ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO] MY BOYFRIEND IS SO มุ้งมิ้ง ♡ KrisYeol

    ลำดับตอนที่ #1 : MY BOYFRIEND IS SO มุ้งมิ้ง :: Intro

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.31K
      52
      12 ก.พ. 57

    Minor!















    เวลาพระเจ้าสร้างคนเนี่ย พระเจ้าเทส่วนผสมอะไรลงไปในนั้นบ้างนะ?

     

     

                    เติมความหน้าตาหล่อ สูงยาวเข่าดีให้อู๋อี้ฟาน 10 ถ้วยตวง

                เติมความสามารถทางภาษาและกีฬาให้อู๋อี้ฟานอีก 5 ช้อนโต๊ะ

                เติมความเป็นสุภาพบุรุษ เจนเทิ้ลแมน ความเพอร์เฟ็คให้อีก 3 ช้อนชา

     

     

                แต่สงสัยพระเจ้าจะทำความมุ้งมิ้งจิงกะเบลหกใส่ตอนสร้างอู๋อี้ฟานทั้งแกลลอนแน่ๆ มันเลยออกมาเป็นแบบนี้!!!

     







       








    INTRO





     


     

                    “งื้ออ ชยอลจ๋า... เค้าอยากได้คุณริลัคตัวอ้วนๆอ่ะ ตัวเองซื้อให้เค้าหน่อยจิ

     

     

                    ถามหน่อยว่าการมายืนกระทืบเท้าปึงปัง แกว่งมือไปมาหน้าร้านตุ๊กตา หน้ากระจกที่มีไอ้คุณหมีริลัคคุมะตัวเท่าฝาบ้านยืนแอ่กอยู่ตรงนั้นแล้วส่งเสียงงอแงโวยวายเนี่ย มันเป็นอะไรที่คนหน้าตาดีวัย 20 ควรจะทำกันป่ะ

     

     

                    “ชยอลจ๋าดูจิ คุณริลัคหายใจไม่ออกแล้ว ตายแน่ๆเลย”

     

     

                    -.,-



     

                    มีการหันไปชี้ตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่ถูกอัดเบียดจนหน้าบู้อยู่ตรงกระจกประกอบการพูดอีกนะ ยังๆ มันยังไม่หยุด แอดวานซ์มากขึ้นด้วยการเอื้อมมือมาจับมือเค้าแล้วแกว่งไปแกว่งมาเหมือนเด็กห้าขวบอยากได้ของเล่นใน toy store เลยนะ แล้วยังไง แล้วคนเดินผ่านไปผ่านมาก็มองมั้ย คิดว่าปกติมากเลยดิที่ผู้ชายสูงใหญ่สองคนมายืนหยุดเถียงกันที่หน้าร้านตุ๊กตาสีหวานแหววใจกลางมยองดงเนี่ย



     

                    “ไม่เอา ไม่ให้ซื้อ” ชยอลจ๋า หรือว่าปาร์คชานยอลปฏิเสธเสียงแข็ง เค้าโคตรไม่เข้าใจเหมือนกันว่าไอ้มนุษย์ตรงหน้านี่มันลิ้นไก่สั้นรึเปล่า? ไม่เคยเรียกกูด้วยชื่อดีๆเลย เรียกกร่อนเสียงจนเป็นชยอล ชยอลอยู่นั่นแหละ จนปาร์คชานยอลเริ่มจะคิดแล้วนะว่าตัวเองชื่อชยอลอย่างที่อีกคนเรียกจริงๆ

     

     

                    “ทำไมอ่ะ? ให้คุณริลัคไปอยู่กะเราด้วยนะ ชยอลจ๋า” พอถูกขัดใจ หน้าหล่อๆนั้นก็เบ้ลงทันที เบ้ลงในชนิดที่ว่าชานยอลมั่นใจเลยว่าอีกนิดได้มีลงไปนั่งดิ้นนอนดิ้นกับพื้นแน่ๆเลย อีหรอบนี้

                   


                    “แค่นี้ที่ห้องก็ไม่มีที่จะนอนแล้วนะ ตุ๊กตามึงกินพื้นที่ทุกตารางนิ้วในห้องแล้วนะ”



                   

                    ชานยอลไม่ได้เว่อร์ แต่บอกเลยว่าทุกพื้นที่ในห้องที่ใช้อยู่ด้วยกันตอนนี้น่ะมันอัดแน่นไปด้วยสารพัดลูกรักของอีกคนมากขนาดไหน เปิดประตูห้องเข้าไปตรงตู้วางรองเท้าก็เจอตุ๊กตาหมาสูงเท่าเข่าสองตัวนั่งเคียงคู่กันอยู่ ไม่นับกับที่อยู่ตามโซฟา ชั้นวางของ หลังทีวี หลังตู้เย็น รวมไปถึงบนโต๊ะอ่านหนังสือและแน่นอน กินพื้นที่บนเตียงไปเกินครึ่งจนแทบจะไม่มีที่นอนกันอยู่แล้ว ถามหน่อยว่าควรอนุญาตให้ซื้อรึเปล่า



     

                    “ทำไมจะไม่มีที่นอน เตียงเค้ายังว่างอยู่เลย”



                   

                    แหงล่ะ... เตียงมึงว่างเพราะมึงยกพื้นที่ให้ตุ๊กตามึงนอนแล้วมึงก็เนียนมานอนเตียงกูไงล่ะ!

     



                    “ไม่ต้องเลย ห้ามซื้อเด็ดๆ”



                    “จะซื้อ”



                    “ก็บอกว่าไม่ให้ซื้อ”



                    “แต่ตังค์เค้า”



                    “มันรกห้อง”



                    “ไม่รกหรอก เค้าเก็บเรียบร้อย”



                    “อู๋อี้ฟานอย่ามางอแง”



                    “ชยอลจ๋าก็อย่าโหดดิ นะ นะ ให้เค้าซื้อเถอะนะ ตัวสุดท้ายแล้ว”



     

                    ได้ข่าวว่าไอ้พรมแองกรี้เบิร์ดที่วางอยู่กลางห้องเนี่ยคือตัวสุดท้ายของมึงเมื่ออาทิตย์ก่อนนะ -.,-



     

                    “ถ้าซื้อกูเลิก” คนหน้าหวานตัดสินใจยื่นคำขาดให้กับคนที่ยืนเกาะกระจกสนทนากับตุ๊กตาตาละห้อยอยู่นั่น กลีบปากอิ่มยกยิ้ม มั่นใจมากว่าถ้ามามุขนี้ อีกฝ่ายไม่มีทางกล้าขัดใจแน่ๆ



     

                    “อืม เลิกก็เลิก ให้เค้าซื้อนะ”



     

                    What Does The Fox Say?!!!



     

                    “นี่มึงจะเลิกกะกูเพราะตุ๊กตาจริงเหรอห๊ะ?” กลายเป็นปัญหาในครอบครัวเพราะมือที่สามที่มีนามว่าริลัคคุมะเสียแล้ว ชานยอลยกมือขึ้นกอดอก ปรายหางตาไปมองต้นเหตุตัวอวบอ้วนสูงสองเมตรที่ยังไม่ทันจะได้ขยับตัวก็โดนหาเรื่องเสียแล้ว ชักจะหงุดหงิดขึ้นมาจริงๆแล้วนะ นี่ปาร์คชานยอลจะถูกบอกเลิกเพราะว่าไอ้ตุ๊กตาหมีอ้วนเนี่ยนะ



     

    นี่ปาร์คชานยอลแพ้ตุ๊กตาเหรอวะครับ



     

                    “ก็ชยอลจ๋าบอกจะเลิกอ่ะ งั้นเราเลิกกันก็ได้”



                    “...”



                    “เอาไว้เค้าซื้อตัวนี้เสร็จก่อน แล้วเค้าจะไปตามจีบชยอลใหม่”



                    “...”



                    “ชยอลคนน่ารักของเค้าอย่ารีบมีคนใหม่นะ รอเค้าจ่ายตังค์แป๊บนึง”



     

                    -////-



     

                    ไม่อยากจะบอกเลยว่าไอ้การที่อีกฝ่ายส่งยิ้มจนตาหยีให้แบบนี้น่ะมันฮาร์ทแอทแทคมากขนาดไหน คิดดูนะว่าผู้ชายหน้าตาดีๆ สูงๆหล่อๆ มายืนทำหน้าอ้อนเหมือนแมวหลงตรงหน้าแบบนี้อ่ะ ร้อยทั้งร้อยโกรธแค่ไหนก็ต้องยอมป่าววะ แล้วไหนจะไอ้ประโยคแบบนั้นอีก อี้ฟานพูดเสร็จก็วิ่งเข้าไปในร้าน หายไปไม่ถึงห้านาทีก็ออกมาพร้อมกับเพื่อนใหม่ตัวใหญ่เสียจนตอนที่อุ้มมามันปิดหน้าปิดตาไปหมด เห็นแค่แขนที่โอบรัดตรงพุงสีขาวของตุ๊กตาเท่านั้นแหละ ก่อนที่หน้าหล่อๆจะเอียงโผล่ออกมาจากด้านหลัง ภาพตรงหน้ามันน่ารักมากจนชานยอลเองก็กลั้นยิ้มไว้เสียจนปวดแก้มไปหมด



     

                    “เค้ามาจีบชยอลใหม่แล้ว”



                    “...”



                    “คบกะเค้านะ เค้ารักชยอลจ๋าที่สุดเลย~



     

                    ทำไมปาร์คชานยอลต้องมีแฟนที่งุ้งงิ้งมุ้งมิ้งที่สุดในสามโลกด้วยวะครับเนี่ย >///<
















       





    คิกคิกคิก

    เค้ามาเปิดเรื่องใหม่อีกแย้วววว ^O^

    คุยกันก่อนว่าฟิคเรื่องนี้จะไม่ใช่ฟิคยาวแบบ #มชวคริสยอล นะคะ จะเป็นซีรี่ย์สั้นๆ
    ตัวละครเดียวกันแต่จะเป็นพล็อตแบบ
    SF ง่ายๆก็คือพล็อตตามอารมณ์นั่นแล -.,-


    อบร.ไม่มีอะไรจะพูดมาก ขอฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ #ฟิคมุ้งมิ้ง

    เอาเป็นว่าใครอยากอ่านพี่คริสมุ้งมิ้งบอย งอแงบอย เอาแต่ใจบอย
    ไร้สาระบอย ขี้แงบอย น่ารักบอย
    เรื่องนี้มีครบแน่นอนค่ะ

    เจอกันเมื่อ... เมื่อไหร่ไม่รู้ ฮ่า








     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×