//ประวัติบุคคลสำคัญของไทย//

ลำดับตอนที่ #2 : บุคคลสำคัญสมัยสุโขทัย - พระมหาธรรมราชาที่ 1 (ลิไท)

พระราชประวัติ   

พญาลิไท หรือ พระยาลิไท หรือ พระศรีสุริยพงศ์รามมหาราชาธิราช หรือพระมหาธรรมราชาที่ 1พระมหากษัตริย์อาณาจักรสุโขทัยราชวงศ์พระร่วงลำดับที่ 5 พระโอรสพญาเลอไท และพระ-ราชนัดดาของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ทรงปกครองเมืองศรีสัช-นาลัย ในฐานะองค์อุปราชหรือรัชทายาทเมืองสุโขทัย เมื่อปี พ.ศ. 1882 และขณะที่ดำรงพระราชสริยยศเป็นรัชทายาท ที่เมืองศรี-สัชนาลัยหลังจากทรงเป็นรัชทายาทครองเมืองศรีสัชนาลัยอยู่ 8 ปี จึงเสด็จมาครองสุโขทัยเมื่อปี พ.ศ. 1890 โดยต้องใช้กำลังทหารเข้ามายึดอำนาจเพราะที่สุโขทัยหลังสิ้นรัชกาลพ่อขุนงัวนำถมแล้วเกิดการกบฏการสืบราชบัลลังก์ ไม่เป็นไปตามครรลองครองธรรม  

การครองราชย์  

พระมหาธรรมราชาที่ 1 ทรงครองราชย์ พ.ศ. 1897 - พ.ศ. 1919สวรรคตระหว่าง พ.ศ. 1911-1917  

ด้านศาสนา  

พญาลิไททรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างมาก ทรงผนวชในพระพุทธศาสนาเมื่อ พ.ศ.1905 ที่
วัดป่ามะม่วง ทรงอาราธนาพระสามิสังฆราชจากลังกา เข้ามาเป็นสังฆราชในกรุง-สุโขทัย เผยแพร่เพิ่มความเจริญให้แก่พระศาสนามากยิ่งขึ้น ทรงสร้างและบูรณะวัดมากมายหลายแห่ง รวมทั้งการสร้างพระพุทธรูปเป็นจำนวนมาก เช่น พระพุทธชินสีห์ พระศรีศาสดาและ พระพุทธชินราช พญาลิไท ทรงปราดเปรื่องในความรู้ในพระพุทธศาสนา ทรงมีความรู้แตกฉานในพระไตรปิฎก    

ด้านอักษรศาสตร์  

ทรงพระปรีชาสามารถนิพนธ์หนังสือไตรภูมิพระร่วงที่นับเป็นงานนิพนธ์ที่เก่าแก่ที่สุดเรื่องหนึ่งในประวัติศาสตร์ไทย 

K a e