คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 01 : REALISM GAME.s ' อาสาสมัคร
[ Jenista ]
ปัง ปัง ปัง!
พลุหลากสีถูกจุดขึ้นประดับท้องฟ้ายามกลางคืนราวงานเฉลิมฉลอง
แต่กลับไม่มีผู้รื่นเริงหรือยินดีเลยสักนิด
หญิงสาวในชุดไพรเวทสบายตาเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารเบื้องหน้าและมองไปยังท้องฟ้ายามกลางคืนที่บัดนี้ถูกปกคลุมไปด้วยแสงหลากสีจากพลุซึ่งเป็นต้นเหตุของเสียงดัง
มือเรียวละออกจากเอกสารกองโตแล้วเดินไปยังระเบียงคฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ไม่ห่างใจกลางแคว้นนัก เมื่อเพ่งมองและคาดว่าน่าจะมาจากศาลากลางเมืองนั้นก็ไม่รอช้าที่จะหยิบเสื้อโค้ชตัวหนามาใส่และออกไปยังสถานที่เกิดเหตุทันที
ลานกว้างศาลากลางของแต่ละแคว้น
อัดแน่นด้วยชายหญิงอายุมากกว่าสิบแปดปียืนเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบ
ทางเข้าศาลากลางถูกจัดเป็นเวทีเฉพาะกิจ
ร่างเพรียวที่คุ้นตาของชาวแคว้นก้าวเข้ามายังบริเวณลานกว้างหน้าศาลากลาง และโชคดีที่มีคนใจดีให้มาอยู่หน้าแถวเลย ไม่ต้องไปยืดเบียดกับคนอื่นอยู่ข้างหลัง ถึงตอนแรกจะงงว่ามีงานอะไรกัน แต่ก็ได้คำตอบจากคนข้างๆว่าจะมาคัดเลือกตัวแทนอะไรซักอย่างที่ฟังดูค่อนข้างหน้าสนใจ แม้จะแอบฟังมาได้ไม่ชัดนัก แต่ก็ได้ยินคำว่า เกมส์อะไรซักอย่าง
" Ladies AND Gentleman "
สำเนียงแปร่งๆของหญิงสาวผมยาวชมพูสลวยเบื้องหน้าทำให้รู้ทันทีว่าเธอเป็นคนต่างถิ่น และคงเป็นคนในเมืองเพราะเป็นสำเนียงที่เคยได้ยินตอนดูโทรทัศน์อยู่บ่อยๆ
" ยินดีต้อนรับสู่การเฟ้นหาเครื่องบรรณาการ Realism Games 1st "
เสียงกล่าวประกาศดังขึ้น และนั่นทำให้เกิดเสียงฮือฮาขึ้นเบาๆ ก่อนจะกลายเป็นเงียบสนิทจนเธออดสงสัยไม่ได้ แต่ก็ไม่กล้าที่จะเอ่ยถามอะไรใครไป เพราะตอนนี้มันเงียบจนเริ่มจะวังเวงแม้จะมีผู้คนอยู่มากมายขนาดนี้
และเมื่อหันไปมองคนข้างๆก็แทบจะหัวใจวายตาย เมื่อเธอคนนั้นทำหน้าซีดราวกับกำลังจะถูกลากไปประหารชีวิตอย่างไรอย่างนั้น
" หากไม่มีอาสาสมัคร เราจะทำการจับฉลาก "
เมื่อสิ้นคำผู้คนบริเวณนี้ก็เริ่มที่จะส่งเสียงแสดงความคิดเห็นกันออกมา แม้จะไม่ดังแต่ก็ค่อนข้างที่จะอึกทึกเหมือนกัน และเมื่อด้านหน้าของหญิงสาวต่างถิ่นคนนั้นก็เป็นกล่องขนาดใหญ่มากที่บรรจุลูกบอลกลมจำนวนหลายพันลูกเอาไว้ จนอดที่จะคิดไม่ได้ว่านั่นคือรายชื่อของคนทั้งแคว้นเลยหรือป่าว
ตอนนี้สายตาหลายคู่เริ่มส่งสารขอความช่วยเหลือมายังหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าสุดของแถว
“คุณหนูได้โปรดช่วยเป็นตัวแทนของพวกเราที”
ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเรื่องอะไรแต่จากสายตารอบข้างนั้นทำให้เธอรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อย .. ตั้งแต่เกิดมาก็ยังไม่เคยเจอสายตาอ้อนวอนปนขอร้องปนบังคับขนาดนี้มาก่อนเลย .. ต่อราคากับแม้ค้าหน้าเลือดยังง่ายๆและสบายๆกว่านี้เลยด้วยซ้ำ
“ดะ..เดี๋ยวสิ นี่มันอะไรกัน”
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่หมออย่างทุกคนในตระกูลแต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะใจอ่อนให้กับคนทั่วไป
เสียงอ้อนวอนยังคงดังอย่างต่อเนื่องจนเธอตัดสินใจได้แล้วที่จะไม่ทนมันอีกต่อไป !
“เอ่อ ... ฉันจะเป็นตัวแทนของแคว้นเอง”
ขาเรียวก้าวออกไปยืนข้างหน้าก่อนที่จะส่งรอยยิ้มบางไปให้ผู้หญิงคนนั้นที่ยืนอยู่บนเวทีก่อนที่เธอจะหยิบหนึ่งในลูกบอลนั้นมา จนทำให้คนรอบข้างถอยหายใจออกมาอย่างโล่งอก พร้อมกับส่งสายตาอวยพรมาให้ผู้กล้าที่เป็นตัวแทนออกไป เอาเถอะหลังจากนี้จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้างก็ไม่รู้ แถมเรื่องเกมส์นี่เธอก็ไม่รู้เรื่องอะไรเอาซะเลย
แต่บางทีนี่อาจจะทำให้เธอสนุกกว่าตอนนั่งทำเอกสารในห้องทำงานที่มีดีแค่ความกว้างของตัวเองก็ได้
แล้วอีกอย่าง ..
ขึ้นชื่อว่าเป็นเกมส์ ย่อมต้องได้เงิน! บางทีถ้าลองขายไอเทมบางอย่างในราคาแพงๆ อาจจะมีคนยอมซื้อก็ได้นะ เพราะจากลางสังหรณ์แล้ว เกมส์ที่ว่านี่ไม่น่าจะมีอะไรดีเอาซะเลย ถึงได้ทำชาวบ้านชาวช่องเขาอกสั่นขวัญแขวนกันหมดแบบนี้ ในเมื่อเลือกแล้วก็คงต้องเดินหน้าต่อไปนั่นแหละนะ
ก็หวังซักนิดว่าจะมีคนไปบอกทางครอบครัวเธอบ้าง เพื่อที่ท่านแม่จะได้ไม่ช็อคสลบไปเพราะคิดว่าเธอหายไปเพราะหนีตามผู้ชายอะไรแบบนี้
ปัญหาทางครอบครัวน่ะไม่น่าคิดมากเท่าไหร่ แต่ปัญหาที่เป็นเรื่องใหญ่ก็คือเธอแทบไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเกมส์นี้เลยซักนิดนี่สิ ..
สู้ต่อไป เจนิสต้า ..
# - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - #
ความคิดเห็น