ตำนานรัก {true love}

ลำดับตอนที่ #6 : รักนี้มอบแด่เธอผู้เดียว

โจฮันเนส บรามส์ คีตกวีชาวเยอรมัน ผู้เกิดเมื่อ ปี 1833 งานของเขาสร้าง ชื่อให้เขาโด่งดังไปทั่วโลกจนถึง
ปัจจุบัน แต่กลับมีชีวิตแสนเศร้าเกี่ยวกับ ความรัก 

ความรักต่อหญิงสาวที่มีสามีแล้ว ซึ่งแน่นอนในแง่ของศีลธรรมจรรยา คงเป็น เรื่องไม่ถูกต้อง แต่บรามส์ ก็
มิได้เกินเลยไปกว่าการเป็นชู้ทางใจ และความรักต่อหญิงสาวคนนี้ก็เป็นความรักครั้งแรกและครั้งสุดท้าย
ของเขา และทำให้เขาดำรงความเป็นโสดไปตลอดชีวิต 

หญิงสาวคนนั้นคือ คลารา วีค นักดนตรี ซึ่งเป็นศรีภรรยาผู้เพียบพร้อมของ นักคีตกวีเอกของโลกอีกคน
หนึ่งนั้นคือ โรเบอร์ต ชูมานน์  ชาวเยอรมัน ผู้มีตำนานรักระหว่างกันที่น่านับถือ (อ่านได้ในตอนต่อไป) 

ในช่วงวัย 20 ปี บรามส์รู้จักชูมานน์จากการแนะนำของฟรานช์ ลิสท์ คีตะกวีชาวฮังการี และวันแรกที่
บรามส์ไปหาชูมานนส์ที่บ้าน ชูมานน์ให้บรามส์เล่นเปียโน ให้ฟังทันที พอเขาเล่นไปได้เพียงนิดเดียว ชู
มานน์ขัดจังหวะด้วยการอุทาน ว่า "ต้องให้คลาราฟังด้วย" 

พอคลาราเดินเข้ามาในห้อง ชูมานน์บอกเธออย่างตื่นเต้นราวกับพบขุม ทรัพย์ว่า "นี่แนะ คลารา เธอจะได้
ฟังดนตรีที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย" 

แล้วก็หันไปบอกบรามส์ว่า 

"เอาละพ่อหนุ่ม เริ่มเล่นใหม่เลย โซนาตาเมื่อกี้นะ" 

และเหมือนกามเทพเล่นตลก หลังจากพบกันวันแรก ทำให้บรามส์หลงรัก คลาราอย่างหัวปักหัวปำ 

บรามส์สนิทสนมกับครอบครัวของชูมานน์มากขึ้นทุกที ทั้งชูมานน์และ คลาราถือว่าบรามส์ประหนึ่งลูกของ
ตน กล่าวคือ บรามส์อ่อนกว่าบรามส์ 23 ปี และอ่อนกว่าคลารา 14 ปี 

การที่บรามส์มีความรักที่ต้องห้าม ทำให้เขาเกิดความขมขื่นใจ และเป็นผลดีในแง่ของดนตรี เพราะเป็น
พลังให้เขาจรรโลงเข้าไปในท่วง ทำนองทางดนตรีของเขา 

บรามส์ทุ่มเทความรักให้คลาราจนหมดสิ้น นับเป็นหนามทิ่มแทงหัวใจเขา ไปตลอดชีวิต เพราะเขารู้สึกเป็น
ปมด้อยที่รักคนที่มีเจ้าของ แต่เขาไม่อาจ ตัดใจได้และไม่สามารถรักหญิงอื่นเลย 

ในปี 1854 ชูมานน์เกิดเป็นโรคจิตจนต้องเข้าโรงพยาบาล ความสัมพันธ์ ของบรามส์และคลาราเป็นืที่ติฉิน
นินทากันไปทั่ว เพราะบรามส์ติดตาม คลาราไปทุกแห่งที่ไปแสดงคอนเสิร์ท

อย่างไรก็ตาม คลารา ถือเป็นหญิงที่มีใจเด็ดเดี่ยวมั่นคงที่ไม่ยอมแต่งงาน กับใครอีก แม้เมื่อชูมานน์สิ้น
ชีวิตในอีก 2 ปีต่อมา ไม่ใช่ว่า คลาราจะรังเกลียดบรามส์ เพียงแต่ว่าเธอมอง บรามส์ เสมือนหนึ่ง ลูกคน
หนึ่ง เท่านั้น

บางคนบอกว่าดนตรีของบรามส์ซับซ้อนและยุ่งเยิง ซึ่งเมื่อมองจากชีวิตรัก ของเขา ก็คงพอเข้าใจ และน่า
เห็นใจ รวมถึงน่ายกย่องจิตใจของผู้ที่มีรักแท้ อย่าง โจฮันเนส บรามส์ ถึงแม้ว่าความรักของบรามส์จะเป็น
เพียงรักข้าง เดียว แต่ถือเป็นความรักที่อมตะและนิรันดร 
 
จบจริงแล้วค่ะ  ขอบคุณที่เข้ามาชมกัน เรื่องอาจจะน่าเบื่อสำหรับเพื่อนๆแต่ว่าก็มีสาระดีนะคะ