คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : สะดุดรัก(นาย)พี่เลี้ยงจำเป็น 9 100%
Tao Part
ครืด~~~~~ครืด~~~~~~
“ ใครโทรมาแต่เช้า “ ผมเอื้อมมือไปควานหาโทรศัพท์ที่หัวเตียงทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่ พอคว้าโทรศัพท์มาได้ก็มองดูชื่อบุคคลที่โทรเข้ามา
…..........พี่ต้น..........
เมื่อเห็นว่าเป็นใครผมก็กดรับสายทันที............ติ๊ด!!!
“ ครับพี่ต้น “
“ ตาเต๋า!!! ชั้นโทรหาแกจนโทรศัพท์ชั้นสายจะไหม้อยู่แล้วนะทำไมพึ่งจะรับ นี่อย่าบอกนะว่ายังไม่ตื่น “ พอรับปุ๊บปลายสายก็เม้งใส่ผมอย่างหัวเสียทันที เสียงดังมากจนผมหูแทบดับตาสว่างหายง่วงเลยครับพี่น้อง =__=
อย่าพึ่งสงสัยกันไปพี่ต้นเป็นลูกพี่ลูกน้องผมเองครับ เค้าทำงานอยู่ที่อเมริกาแม่และป้าของผมก็อยู่ที่นั่นเหมือนกัน แต่ตอนนี้พี่ต้นต้องกลับมาช่วยงานที่บริษัทของผมที่ไทยเพราะบริษัทของผมกำลังขยายตัวแม่เลยเสนอให้ผมชวนพี่ต้นมาเป็นคนช่วยบริหาร ผมเห็นด้วยกับแม่จึงชวนพี่ต้นกลับมาซึ่งพี่ต้นก็ไม่ได้ปฏิเสธ ผมกับพี่ต้นเราสนิทกันมากเพราะสมัยก่อนผมก็เรียนอยู่ที่อเมริกา
“ ขอโทษครับพี่ผมเพิ่งตื่น พี่ต้นจะยกโทษให้น้องคนนี้ได้มั้ยล่ะครับ “ อ้อนเค้าซะหน่อย
“ ไม่ต้องมาทำเสียงอ้อนเลยนะชั้นไม่ใจอ่อนกับแกหรอก “ ถึงปากจะบอกอย่างนั้นแต่เสียงที่ส่งกลับมาก็อ่อนลงไปไม่น้อย
“ แล้วพี่ต้นจะให้ผมไปรับที่สนามบินมั้ยครับ “
“ ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพี่จะเอาของไปเก็บที่บ้าน เจมส์เค้าอยากอาบน้ำอาบท่าก่อนด้วยเห็นบ่นว่านั่งเครื่องนานเหนียวตัว “
“ เจมส์มาด้วยเหรอครับ ดีจัง~ “
“ ก็ต้องมาสิ!! ปล่อยทิ้งไว้ที่อเมริกาคนเดียวพี่ไม่ไว้ใจ “
“ โห~ พี่ต้นตั้งแต่ได้แฟนเด็กนี่จ้องจับผิดใหญ่เลยนะ “ ผมแซวอีกฝ่ายขำๆ
“ ไม่ต้องมาแซวพี่เลยนะ แล้วนี่พวกไอ้ไทด์มันโทรหาแกบ้างหรือยังน่ะมาถึงไทยตั้งสองสามวันแล้วนะ “
“ พี่ไทด์มาถึงแล้วเหรอพี่ต้น....ไม่เห็นโทรหาผมเลย “ ผมถามอย่างแปลกใจเพราะปกติพี่ไทด์ต้องโทรหาผมก่อนเมื่อมาถึงไทย
“ นี่สงสัยมันเห็นแกงานยุ่งเลยพากันไปเที่ยวกับพวกเจ้าอ้นเจ้าเต้แน่ๆ เลย “ พี่ต้นพูดอย่างรู้ทัน
“ แล้วนี่พี่ต้นจะมากี่โมงล่ะครับ ผมจะได้เตรียมอะไรไว้ให้กินกัน “
“ คงประมาณเที่ยงๆ โน่นแหละ เดี๋ยวพี่ตามพวกไทด์เอง “
“ โอเคครับ “
“ เอ้อ~ ตอนเย็นทำบาบีคิวในสวนกินกันมั้ยเดี๋ยวพี่ซื้อของเข้าไป “ พี่ต้นเสนอ
“ ก็ดีเหมือนกันครับ ไตเติ้ลคงจะชอบ ” ผมนึกถึงเจ้าตัวเล็กที่ชอบกินบาบีคิวที่สุด
“ โอ้ย~ พูดถึงไตเติ้ลพี่ล่ะคิดถึงหลานจริงๆ นี่พี่ซื้อของมาฝากแกเยอะเยอะเลย ได้ตาเจมส์ช่วยเลือก “
“ ไตเติ้ลก็คิดถึงพี่เหมือนกันครับ บ่นกับผมบ่อยๆ ว่าคิดถึงป้าต้น “ คือพี่ต้นเป็นผู้ชายครับแต่ไม่ต้องสงสัยนะครับว่าทำไมไตเติ้ลถึงเรียกพี่ต้นว่าป้า....คือพี่ต้นเค้าอยากให้เรียกแบบนั้นแล้วใครจะไปขัดใจได้ล่ะครับ =_____=
“ น่ารักที่สุด!!! งั้นพี่วางสายก่อนนะเดี๋ยวจะโทรหาพวกไทด์หน่อยไม่รู้ไปแฮ้งค์กันอยู่ที่ไหนหรือเปล่า “
“ ครับๆ แล้วเจอกันครับพี่ “
“ อืม “ แล้วพี่ต้นก็กดวางสายไป ผมมองนาฬิกาเกือบจะ 7 โมงแล้ว ไม่รู้ป่านนี้คชากับไตเติ้ลจะตื่นหรือยัง ผมว่าผมไปอาบน้ำก่อนดีกว่า
พอผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกจากห้องแล้วไปเคาะห้องคุณพี่เสี้ยง แต่เคาะอยู่นานก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา ไม่แน่ว่าอาจจะตื่นแล้วก็ได้ผมจึงเดินเข้าไปในห้องของได้เติ้ล่งไม่ได้ล็อคประตู พอเปิดเข้าไปดูเจ้าตัวแสบยังไม่ตื่นเลย นอนหลับตาพริ้มท่าทางมีความสุขผมเลยไม่อยากปลุก
เมื่อวานตอนเช้าไตเติ้ลทำผมตกใจแทบตายที่ไปติดอยู่ในรถอย่างนั้น ดีนะที่ผมกับคชาซื้อของเสร็จเร็วไม่อย่างนั้นไม่รู้ว่าไอ้ตัวเล็กจะเป็นยังไงบ้าง เมื่อวานไตเติ้ลขวัญเสียมากดีนะที่ได้คชาช่วยปลอบแล้วก็ชวนคุยเรื่องอื่นจนลืมเรื่องนั้นไป
…........ผมอยากขอบคุณคุณพี่เลี้ยงตัวเล็กคนนั้นจริงๆ...........
พอนึกขึ้นได้ผมก็เดินออกจากห้องของลูกแล้วลงไปยังชั้นล่าง เดินตรงไปยังห้องอาหารยังไม่ทันที่จะเดินเข้าไปในครัวก้ได้กลิ่นหอมๆ ของอาหารลอยมาแตะจมูกก่อนแล้ว พอเดินเข้าไปก็พบกับคชายืนหันหลังให้เอวบางผูกผ้ากันเปื้อนสีชมพูอ่อนเอาไว้ เหมือนกับว่าเค้ายังไม่รู้ตัวว่าผมเดินเข้ามาในห้องแล้ว
ผมเดินเข้าไปใกล้อยากรู้ว่าคชากำลังทำอะไรอยู่ถึงได้ง้วนอยู่หน้เตาจนไม่สนใจคนรอบข้าง ผมเดินเข้าไปซ้อนที่ด้านหลังกำลังจะชะโงกหน้าดูแต่ภาพต้นคอขาวทำมีใรผมอ่อนๆ ของคชาทำให้ผมถึงกับสะดุด...........
….......เซ็กซี่..........
…........เฮ้ย!!!!!! คิดอะไรวะเนี้ย บ้าไปแล้วววววว!!!!!!!!!!! ไปคิดอย่างนั้นกับเค้าได้ไง ผมสะบัดหัวไล่ความคิดหื่นกามของตัวเองออกไปมันเป็นจังหวะพอดีกับที่คชาหันหลังกลับมาแล้วชนกับอกผมอย่างจัง
“ โอ๊ะ!!/เอ้ย!! “
” เต๋า!!! “
“ คชา!! “
“ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย? ตะ..ตะตกใจหมดเลย “ หลังจากที่ชนกันแล้วคุณพี่เลี้ยงก็เงยหน้ามองผมท่าทางจะตกใจเพราะพูดตะกุกตะกักเชียวเป็นใครก็คงตกใจก็อยู่ๆ มีใครมายืนอยู่ข้างหลังไม่ให้ซุ่มให้เสียง
“ มะ..มา..เมื่อกี้ “ แล้วผมจะพูดติดขัดไปกับเค้าทำไมเนี้ย หรืออาจจะเป็นเพราะท่าทางของเราสองคนตอนนี้....ที่มันค่อนข้างจะใกล้กันมากเรียกได้ว่าแนบชิดจนเกินไป
ผมมองหน้าที่ค่อยๆ แดงขึ้นเรื่อยๆ ของคชาแล้วเกิดความรู้สึกอยากรู้มากว่าแก้มเนียนที่ค่อยๆ เปลี่ยนสีมันเกิดจากไอร้อนเพราะทำอาหารอยู่ในครัว หรือเกิดขึ้นเพราะอยู่ใกล้กับผมกันแน่............
…........ผมอยากรู้.....และผมจะพิสูจน์.........
ผมค่อยๆ เดินชิดเข้าไป ชิดเข้าเรื่อยๆ คชาที่จ้องหน้าผมนิ่งไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกมาจากปากซักคำ แต่ค่อยๆ เดินถอยหลังไปจนติดเคาท์เตอร์ หน้าเนียนยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆ ดูน่ารัก ไม่รู้ทำไมยิ่งคชาหน้าแดงผมยิ่งรู้สึกหัวใจพองโตผมจึงก้มหน้าเข้าไปใกล้อีกเพราะรู้ว่าคนตัวเล็กหนีไปไหนไม่ได้แล้ว
ผมจ้องลึกเข้าไปในดวงตายื่นหน้าเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เพราะรู้สึกว่าควบคุมอะไรไม่ได้อีกแล้ว คชาหลับตาลงในเสี้ยงวินาทีนั้น........
ปากของเราเกือบสัมผัสกัน..........
แต่...........
“ คุณพ่อจะทำอะไรชาชาน่ะ!!!!! “ เสียงของไตเติ้ลเรียกสติของผมกลับคืนมา ผมกระเด้งตัวออกห่างจากคชาทันที
“ ตื่น......แล้วเหรอไตเติ้ล “ผมหันมาหาลูกชายที่ยืนกอดอกอยู่ที่ประตู
“ คุณพ่อจะทำอะไรชาชาครับ “ ลูกไม่สนใจคำถามของผมเลยเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาถามคำถามผมแทน
“ เอ่อ....คือ..พ่อกำลัง.... “ เอาไงดีวะ เอาไงดี T^T
“ บอกมานะ ( -_-)+++ “ ทำไมมองพ่อแบบนั้นล่ะ T^T
“ คือพ่อ...ชาชา.....พ่อ “ อ๊ากกกก!!!!! เอาไงดี
“ บอกมาเลย “ อย่ากดดันพ่อสิ T^T เอาวะ!! ตอบอย่างนี้แล้วกัน
“ คือคุณพ่อกำลังจะตรวจดูว่า......ว่าวันนี้ชาชาแปรงฟันมาหรือยังน่ะครับ “ (^___^);;
“ จริงเหรอครับ ( -_-)++ “
“ จริงสิลูก “ (^_^);;
“ จริงหรือเปล่าชาชา “ ลูกผมหันไปถามคชาที่ยืนตัวแข็งอยู่ข้างๆ ผม สงสัยว่าจะช็อคไปแล้ว =_=
“ …........” น่าจะช็อคไปแล้วจริงๆ ครับ =__=
“ ว่าไงล่ะชาชาจริงหรือเปล่า!!! “ ลูกผมก็ยังไม่ลดละ
“..............” คชาก็ยังไม่ตอบอย่างเดิม
“ ชาชา!!! “ ลูกผมเดินไปเขย่าแขนคชาแล้วครับ
“ คะ...ครับ ว่าอะ..อะไรนะครับไตเติ้ล “ คชาสะดุ้งแล้วทำหน้าเหวอ
“ คุณพ่อบอกว่าเมื่อกี้จะตรวจว่าดูว่าชาชาแปรงฟันหรือยัง จริงหรือเปล่าชาชา( -_-)++ “ ดูเค้าเค้นเอาจากพี่เลี้ยงขนาดนั้น คชาหันมามองหน้าผมแวบนึงแล้วหน้าก็แดงขึ้นอีก
“ ครับ “ คชาพยักหน้าบอกกับไตเติ้ล
“ จริงนะ..คุณพ่อไม่ได้กำลังแกล้งชาชาอยู่ใช่มั้ย “
“ จะ...จริงครับ ..เต๋าไม่ได้แกล้งชาชาหรอก “ คชาบอกเจ้าตัวยุ่ง
“ แน่ใจนะ...แล้วทำไมชาชาต้องหน้าแดงด้วยล่ะ เหมือนจะร้องไห้เลย “ จะรู้มากไปแล้วไตเติ้ล...
“ พ่อจะไปแกล้งอะไรชาชาได้ล่ะลูก จริงมั้ยชาชา “ ผมบอกลูกก่อนจะหันไปยิ้มให้คชา ที่เงยหน้ามามองผมนิดนึงแล้วตอนนี้ก้หลบตาไปอีกแล้ว ….....น่ารักอ่ะ.......
“ งั้นก็แล้วไป ชาชาถ้าคุณพ่อแกล้งบอกเติ้ลนะเดี๋ยวเติ้ลจะจัดการให้ “ โฮ้โห!!!!!! ไอ้ลูกคนนี้ทำเป็นเก่งซะด้วย
“ ได้ครับ “ คชาก้มหน้าตอบงุงิ
“ คุณพ่อห้ามแกล้งชาชานะ เดี๋ยวชาชาหนีไปเติ้ลก็ไม่มีเพื่อนแล้วอีกอย่างนึงเติ้ลแกล้งชาชาได้คนเดียว -3- “ ถ้าลูกผมจะพูดจาเอาแต่ใจขนาดนั้น =_=
“ ครับๆ พ่อไม่แกล้งหรอก ถ้าพ่อจะทำอะไรพ่อทำจริงไม่ต้องแกล้ง “ ประโยคนี้ผมจงใจพูดให้คชาโดยเฉพาะ
(^______^)<<<<<ผม
(O////////O) <<<<<ชาชา
( -__-)?<<<<<ไตเติ้ล
“ ไตเติ้ลครับออกไปเล่นข้างนอกเถอะครับ เดี๋ยวชาชาทำอาหารก่อนพออาหารเช้าเสร็จแล้วจะออกไปเรียกนะ “
“ ได้เลยชาชา แต่เร็วๆ นะ เติ้ลหิวแล้ว “
“ ครับ “ แล้วเติ้ลก็เดินออกจากห้องครัวไป ลูกผมมันเข้ามาป่วนแป๊บๆ แล้วก็ไปทำเอาผมงง
“ คชามีอะไรให้ชั้นช่วยหรือเปล่า “ ผมเสนอช่วยคชาเพราะเห็นว่าเค้าต้องทำอะไรหลายอย่างทั้งอาหารเช้าแล้วก็อาหารที่จะเลี้ยงพวกพี่ต้นอีก
“ ไม่...ไม่ต้องหรอกเต๋า คชาทะ...ทำเองได้ “ ยังพูดติดอ่างไม่เลิก
“ ทำไมต้องพูดติดอ่างด้วยล่ะคชา “ ผมถามแล้วก็เดินเข้าไปใกล้ คชาทำหน้าตื่นอีกแล้วครับ แกล้งคชานี่มันสนุกจริงๆ
“ ผม...มะ.ไม่ได้พูดติดอะ..อ่างซักหน่อย “ คชาเริ่งถอยหนีผมอีกแล้วครับ
“ ก็พูดติดอ่างอยู่นี่ไง..เห็นๆ กันอยู่ “
“ เต๋าไปดูไตเติ้ลเถอะคชาจะทำอาหารนะ....” คชาขอร้องผมท่าทางน่ารัก
“ ก็ได้..แต่บอกชั้นก่อนสิว่าคชาทำไมต้องพูดติดอ่างด้วยล่ะ “ ผมอยากรู้จริงๆ ครับว่าอาการและท่าทางที่คชาแสดงออกมาเกิดจากสาเหตุอะไร
“ ก็.....ไม่รู้สิครับ “ คชาก้มหน้างุด
“ บอกหน่อยสิแล้วชั้นจะออกไปเลย “ ผมเดินเข้าไปใกล้แล้วถามอีกครั้ง
“ ผมไม่รู้จริงๆ “
“ น่าบอกหน่อยสิ “
“ ผม...ไม่รู้ “
“ ต้องรู้สิ “
“ ปกติผมก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้วนี่นา “ ไม่เชื่อ!!
“ ไม่เป็นสักหน่อย “
“ เป็น “
“ ไม่นะ..นี่มันไม่ปกติ “ ต้องเค้นให้ได้ หึหึหึ
“ เต๋าอ่ะ.....อย่ากดดันสิ “
“ ไม่ได้กดดัน.....นะบอกหน่อย “
“ ก็.... “
“ ก็อะไร “
“ ก็มันร้อน “
“ จริงเหรอ “ ( -_-)++
“ อืม...(._.) “
“ บอกหน่อยเพราะอะไร เร็วสิ! “
“ อย่าแกล้งผมสิ “ คชาทำเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้หน้างี้ก็แดงก่ำ
“ ไม่แกล้งก็ได้แต่บอกหน่อยสิว่าที่เธอเป็นแบบนี้เพราะอะไร “ ผมอยากแน่ใจว่าถ้าเป็นคำตอบที่ใช่แล้วจะมีผมกับผมแค่ไหน
“ คือ.....เป็นเพราะ “
“ เพราะ.....”
“ เพราะ....เต๋านั่นแหละ “ คชาพูดเบาๆ แล้ววิ่งออกจากห้องครัวไปเลย
(O_O)<<<<<ได้ยินแล้วตกใจเพื่อ!!!
พอผมตั้งสติได้ก็นึกหัวเราะกับตัวเอง ผมนี่โครตบ้า!!! บ้ามากๆ บ้าที่สุด!!! พอได้ยินคำตอบนั้นตัวเองก็ช็อคไป ช็อคเพราะรู้แล้วค้นพบแล้วว่าผมเป็นอะไรมาหลายวัน หัวใจของผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมันชอบลอยไปคิดถึงใครคนนึง
ใครคนนั้นคือ คชา …...
ตอนแรกผมไม่เข้าใจว่าทำไมแต่ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าเป็นเพราะอะไร ผมรู้ว่าพวกคุณก็รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะผมรู้สึก........
ชอบคชาเข้าให้แล้ว!!!
-----------------------------------------------------------------------------------------
happy TaoKacha day จ้า
วันนี้ขอให้ทุกคนฟินฟินกันทั้งวัน
มีความสุขหัวใจชุ่มชื่นนะคะ
อินอัพฟิคเป็นของขวัญให้เต๋าคชา 1 ตอน
น่ารักกรุบกริบ >////<
ขอบคุณที่ติดตามกันมานะคะ
ต้องขอบคุณเต๋าคชาที่สุด
ไม่งั้นอินคงไม่มีแรงบันดาลใจมาแต่งฟิคให้อ่านกันเนอะ
รักเต๋าคชาตลอดไปนะคะทุกคน ^____^
ความคิดเห็น