[fic] naruto ซาซึเกะผู้ท้อแท้

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

"อึก!!!"เสียงของชายผู้มีเนตรวงแหวนดังลอดไรฟันออกมา แล้วซาซึเกะก็ล้มลงไปกองกับพื้น

"แพ้ฉันอีกแล้วนะซาซึเกะ ฮ่าๆๆๆๆๆ"โฮคาเงะแห่งโคโนฮะหัวเราะลั่นบ้านลั่นเมือง(เสียงสะท้อนอีกร้อยครั้งจากปากนารุโตะ)

"ชิ"ซาซึเกะไม่พอใจ"ก็มันจริงนี่นาเดือนนี้ 5 รอบแล้วนะซาซึเกะ นายแทบจะมาสู้กับชั้นสามเวลาหลังอาหารอยู่แ้ล้ว"(ไม่ใช่ยานะเฟ้ย:คนเขียน)(ความสุข:นารุโตะ)

"ฉันยังไม่แพ้!!!"ซาซึเกะคำรามแล้วพุ่งใส่นารุโตะแต่นารุโตะก็สวนกลับไปได้ตลอด

"ยอมแพ้ซักทีน่า ซาซึเกะ.... นายน่ะ...แพ้แล้ว"นารุโตะพูดเบาๆพร้อมกับอัดซาซึเกะอย่างแรงทีนึง

ไม่นะ ชั้นแพ้นารุโตะอีกแล้วเหรอในขณะที่เรี่ยวแรงหมดลงไปทุกที

นารุโตะพูดอะไรซักอย่างที่เขาไม่ได้ยิน เขาเห็นรอยยิ้มนั่น รอยยิ้มที่ทำให้เขาท้อแท้ลงทุกวัน

นารุโตะเดินมาพยุงเขาคิดว่าคงลุกเองไม่ไหวแน่แต่ซาซึเกะปัดมือนารุโตะทิ้งและนั่นทำให้เขาล้มลงอีกครั้งแต่ยังฝืนพูด "ไม่ต้องมายุ่ง"เขาพูด หมดแรงแล้วจริงๆ นารุโตะยังคงเข้าไปพยุงเขาอยู่ดี

ไม่...ทำไมต้องแพ้ทุกที...ไม่...อย่าเพิ่ง ชั้นยังไหว ชั้นจะไม่แพ้นาย...ทำไม...น่าตายจริงๆ...........

นารุโตะนายเป็นโฮคาเงะ นายเก่งขึ้นเรื่อยๆ แม้แต่เพน คนที่ฆ่าท่านจิไรยะ นายก็...

ชั้นไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไม......

ชั้นสู้นายไม่ได้......
____________________________________________________________

สั้นไปมั้ยเนี่ย ไม่เป็นไรหรอกแค่บทนำเองเนอะ แค่อยากให้สัมผัสความท้อแท้ของซาซึเกะ

หากข้าน้อยเข้าปราณเต่า(อัพ)ก็ขออภัยด้วย