คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 18 100%
ผมนั่งบนรถข้างๆ เต๋าเพื่อไปรับไตเติ้ลที่บ้านพี่ต้น ดูเหมือนที่นั่งตรงนี้จะกลายเป็นที่นั่งประจำของผมไปซะแล้วสิ คิดแล้วก็เซ็งเล็กน้อยถึงปานกลาง เซ็งอะไรน่ะเหรอครับ......ก็เต๋าอุตส่าให้รถเอาไว้ขับเองแต่ผมดันนั่งไปกับเต๋าบ่อยจนแทบไม่ได้ขับรถเลยอ่ะดิ แต่นั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้เต๋าแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ!!
อืมมม.........คิดเองเขินเองว่ะ ( _////////_ )
“ จริงสิเต๋า!! “ ผมเพิ่งจะนึกขึ้นได้
“ ว่าไงครับ “ เต่าหันมายิ้มให้ผม
“ แล้วรถที่จอดไว้ที่โรงเรียนล่ะ “ เดี๋ยวก็โดนขโมยหรอกนะ!!
“ พี่ไทด์ไปเอามาให้แล้วน่ะ ชาไม่ต้องห่วงนะครับ “
“ อ๋อ~ ค่อยโล่งอกหน่อย “
“ หึหึหึ “
“ หัวเราะอะไรน่ะเต๋า? “ หัวเราะเจ้าเล่ห์เชียวพ่อคุณ
“ ก็ดีใจที่มีชาช่วยห่วงทรัพย์สินให้เต๋าไง เหมือนเราเป็นครอบครัวเดียวกันเลยเนอะ “
“ เอ่อ...อืม “ หยอดตล๊อดๆ
เต๋าขับรถไปเรื่อยๆ อย่างอารมณ์ดี โดยมีผมนั่งคุยด้วยอยู่ข้างๆ นี่สรุปผมกับเต๋า....เราเป็นอะไรๆ กันแล้วใช่ป่ะ คือยังไงดีอ่ะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วเขินว่ะ....ไอ้บ้าเอ้ยยยยย!!!!~ เกือบไปแล้วไงล่ะไอ้ชาเมื่อคืน
แต่ผมไม่ใช่คนใจง่ายขนาดนั้นน้า~ อะไรๆ ก็ต้องการเวลาในการพิสูจน์ทั้งนั้นแหละ เชื่อชาเด่ะ!!! (คำยอดฮิต) หลายคนสงสัยทำไมผมไม่ยอมเต๋าให้มันรู้แล้วรู้รอดไป คือผม.........ที่บอกว่ายังไม่พร้อมน่ะความจริงแล้วไม่ใช่อะไรหรอก
มันเขินอ่ะ !!!!~ (>//////<)
“ ชาเป็นอะไรน่ะ “ เอ่อ.....เต๋าถามเมื่อหันมาเห็นผมนั่งบิดตัวเป็นสปริง3233 ขด (เยอะ=_=)
“ เปล่านี่ ทำไมเหรอเต๋า “
“ เห็นชานั่งหน้าแดงๆ นึกว่าไข้กลับ “
“ เปล่านะ!! หายแล้ว “ เค้าเขินอ่ะตัวเอง
“ หรือว่ากำลังนึกถึงเรื่องเมื่อคืนอยู่ !! “ เอ้ย!! มันรู้ได้อย่างไร?
“ เปล๊า!! ชาไม่ได้คิดถึงนะ....ชาไม่ได้คิดอะไรเลยจริงๆ “
“ จริงรึเปล่า “ เต๋าหันมามองอย่างจับผิด
“ จริงจริ๊งงง “ แก้ตัวเสียงสูง
“ ไม่น่าเชื่อเลยอ่ะ...แต่ถ้าเป็นชาเต๋ายอมเชื่อก็ได้ “
“ แหะๆ “ มันหยอดตล๊อดๆ เลยนิ!~
ขับรถมาได้สักพักเต๋าก็มาจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง ยังไม่ทันได้บีบแตรเรียกประตูอัตโนมัติก็เปิดทำงาน คนพวกนี้ไฮโซทุกบ้านจริงๆ ถ้าเป็นบ้านผมนะมีแต่อัตโนมือ 5555 หุหุ ..ผมว่ามุขนี้ไม่ขำว่ะ ไม่ผ่าน!!
เมื่อประตูเปิดเรียบร้อยเต๋าก็ขับรถเข้าไปจอดในบ้านทันที พอผมลงจากรถผมก็สังเกตุไปรอบๆ ถ้าบ้านหลังนี้ไม่รวยมากก็แสดงว่าต้องมีแขกมาหลายคนแน่ๆ รถจอดเรียงกันให้พรึบเลยทีเดียว
เต๋าเดินนำผมเข้าไปในบ้านแต่อยู่ๆ ก็หยุดกระทันหัน ทำให้ผมที่เดินตามมาติดๆ เบรกแตกชนกระแทกเข้ากับแผ่นหลังกว้างทันที ......หยุดไมไม่บอกวะ -*-
“ โอ้ยยย!! “ จมุกหลุดติดเสื้อไปเปล่าเนี้ยเจ็บชะมัดเลยอ่ะ!!
“ เต๋าขอโทษนะ...เจ็บมากมั้ยชา “ เจ้าตัวต้นเหตุหันมาแกะมือที่ผมกุมจมูกออก
“ เจ็บนิดหน่อย “ เจ็บนิดหน่อย=โครตเจ็บ
“ แดงเลยอ่ะ ขอโทษนะเต๋าไม่ได้ตั้งใจ เต๋าแค่จะหันมาจูงมือชาเข้าบ้านเท่านั้นเอง “
“ อืม.....ไม่เป็นไรหรอก “ เหตุผลน่าให้อภัย.......หายโกรธจ้า~
“ มาๆ เต๋าเป่าให้นะ “
“ เดี๋ยว....”
เสียงของผมหายไปเหมือนกับโดนลมพัดเมื่อเต๋าก้มหน้าขาวๆ มาเป่าลมที่จมูกของผมเบาๆ แผ่วเบาจนผมงี้เคลิ้มเลยครับ~~~ (หลับตาพริ้มราวกับถูกจูบ)
“ ชา....ชาครับ “ เต๋าเรียกผมเบาๆ
“ อะ...ห๊ะ....เอ่อ...ครับ “ อยากบอกว่าชาเหวอ~~~ มาตั้งแต่เกิด
“ เข้าบ้านกันครับ “ เต๋ายิ้มเจ้าเล่ห์ให้ผมก่อนจะจูงมือผมให้เดินตามเข้าบ้านพี่ต้น
คชา!!! คุณพลาดแล้วล่ะ!!!~
เมื่อเปิดประตูเข้ามาด้านในผมก็โดนบางอย่างพุ่งเข้าชนด้วยความเร็วแสง!! ฟิ๊วววว~~ ปึก!! นี่มันตัวอะไรอ่ะ!! ล่อซะผมจุกไปเลย -*-
“ คิดถึงเค้ามั้ยชาชา “ เสียงใสของเจ้าตัวแสบทำให้ผมจำได้ทันทีว่าเป็นใคร
“ คิดถึงสิครับ “ ไตเติ้ล =_=
“ เติ้ลก็คิดถึงชาชาม๊ากมาก “
“ ให้มันน้อยๆ หน่อยนะไดเติ้ล.....ไม่เห็นบอกคิดถึงพ่อบ้างเลย “ เต๋าพูดอย่างน้อยใจ
“ คุณพ่ออย่าน้อยใจนะ เติ้ลก็คิดถึงคุณพ่อเหมือนกัน “
“ งั้นไหนมาให้พ่อหอมหน่อยสิครับ “
“ ครับ “ เต๋าอุ้มไตเติ้ลขึ้นมาแล้วหอมแก้มซ้ายแก้มขวาด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ แหมๆๆ อยู่กันพร้อมหน้าเชียวน้า ครอบครัวสุขสันต์ “ เสียงที่คุ้นเคย...พี่ต้น
“ พี่ต้นสวัสดีครับ “
“ เป็นไงบ้างคชา~ หายแล้วเหรอเรา “ พี่ต้นเดินมาแตะหน้าผากผมทันที
“ หายแล้วครับ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะครับ “ ผมยิ้มแทนคำขอบคุณให้พี่ต้น แต่อยู่ๆ พี่ต้นก็คว้าคอเสื้อผมให้เปิดออก
“ นี่มัน!!!....” พี่ต้นมองหน้าเต๋าแล้วก็หันมามองหน้าผมสลับกันก่อนจะยิ้มออกมา
“ ง่ะ....” รอยเมื่อคืน.....
ยังไม่ทันที่ผมจะแก้ตัวใดๆ พี่ต้นก็ป่าวประกาศไปทั่วห้องโถงทำให้พี่ไทด์ พี่เต้ พี่อ้น และเจมส์กรูกันออกมา จากห้องนั่งเล่น
“ เต๋าปิ๊บๆๆๆ ชาแล้วทุกคน!!!! “ เสียงดัง 180หลอด
ม่ายยยยยยช่ายยยยน้าาาา!!!!~
บอกไม่ทันแล้วใช่มั้ยT^T................
“ ไหนวะ “ <<<พี่เต้
“ จริงดิ!!เจ๋งว่ะเพื่อน!! “<<< พี่อ้น
“ นี่แหละน้องพี่ บอกได้คำเดียว 'เด็ด' “ <<<พี่ไทด์
“ ดาร์ลิ้ง ปิ๊บๆๆ ...มันคืออะไร “ <<<เจมส์
เกือบจะเขินละ...แต่ฮาตรงเจมส์เนี้ยแหละ5555555..............
“ ไว้นอกรอบนะเจมส์ “ พี่ต้นหันไปพูดเร็วๆ กับเจมส์
“ พี่ต้นอ่ะ!! งื้อ-3- “ หมีงอน555
“ ไตเติ้ลพาหมีน้อยไปเล่นของเล่นซิลูก ผู้ใหญ่จะคุยกัน “ พี่ต้นสั่งไอ้ตัวเล็กทันที
“ ครับผม “ ไอ้เปี๊ยกตะเบะทีนึงก่อนจะลากเจมส์ออกไป “ ไปเล่นทางโน้นกันเถอะหมีน้อย ผู้ใหญ่เค้าจะคุยกันเข้าใจมั้ย “
เออ!!~ ดีครับ.....เจริญกันทั้งหมดทุกคน
หลังจากที่ไตเติ้ลพาเจมส์ออกไปแล้วผมกับเต๋าก็โดนรุมทันที.......
“ เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นใช่มั้ยเต๋า “ <<<พี่ไทด์
“ เอ่อ....นิดหน่อยพี่ “ นิดหน่อยไรวะ เยอะเลยต่างหาก >////<
“ แกทำอะไรๆ คชาใช่มั้ย “ <<<พี่เต้
“ เอ่อ...นิดหน่อย “ อย่าไปบอกเค้าเซ่!!
“ เอาไงดีๆ “<<< พี่ต้น
“ พี่ต้นใจเย็นดิ “
“ เดี๋ยวพี่มานะ “ <<< พี่ต้น
“ ไปไหนพี่ “
“ โทรหาแม่!! “ <<< พี่ต้น
“ เฮ้ย!!! “<<<...... ผม
เรื่องนี้ถึงแม่เลยเหรอวะ....อ๊ากกก!!!~ เครียด จะบอกแม่ทำไมอ่ะ เราไม่ได้มีอะไรกันสักหน่อย โอ็ยๆๆๆๆ ตายๆๆๆๆ บ้าไปกันใหญ่แล้ว!!
ทุกคนนั่งเงียบรอพี่ต้นกลับมาโดยที่ผมกับเต๋าก็ไม่ได้มีใครอธิบายอะไร........
“ พี่บอกแม่เต๋าแล้วนะ “ แล้วพี่ต้นก็กลับมาหลังจากหายไปเป็นชั่วโมง
“ น้าเอ๋ว่าไงบ้างต้น “ พี่ไทด์รีบหันไปถามทันที
“ น้าเอ๋บอกว่าอีกเดือนนึงจะกลับมาไทย “
“ แม่จะมาไทยเหรอพี่ต้น!!~ มาทำไทอ่ะ “ เต๋าถามคำถามที่ผมก็อยากรู้
“ มาดูหน้าลูกสะใภ้!! “ พี่ต้นหันมายิ้มแฉ่งให้ผมกับเต๋า
What!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ( O__O )
เต๋าพาผมและไตเติ้ลขับรถกลับบ้านด้วยความมึนงง นี่สรุปพวกพี่ต้นคิดว่าผมกับเต๋ามีซัมติงรองกัน และก็บอกกับแม่เต๋าอย่างนั้น แล้วแม่เต๋าก็จะมาหาผม โอ้ยยยๆๆๆ ปวดหัวโว้ยย!!! รู้สึกจับต้นชนปลายไม่ถูกยังไงก็ไม่รู้อ่ะ -*- นั่งคิดนั่นนี่ไปมากมายจนไม่รู้ว่าเต๋าพามาที่ไหน
“ ชา~ ไปกินข้าวกัน “ เต๋าหันมาสะกิตผมใบหน้ายิ้มระรื่น
“ อ๋อ...อืมๆ “ ผมลงจากรถด้วยความมึนงงแล้วเจ้าตัวเล็กก็มาจับมือผมไว้
“ คุณพ่อเคยบอกว่าเวลามาเดินห้างให้จับมือกันไว้จะได้ไม่หลงทาง “
“ ครับ “ ผมยิ้มให้เจ้าตัวแสบนิดนึง
“ จับคุณพ่อด้วย “ แล้วไตเติ้ลก็เอามืออีกข้างที่เหลือของตัวเองเอื้อมไปจับมือเต๋า
“ ครับ “ เต๋าไปยิ้มกับลูกก่อนจะหันมายิ้มให้ผมผมก็ยิ้มตอบกลับไปเหมือนกัน
พวกเราไปนั่งกินข้าวในร้านอาหารญี่ปุ่นแห่งหนึ่ง พอกินเสร็จก็ออกมาเดินดูของกัน เต๋าพาผมไปเลือกเสื้อผ้าให้ทั้งไตเติ้ล ตัวผม และเต๋า
“ ไหนให้ชาดูก่อนสิครับไตเติ้ลว่าเสื้อมันพอดีหรือเปล่า “ ผมเอาเสื้อทาบที่หลังของเจ้าตัวแสบมองดูแล้วก็พอดี
“ สีสวยดีนะชา เอามั้ย? “ เต๋าหันมาออกความเห็น
“ อืมๆ เอาก็ได้ “ ผมพยักหน้าเมื่อวัดตัวดูแล้วเจ้าตัวเล็กน่าจะใส่ได้
“ งั้นเอาตัวนี้นะคะคุณแม่ “ พนักงานสาวสวยเดินมาหยิบเสื้อจากมือผม
“ ....” ผมได้แต่พยักหน้าให้เท่านั้น
คุณแม่............ผมเหรอ?
“ ชาชาเป็นคุณแม่~ “ ไตเติ้ลยิ้มล้อ
“ ไม่ใช่นะครับไตเติ้ล “ ผมรีบปฏิเสธทันที
“ ชาชาเป็นคุณแม่~ “ เต่าก็เอากับเค้าด้วยอีกคน
“ ไม่ใช่นะเต๋า “
“ ใช่!!/ช่าย “ <<< เต๋า/ไตเติ้ล
“ ง่ะ .(=O=) “ ผมปวดหัวกันสองคนพ่อลูกนี่จริงๆ ไม่ไหวจะเคลียร์
หลังจากที่ซื้อเสื้อผ้าเสร็จก็ถึงเวลาที่ไตเติ้ลรอคอย สถานที่ที่อยากมาที่สุดของห้างสรรพสินค้า.......แผนกของเล่น!!
“ คุณพ่อครับ~ เติ้ลอยากได้ตัวนี้ “ หลังจากวิ่งไปรอบๆ ไตเติ้ลก็ค้นพบสิ่งที่ตัวเองอยากได้
“ 'โฟร์อาร์ม' ตัวนี้เคยซื้อไปแล้วไม่ใช่เหรอลูก “ เต๋าแย้งขึ้นทันทีที่เห็นกล่องหุ่นโมเดลการ์ตูนเรื่องเบ็นเทนตัวยักษ์
“ ไม่เคยครับ “ เจ้าตัวเล็กส่ายหน้า
“ แต่คุณพ่อจำได้นะเจ้าตัวนี้เนี้ย “ เต๋ายังยืนยันว่าลูกได้ซื้อไปแล้ว
“ ตัวนั้นกับตัวนี้มันไม่เหมือนกันครับ “ ไอ้ตัวเล็กแย้ง
“ ไม่เหมือนยังไงครับในเมื่อมันเป็นเจ้าโฟร์อาร์มเหมือนกัน “
“ ก็ตัวที่คุณพ่อซื้อให้คราวที่แล้วมันธรรมดานี่ครับ “
“ แล้วตัวนี้มันไม่ธรรมดายังไงลูก “
“ ตัวนี้มันเป็นลิมิเตจเอดิชั่นครับ ตัวมันเป็นสีทองทั้งตัว แต่ตัวที่ซื้อไปคราวที่แล้วมันเป็นสีแดง “
บร๊ะเจ้า!! ลิมิตเตจเอดิชั่น!!~ เพราะต่างกันที่สี.......ให้ตายเถอะ ของเล่นหลอกเด็กชัดๆ!!~
แล้วสุดท้ายพวกเราก้กลับบ้านพร้อมกับน้องลิมิตเตจเอดิชั่นที่เจ้าตัวเล็กนอนกอดอยู่เบาะหลัง ถ้าจะหลับไปทั้งๆ ที่กอดหุ่นแน่นขนาดนั้น =_= สงสัยกลัวโดนขโมย
“ ชา~ เหนื่อยมั้ย “ ในขณะที่รถติดไฟแดงเต๋าก้หันมาถามผม
“ ไม่เหนื่อยหรอกเต๋า....”
“ คิดมากเรื่องแม่ของเต๋าหรือเปล่า “ จึก!!
“ ก็..นิดหน่อยน่ะ “ ผมตอบเสียงอ้อมแอ้ม
เต๋าเอื้อมมากุมมือผมไว้ก่อนจะจูบเบาๆ ที่หลังมือไปพร้อมๆ กับมองตาผม...............
“ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น......เต๋าก็เคารพในการตัดสินใจของชานะครับ “
“ ครับ.....(-//////////-) “
แล้วเต๋าก็ขับรถโดยที่กุมมือผมไว้อย่างนั้นไปตลอดทาง.................
----------------------------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะ
ฮุฮุฮุ ในที่สุดก็อัพเสร็จ
อ่านกันให้สนุกนะคะ หมดแรงเวิ่นของไปนอนก่อน เจอกันตอนหน้าน้า~
ความคิดเห็น