คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : Step 11 100%
Myungsoo part
ผมับรถพาอยอลออนอเมือมาเรื่อยๆ อนที่ผมเรียอยอลในแนทีนแล้วอยอลไม่หันมาผมแอบอายนะ เพราะนทุน่าับ้อ แ่อนที่ผมับรถออมาอยอลทำหน้าระอา นผม้อถาม แ่เาไม่อบแถมยัเบือนหน้าหนี แวบนึผมรู้สึใหาย เหมือนโนปิเสธยัไไม่รู้ มันหน่วๆ แ่พออยอลบอไม่ไ้เลีย ผมแทบอยาะเ้าไปอร่าบาให้แน่นๆ เลยแหละ ูสิ ผมเป็นเอามานาไหน
อนนี้อยอลหลับอยู่้าๆผม ผมรู้ว่าเาะเหนื่อย เพราะนอาเรียนแล้ว ็ยั้อทำานอีเยอะแยะ ุ็รู้ใ่มั๊ยรับว่าอยอลทำานในวารบันเทิ เวลาไปไหนมาไหน็ะมีีำัอยู่ ผม็เลยแ่อยาพาอยอลมาพัผ่อนเท่านั่นเอ ริๆนะ (หรอ)
ผมับรถพานน่ารัที่หลับอยู่้าๆมานถึที่พั บ้านพัาอาาศอผมเอ เวลาผมมีปัหา หรือ้อารที่สบๆ ผม็ะมาที่นี่ ึ่ไม่่อยมีใรรู้หรอ ผมเป็นนที่ไม่อบให้ใรมายุ่ับอส่วนัวอผม อยู่อย่าห้อที่อนโสิรับ ไม่เยมีใรเ้าไปยเว้นเพื่อนสนิทผมเท่านั้นแหละรับ
บ้านหลันี้อยู่ิายหา ที่่อน้าเป็นส่วนัว มีนัท่อเที่ยวประปราย เพราะที่พัอยู่ห่าาหานี้พอสมวร ้านหลัเป็นภูเาหน้าผา ที่เียวอุ่ม หลับ้านมีสวนและศาลาไว้มธรรมาิ เหมาะแ่ารพัผ่อนที่สุ
อยอลยันอนหลับปุ๋ย ปลุีมั๊ยนะ? ไม่ีว่า ให้เาพัผ่อนให้เ็มที่ ื่นมาะไ้ินเนอร์เลย ผมะอุ้มเ้าไปนอนีมั๊ยนะ?
“ไปนอนในบ้านนะรับ ”
ผมระิบบอ่อนที่ะัสินใอุ้มอยอลเ้าไปในบ้าน มันูแปลๆนิหน่อยถ้ามีนมาเห็นเ้า ถึอยอละัวบา แ่เา็สูว่าผมอยู่นิหน่อย ทำให้ผมอุ้มอยอลลำบา เมื่อเ้าบ้านผมวาอยอลไว้ที่โฟาห้อรับแ เพราะถ้าีนผมอุ้มไปห้อนอนที่ั้นสอ ผม้อบันไแน่ๆ
“ อื้มมม ”
ร่าบาส่เสีย ่อนะพลิัวนอนในท่าที่สบายว่าเิม อ่า ถ้าอยอลื่นเราะทำอะไรันีนะ อันับแรผม้อไปหาเสื้อผ้าให้เา่อน ใ่แล้ว เสื้อผ้าแล้ว็อใ้ำเป็น ผมะว่าเราะอยู่ั สอสามวัน
Sungyeol part
“ อิ้มมมมม ” ผม่อยลืมาื่น เอ๊ะ ที่นี่ที่ไหน? บ้านใรเนี่ย? นายมยอูหละ? ผมยันัวลุึ้น มอหานายมยอู แ่หาไม่เอ บ้านใร? หรือหมอนี่เอาผมมาปล่อย? ฮึ่ย! ถ้าผมออไปไ้ผมะ่า...
“ อ่าว ื่นแล้วหรอรับ ” นายมยอูเินลมาาั้นสออบ้าน เอ๋? บ้านหมอนี่ั้นหรอ
“ อื้อ ที่นี่บ้านนายหรอ? ”
“ ใ่รับ บ้านผมเอ ” มยอูมอไปรอบๆ ่อนะพยัหน้า มิน่าหละ บ้านหลันี้ถึไู้หรูๆ เอ๋? แ่ผมมานอน้าในบ้านนี้ไ้ยัไ? หรือว่า...
“ ันมานอนในบ้านนี้ไ้ยัไ? ” ผมเอียอถามนายมยอูอย่าสสัย
“ อยอลละเมอเินมาเอรู้มั๊ยรับ ผมเรีย็ไม่ยอมื่น พูๆอะไรไม่รู้แล้วเินเ้าบ้านมา ”
“ ันเนี่ยนะนอนละเมอ =o= เป็นไปไ้ไ ันไม่เยนอนละเมอนะ ายๆ เ้าทำอะไรน่าอายมั๊ย ” ผมเนี่ยนะนอนละเมอ อึ้นเผลอพูเ้าอีแล้ว ่าเถอะ ผมี้เียแ้แล้วอะ ่อไปะพูเ้านะ
“ อ่า เรื่อน่าอายหรอ ที่ริ็มีอยู่เรื่อนึนะรับ ” มยอูทำท่านึ่อนะพูออมา
“ เ้าทำอะไรอะ บอมานะๆ เร็วๆสิมอู ” ผมเ้าไปเย่าแนมยอู แล้วเรียื่อนายมยอูผิ ็นมันอยารู้นี่นา
“ มะ มอู? ” ไอ่บ้าสนใที่ันถาม่อนสิ ะมาสนใอะไรื่อที่เรียันอนนี้หละเนี่ย ถ้าผมทำอะไรน่าอายไป แล้วมีนเห็นหรือถ่ายรูปไว้ แล้วเอาลเน็หละ็ ายๆๆๆ
“ อย่าพึ่สิ บอเ้ามา่อน ” ผมทุบแนมยอูเบาๆ เมื่อเห็นว่าหมอนั่นทำหน้าำลัะอ้าปาถาม
“ อ่า ็ที่ยอลลี่เื่อว่าัวเอนอนละเมอไหละรับ ฮะฮะ ”
“ นบ้า! หลอเ้า ” ผมว่า่อนะเลื่อนมือที่เาะแนร่าหนาึ้นมาทุบอ นี่แหนะๆ มาหลอันไ้
“ โอ๊ย! เ็บนะรับ เห็นบาๆแบบนี้แรเยอะเหมือนันนะรับ ้ำหมแล้วเนี่ย” นายมยอูรวบแนผมึ้นมาับทั้สอ้า ่อนะเอามาับที่หน้าอัวเอ หมะ หมะ หมอนี่
ผมพยายามัมือออาารุมอนายมยอู แ่หมอนี่แรเยอะะมั ู่ๆหมอนี่็ลายมือ ทำให้ผมที่ำลััมือลับ เลยเสียหลัล้มลไป เพราะัมือลับแรไปหน่อย
ผมหลับาปี๋ เพราะรู้ว่า้อระแทพื้นแน่ เ็บ! โอ๊ะ! ไม่เ็บแฮะ ผม่อยๆลืมาทีละ้า
“ มอู! ” ที่ผมไม่ล้มลระแทพื้นเพราะมอู เอ๊ย! มยอูโอบผมไว้ไ้ทัน นี่มันวยโอาสัๆ นี่แหนะๆ ผมทุบนายมยอู และออแรผลั
“ โอ๊ย! ” ผมพลาท่าอีแล้วววว มยอูึแนผมนเสียหลัล้มอีรอบ ราวนี้ผมล้มทับ มยอูไปเ็มๆ เ็บมั๊ยหละ สมน้ำหน้า
ผมทุบอมยอูไปทีนึ้วยวามหมั่นไส้ ่อนะใ้สอมือยันัวเอออาัวหมอนั่น แ่็ลุไม่ออ
“ ปล่อยนะมอู! ” ็หมอนี่เอาแนมาอผมไว้หนะสิ
“ ไม่ปล่อยหรอ ”
“ ปล่อยนะ! ไม่หนัหรือไ ” ไอ่เรื่อหนัผมไม่ห่วหรอ แ่ท่านี้มันล่อแหลมไปมั๊ย?
“ ไม่เอา ให้ายยัไ็ไม่ปล่อยยอลลี่ไปหรอ ” มยอูพู ่อนที่ะสบาผม ผม็สบาลับ วาู่นี้มันสื่อวามหมายามอย่าที่พูริๆั้นหรอ? ะไม่ปล่อยริๆหรอ?
“ ไม่ปล่อยริๆนะ ” มยอูพูย้ำ่อนะใ้มือ้าหนึ่โน้มอผมลมา ่อนะ่อยๆฝัลีบปาับปาผม ผม่อยๆหลับาลเพราะไม่อาสบานรหน้าไ้ ลิ้นหน้าแทรเ้าโพรปา อบโยเอาวามหวานอย่าำนา ทำให้ผมอที่ะเลิ้มามไม่ไ้ มือผม่อยๆเลื่อนไปย้ำผมมยอูเบาๆ อนนี้อะไรๆ เริ่มื่นัว มยอู็เหมือนัน เาพลิัวึ้นมาอยู่บนัวผม ่อยๆเลื่อนริมฝีปามาฝัที่แ้ม และพรมูบไปทั่วหน้า ่อนะเลื่อนมาทีลำอาว
“ อ๊ะ ” มยอูประทับราไว้ที่ลำออผม มันทั้แสบร้อน แ่็ให้วามรู้สึีมาเหมือนัน มือหนาเริ่มุน สอเ้าไปในเสื้อผมเผยให้เห็นหน้าท้อเนียนาว ่อนะเอานิ้วไปเี่ยวนที่ยออ ทำให้ผมรู้สึเสียว่านไปทั้ัว มยอูเปลี่ยนเป้าหมายมาที่าเผม พยายามะปลมันออ แ่ผมับมือไว้่อน มยอูทำหน้าน อนนี้นรหน้าอยู่ในภาวะที่วบุมไม่อยู่แล้ว
“ หยะ...หยุเถอะ พะ..พอไ้แล้ว ” ผมห้ามมยอู แ่หมอนี่ไม่ฟัผมหรอ ผมะทำยัไีเนี่ย
Talk : มาอัพ่อบแล้วนะะ ่วนี้ไรท์อ่านหนัสือ มอหแล้ว ยุ่สุๆ ยัไ็รอิาม้วยนะะ
ปล. ใรอยาอ่าน ่อ ทัเฟสมานะะ https://www.facebook.com/Enjoy.njoon
ความคิดเห็น