ดาราสาววัยรุ่นผู้มีไหวพริบ....ถูกข่มขืน

เนื้อเรื่อง

นักข่าว : ทำไมถึงกลับบ้านดึก.....แล้วกลับบ้านยังไง
ดาราสาว : มีดาราหนุ่มรุ่นพี่มาส่งค่ะ....แต่หนูให้เขาส่งแค่ปากซอย
นักข่าว : แล้วเกิดอะไรขึ้น
ดาราสาว : มีผู้ชายคนหนึ่ง...รูปร่างสูงใหญ่ มีอาการเมาเล็กน้อย...เดินตามหนูมา...ด้วยไหวพริบของหนู..หนูรู้ว่ามันไม่ได้มาดีแน่
นักข่าว : แล้วยังไงต่อจ๊ะ
ดาราสาว : หนูตัดสินใจออกวิ่ง...แต่ชายคนนั้นก็วิ่งตามในทันที..ด้วยไหวพริบหนูรู้ว่าวิ่งยังไงก็คงไม่เร็วกว่าผู้ชายอยู่ดียังไงเขาก็ต้องตามทัน...และใช้กำลังอย่างแน่นอน
นักข่าว : ยังไงต่อจ๊ะ
ดาราสาว : ด้วยไหวพริบของหนู..หนูตัดสินใจหยุดวิ่งและเริ่มต้นเจรจาต่อรอง
นักข่าว : ผลการเจรจาเป็นอย่างไรจ๊ะ
ดาราสาว : หนูบอกเขาว่า...ไม่มีประโยชน์ที่จะใช้กำลังและไม่เกิดผลดีกับทั้งสองฝ่าย...หนูยินยอมทำตามที่เขาต้องการ
นักข่าว : เรื่องเป็นอย่างไรต่อจากนั้น
ดาราสาว : ด้วยไหวพริบของหนู...หนูชวนเขาเข้าไปในซอกตึกลับตาคน..แล้วต่างคนต่างถอดเสื้อผ้าของตนเอง...หนูถกกระโปรงขึ้นมาเหนือเอว...ส่วนเขาปลดกางเกงตกลงมากรอมเท้า
นักข่าว : แล้วเป็นอย่างไรต่อ...อย่าบอกนะว่า...
ดาราสาว : พี่ลองคิดดูดิ...ว่า...ชายที่รูดกางเกงลงไปกองที่ตาตุ่ม...กับหญิงสาวที่ถกกระโปรงขึ้นมาเหนือเอว...ใครจะวิ่งเร็วกว่ากัน
นักข่าว ; แต่อย่างน้อยเขาก็เห็นของลับของหนู
ดาราสาว : ด้วยไหวพริบ..หนูก็ไม่ยอมเสียเปรียบหรอกค่ะ..หนูก็ใช้เวลาครู่หนึ่งจ้องดูของเขาเหมือนกันก่อนวิ่งหนี
นักข่าว : เอ่อ....( อึ้ง )....แล้วหนูรู้สึกยังไงกับเหตุการณ์นี้
ดาราสาว : เสียดายค่ะ
นักข่าว ; .......................................