ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    :( TAOKACHA(yaoi ) ): สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น

    ลำดับตอนที่ #2 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 1 100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 7.65K
      21
      28 ก.พ. 55

      










                สองเท้าเล็กๆ ของผมเดินย้ำไปตามซอยต่างๆ ในมือก็มีแผนที่บ้านเจ้านายของแม่ที่พึ่งวาดให้ผมมาเมื่อเช้า แต่นี่ผมเดินวนหามาเป็นชั่วโมงแล้วนะทำไมยังไม่เจออีกอ่ะเหนื่อยแล้วนะ -*- ก้มดูแผนที่ในมืออีกที



     

    หมู่บ้านฟินฟินโครงการ 8

    บ้านหลังใหญ่ที่สุดในซอย3 หลังสีขาว

    รั้วด้านหน้ามีตู้ไปรษณีย์สีเขียวคาดแดง


    เอ่อ....ผมว่าแม่ก็ค่อนข้างเขียนชัดเจนนะครับแต่เหมือนจะลืมอะไรบางอย่างหรือเปล่า (-_-)? รู้มั้ยครับว่าลืมอะไร......................บ้านเลขที่ไง <<< ปิ๊งๆ บิงโก!!!! T[]T




     

           คือแบบว่าถ้าแม่เขียนบ้านเลขที่มามันก็จบแล้วอ่ะครับ คือจะหาว่าผมโง่ก็ได้นะ แต่ไอ้บ้านแบบที่แม่บอกนี่มันก็.....คือหมู่บ้านนี้มันมีแต่บ้านหลังใหญ่ สีขาว และที่สำคํญตู้ไปรษณีย์ก็สีแดงพาดเขียวทุกหลัง



     

    เอ่อ....แล้ววันนี้ผมจะหาเจอมั้ยเนี้ย!!!!!!!!!!!!!!!



     

    โถ่!! โว้ยอยู่ไหนวะ “ คือถ้าจะให้ไปเดินเคาะทุกบ้านมันก็ไม่ใช่เรื่องอ่ะครับ แต่ ณ จุดนี้ ผมคงต้องทำแล้วล่ะ



     

          ในขณะที่ผมกำลังเดินแบกกระเป๋าและถือแผนที่เข้าไปลองกดอ็อดที่บ้านหลังแรก ผมก็รู้สึกเหมือนกับมีคนกำลังตามผมอยู่ แต่พอหันไปก็ไม่มี เอ๊ะ!! ยังไง =_= นี่ก็เริ่มจะเย็นมากแล้วด้วยหรือว่าในหมู่บ้านคนรวยแบบนี้จะมีโจรด้วยอ่ะ -[]-



     

    เห้ย!!!! ผมไม่มีเงินนะ มีแต่โน๊ตบุ๊คที่เอาไว้แต่งนิยายเนี้ยแหละสมบัติมีค่าชิ้นเดียวที่ติดตัวผมกับตังค์อีก 150



     

    อ๊ะ!! อ๊ะ!! อย่านะ!! อย่าพึ่งดูถูกว่าผมกระจอก นี่เป็นตังค์ทั้งอาทิตย์ของผมเลยนะ คือแบบว่าโคตรกระจอกอ่ะ <<< เอ่อแล้วแกจะบอกเพื่อ!!! =_=



     

    ผมรีบเดินให้เร็วขึ้นเพื่อตรงไปยังบ้านที่เป็นเป้าหมายหลังแรก แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้กดอ็อด ก็รู้สึกเหมือนมีคนสะกิตผมจากด้านหลัง ผมหันกลับไปมองทันทีมองซ้ายมองขวา (-_- ) ( -_-) (-_- ) ไม่เห็นมีใครนี่



     

    เอ๊ะ!!! ยังไงวะ.....สงสัยคิดไปเอง แล้วผมก็หันไกลับปเอื้อมมือจะกดอ็อดอีกครั้ง.....แล้วก็.....


    ใครวะ!!!สะกิตอีกแล้วอ่ะ ผีป่ะเนี้ย 0_0

    คนยืนอยู่ทั้งคนมองไม่เห็นตาถั่วหรือไง “ เสียงเล็กๆ ของเด็กผู้ชาย เอ่อ.....เด็กผี!!!!!!!!!

    อยู่นี่ไงซื่อบื้อจัง “   เสียงเล็กๆ เหมือนมาจากด้านหลังผมแต่หันไปก็ไม่เจออ่ะ........นี่มันยังไม่มืดนะ ผมหันหลังกลับไปกลับมาเพื่อมองดู ไม่เห็นมีเลยอ่ะหรือว่าผีจริงๆ *-* เริ่มกลัวจริงๆ แล้วน้าาา



     

    แล้วพอผมหันหลังกลับมาอีกทีก็................



    เห้ยยยย!!!!!!!!!!!!!!!! “ =[]=




     

    ตกใจดิครับมีเด็กผู้ชายตัวเล็กคนหนึ่งยืนกอดอกอยู่ด้านหลังผม มาตอนไหนแว้~~~~


    ตกใจอะไรน่ะ “ เด็กคนนั้นทำหน้ามุ้ย แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าน่ารักมากๆ น่ารักเหมือนเด็กเกาหลีเลยอ่ะขนาดผมไม่ชอบเด็กนะแต่คนนี้เห็นแล้วหลงรักเลยครับ


    แต่เดี๋ยว....น้องเค้ามาทำอะไรตรงนี้ล่ะ ?


    น้องมาทำอะไรตรงนี้ครับ หลงทางมาหรือเปล่า ให้พี่ไปส่งที่บ้านมั้ยครับ “ (^____^) คชา!!~ นายเป็นคนดีมว๊ากกอ่ะ<<<<ได้ข่าวว่าแกก็หลงอยู่น๊ะคช้าาา


    ไม่ได้หลง.....นายนั่นแหละมาทำอะไรลับๆ ล่อๆ หน้าบ้านคนอื่นน่ะ เป็นขอทานเหรอ “ =[]= เอ่อ.....มันเริ่มจะไม่น่ารักแล้วล่ะดูคำพูดสิ ถึงผมจะแต่งตัวธรรมดาแต่ก็ไม่ถึงกับแย่นะ หึ้ย!!!!!


    เปล่าครับ...พี่มาบ้านเจ้านายน่ะแต่หาไม่เจอ “ (^___^); ยังฝืนยิ้มให้อยู่ ท่องไว้เด็กนะเด็ก


    บ้านเจ้านายเหรอ? มีแผนที่หรือเปล่า บ้านแถวนี้เรารู้จักหมดทุกหลังแหละ “ เอากะเค้าสิอวดเก่งซะด้วย


    นี่ครับแผนที่ “ =_= แล้วจะยื่นแผนที่ให้ไปทำมายยยยย...


    หมู...บ้า...ฟินฟิน โคแก่ 8 “ ดูเค้าอ่านสิ =_= แล้ววันนี้ผมจะหาเจอมั้ยเนี้ย....


    หมู่บ้านฟินฟิน โครงการ 8 ครับ “ แก้ให้หน่อยแล้วกัน


    รู้แล้วน่าไม่ได้โง่นะ “ (=[]=);


    บ้านหลัง....ใหญ่ที่สุก...สุด....ในซ่อง...3 หลังสีคาว “ พ่อคนเก่งครับในซอยครับในซอยไม่ใช่ในซ่อง...แล้วจะคาวอะไร.........เสื่อมอ่ะ


    ซอย 3 หลังสีขาวครับ “ (^__^);;


    อ่าว...ซอยเหรอ “ บอกเสียงอ่อมแอ้ม (-///-) “ คราวหลังไม่ต้องบอกนะ “ แน่ะๆ ดูมัน ทำเสียงหงุดหงิดอีกด้วยนะ


    รั่ว....ด้านหน้า....มี ตู..ตู่...ไป...ระ “ (=_____=);;; ไม่ไหวละ....ไม่ไหวแล้วววว!!!!!


    รั้วด้านหน้ามีตู้ไปรษณีย์สีเขียวคาดแดงครับน้อง รู้จักหรือเปล่าเอ่ย......คือถ้าไม่รู้พี่จะได้ไปถามคนอื่น “ -*-ไอ้ตัวเล็กทำหน้าตาไม่พอใจอย่างมาก


    รู้สิ~ ถามโง่ๆ อีกแล้วนะ “ เอ่อ....ผมขอถอนคำพูดที่ว่าไอ้เด็กนี่น่ารักนะครับ มันยังทันช๊ะ!!


    แล้วมันหลังไหนล่ะ “ -*- เก่งมากก็บอกมาดิอ่ะ..บอกมาดิ


    ก็หลังนี้ไงล่ะ นายนี่โง่จริงๆ ด้วยนะ แผนที่ก็บอกอยู่ชัดๆ อยู่แล้ว ว่ามีตู้ไปรษณีย์สีเขียวคาดแดง แล้วที่นี่ก็มีแค่หลังนี้หลังเดียวที่มีสีเขียวคาดแดง นอกนั้นน่ะเป็นแดงคาดเขียว



     

    ผมรีบหันไปมองบ้านหลังอื่นทันที (0_0 ) ( 0_0) (0_0 ) ( 0_0) คืออยากถามว่kมันต่างกันตรงหนาย................



    หรือว่าผมโง่เองจริงๆ ที่ดูไม่ออกอ่ะ สีเขียวคาดแดง กับ แดงคาดเขียว งื้อ~~~~



     

    งั้นพี่ก็ขอบคุณน้องมากนะครับ แล้วบ้านน้องอยู่หลังไหนล่ะครับ “ ที่ถามนี่ไม่ใช่อะไรนะคือคชาจะไม่ไปเดินผ่านหน้าบ้านไอ้เด็กนี่อีก


    ก็อยู่หลังนี้แหละ “ ไอ้เปี๊ยกมันชี้มายังบ้านที่ผมกำลังจะเข้าไป



    =[]= บร๊ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!






     

    " ทำไมทำหน้างั้นล่ะ? "

    " ห๊ะ!! ทำหน้าไง " เอามือลูบหน้าตัวเอง

    " ก็......ทำหน้าเหมือนเป็ดเหวอเลย " ดูม้าน ดูมันแสยะยิ้มใส่ผมด้วยอ่ะ

    " เอ่อ....น้องอยู่บ้านหลังนี้จริงๆ เหรอครับ " ผมถามอีกทีเพื่อความแน่ใจ

    " ใช่ "

    " พี่คิดว่าบ้านเจ้านายพี่คงไม่ใช่หลังนี้หรอกครับ งั้นพี่ไปก่อนนะ " แล้วผมก็เดินหันหลังจากมาแต่ยังไม่ทันที่จะได้เดินไปไหนเด็กนั่นก็เรียกผมไว้อีก

    " เดี๋ยววว!! "

    " ว่าไงครับ " (^_^);

    " รู้ได้ไงว่าไม่ใช่อ่ะ ไม่ต้องกลัวโดนไล่ออกไปหรอกเดี๋ยวเราพานายเข้าไปข้างใน ก็คงไม่มีใครเข้าใจผิดว่านายเป็นขอทานหรอก ตามมาดิ " โห้ววว!!! ถึงกับออกคำสั่งเลยหราาา แล้วยังมาว่าผมเป็นขอทานอีก เดี๋ยวพ่อปัดดีดหน้าผากเลยหนิ!!! -*-

    " อ้าว!! ตามมาดิ " ไอ้เปี๊ยกหันมากวักมือเรียกผมหยอยๆ เฮอะ!!! ไม่มีทางซะหรอกที่ผมจะไม่ตามมันไป ห๊ะ!!แล้วผมตามไอ้เด็กแสบนี่เข้าประตูบ้านมาทำไมแว้ O_O

    พอเข้ามาในบ้านผมก็กวาดสายตามองไปรอบๆ .........................




    O...M..G นี่มันสวรรค์ชัดช้าดดดดด *O*!!!!!




    ถ้าบ้านจะหลังใหญ่ขนาดนี้ผมมองอย่างตกตะลึง เห้ย!!! แต่เดี๋ยวก่อนแล้วไอ้เด็กนี่จะพาผมไปไหนเนี้ย แล้วผมก็ยังงงอยู่ว่าผมจะตามไอ้เด็กนี่มาทำไม พอคิดขึ้นได้ผมก็ถามออกไปทันที

    " น้องครับน้องจะพาพี่ไปไหนครับเนี้ย " (-_-)?

    " ไปหาคุณพ่อไง " อ๋อ...ไปหาคุณพ่อ อืมๆ ห๊ะ!!! O_O ไปหาทำไมอ่ะ

    " ไปหาทำไมอ่ะครับ "


    " ก็นายจะมาหาเจ้านายไม่ใช่เหรอ ในบ้านนี้ก็มีคุณพ่อเป็นเจ้านายอยู่คนเดียวแหละ รีบๆ ตามมาสิ นายโชคดีมากเลยนะที่วันนี้คุณพ่อหยุดอยู่บ้านไม่งั้นก็คงไม่ได้เจอหรอก " ดูเผินๆ เหมือนเด็กนี่จะมีน้ำใจนะครับ แต่ดูคำพูดแต่ละคำดิ โอ้โห! สุดสุดอ่ะ.....ใครเป็นพ่อเป็นแม่นี่ปวดหัวตายเลย เจอแบบนี้มากๆ เป็นผมขอบายดีกว่าให้ไปใช้แรงงานเข็นอิฐแบกปูนยังดีกว่ามานั่งปวดหัวกับเด็กกวนประสาทแบบนี้อ่ะ คิดแล้วเพลียแทนพ่อแม่น้องเค้าจริงๆ




    โอ๊ะ!!!! นั่นมีสระว่ายน้ำด้วยอ่ะ>.< เห็นแล้วอยากลงไปแหวกว่าย ทำไมผมไม่เกิดมาเป็นคนรวยกับเค้าบ้างน้า ถ้ามีสระว่ายน้ำเป็นของตัวเองนะ ผมจะลงไปแช่ให้ตัวเปื่อยเลยอ่ะ ในระหว่างที่ผมกำลังยืนจินตนาการว่าตัวเองสไลด์ตัวลงมาจากสไลดดอรอย่าสวยงามแล้วลงไปแหวกว่ายอยู่ในสระน้ำอยู่นั้น เจ้าเด็กเปี๊ยกก็มาสะกิตและดึงเป็ดที่ห้อยกระเป๋าผมยิกๆ =_=



    " นี่ๆ ยืนเหม่ออะไรอยู่น่ะ "

    " คะ..ครับ ว่าไง " ผมก้มหน้าลงไปหา

    " นี่ไงพ่อเรา " นิ้วป้อมชี้ตรงไปด้านหน้าผมจึงเงยหน้าไปมองตาม


    ดวงตาทั้งสองค่อยๆ เบิกกว้างมองบุคคลตรงหน้าที่พึ่งจะขึ้นมาจากสระน้ำ ถ้าไม่นับว่าบุคคลนี้สวมเพียงกางเกงว่ายน้ำตัวเดียวท่อนบนเปลือยเผยให้เห็นซิกแพกสวยได้รูปที่มีหยดน้ำเกาะพราวแล้วล่ะก็ มันเหมือนมีออร่าพิเศษพวยพุ่งออกมาจากใบหน้าหล่อเหลาและผิวขาวจนแทบจะเรืองแสงได้นั่น





    พรวดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (เลือดแทบพุ่งไกลไปสี่ร้อยเมตร) O.,O





    ถ้าอ้าปากค้างได้โดยไม่เสียมารยาทป่านนี้ผมคงอ้าปากจนน้ำลายยืดไปแล้ว เดี๋ยว!!! ผมไม่ได้เป็นเกย์นะแล้วก็ไม่ได้ชอบผู้ชายด้วยแต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้หล่อและหุ่นดีมากจริงๆ พอก้มลงมองดูตัวเองแล้วรู้สึกว่าสวรรค์มันช่างลำเอียงเหลือเกินทำไมผมไม่มีซิกแพกอย่างนี้บ้างวะ TT^TT

    " คุณพ่อคับมีลูกน้องมาหา " เจ้าเปี๊ยกเดินเข้าไปหาชายคนนั้น อ๋อที่แท้ผู้ชายคนนี้ก็เป็นพ่อเด็กนี่เอง

    ห๊ะ!!!! พ่อเหรอออออ O_O

    " ไหนครับคนไหน " หน้าตาดีแถมเสียงยังหล่ออีกถ้าจะเพอร์เฟ็คขนาดนี้อ่ะนะ ชักจะอิจฉาแล้วดิ -*-

    " คนที่ยืนทำหน้าเอ๋ออยู่นั่นไงคับ " ใบหน้าน่ารักแต่คำพูดมันเชือดเฉือนมว๊ากอ่ะ!! ไอ้เด็กนี่เดี๋ยวพ่อจับนั่งยางเผาซะเลยนี่

    " เอ่อ....คุณมาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ " ไอ้หล่อหน้าขาวเดินมาหยุดตรงหน้าผม โอ้ววว!! ซิกแพก กระแทกตา (-/////-)

    " คุณครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า "

    " ห๊ะ!! อะไรนะครับ ผมไม่ทันได้ฟัง " เหวอสิครับเค้าพูดด้วยก็ไม่ยอมพูด อย่าไปมองซิกแพกเค้านะคช๊าา

    " คุณมาหาผมมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ " อืมม ถามได้ดี แล้วผมมีธุระอะไรกับเค้าล่ะ?

    " เค้าบอกเติ้ลว่าจะมาหาเจ้านายเติ้ลเลยพามาหาพ่อคับ " ไอ้เด็กแสบตอบแทบผม โอ๊ะ!!! ผมนึกออกแล้วผมต้องมาทำงานเป็นพี่เลี้ยงเด็กแทนแม่นี่น่า มัวแต่สนใจอย่างอื่นจนลืมไปสนิทเลยนะเนี้ย

    " สวัสดีครับ ผมมาพบ คุณเศรษฐพงศ์ เพียงพอ น่ะครับ "

    " ก็ผมเนี้ยแหละครับคุณ  เศรษฐพงศ์ เพียงพอ แล้วคุณมีธุระอะไรล่ะครับถึงมาพบผม
     

    " ไอ้หล่อตีสีหน้าประมาณว่าตรูถามหลายรอบแล้วน้าตอบซักทีสิตรูหงุดหงิดโว๊ยยย!!! แถมจ้องผมด้วยสายตาคมนั่นอีกอ่ะจะกัดหัวกันหรือไงวะ

    " เอ่อ....ผะ..ผมมาทำงานแทน...มะ...แม่น่ะครับ " ทำไมต้องติดอ่าง =_="

    " เธอเป็นลูกชายของแม่นมยุพินใช่มั้ย "

    " ครับ "

    " งั้นเดี๋ยวเข้าไปคุยกันที่ห้องรับแขกนะชั้นขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนมันไม่ค่อยเรียบร้อย " ว่าแล้วก็เดินหันหลังจากไปแต่ยังไม่ลืมที่จะมองผมด้วยสายตาแปลกๆ นี่จะหาว่าผมเป็นพวกโรคจิตชอบแอบดูซิกแพกชาวบ้านป่ะเนี้ย!!! ตายล่ะผมเสียหายนะผมไม่ได้แอบดูสักหน่อยแค่ชำเลืองนิดนิดเอง(.////////.)


    " นี่ทำไมต้องมาทำงานแทนนมยุพินด้วยล่ะ " ไอ้เปี๊ยกถามผมตาแป๋วหลังจากที่พ่อตัวเผือกเดินไปแล้ว

    " แม่ไม่สบายเลยต้องหยุดชั่วคราวน่ะ " ถึงบอกว่าแม่เป็นอะไรไอ้เปี๊ยกก็คงไม่เข้าใจหรอก

    " เป็นอะไรมากหรือป่าว แล้วเมื่อไหร่จะหาย " ไอ้เด็กนี่ดูจะเป็นห่วงแม่ผมมากไปหน่อยป่าวเนี้ย สงสัยจะรู้จักกันมั้ง แต่เอ๊ะ!! แม่ให้ผมมาเป็นพี่เลี้ยงเด็กให้เจ้านายตัวเผือกนั่นแล้วเด็กนี่เป็นลูกไอ้เผือกนี่แสดงว่า.....แสดงว่า....

    " ไอ้เปี.....เอ้ย!!! น้องครับนมยุพินเป็นพี่เลี้ยงน้องหรือเปล่าครับ " มันต้องไม่ใช่อย่างที่ผมคิดไว้สิ...ขอร้องอย่าเป็นอย่างที่คิดเลย T^T

    " ใช่ " ไอ้เปี๊ยกพยักหน้าหงึกหงัก



    เปรี๊ยงงงงงงง!!!!!!!!!!



    เหมือนฟ้าผ่าลงมาบนกระหม่อมบางๆ ของผม ...............


    อ๊ากกกกกกกก!!!!!! นี่แสดงว่าผมต้องเป็นพี่เลี้ยงไอ้เปี๊ยกกวนประสาทนี่เหรอเนี้ย ตาย!! คชาขอตาลาย เอ้ย!! ลาตาย <<<ยังจะเล่นอีก(=_=)"






      

    เด็กเกรียนปะทะเป็ดเกรียน
     
    ซิกแพกคุณพ่อ (-.,-)

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    สวัสดีค่ะ
    อินกราบขอโทษงามๆ 5000 ครั้ง
    ที่มาอัพช้ามากค่ะ 
    แต่ก็มาอัพแล้วเด้อ

    อยากแถลงก่อนว่าภาษามันจะวิบัตินิดนึง
    อ่ะค่ะ  ต่างกับเรื่องคุณชายลิบลับ
    เรื่องนี้เน้น น่ารัก ใสใส  ฮา เกรียน <<<เอ่ออันหลังมัน.....
    ยังไงก็ฝากติดตามกันด้วยนะคะ (โค้งสุดตัว)

    ช่วยติดตามผลงานกันด้วยนะคะ 
    แล้วก็ขอบคุรทุกคนที่เข้ามาดูเข้ามาเม้นมากๆ ค้า

    เจอกันใหม่ตอนหน้าน้า

                           อินอิน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×