- - { ปากกา ไดอารี่ ตุ๊กตาหมี และความฝัน } - -

A L O H A !!!
ฮ่าๆ เปิดตัวมาซะฮาวายเลย
ก่อนอื่นต้องขอกราบสวสดีพ่อแม่พี่น้องทู้กท่านนน
เย้ย! ไม่ช่ายยยย
ต้องบอกว่า สวัสดีทุกคนที่หลงเข้ามาในอาณาจักรของข้า อุวะฮะฮ่าาา 
อุบส์! รักษาภาพพจน์นีสสสนึง เดี๋ยวผู้อ่านก็ตกใจวิ่งหนีเข้าป่ามะขามกันหมด 555
อิชั้นต้องขอแสดงความเสียใจอย่างยิ่งสำหรับมนุษย์ผู้ซึ่งต้องการ "ความมีสาระ"
เพราะคุณจะไม่สามารถหามันได้จากบทความนี้แม้แต่เพียงเศษเสี้ยวไส้ติ่งหอยแมลงภู่ 

บทความนี้นำเสนอเรื่องของมนุษย์เด็กผู้หนึ่ง
ซึ่งสมองของเธอเป็นที่อยู่ของขี้เลื่อยจำนวนมหาศาล
ไม่รู้ว่าจะเก็บสะสมเอาไว้สร้างบ้านรึยังไง
แต่อยู่ๆก็ไม่แน่ใจว่าอินี่ไปตกส้วมที่ไหน ถึงได้เกิดความคิดแปลกๆมาว่า
อยากเข้า "อักษร จุฬา"
ห๊ะ! อะไรนะ! อักษร จุฬา!!!
อินี่มันบ้าไปแล้วค่ะ พ่อแม่พี่น้อง
เธอจะเอาขี้เลื่อยไปแข่งกับมันสมองเมพๆของเด็กในเมืองรึยังไงหะ?!?

แล้วทำไม? อย่างน้อยขี้เลื่อยก็สร้างโต๊ะได้ละกันน่า