นิยาย [SF Exo] Day By Day (Lumin) : Dek-D.com

Every Day
[Day By Day]

CRY .q
แกรนเปียโนสีขาวตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องโถงของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งขณะที่นักเรียนมากมายกำลัง
รุมร้อมมัน ..เพราะอะไรน่ะหรือ ...เพราะเสียงเปียโนอันไพเราะ...และเพราะ คนที่เล่นเปียโนอยู่นั่นไงล่ะ

ถึงผมจะไม่ค่อยได้ฟังเพลงประเภทนี้บ่อยนัก แต่ก็พอจะรู้จักอยู่บ้าง..ถ้าผมเดาไม่ผิด เพลงนั้นคือเพลง XOXO นะ..เสียงเพลงสดใสเข้ากับใบหน้าของเขาที่ดูมีความสุขเหลือเกิน

นิ้วเรียวกำลังไล่สัมผัสโน้ตไปเรื่อยๆ หน้าหวานๆนั่นดูเหมือนผู้หญิงไม่มีผิด

แต่สำหรับผมมันกลับดูเท่ ... เท่มากๆเลย

“พี่ลู่หานเก่งที่สุดเลยค่า!!”เสียงผู้หญิงข้างหลังตะโกนข้ามหัวผมไป..อ่า คนนั้นชื่อลู่หานสินะ ..เอ้ะ แต่ผมลืมแนะนำตัวไปสนิทเลย ... ผมชื่อ ซิ่วหมินครับ อยู่ ม.4

ตอนนี้ก็เป็นช่วงสมัครเข้าชมรม .. มันเลยทำให้ผมเดินเร่ร่อนไปทั่วโรงเรียน เพราะไม่รู้จะเข้าชมรมอะไรดี55555

ตอนนี้ผมเริ่มหายใจไม่ออกซะแล้วสิ ..ผมตัดสินใจพาตัวเองเดินออกมาจากตรงนั้น ..

ผมว่า... ชมรมเปียโนก็ไม่เลวนะครับ J

ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้ผมคิดอะไรอยู่ ..พอมารู้ตัวอีกที ผมก็ลงชื่อเข้าชมรมไปซะแล้ว ...

“แจ้งทราบทั่วกันนะครับนักเรียน ..นี่คือพี่ลู่หาน หัวหน้าชมรมเรานะครับ เชื่อฟังคำสั่งพี่เขาด้วยนะครับ”

ครูแบคฮยอนพูดก่อนจะเดินออกไป..ผู้ชายอะไรสวยชะมัด..

ใช่ครับ วันนี้เป็นวันเข้าชมรมวันแรก ..อันที่จริงผมกะจะนั่งข้างหน้าซักหน่อย แต่ไม่ทันน้องผู้หญิงกลุ่มนั้นน่ะครับ ..เร็วกันซะจริง..เป็นสาวเป็นนาง 555555

“งั้นวันนี้เรามารู้จักตัวโน๊ตและหน้าที่ของตัวโน๊ตแต่ละตัวเป็นพื้นฐานกันก่อนนะครับ..”

..ยอมรับเลยครับ ว่าผมแทบจะไม่ได้สนใจสิ่งที่พี่ลู่หานสอนเลย แต่ผมสนใจหน้าพี่เขามากกว่า..

สิ่งที่ผมเป็นอยู่ ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร ..ที่รู้คือพี่ลู่หานคือสาเหตุที่ทำให้ผมเลือกเรียนชมรมนี้ แล้วก็ไม่เคยมีใครทำให้ผมปลื้มขนาดนี้มาก่อนตั้งแต่เกิด

..แม่ครับ หมินชอบผู้ชาย -///-

แต่ดูเหมือนคู่แข่งผมจะเยอะเหลือเกิน ..เรียกได้ว่าผมมีคู่แข่งเป็นผู้หญิงทั้งโรงเรียน..หรือไม่แน่อาจจะมีผู้ชายด้วยก็ได้นะครับ 5555555

“น้องครับ น้องคนนั้นน่ะ ฟังพี่อยู่รึเปล่าครับ ไหนยืนขึ้นหน่อยซิ ” เหมือนผมจะโดนเข้าแล้ว

ตอบเลยได้ไหมว่าไม่ได้ฟัง T^T เพราะมัวแต่คิดเรื่องพี่นั่นแหละครับ

“งั้นตอบคำถามพี่หน่อยนะครับ อืมมม เอาง่ายๆก่อนละกัน ..โน๊ตตัวดำ หมายถึงอะไรครับ? ”

โดนเข้าอีกดอก ..เอ๊ มันหมายถึงอะไรน๊า จำได้ตงิดๆว่าเคยเรียนตอน ม.1 แต่ทำไงได้ล่ะครับ ..มันลืมไปหมดแล้วนี่นา

“งั้นไม่เป็นไรครับ นั่งลงได้ คราวหลังตั้งใจฟังพี่หน่อยนะครับ ว่าแต่..เราน่ะ ชื่ออะไรครับ?”

“ซิ่วหมินครับ” จะแอบคิดได้ไหมนะ ว่าพี่เขาอยากรู้ชื่อเรา ...เฮ้อไม่หรอก ผมไม่อยากคิดไปเองขนาดนั้น 55
ผมชอบพี่เขาจริงๆนะครับ แต่ก็อย่างที่บอก ..คู่แข่งมันเยอะ!

ผ่านมาเกือบ3เดือนที่ผมอยู่ชมรมเปียโน ..น่าแปลก ..เวลาที่ผมเห็นพี่ลู่หาน ..ผมก็ชอบพี่เขาขึ้นเรื่อยๆ ...ยิ่งเวลาตอนสอน แล้วหันมายิ้มเนี่ย แทบจะฆ่าผมให้ตายตรงนั้นได้เลย

...มาคิดๆดูอีกที ผมควรจะทำอะไรซักอย่าง..อืมมมม...ผมชอบช็อกโกแลต คุณคิดว่าพี่ลู่หานจะชอบทานเหมือนผมรึเปล่าครับ ? ..ไม่รู้สิครับ .ผมจะลองเสี่ยงดูก็แล้วกัน..

ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเช้า ซึ่งยังไม่มีใครมาโรงเรียนเลยซักคน ..แม้แต่คุณครูก็เถอะนะครับ

“เอ๊ พี่ลู่หานอยู่ห้อง 3C ..นี่ก็ตึก C แล้วไหนล่ะห้อง3? ” ผมพูดกับตัวเองแล้วเดินไปเรื่อยๆ

ปกติผมไม่เคยมาป้วนเปี้ยน ตึก ม.6 หรอกครับ ขืนป๊ะเข้ากับพี่ลู่หานขึ้นมา แล้วเขินจนหัวใจวายตายใครจะรับผิดชอบ

เดินมานาน สุดท้ายก็เจอซักที ..แล้วผมก็ต้องลำบากปีนหน้าต่างเข้าไปอีกสินะครับเนี่ย..

ผมเดินหาโต๊ะพี่ลู่หานไปเรื่อยๆ จนมาสิ้นสุดที่โต๊ะสุดท้าย ติดหน้าต่าง ...อะหืมมม นี่มันเด็กหลังห้องจอมเพ้อฝันชัดๆ..ใต้โต๊ะก็มีแต่โน้ตเพลงเต็มไปหมด

ผมยิ้มกับตัวเองบางๆก่อนที่จะเอาช็อกโกแลตกล่องเล็กวางไว้ใต้โต๊ะพี่ลู่หาน แล้วปีนหน้าต่างออกมา

ผมทำแบบนี้ทุกๆวันตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา รวมๆแล้วผมก็แอบชอบพี่เขาเกือบ 4 เดือนได้ ..เฮ้อ มันก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่ผมก็รู้สึกดีนะครับ J

บางวันผมก็จะเขียนโน้ตติดไว้บ้าง

‘Fighting นะครับ’

‘ตั้งใจเรียนนะครับ’

‘ช่วงนี้ฝนตก วันนี้พกร่มมาด้วยรึเปล่าครับ’

และวันนี้ก็เป็นอีกวันที่ผมปีนหน้าต่างเข้ามา...แต่ขณะที่ผมกำลังจะวางช็อกโกแลตลงนั้น สายตาของผมก็เหลือบไปเห็นดอกกุหลาบสีแดง ..มีใครจะตัดหน้าผมรึเปล่านะ

แต่ถ้าสังเกตดีๆ ที่กุหลาบมีกระดาษโน๊ตเล็กๆ ห้อยอยู่ ...เขียนว่า ‘ เลิกแอบได้แล้วตัวเล็ก...พี่เห็นนะครับ‘

..แล้วเจ้าของกุหลาบก็ปรากฏตัวขึ้น ..ผมไม่รู้เลยว่าพี่ลู่หานแอบดูผมอยู่ แล้วก็ไม่รู้ว่าแอบมานานแค่ไหน

ใครก็ได้ช่วยบอกผมทีว่าผมไม่ได้ฝันไป..ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคือพี่ลู่หาน ..พี่ลู่หานจริงๆใช่มั้ยครับ?

พี่ลู่หานมีท่าทีขำๆ ที่เห็นผมยืนอึ้งอยู่แบบนั้น

“อะไรกัน พี่ไม่ใช่ผีซักหน่อย ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น? ไม่เชื่อพี่เหรอ นี่ไง จับดูก็ได้” ยังไม่ทันได้ตอบอะไร มือของผมก็ไปอยู่ที่แก้มของพี่เขาซะแล้ว ..ตายครับ..แบบนี้ผมตายแน่ๆ

“ค..ครับ เชื่อแล้วครับ”

“แล้วแอบเอาช็อกโกแลตมาให้พี่ทุกวันแบบนี้ ไม่กลัวพี่อ้วนเหรอครับ”

“...” จะตอบยังไงดีล่ะครับทีนี้ ผมลืมคิดเรื่องนี้ไปซะสนิทเลยนี่นา...

“เฮ้ พี่ถามเล่นๆ ..ทำหน้าหงอยเชียว..ว่าแต่ รู้ได้ยังไงครับว่าพี่ชอบทานช็อกโกแลต?”

“คือผม ..ผมเดาเอาครับ ผมก็ชอบ แล้วคิดว่าพี่ก็คงชอบ” ..ผมเดาเอาจริงๆครับ รู้สึกโล่งขึ้นมาทันทีที่พี่ลู่หานชอบทาน ..แล้วก็ดีใจที่พี่เขาไม่เอาไปโยนทิ้ง

“’งั้นคิดถูกแล้วครับ ...พีก็ชอบ..น้องซิ่วหมินเหมือนกัน” ...น่านไง หน้าผมคงแดงไปไหนต่อไหนแล้วเนี่ย

เล่นพูดแบบนี้ เขินนะครับ >///<

“เราลอง..มาคบกันดูมั้ย” โอยยย..เอาแล้วไง จะลอยแล้วครับ แบบนี้จะปฏิเสธได้ไง ..แต่ถ้าตอบตกลงไป จะดูเป็นคนง่ายไปรึเปล่านะ

“...” ..ที่เงียบไปนี่ไม่ใช่อะไรนะครับ ..มันกำลังเขิน และกำลังอึ้ง .. พี่ลู่หานขอคบครับ หนุ่มป๊อปของโรงเรียนขอคบเชียวนะ ...เรื่องใหญ่นะครับเนี่ย

“ไม่เป็นไรนะครับ จะไม่คบก็ไม่เป็นไร ” .. ผมทุ่มเทขนาดนี้เพื่อพี่..ไม่คบก็บ้าแล้วครับ

“ผมตกลงครับ -///-” อ๊ากกก ผมตอบตกลงไปแล้วววว

“งั้นตอนนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ J” พี่ลู่หานพูดก่อนนี้จะยิ้มแบบนั้น ...ยิ้มที่ทำให้ใจผมเต้นผิดจังหวะทุกทีที่ได้เห็น
และผมก็ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ยิ้มตอบซักที ..เพราะมัวแต่คิด..ว่าพี่ลู่หานจะยิ้มให้เราจริงๆรึเปล่า? ..เราคิดไปเองรึเปล่า
หรือพี่ลู่หานจะยิ้มให้คนอื่น?

แต่ตอนนี้เรายิ้มให้กันแบบเขินๆ เป็นวันที่ผมกล้ายิ้มให้พี่เขา เป็นวันที่ผมไม่ต้องแอบอีกต่อไป
วันนี้ผมมีความสุขมากๆเลย

...บางทีการลงทุน และทุ่มเท มันก็ได้ผลตอบแทนที่คุ้มเหมือนกันนะครับ ...

คุณก็เหมือนกัน มีคนที่แอบชอบอยู่รึเปล่าครับ ? ถ้าชอบใคร ก็รีบทำอะไรซักอย่างเถอะนะครับ ..
...บางที คนๆนั้นอาจจะรอคุณอยู่ก็ได้... :)

End