คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ซวยครั้งที่ 0...
ที่นี่เขตการศึกษาแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หลังจากเมืองแรกนั้นมีแววว่าจะประสบความสำเร็จเมืองแห่งนี้ก็ถูกตั้งขึ้นทันที มันถูกตั้งขึ้น ณ ที่ใด ที่หนึ่งเขตแดน SEA มีครบครันไปหมดทุกๆด้าน ทุกด้านๆอย่างที่กล่าวมาจริงๆ ทั้งป่า เขา ทะเล ห้าง สวนสนุก เรียกได้ว่ามีอะไรมีหมด
เมืองนี้นั่นไม่ได้แบ่ง เป็นหลายๆโรงเรียนเช่นเมืองแห่งการศึกษาแห่งแรก ที่นี่เป็นโรงเรียนเดียว แต่แบ่งออกเป็นเขต ประถม ม.ต้น ม.ปลาย มหา'ลัย เท่านั้นเอง โดยส่วนมากมักจะไม่ค่อยไปไหนมาไหนข้ามเขตกัน แต่จะมีหลายส่วนที่เขตรวม
การเรียนที่นี่ออกแนวจับฉ่าย หลากหลายสายมากมาย นอกจากนี้ยังสามารถลงเรียนวิชาอะไรก็ได้ตามแต่ที่เราสามารถลงเรียนได้ และลงทะเบียนเรียนทัน
กฏระเบียบก็มีไม่เท่าไหร่ ใครอยากวิวาทอะไรก็ได้ ขอแค่อย่าถูกจำได้และถูกลงทัณฑ์ก็พอ แต่นั้นแหละ ผมกำลังมีปัญหา....
"หยุดนะ อย่าหนีนะเฟ้ย !"เสียงตะโกนดังลั่นไปตามถนน ในเขตย่านการค้าที่ 1 ของเขตการศึกษาที่นี่เราขอเรียกว่า LASEA - learning area south east Asia - ร่างของฝูงนักศึกษาปี 1 จำนวน5-6คน ที่ดูแล้วเป็นนักเลง กำลังไล่กวด เด็กหนุ่ม ม.ปลายที่เรียกว่าซวยตลอดศก ซวยจนพวก อาจารย์ หน่วยพิทักษ์กฏเลิกสนใจที่จะช่วยเขาแล้ว
เด็กหนุ่ม ผมน้ำตาลเข้มกระเซิงระต้นคอ ดวงตาสีเดียวกันในชุด นักเรียนม.ปลายที่เป็นเชิต แสลคสีดำ ทับเสื้อคลุมสีดำ กำลังโกยสุดฝีเท้า โดยที่ทุกๆคนต่างพร้อมใจกันหลีกทางให้ตัวซวยประจำเขตการศึกษาที่ดันเดินชนพวกรุ่นพี่แสนใจดี(เหรอ)จนไอติมหกเลอะรองเท้าหนังคู่ใหม่ พวกพี่เขาเลยชวนตัวซวยเล่นวิ่งไล่จับ ^o^ เท่านั้นเอง..
"ดูสิไอ้ซวยมันซวยอีกแล้ว"เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นรอบๆด้าน พร้อมเสียงโหวกเหวกของของผู้ถูกล่าที่ขอทาง
"ขอทางหน่อยเฟ้ย... ถ้าไม่คิดจะช่วยตู"
ชื่อ เรือหาย(เซ็นเซอร์) วายวอด
ชื่อเล่น ซวย อายุ 17
กรุ๊ปเลือด XX ชั้น 5-A
สายพลัง-Speed/Flash ฉายา- ไอ้ซวยตลอดศก
รหัสนักศึกษา AS05683238
"อย่าหนีสิฟะ..ไอ้ตัวซวย"พวกรุ่นพี่ตะโกนถาม ขนาดที่ซวยไสลด์ตัวรอดผ่าน คนแบกกล่องใหญ่สองคนก่อนจะออกวิ่งก่อน แต่เหมือนพวกพี่แกไม่ยอมลดละ กระโดดข้ามกล่องใหญ่มาได้อย่างสบายๆ ยกกลุ่ม
ตัวซวยหันควับตะโกนกลับไปทันที "พวกพี่ไม่มีเรียนกันหรือไง"
คนที่เป็นหัวโจกตอบกลับ พร้อมหัวเราะอย่างมีชัย "โทษทีว่ะ พอดีว่างทั้งวันเลยวันนี้"
"แงง.."ตัวซวยร้องไห้ทันที "ทำไมถึงซวยได้ทุกวันเช่นนี้"ซวยร้องออกมา ตอนนี้เขาอยู่ในเขตรวม กว่าจะถึงเขตม.ปลาย ตั้งเกือบหนึ่งกิโลฯ ถ้าเขาไม่หมดแรงก่อนเขาคงวิ่งไปทัน และทันเข้าคาบเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของอาจารย์สุดโหด เก่งคณิตที่สุดในสามโลก ท่านอาจารย์กุหลายแดง..
เจ้าตัวซวยที่สุดในสามโลก ซวยตั้งแรกเกิดเลยก็ว่าได้ เขาเกิดวันศุกร์ที่ 13 เดือน 4 เวลา ตี 4.44 น. วินาทีแรกที่เกิด หมอตกใจทำเขาตกพื้น ต่อมาพอเข้าห้องอบก็เปิดไฟแรงเกินจนเกือบสุก ยังไม่หมดเท่านั้น ตอน 5 ขวบ เขาไปเที่ยวสวนสัตว์เปิด ดันตกไปแอ่งสิงโต ถามว่ารอดมาได้ไงอย่าถามดีกว่า..
ซวยวิ่งหลุดพ้นเขตตลาดมาแล้ว ในที่สุดเขาก็ออกมาถึงถนนหลักที่มีรถรางกำลังจะออกพอดี "รถรางจ๋า...รอพี่ด้วย" เด็กหนุ่มกระโดดเกาะราวทันที โดยไม่สนอาการตกใจของคนในรถ
"รอดแล้ว"ซวยร้องอย่างยินดี แต่มีหรือความซวยจะหลุดพ้น เทพแห่งความซวยชื่นชอบเขาเป็นอย่างมาก คงอีกนานมากๆๆๆๆๆๆๆ(ยาวกว่านี้อีก)ความซวยถึงจะหลุดจากเขาไป
ปลั๊ก ! แอ้ก.. ด้วยความที่ไม่ยอมขึ้นรถดีๆเขาจึงชนป้ายเต็มๆ ก่อนจะล่วงตกรถกองอยู่กับพื้น หลังจากรถออกไปได้ไม่ถึง 100 เมตร
เด็กหนุ่มนอนมอง พวกรุ่นพี่แสนใจดี "อา..หวัดดีอีกครั้งฮะ"
รุ่นพี่หัวโจกนั่งยองๆมองดูเขา "นอนสบายดีมั้ย" ถ้าฟังไม่ผิด ซวยได้ยิงเสียงหักกระดูกกร็อบแกร็บมาจากรุ่นพี่
"อา..ก็นะ"หัวสมองของซวยหมุนติ่ว ตายแน่...คงต้องใช้พลังแล้ว เด็กหนุ่มหลับตาพร้อมนึกถึงหน้าตึกเรียนของเขาที่สูงสามชั้น เราต้องเทเลพอร์ทไปให้ ต้องเทเลพอร์ทไปให้ได้ แต่...ทำไมมันเทเลพอร์ทไม่ได้ ตัวซวยค่อยๆลืมตาขึ้นมอง ยังเห็นพวกรุ่นพี่ยิ้มแฉ่ง จึงได้แต่หัวเราะแห้งๆ
"โทษที ไม่ให้เทเลพอร์ทหรอกจ้ะ น้องรัก"หนึ่งในกลุ่มรุ่นพี่ตอบกลับพร้อมยิ้มเหี้ยมให้ พี่คนนี่นี่แหละที่ทำไอติมหกใส่ แต่ซวยอาจจะจำไม่ได้พี่แกเจอซวยทำเรื่องซวยมาหลายรอบแล้ว
หนุ่มผมสีชาอ่อนๆระต้นคอ ตาสีทอง มือทั้งสองข้างเปล่งประกายพลังสีฟ้าอ่อนๆ ยืนยิ้มให้เขาอยู่
ชื่อ วิวัฒน์ อรุณรุ่ง
ชื่อเล่น วี อายุ 19
กรุ๊ปเลือด xx ฉายา ผู้ผนึกเขตแดน Seal field
สาขา Magia and ruine สายปิดผนึก..
ความสามารถ Seal Field
รหัสนิสิต AP58682198
ความคิดเห็น