คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #264 : ประวัติ ---LEE DONGHAE-แบบละเอียด สไตส์ป้าเดะ------
| ทงเฮ | ||
|---|---|---|
 | ||
| ข้อมูลพื้นฐาน | ||
| ชื่อจริง | อี ทงเฮ | |
| ฉายา | Nemo , ด๊อง , ด้ง | |
| วันเกิด | 15 ตุลาคม ค.ศ. 1986 (อายุ 23 ปี) | |
| แนวเพลง | เค-ป็อป | |
| อาชีพ | นักร้อง นักแสดง นักเต้น | |
| ปี | พ.ศ. 2548 - ปัจจุบัน | |
| ค่าย | เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ | |
| สมาชิก | ||
| Super Junior, Super Junior M | ||
| กลุ่มแฟนคลับ | ||
| E.L.F (Everlasting Friends | ||
(อังกฤษ: Lee Donghae; เกาหลี: 이동해) เป็นนักร้อง,นักเต้น และนักแสดง และเป็นหนึ่งในสมาชิกของซูเปอร์จูเนียร์ กลุ่มบอยแบนด์จากประเทศเกาหลีใต้ ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยมยองจิ ในกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้
◕ Real Name ◕
이동해 Lee Donghae
◕ Stage Name ◕
동해 Donghae
◕ Chinese Name ◕
李东海 Li Dong Hai
◕ English Name ◕
Aiden Lee
◕ Japanese Name ◕
ドンへ
◕ Date of Birth ◕
October 15, 1986
◕ Height ◕
175 cm
◕ Weight ◕
62 kg*
◕ Blood Type ◕
A
Siblings: older brother Donghwa
Pets: Bada (Bichon Maltese dog, name comes from Donghae's name East Sea, thus Bada meaning "Sea"), Meo (Bichon Maltese dog, name is short for "Romeo")
Specialty/Hobby: Dancing, Exercise, Singing, Watching movies
Education: Currently a student at Myongji University (명지대학교)
อี ทงเฮ
ดงเฮ เกิดที่ ม็อกโพ จังหวัดชอลลานัม-โด ประเทศเกาหลีใต้ เป็นบุตรคนเล็กของครอบครัว ด้วยการสนับสนุนของบิดาที่เคยมีความฝันที่จะได้เป็นนักร้อง โดยได้เซ็นสัญญากับต้นสังกัด เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ หลังจากชนะรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 3 ในการประกวด SM Youth Best Selection Best Outward Appearance ในปี พ.ศ. 2544 ก่อนหน้านี้ เคยถูกวางตัวร่วมกับสมาชิกอีกคนจากซูเปอร์จูเนียร์ ให้อยู่ในบอยแบนด์ชื่อ โอเค (OK), พริคอร์ (Pricor) และสไมล์ (Smile)
ดงแฮ มีพี่ชายร่วมสายเลือดชื่อ ทงฮวา ที่ดงแฮมักจะตัดพ้อว่า ทงฮวาดีกว่าเค้าทุกๆด้าน และพ่อแม่ก็รักทงฮวามากกว่าเขา หากแต่ความจริงแล้ว ดงแฮต่างหากที่พ่อแม่ห่วงใย และเอาใจใส่มากกว่า เพราะไม่ว่าดงแฮอยากได้อะไร พ่อแม่ก็จะซื้อให้ แต่ทงฮวา ต้องหาด้วยตัวเอง..แต่ถึงยังไง ดงแฮก็เคยพูดว่า ทงฮวาคือพี่ชายที่เขารักที่สุดครอบครัวของ ดงแฮ มีฐานะปานกลางในชนชั้นเกาหลี คุณพ่อมีอาชีพ ขับรถแท็กซี่
คุณแม่มี อาชีพขายปลา แต่ท่านทั้งสองก็คอยสนับสนุนลูกชาย ผู้น่ารักที่ชื่อดงแฮเสมอ..ตอนเด็กๆดงแฮอยากเป็นนักกีฬา แต่เขาก็รักการเต้น และชอบเต้นให้พ่อดูอยู่บ่อยๆ นอกจากนั้นดงแฮ ก็ยังฝึกเล่นกีต้าร์มาตั้งแต่เด็กๆ แล้วความฝันที่จะเป็นศิลปินก็แทรกซึมเข้ามาในความคิด และในที่สุด ดงแฮก็เดินตามความฝันของตัวเองจนสำเร็จ ถึงแม้พ่อกับแม่จะห่วงเขามาก เพราะนั่นหมายถึงว่า ดงแฮจะต้องออกมาใช้ชีวิตโดยห่างจากครอบครัวตามลำพังในโซล (บ้านพักของดงแฮอยู่ที่โมกโพ) แต่กระนั้น ผู้เป็นพ่อ ก็ยื่นเงินให้กับดงแฮกับมือ และอวยพรให้เขาโชคดี ... ดงแฮรักและเป็นห่วงพ่อมาก อีกอย่างและพ่อสุขภาพไม่ค่อยดี เจ็บออดๆแอดๆ และทำงานหนักมาตั้งแต่ดงแฮจำความได้ แต่เหมือนโลกถล่มทลายลงมาตรงหน้า เมื่อวันที่เขาคว้าฝันได้สำเร็จ ผู้เป็นพ่อก็ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ 
วันที่พ่อเสีย ดงแฮไม่แม้แต่จะมองหน้าพ่อ หรือพูดกับพ่อเป็นครั้งสุดท้าย สิ่งนี้คอยตอกยํ้าให้ดงแฮรู้สึกผิดอยู่ ผู้เป็นพ่อรักและเข้าใจในตัวเขามากแค่ไหนก็ตาม และตอนนี้คุณพ่อของดงแฮ ก็ได้เฝ้าดูความสำเร็จของดงแฮ อยู่ที่สรวงสวรรค์แล้ว
เครดิต สยามโซน ค่ะ
ซูเปอร์จูเนียร์
หลังจากทำการฝึกฝนเป็นเวลา 4 ปีกับต้นสังกัด เอสเอ็ม เอนเตอร์เทนเม้นท์ ดงเฮถูกวางตัวให้อยู่ในสมาชิกของวงบอยแบนด์ ซูเปอร์จูเนียร์ 05 ซึ่งเป็นรุ่นแรกของซูเปอร์จูเนียร์ในปัจจุบัน
ผลงาน
เรื่องจริงเกี่ยวกับทงเฮ (ที่น่ารักกก) จากนิตสาร EASY ในประเทศจีน
1.ตอนเด็กๆทงเฮอาศัยอยุ่ในอพาร์ทเม้น..ชั้น 4 ทุกวันหลังจากเลิกเรียนแล้วเมื่อกลับบ้าน เขาจะชอบแอบกดกริ่งของห้องที่อยุ่ชั้น1 แล้วก็วิ่งหนีไป จนมีอยุ่ครั้งนึงถูกจับได้
(เหอะๆ น่าสงสาร)
2.ทงเฮมักจะชอบลืม หมวก มือถือแล้วก็สิ่งของต่างๆอยู่เสมอมีอยุ่ครั่งนึงที่ทงเฮกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยุ่ แล้วก็พูดว่า 'ชั้นลืมโทรศัพท์มือถือไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ เดี๋ยวขอไปหาก่อนนะ ' (ขนาดนี้ก็ไม่ไหวนะ)
3. ทงเฮเป็นคนที่ขี้แงมากๆ แล้วก็เป็นคนคิดมากสุดๆ ( มามะ เดี๋ยวปลอบเอง)
4.อุปกรณ์ที่ทงเฮชอบใส่ของเก็บเอาไว้ก้คือ หม้อปรุงยา (อันนี้ไม่ชัวร์ ..พิมหม้อปรุงยา แล้วนึกถึงแฮร์รี่)
5.ถ้ามีใครบอกว่าทงเฮของเรานั้นเตี้ย ทงเฮจะรีบเข้าอินเตอร์เนตเพื่อเสาะหาสารพัดวิธีทำให้สูงขึ้น แล้วกินแต่นมและนมถั่วเหลือง
6.ทุกๆครั้งที่เต้น เพลง U ทงเฮจะกลายเป็นคนที่โหดมากๆ เวลาที่ทงเฮจ้องตากับใครระหว่างที่เต้น เพลงU เพื่อนๆ ทุกคนจะบอกว่าทงเฮจะชอบมองแบบโหดและโฉดมากๆ (สงสัยอินมากเกินไป)
7.ทงเฮชอบเล่นว่ายน้ำไปมากับเพื่อนๆในห้องอาบน้ำรวมของสาธารณะ ดังนั้นพวกลูกค้าที่เข้าไปก็มักจะโกรธพวกเขาอยู่เสมอ
8.ทงเฮเป็นคนที่ร่างกายค่อนข้างจะอ่อนแอ และก้นอนหลับยากมากดังนั้นในตอนกลางคืนซองมิน(ที่นอนหลับง่ายากๆ แบบ นับ 1-3 ก้หลับแล้ว ) ก้มักจะปล่อยให้ทงเฮนั้นนอนกลิ้งไปกลิ้งมา และก้พยายามที่จะนอนให้หลับคนเดียว
9.ในตอนที่ทงเฮอยุ่ ป.3 ทงเฮมักจะถุกคุณครูทำโทษในห้องพักครูอยุ่เสมอ ( เด็กดีครับ รักครู 555+)
10.ถ้าสมมุติว่าทงเฮมีแฟนแล้ว เขาจะพาแฟนของเขาไปเที่ยวให้ทั่วๆเมืองที่เขาอยุ่ และพาแฟนของเขาไปรุ้จักกับสถานที่ ที่เขาเติบโตมา ( เหอๆ ช่างรักบ้านเกิด)
11.ก่อนที่ทงเฮจะได้เดบิ้ว ทงเฮเป็นโรคกลัวเครื่องบินดังนั้นเมื่อโรงเรียนมัธยมปลายของเขามีจัดให้ไปเกาะเซจู เขาก็ไม่ยอมไป
12.ทงเฮเป็นคนที่ไวต่อความรู้สึกกับสิ่งรอบข้าง ดังนั้นเขาจะนอนไม่หลับเลยถ้าไม่ได้นอนที่บ้านของตัวเอง
เพราะว่าเมื่อเขาหันไปทางไหนก็จะเจอแต่กับสิ่งที่ไม่คุ้นเคยทำให้เขานอนไม่ได้
(เหมือนกันเลย)
13.ทงเฮเคยพิมข้อความในแฟนคาเฟ่ว่า'ELF I LVOE YOU 'ซองมินก้เลยรีบโทรไปบอกทงเฮว่า... ทงเฮพิมคำว่าLOVE พิม เป็น LVOE ทงเฮเลยรุ้สึกอายมากมากกกกก(อันนี้อายแทนจริงๆ เหอๆ )
14.เมื่อเริ่มแรกที่คิบอมได้มาเกาหลี ทงเฮเป็นคนแรกที่เข้าไปกอดคิบอมและพุดว่ายินดีต้อนรับ (กริ้ดดดๆๆน่ารักที่สุดเลยยย)
15.ตอนที่เขายังเด็กๆ เขาชอบที่จะเล่น เกมส์กับเพื่อนๆและก้จะต้องมีการจับกลุ่มกันเล่นเกมส์อยุ่เสมอแต่ไม่รุ้ทำไมว่าทุกๆกลุ่มที่ทงเฮเข้าไปเล่นด้วยนั้น ต้องแพ้เสมอ(เอ้า!! :oh:หึหึ กำ )
16.ทงเฮสัญญากับพ่อไว้ว่า เขาจะไม่ดื่มแอลกอฮอลล์เด็ดขาด(เด็กดีๆๆๆ )
17.ไม่ว่าทงเฮจะกินไปเยอะขนาดไหน เขาก็ไม่เคยอ้วนเลย แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขารุ้สึกว่าตัวเองอ้วนเขาก็จะไปออกกำลังกาย และสิ่งแรกที่จะผอมลงก็คือใบหน้าของเขา
18.ทงเฮกลัวเสียงกรนและก็เสียงหายใจของชินดง (ทำไมอ้ะ ????) ทงเฮกลัวมากๆ จนทำให้ตอนกลางคืนเขานอนไม่หลับ
19.ทงเฮชอบที่จะรู้สึกว่ามีคนที่รักและคอยปกป้องเขาอยู่เสมอ เพราะทงเฮเป็นคนที่ขี้เหงามากๆ และก้จะไม่ยอมกินข้าวเด็ดขาด ถ้าไม่มีใครมานั่งกินเป็นเพื่อนด้วย
(โถ พ่อหนุ่มขี้เหงา )
20. ทงเฮไม่ชอบสีชมพูมากๆๆ เพราะว่าตรงข้ามกลับเตียงของเขา.. เป็นตู้เสื้อผ้าของซองมิน ซึ่งเต็มไปด้วยสิ่งของ เสื้อผ้า ตุ๊กตา หมอน กระเป๋า รองเท้า ที่ทุกอย่างเป็นสีชมพู!!
21.ทงเฮเป็นคนที่เสิดหาสิ่งต่างๆตามเนตไม่ค่อยเก่ง เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า การเสิดใน naver นั้นต้องทำยังไง ดังนั้นเขาก็เลยไม่ค่อยชอบเล่นออนไลน์
22.ทงเฮชื่นชมคนขับแท็กซี่และคนขับรถสาธารณะไม่ใช่เพียงแต่เพราะว่าพ่อของเขาเป็นคนขับแท็กซี่ แต่เป็นเพราะว่าเมื่อทงเฮขับรถได้เพียงแค่ ครึ่งชั่วโมงเขาก้จะรุ้สึกเหนื่อยและปวดตัวแล้วดังนั้นทงเฮจึงชื่นชมผุ้คนเหล่านี้มากๆ ที่สามารถขับรถได้ทั้งวัน
เรื่องน่าตกใจของทงเฮแห่งวงsj
เมื่อประมาณปี2005หรือ2006 นี้แหละวงsj ได้ไปอยู่ที่หอพักของsjแต่พวกsjยังไม่รู้ว่ามีคนเคยถูกฆ่าเป็นผู้หญิงและคืนหนึ่งทงเฮได้ฝันร้าย ฝันร้ายแบบนี้ต่อเนื่องกันมา4วัน!!!เชียวทงเฮบอกว่าฝันเกี่ยวกับ ญ คนนึงมานั่งทับที่ท้องของทงเฮอ่ะและกว่าจะลุกได้30หรือ40นาทีนี้แหละเห็นมีคนในวงบอกอ่ะไม่รู้ใครจำไม่ได้
เออใช่แล้ววันนึงคังอิน รยออุค ซองมิน กลับมาหออ่ะจะขึ้นลิฟ ไปชั้น 12 มั้งนะ ขึ้นไปอยู่ดีดีประตูลิฟก้อเปิดเป็นอย่างนี้จนถึงประมาณชั้น7 มี ชาย คนนึงเข้ามาในลิฟ ข้างบนลิฟอ่ะมันเขียนว่า เต็ม ทั้งๆที่มีแค่4คนเอง!!!!ทั้ง3คนงงอ่ะ ว่ามันเป็นไปได้งัย พอกลับถึงห้อง รยออุคเห็นทงเฮสลบอยู่เลยเรียกทุกคนมาช่วยพยุงทงเฮกลับไปนอนที่ห้อง ที่ห้องนั้นอ่ะมีตั้งกล้องไว้อยู่พวกsjรู้หมดหรือจะบอกเลยว่ามีทั่วห้องพวกsj เลยออกมาดูนอกห้องจะมีทีวีอยู่อ่ะกล้องมันก้อจับภาพไปที่ทงเฮ แล้วเห็นเงาสีขาวอยู่ข้างๆเตียงทงเฮอ่ะตอนแรกเห็นเงานั่งอยู่สักพักเงาก้อมายื่นจ้องหน้าทงเฮอ่ะ แต่ตอนนั้นทงเฮหลับคนอื่นช๊อคถึงกับอ่ะ ขอเขียนแค่นี้นะเหอๆคนเขียนก้อกลัวเหมือนกัน
เออซองมินตอนนั้นอ่ะอัดเสียงอยู่ที่ห้องอัดเสียงคนเดียวไง คนอื่นก้อนั่งดูอยู่สักพักไฟดับซองมินกัวเลยจะเปิดประตูแต่เปิดไม่ออกคนอื่นก้อช่วยพอไฟเปิดประดูก้อเปิดได้แหละ สักพักก้อถ่ายรูปกันทุกคนก้อต้องช๊อคอีกครั้งเพราะว่ามีอะไรไม่รู้อยู่ข้างซองมินง่ะ โห้ยนู่กัวมากเลยใจหายว้าบง่ะ
เมื่อก่อนนี้ ผมอาศัยอยู่ที่ มกโป ซึ่งเป็นบ้านเกิดของผม
ตอนนี้ผู้คนที่ผมพบเจอบางส่วนก็เป็นคนที่มาจาก มกโป เช่นเดียวกัน
แต่ถึงยังไงก็ตาม ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจภาษาถิ่นของบ้านเกิดผมเท่าไหร่หรอก
สำหรับผม ความจริงแล้วมันยากน่ะ
เอาล่ะ พร้อมที่จะรับฟังเรื่องราวต่างๆในอดีตของทงเฮคนนี้รึยัง?
เพื่อน:"อ่า ทงเฮ~เพิ่งไปเล่นกีฬามาเหรอ?"
ทงเฮ:"อืม เสร็จแล้วล่ะ"
เพื่อน:"เป็นไงบ้าง?"
ทงเฮ:"ก็เหมือนทุกๆวัน"
เพื่อน:"นายกำลังมีความสุขกับการพยายามเพื่อความฝันใช่ม้า~มันยากเนอะ "
ผมหลงรักการเคลื่อนไหวตั้งแต่อยู่ประถมแล้ว ทั้งการเล่นกีฬา รวมถึงการเต้น และผมว่าผมก็ทำมันได้ดีด้วย
ฟุตบอล เบสบอลน่ะ ผมเล่นได้ดีทั้งคู่ เรียกได้ว่าเป็นตัวเด่นประจำทีมเลยนะ
ผมใฝ่ฝันเสมอว่าจะได้เป็นนักกีฬาที่โด่งดังในอนาคต
จนวันนึงที่ผมขึ้นมัธยมต้นปีที่ 1..
พ่อ:"ทงเฮ...สายแล้วนะ~รีบไปโรงเรียนเร็ว"
ทงเฮ:"ครับ พ่อ"
พ่อ:"ไม่มีเวลาแล้วนะลูก เดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก"
ทงเฮ:"ไม่เป็นไรหรอกครับ"
พ่อ:"งั้นเหรอ ยังไงก็ตาม ทงเฮ...พ่อมีเรื่องจะคุยด้วย แต่..."
ทงเฮ:"ครับ อะไรเหรอครับ?"
พ่อ:"ลูกคิดอยากจะเป็นนักร้องรึเปล่า?"
ทงเฮ:” นักร้องเหรอฮะ?"
พ่อ:"พ่อเห็นลูกชอบการเต้นนี่~
พ่อเองก็เคยรักการเต้นเอามากๆ แถมยังเคยไปเต้นต่อหน้าเพื่อนๆบ่อยๆ"
ทงเฮ:"แต่ว่า ที่ผมชอบเต้น.. ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นนักร้องได้นี่ฮะ"
พ่อ:"ทงเฮ..ลูกรู้ใช่มั้ยว่าความฝันของพ่อตั้งแต่เด็กๆคือการที่จะเป็นนักร้อง?"
ทงเฮ:"ครับ"
พ่อ:"ตอนนั้นเพราะครอบครัวพ่อมีเหตุผลที่ทำให้พ่อไม่สามารถเป็นนักร้อง พ่อจึงไม่สามารถทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริง ถ้าวันนึง ลูกสามารถเป็นนักร้องได้...พ่อจะสนับสนุนลูกอย่างเต็มที่เลย"
ทงเฮ:" ครับพ่อ ผมจะลองคิดดู"
วันนั้น ผมไปโรงเรียน..การที่พ่อถามผมอย่างนั้น ไม่ได้ทำให้ผมคิดจะเป็นนักร้องขึ้นมาทันทีหรอก
ถึงแม้ผมจะรักการเต้นมาตั้งแต่เด็กๆ...แต่ก็ไม่เคยคิดจะเป็นนักร้องเลย
ดังนั้น สำหรับเรื่องนี้ ผมก็ต้องใช้เวลาคิดสักหน่อย
แต่ต่อมาจากนั้น...ผมนั้นได้เห็นและชื่นชม การร้อง การเต้นของพี่ๆวง H.O.T. เป็นอย่างมาก
ความฝันครั้งใหม่ของผมจึงได้เริ่มต้นขึ้น...
ทงเฮ:"พ่อครับ! ผมลองคิดดูแล้วล่ะฮะ...ผมจะพยายามเพื่อจะเป็นนักร้องให้ได้ครับ"
พ่อ:"จริงเหรอลูก?? ลูกเข้าใจถึงสิ่งที่พ่อหวังแล้วใช่มั้ย???"
ทงเฮ:"ฮะ...และเพราะผมรักการเต้น..ผมอยากจะเป็นนักร้องที่ทำให้ทุกๆคนต้องจดจำไปตลอดกาล "
พ่อ:"งั้นสินะ~ ลูกกำลังจะทำความฝันของพ่อที่พ่อทำไว้ไม่สำเร็จให้จนสำเร็จ
ทงเฮของพ่อจะต้องได้เป็นนักร้องที่ดีแน่นอน"
ทงเฮ:"ครับ~ผมจะพยายาม"
พ่อ:"เอาล่ะ การที่จะเป็นนักร้อง.. อย่างแรก ลูกก็ต้องไปเข้าร่วมการออดิชั่นก่อน ลูกจะต้องเตรียมตัวให้ดี พ่อจะคอยเป็นกำลังใจให้เอง"
ผมเตรียมตัวสำหรับการออดิชั่น และยังได้รับการสนับสนุนเป็นพิเศษจากคุณพ่อ
จน ม. ต้นปี 3...ผม ทงเฮ ได้ย้ายขึ้นไปอยู่ในเมืองหลวงของเกาหลี..กรุงโซล
SM:"อา...งั้นเหรอ...เด็กคนนี้มาออดิชั่นเหรอ? "
ทงเฮ:"ครับ!! อีทงเฮ ครับ!!! มาออดิชั่นครับ! "
SM:"อย่างนี้นี่เองนะ..แล้ว มีอะไรที่เธอมั่นใจมั้ย อย่างเช่นสิ่งที่เธอถนัด "
ทงเฮ:"ผมมั่นใจการเต้นฮะ..และกำลังฝึกร้องเพลงอย่างหนักอยู่ครับ"
SM:"งั้นเหรอ? งั้นลองร้องให้ฟังสักนิดนึงสิ"
ทงเฮ:"ชั้นรักเธอ~เพียงเธอ~♪"
SM:"อืมมม..โอเค งั้นคราวนี้ช่วยเต้นให้ดูหน่อยสิ"
ผมได้ยินเสียงหัวใจของผมเต้นแรงมาก ตัวของผมสั่นจนคนอื่นสามารถเห็นได้
ผมต้องโยนความรู้สึกตื่นเต้นนั้นออกไป
การออดิชั่นครั้งแรกของผม ได้จบไปอย่างรวดเร็ว แทบจะเหมือนลมที่พัดผ่านไปเพียงวูบ..
หลังจากนั้นข่าวดีที่รอคอย ก็ไม่มา....
ผมไม่คิดหรอก ว่า ความฝันของผมมันจะล้มเหลว แค่เพราะว่าไม่ผ่านการออดิชั่นครั้งแรก
ผมได้เตรียมตัวสำหรับการออดิชั่นครั้งที่ 2
และในที่สุด ผมก็สามารถผ่านการคัดเลือกการออดิชั่นครั้งที่ 2 นั้นได้
ใกล้จะจบ ชั้น ม. ต้น ปีที่ 3 ขณะนั้น ปี2001 ความฝันของผมได้คืบหน้าแล้ว
SM:"เอาล่ะ ทุกคนมานี่ให้หมด! วันนี้เป็นวันแสดงความสามรถของอาทิตย์นี้แล้วใช่มั้ย?
ดังนั้น คราวนี้,เริ่มจากทงเฮละกัน"
ทงเฮ:"ครับ? ผมเหรอครับ?"
SM:"ใช่แล้วล่ะ เธอนั่นแหละ วอร์มเสียงมาให้ดีล่ะ
ให้เวลาซ้อมครั้งสุดท้าย"
ทงเฮ:"..อ่า นั่นมัน "
SM:"อะไร? จะไม่ทำเหรอ?"
ทงเฮ:"ผมก็ซ้อมจนพร้อมแล้ว.. แต่มัน..."
SM:"อา อีทงเฮ!! เธอไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลยเหรอ! แค่นี้เธอยังไม่มั่นใจ แล้วถ้าวันนึงเธอต้องแสดงแบบถ่ายทอดการแสดงสดล่ะ เธอจะทำยังไง? เพราะอย่างนี้ พวกเด็กๆที่เข้ามาฝึกซ้อมหลังเธอบางคนถึงได้ดีกว่าเธอ ไม่เห็นเหรอ? "
ทงเฮ:"ผมขอโทษครับ.."
SM:"มันไม่สำคัญที่เธอจะมาขอโทษตอนนี้..แต่เธอต้องปรับตัวในจุดนี้ให้ได้ "
ทงเฮ:"ครับ"
SM:"เธอต้องพร้อมได้แล้ว"
ด้วยความที่ผมเป็นคนขี้อายและไม่มั่นใจในตัวเองเลย ทำให้ผมถูกตำหนิอยู่บ่อยๆ
ทุกๆคืนผมจะแอบร้องไห้อยู่คนเดียวในห้อง
ผมต้องเผชิญหลายสิ่งหลายอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกท้อ
เรื่องหลายๆเรื่องที่กดดันผม
แต่ผมก็สามารถลุกขึ้นมายืนใหม่ได้ทุกครั้ง...เพราะกำลังใจจากพ่อของผม
_________
ผมเป็นคนพื้นเมืองมกโป
ความฝันที่จะเป็นนักร้องของพ่ออยู่ในใจผมเสมอ...ทำให้ผมตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะเป็นนักร้อง
ผมต้องเข้าแทนที่เพื่อทำความฝันที่จะเป็นนักร้องของพ่อให้เป็นจริง
จะต้องเป็นนักร้องผู้โด่งดังในเกาหลีที่คนมากมายจะจดจำ
ผมได้รับความช่วยเหลือ และ สนับสนุนจากคุณพ่อมาตลอด ในทุกๆเรื่อง ทั้งเรื่องการออดิชั่น
รวมถึงตั้งแต่เริ่มฝึกซ้อมมาจนตลอด
ความขี้อายของผมยังเป็นอุปสรรคที่ยากที่จะทำลาย
แต่ว่า ผมคือทงเฮ ผมจะต้องมีความกล้าที่จะฝ่าฟันอุปสรรคพวกนี้ไปให้จนได้
การฝึกซ้อมอย่างหนักหลังจากที่ผมต้องไปกลับจากบ้านเกิดมาที่กรุงโซลเพื่อมาซ้อม
และเพราะต้องไปโรงเรียนด้วย..ผมจึงเหนื่อยมาก
ผมยังจำช่วงเวลาช่วงนั้นที่ผ่านมาทุกๆวันจนกระทั้งวันนี้ได้อย่างดี
ยุนโฮ:"อ่า ทงเฮ วันนี้นายจะไปที่โซลตอนไหนน่ะ"
ทงเฮ:"เวลาหลังเลิกเรียน ทันทีเลย~ไม่งั้นชั้นตายแน่ จริงๆนะ~ วันนี้ชั้นไม่มีตั๋วรถไฟซะด้วยสิ ก็ต้องนั่งรถบัสไป แต่ว่า ก็คงต้องรีบมากๆเลย พี่ยุนโฮล่ะ?"
ยุนโฮ:"ชั้นเหรอ? ชั้นซื้อตั๋วรถไฟไว้ตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้วล่ะ.. "
ทงเฮ:"มันเหนื่อยจริงๆเลยน้า ที่ต้องเป็นแบบนี้ พวกเราที่บ้านไม่ได้อยู่ที่โซลน่ะ
พี่ซองมิน อึนฮยอก จุนซู นี่โชคดีจังเลย
พวกเค้าไม่ต้องเสียเวลาเดินทางไปกลับเป็นชั่วโมงๆอย่างพวกเราใช่ม้า พี่ยุนโฮ?"
ยุนโฮ:"นั่นสินะ อ่า เหนื่อยจริงๆเลยย~~"
ทงเฮ:"แต่ยังไงเราก็ต้องไปเพื่อซ้อมนั้นแหละ"
มันเป็นระยะทางที่ไกลเอาเรื่อง ระหว่างบ้านเกิดผมและกรุงโซล
ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน แต่เราก็ยังคงต้องเดินทางไปมาอยู่อย่างนี้เพื่อการซ้อม
แล้ววันหนึ่ง..
อึนฮยอก:"อ่า ทงเฮ นายได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนั้นรึเปล่า?"
ทงเฮ:"หืม? อึนฮยอก เรื่องอะไรเหรอ?"
อึนฮยอก:"จุนซู กับ ยุนโฮ กำลังจะได้เดบิวต์"
ทงเฮ:"จริงเหรอ??"
อึนฮยอก:"ในที่สุดพวกเค้าก็ทำสำเร็จแล้ว ดีจังเลยนะ..
เมื่อไหร่พวกเราจะได้เดบิวต์บ้างนะ..นี่พวกเราก็ฝึกซ้อมกันอย่างนี้มา 5ปีแล้วไม่ใช่เหรอ"
ทงเฮ:"อย่างน้อยพวกเราก็มีโอกาสแล้ว..รออีกสักหน่อยน่าอึนฮยอก! ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก"
ถึงผมจะพูดออกไปอย่างนั้น แต่ในความรู้สึกจริงๆของผมเอง
ผมก็คิดเหมือนกันว่า ทำไมพวกเราถึงยังไม่ได้เดบิวต์บ้าง
ถึงแม้เพื่อนๆที่ซ้อมมาด้วยกันจะได้เดบิวต์ไปทีละคน สองคน
แต่สำหรับผม นี่มันผ่านมา 5ปีแล้ว
ครอบครัวของผม พ่อแม่ยังคงเชื่อมั่น และ รอคอย วันที่ผมจะประสบความสำเร็จ
ดังนั้น พ่อจึงบอกกับผมตลอดมา ว่า
”เราไม่มีวันรู้จุดจบของตัวเรา จริงมั้ย? ความฝันครั้งใหญ่ครั้งนี้ อาจจะต้องใช้เวลานานไปสักหน่อย
เพราะฉะนั้น การที่จะมาเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่นั้น ยิ่งใช้เวลามากเท่าไหร่ ยิ่งจะเป็นตัวทำให้เรามีพลังมากขึ้น
ทงเฮของพ่อ พ่อเชื่อมั่นในตัวลูกเสมอ...ความสำคัญของตัวลูก ไม่ได้อยู่ที่เวลาเสมอหรอก”
ดังนั้น คำถามที่ว่า “เมื่อไหร่” จึงไม่ใช่สิ่งสำคัญ
“เป็นอย่างไร” คือสิ่งที่สำคัญที่สุด
หลังจากนั้น หลังจากที่ผมผ่านการฝึกซ้อมอย่างนักเป็นระยะเวลา 5ปี
วันที่6 เดือนพฤศจิกายน ปี2005...Super Junior ได้เดบิวต์ในที่สุด
พวกเราทุกๆคนได้ฝึกซ้อมอย่างหนัก ทำให้เกิดพลังของ Super Junior
ทุกๆคนได้ทำสิ่งหนึ่งสิ่งเดียวกันที่ทุกคนรัก นี่คือความฝันของทุกๆคน
พวกเราเอาชนะอุปสรรค ทำความฝันของพวกเราให้เป็นจริงได้แล้ว
_________
สวัสดีครับ ผม ทงเฮ แห่ง ซูเปอร์จูเนียร์
ตอนนี้ในหัวของผม มีแต่เพลง Luther Vandross「Dance with my father」
ผมเชื่อว่า ผมได้เกิดมา พร้อมกับที่พ่อของผมต้องการให้ผมมาเป็นนักร้อง
และ ผมกำลังพยายามเพื่อสิ่งนี้ ความฝันของผม
ผมพยายามเพื่อมันเสมอมาด้วยกำลังใจจากพ่อ แต่มาวันหนึ่ง พ่อของผมก็จากผมไป
ตอนนี้ ท่านผมไม่อยู่กับผมแล้ว...
ท่านได้จากผมไปเมื่อวันที่ 8 สิงหาคม ปี 2006 เวลา 2นาฬิกา...อย่างไรก็ตาม.....
ผมทำความฝันของพ่อสำเร็จแล้ว นับจากวันนี้ผมจะตั้งใจให้ดีที่สุด
พ่อครับ..ขอบคุณมากๆนะครับ กรุณามองผมอยู่บนนั้น ผมจะตั้งใจ
ความฝันของผมยังคงดำเนินต่อไป.. อืม.. ความฝันนี้...
ผมยังคงพยายามเพื่อมันอยู่ ด้วยกำลังใจที่พ่อยังคงส่งมามาให้ผมจากสวรรค์
ผมเจ็บใจมาก ที่ก่อนหน้านี้ไม่สามารถทำให้พ่อได้ชื่นชมในตัวผมมากกว่านี้
แต่ในเมื่อพ่อจากผมไปแล้ว ก็ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีกแล้วล่ะ..
อย่างไรก็ตาม สุดท้ายนี้..พ่อครับ ผมรักพ่อนะครับ
_________
ผม ทงเฮ แห่ง Super Junior ลูกชายของ อีซึงเฮ ครับ
พวกเราได้รับความรัก และ ความสนใจจากทุกๆคน ขอบคุณมากจริงๆนะครับ
SUPER JUNIOR!! FIGHTING!!
Korean Text by iwashi
Japanese Taxt by yume
Thai Translation by ~*LSM*~
*Take out with full credit*
ขอบคุณข้อมูลจาก
http://th.wikipedia.org/
http://www.zheza.com/
http://www.siamzone.com/
ความใฝ่ฝันของทงเฮ, Tablo's Dream Radio : 2009.03.24
ทงเฮ - ถ้าตอนนี้ผมไม่ได้เป็นศิลปินไอดอล, ผมอาจจะเป็นนักฟุตบอลชั้นแนวหน้าไปแล้ว.
ซองมิน - ทงเฮเป็นนักฟุตบอลที่ยอดเยี่ยมจริงๆ.
ทาโบล - แต่ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นนักฟุตบอล, เขาก็ยังคงเป็นไอดอลอยู่ดี.
รยออุค - พี่ชายหน้าตาดี.
ทาโบล - เวลานายไปเล่นฟุตบอลนายไม่ต้องขยับตัวหรือวิ่งไปไหนเลยนะ.
ชินดง - นายไม่ต้องใช้ขาเตะฟุตบอลเลย, ใช้หน้าอย่างเดียวก็พอ.
ทาโบล - ตากล้องคงจะคอยตามจับภาพของเขาอยู่ตลอด.
คังอิน - ใช่ๆ แล้วพอถึงตอนที่เขาต้องโหม่งฟุตบอล, เขาก็จะกลัวเจ็บ เขาเลยต้องไปแอบอยู่หลังคนอื่น.
ทงเฮ - ตอนที่กำลังจะโหม่งฟุตบอล ผมก็กลัวว่าเดี๋ยวผมจะเสียทรง เพราะงั้นผมเลยโหม่งฟุตบอลไม่ได้
คังอิน - งั้นนายก็ไปคอยอยู่ข้างสนามเลย.
ทุกคน - (หัวเราะ) lol
Original credit : AMYNO
Translated : fragment @ sj-world.net
Translated To Thai : jpeg @ sjcelebs
http://sjcelebs.invisionplus.net
**กรุณานำออกไปพร้อมเครดิตทั้งหมด**
ข้อเสียของดงแฮ
อีทึกเผย ซองมินร้องไห้เพราะทะเลาะกับทงเฮ
อีทึก : เมื่อวันก่อนอยู่ๆซองมินก็เดินร้องไห้เข้ามาหาชั้น ชั้นตกใจจริงๆ
อึนฮยอก : เค้าเป็นอะไรล่ะ?
อีทึก : เค้าทะเลาะกับทงเฮ กว่าหมอนั่นจะหยุดร้องชั้นต้องนั่งปลอบอยู่ตั้งนาน ให้ตายสิ ซองมินเป็นคนที่มีน้ำตาเยอะมากๆ แล้วเค้าก็ยังไม่รู้สึกเหนื่อยเวลาร้องไห้ด้วย
อึนฮยอก : ผมสงสัยว่าเค้าทะเลาะอะไรกันอ่ะ?
อีทึก : เหมือนซองมินจะเข้าไปคุยกับทงเฮตอนที่เหนื่อยๆล่ะมั้ง จากนั้นทงเฮก็อารมณ์เสียแล้วก็ตวาดเค้าเข้า ซองมินเลยบอกว่า ‘โอเค ทงเฮ ชั้นรู้ว่านายเหนื่อย แต่นายไม่ควรจะมาพาลใส่ชั้น’ จริงๆแล้วเวลาทงเฮโกรธหรือโมโห มันน่ากลัวมากเลยนะ ‘ขอที ตอนนี้ผมเหนื่อยมากๆ ไม่มีอารมณ์จะทำอะไรทั้งนั้นแหละ ไว้ค่อยคุยกันนะ’ เจอทงเฮพูดแบบนี้เข้าไป ซองมินก็เลยน้ำตาตก
อึนฮยอก : อ่า เป็นผม ผมคงรู้สึกแย่มากๆเลย
อีทึก : ซองมินเลยตวาดใส่ทงเฮว่า ‘ถึงนายไม่เห็นชั้นเป็นเพื่อน แต่นายก็ควรจะเห็นว่าชั้นเป็นพี่บ้าง’ อืม นั่นมันแย่มากๆ ชั้นไม่รู้ว่าตอนนี้พวกเค้าขอโทษกันรึยัง แต่ว่าชั้นก็เห็นสองคนนั้นคุยกันแล้ว
อึนฮยอก : อ่า นั่นก็ดีแล้ว
อีทึก : จริงๆแล้วชั้นรู้สึกดีใจนะ ที่เวลาน้องๆมีปัญหาแล้วพวกเค้านึกถึงชั้น หลายๆคนถึงบอกว่า ชั้นเป็นที่ปรึกษาได้ดีในทุกๆเรื่อง
อึนฮยอก : ใครกันที่พูดน่ะ?
อีทึก : มีก็แล้วกัน
Credit: KimAhJin @ Korean
Translated by OnGeng @ club sj-py
แปลไทย: Gor.Gam
1. ชื่อ : พินอคคิโอ
2. อายุ : 19
3. วันเกิด: 15 ตุลาคม 1986
5. โรงเรียน: โรงเรียนของแฮร์รี่ พอตเตอร์ (เอาเข้าไป: คนแปล)
6. ความสูง : ระดับตัว C ของคีย์บอร์ด
7. กรุ๊ปเลือด : A
8. ศาสนา : ใต้ท้องฟ้าของพระเจ้า
9. งานอดิเรก: ฟังฮีชอลเล่าเรื่องกอซซิป
10. บุคลิก : ผมน่ารักนะ
11. เวลาที่มีความสุข: เวลาเขียนไดอารี่
12. เสียงบ่นทีใหญ่ที่สุด : ไม่มีคอมพิวเตอร์
13. ใส่ชุดอะไรเวลานอน : ชุดนอนสิ
14. สเป๊กของดงแฮ : ผมนุ่มๆ
15. เด็กผู้ทางความคิด : อาจจะเป็นคนที่กำลังอ่านอยู่ก็ได
17. ผลไม้โปร : ส้มเช้ง กีวี่ สตอเบอร์รี่
18. ผักโปรด : แครรอท
19. หัวเราะเยาะผู้มีชื่อเสียง คุณคิดว่าสิ่งที่ดีกำลังดู : ซินเดอเรลล่า กะ สโนไวท์ (เค้าหมายถึง ฮีชอล กับ คิบอมนั่นเอง)
20. ผู้หญิงที่คุณคิดว่าสวย : ซอง เฮ เคียว
21.เป็นเจ้าของทรัพท์สมบัติ :โพลาลิส
22.เลขที่ชอบ : 3, 6, 9 ~
23.คุณคิดอยากจะทำอะไร: ผมอยากเจอพี่ชายมากๆเลยครับ
24.คุณไม่ชอบอะไร : ความจริงคือผมไม่สามารถทนอยู่ในที่ที่คนเยอะๆได้
25. อารมณ์ของคุณตอนนี้ ง่วงนอน )
26.อะไรที่คุณต้องการเดี๋ยวนี้ : ผมอยากเจอคิบอมจัง แต่เค้าไม่มาซักที~~
27.เด็กที่คุณชอบ: เด็กที่รักเด็กยังไงล่ะ
28.อาหารที่คุณชอบ : ซุปไก่
29.อาหารที่คุณไม่ชอบ : อะไรที่หวานๆ(เหมือนกันเลย)
30.ขนาดรองเท้า : 270
31.คุณดื่นเบียร์ไหม : ผมไม่ดื่มเบียร์
32.คุณสูบบุหรี่ไหม : ไม่ครับ
33.หนังที่คุณคิดว่าเศร้า: เวลาที่คนบอกว่าเศร้า ผมก็เศร้าไปด้วยแหละฮะ
34.ความปรารถนาความเป็นเด็ก : ผมอยากแข็งแกร่งมากๆถึงขนาดที่ว่าวิ่งชนรถแล้วยังไม่เป็นไร
36.เวลาอะไรที่คุณคิดว่าแย่ที่สุด: เวลาไหนก็ได้ที่ผมอยากนอน
37.ความหวังในอนาคต: อยากไปอมเริกา
38.ใครที่ทำให้คุณหัวเราะได้ง่าย: ผมหัวเราะง่ายจะตาย
39.อาหารที่คุณคิดว่าคุณทำอร่อย: รัมยุน
40.คุณอาศัยอยู่ที่ไหน: ที่ไหนซักแห่งในเกาหลี
41.เหตุการณ์ที่คุณจำไม่เคยลืม: สมัยเกรด 5 (เขาหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามนี้)
42.อะไรที่คุณจะพูด: ไปดูหนังกันเถอะ หรือ ผมคิดถึงคุณนะ หรือไม่ก็ คุณอยู่ในใจผม
43.ให้คุณออกจากประเทศไป: ไม่ครับ
44.จูบแรก: เมื่อไหร่คุณจะจูบผมซะทีล่ะ
45.ถ้าคุณทำอย่านั้น: ผมน่ะหรอทำ
46.เมื่อคุณเห็นคนนั้นคุณคิดว่าคนนั้คือใคร: นักเรียนสิครับ
58. ถ้าคุณได้เงินล้านแล้วคุณจะให้ใคร : ให้พ่อกับแม่ครับ
59. คุณคิดยังไงกับไหน: หนังคือวิญญาณของผมเลยนะ
60.ภาพยนตร์ที่คุณสนุกกับการดู: (เหมือนกะข้อข้างบน)
61.สายตา: 2.0
62.วิธีที่จะไม่ทำให้คุณเครียด: ชอปปิ้ง
63.อะไรที่คุณอยากเรียนรู้: ทุกอย่างในโลกนี้
64.อะไรที่คุณต้องการทำ: ผมอยากจะเจอจัสติน
65.ถ้าแฟนสาวของคูณกำลังตกอยู่ในอันตราย : ผมจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยเธอ
66. คุณไม่ชอบตัวเองตอนไหน:ถึงแม้ผมจะเกลียดตัวเอง ผมก็ยังรักตัวเองนะ
67.ความสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน: ผมไม่สนหรอก
68.หลักการวิถีการดำเนินชีวิต: ไม่มีอะไรมาก
69.อากาศที่ชอบ : วันที่อากาศดีๆสำหรับการดูหนัง
70.คุณจะดูทีวีตอนไหน: เวลาที่หนังโปรดผมมาน่ะสิ
71.เพื่อนแท้ของคุณคือ: พี่ชายผมเอง
72.ชีวิต?: ความสุข
73.คุณชอบดื่มอะไร: นมครับ
75.ขนมสุดโปรด: PokaPoka~chip^^
76.ถ้าคุณทะเลาะกับแฟนคุณคุณจะทำอะไร : ร้องเพลง
77.ใครคือครูของคุณ: คุณครูของผมคือพ่อผมเอง
78.ครอบครัวของคุณมีใครบ้าง: คุณตา คุณยาย พ่อ แม่ พี่ชาย แล้วก็ผม
79.ความสุขของคุณ: อะไรก็ได้ที่ผมสามารถทำในตอนนี้
80.วันเกิดคุณจะขออะไร: ขอแค่ผมแข็งแรงก็พอแล้ว
81.สัตว์ที่คุณชอบ: Maltese, Yorkie(อันนี้ไม่ทราบว่าเป็นสัตว์อะไร เปิดดิคไม่เจอ)
82.พืชโปรด: ดอกไม้
83.ฤดูโปรด: ผมอยากให้ 1 วันมีทุกฤดูเลย
84.เกี่ยวกับต่อต้าน: ลาก่อน
85.คุณจะเลือกแฟนหรือเพื่อน: ทั้งสอง
86.ถ้าโลกจะแตกคุณจะทำอะไร: ผมอยากจะใช้เวลาอยู่กับครอบครัว
87.การร้องความชำนาญ: ก็ดี
88.การเต้นความชำนาญ: ก็ดี
91.ต้นไม้ที่ให้ผลไม้คุณชอบอะไร: ผมชอบทุกอย่างครับ
92.คุณรู้สึกอย่างไรซึ่งเด็กผู้หญิงแก่กับเด็กผู้ชาย: ถ้าพวกเค้าสองคนรักกันก็ดีครับ มีความสุขมากๆนะ
93.ถ้าคุณจะตายวันพรุ่งนี้: อะไรนะ ไปอยู่กับครอบครัวแหละฮะ
94.คุณต้องการแต่งงานกับ(ไม่รุแปลถุกเปล่า มันๆอยุ่): เมื่อผมเห็นโพลาริส
95.คุณทำอะไรเพื่อตัวคุณเอง : ผมรักตัวเองจัง
96.ประเทศคุณต้องไป: อมเริกา แคนาดา ออสเตรเลีย
97. E-mail: อืม... ผมมีตั้ง 4 เมล์แหน่ะ
98. คุณต้องการให้ผู้อ่านเป็นอย่างไร: คุณอยากเห็นผมยิ้มมั้ย
99.ถ้าคุณมีลักษณะเฉพาะคุณต้องการให้อยู่ที่: ที่ไหนล่ะ
100.คำล่าสุด: จิงๆหรอที่ว่าดวงดาว HuLwehShiMan ไม่สามารถพิชิตได้
ความคิดเห็น