน้ากลายเป็นสีดำสนิท ไคน์หมดสติลงในอ้อมกอดของผู้บัญชาการคนใหม่แหงปีกสีชาด
“พักต่อเถอะเพราะจากนี้ไปเจ้าต้องเป็นโล่แทนข้า เจ้าต้องตายแทนข้าจำเอาไว้ให้ดี”ใบหน้าภายใต้เกราะมองภาพของอัศวินหนุ่มในอ้อมกอด ก่อนจะอุ้มไปนอนที่เตียงดังเดิม ส่วนตนเองก็เดินจากไป
“ช่างน่าสมเพชนักไคน์ ไฮวินด์ น่าสมเพชแต่ก็อาจหาญ งดงามยิ่งนัก”นึกไปถึงคนที่ตนเองเพิ่งได้พบเจอเมื่อครู่ก็เกิดสนใจขึ้นมาว่าจากนี้ไป เจ้าอัศวินนี่จะยอมตายได้เพื่อตน เพื่อความปรารถนาอันโง่งมของตนได้หรือไม่ ดวงตาแข็งกร้าวเต็มไปด้วยศักดิ์ศรีข้าชักอยากที่จะพังศักดิ์ศรีของเจ้ามากกว่าที่จะทำลายคริสตัลเสียอีก ข้าจะลองให้เจ้าสังหารเซซิล ฮาร์วี่ ถ้าเจ้าไม่ทำข้าก็จะฆ่ามันต่อหน้าเจ้านี่แหละข้าจะทำลายเจ้าอยากรู้ว่ายามที่เจ้านั้นหมดเขี้ยวเล็บแล้วเจ้าจะทำเยี่ยงไร
.....เจ้านี่นาสนใจเสียจริงไคน์ ไฮวินด์
**************************************************************************************
ความคิดเห็น