คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ✿ Audition นางเอกของเทมป์ (น้องอ้อม)
Form SeungHyun (Top) ’s Girl
(คำตอบใส่สีน้ำตาลค่ะ)
(ลบวงเล็บออกให้หมดด้วยนะคะ)
**ส่วนของผู้สมัคร**
ชื่อ : ซีค่ะ จำกันได้มั้ยเอ่ย?
อายุ : 21 จ้า แก่แล้วๆ
Link ID : http://my.dek-d.com/i-am-zee/
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ^^ : เช่นกันนะคะน้องอ้อม พิจารณาพี่ด้วยนะ พอดีพึ่งเคยมาออดิชั่นน่ะค่ะ
**ส่วนตัวละคร**
ชื่อ : มินซอนเย (ซอนเย)
อายุ : 21 ปี
บุคลิก/รูปร่าง : เป็นคนตัวเล็ก บอบบางน่าทะนุถนอม มีฟันกระต่ายดูน่ารัก ไม่ว่าจะยามยิ้มหรือยามพูด ฟันกระต่ายของเธอก็จะเด่นชัดเสมอ นัยน์ตาของเธอยิ้มได้ด้วยนะ เวลาเธอยิ้มนี่ตาโค้งเป็นรูปพระจันทร์เชียว
นิสัย(3 บรรทัดup) : สาวน้อยตัวเล็กคนนี้ ถึงจะตัวเล็กแต่ใจเธอก็ไม่เล็กตามตัวนะ เป็นคนเถียงเก่ง อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกเรื่อง ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ จนกว่าจะทำสำเร็จ เป็นคนมีความตั้งใจจริง และจริงจังกับทุกๆเรื่อง เป็นคนมีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น อะไรที่ผิดเธอจะไม่มองข้าม เธอจะเก็บเอามาแก้ไขและทำจนกว่าจะถูก นึกถึงความรู้สึกของคนอื่นก่อนตัวเองเสมอ เฟรนด์ลี่และเข้ากับคนได้ง่าย แต่ใครอย่ามาร้ายกับเธอก็แล้วกัน เธอจะร้ายกลับแบบสุดๆชนิดที่คาดไม่ถึงทีเดียวเลยแหละว่าเธอจะกล้าทำ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็มีมุมที่อ่อนไหว เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปเช่นกัน
อาชีพ : พึ่งเรียนจบ และต้องการที่จะเปิดร้านเบเกอรี่เป็นของตัวเอง
ครอบครัว : เป็นลูกสาวคนเดียว อาศัยอยู่กับคุณป้าเพราะทั้งพ่อและแม่เสียชีวิตหมดแล้ว ฐานะทางบ้านถือว่าร่ำรวยนะ แต่ตัวเองไม่ฟุ้งเฟ้อ ติดดินมากๆ
สิ่งที่ชอบ / สิ่งที่เกลียด : ชอบทำขนม เพราะว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองชอบ ทำแล้วมีความสุข ส่วนสิ่งที่เกลียดก็คือการพ่ายแพ้และการทำอะไรไม่สำเร็จค่ะ เพราะเธอคนนี้เป็นคนที่มีความตั้งใจจริงมาก
เค้าเรียกคุณว่าอย่างไร / คุณเรียกเค้าว่าอย่างไร : ยัยตัวเล็ก,ยัยเตี้ย/อาจารย์ท็อป
นอกเหนือที่อ้อมถาม อยากจะบอกรายละเอียดอะไรเกี่ยวกับตัวละครของคุณ : ไม่มีแล้วค่ะ
อิมเมจ(3 pic) :
**ส่วนของการตอบคำถาม** (อย่าลืมลบวงเล็บนะคะ)
1. คุณเจอกับซึงฮยอน(ท๊อป)ครั้งแรกที่ไหน แล้วเหตุการณ์เป็นยังไง
:
ที่นี่สินะ ร้าน Sweet Ice Cake ที่เค้าร่ำลือกัน ....
ลืมแนะนำตัวไปค่ะ ชั้นชื่อ มินซอนเย พึ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยดงกุก สาขาการแสดง เมื่อเดือนที่แล้วนี่เอง แต่ชั้นไม่ได้อยากจะไปเป็นดารานักร้องที่ไหนหรอกนะคะ ความฝันอันยิ่งใหญ่ของชั้นก็คือ การได้เป็นพาทิซิเย่ที่มีฝีมือ เป็นที่รู้จักและโด่งดังในแวดวงคนทำเบเกอรี่นั่นเองค่ะ ^^
ได้ข่าวว่าร้านนี้มีพาทิซิเย่อยู่คนนึง รู้สึกจะชื่อท็อป อะไรนี่แหละ เค้าบอกกันว่าฝีมือของเค้าคนนี้เนี่ย สุดยอดไปเลย ถ้าได้ทานเค้กที่เค้าทำไปแล้วครั้งนึง จะต้องมีครั้งที่สองที่สามที่สี่ตามมาอย่างแน่นอน ชั้นก็เลยอยากจะมาสมัครเป็นลูกศิษย์ของเค้าสักหน่อย ว่าแต่ ... เค้าหน้าตาเป็นยังไงเนี่ย?
“สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับนะคะ” หญิงสาวหน้าตาน่ารักยืนต้อนรับอยู่ที่แคชเชียร์
”สวัสดีค่ะ เอ่อ ... ขอโทษนะคะ ชั้นมาพบคุณท็อปน่ะค่ะ” ซอนเยเอ่ยความประสงค์ของเธอทันที
”พี่ท็อปน่ะเหรอคะ ...” หญิงสาวหน้าตาน่ารักหรือจองจินโบขมวดคิ้ว ซอนเยพยักหน้า
”งั้นรอเดี๋ยวนะคะ จะไปตามมาให้เดี๋ยวนี้แหละ” จินโบกล่าวพลางหายเข้าไปหลังร้าน
ในระหว่างที่รอจินโบอยู่นั้น ซอนเยก็เดินดูหน้าตาของเค้กในร้านไปเรื่อยๆ เค้กของร้านนี้หน้าตาน่าทานมาก สีก็สวย แต่งหน้าก็เยี่ยม แต่ที่สำคัญคือรสชาติน่ะ วิเศษไปเลย!
“น่ารักจัง”
ซอนเยไปสะดุดตากับเค้กรูปกระต่ายที่ตั้งวางอยู่ในตู้โชว์ มันน่ารักมากจนเธออดที่จะมือบอน เอามือไปแตะไม่ได้
“ทำอะไรน่ะ!”
เสียงดุๆที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้ซอนเยต้องสะดุ้งเฮือก ชักมือกลับทันที
“หน้าเค้กน่ะ คนทำเค้าตั้งใจตกแต่งมากแค่ไหน คุณรู้หรือเปล่า แล้วเอามือไปจิ้มเล่นแบบนั้นมันสมควรเหรอครับ กับการที่คนทำเค้าตั้งใจทำ แต่คุณกลับมาจิ้มเล่นโดยที่ไม่เห็นคุณค่าของมันเลย!”
ซอนเยต้องทำหน้าสำนึกผิด เมื่อหนุ่มหล่อ ไม่สิ หล่อมากๆคนหนึ่ง รูปร่างสูงโปร่ง ที่แขนล่ำมีกล้ามนิดๆพอให้ดูเป็นแมน อยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาวหลวมๆกับกางเกงยีนส์สีเซอร์ๆ
“ชะ .. ชั้นยังไม่ได้แตะเลยนะ” ซอนเยแก้ตัว
“แล้วเมื่อกี๊กำลังจะทำอะไร” ชายหนุ่มย้อนถาม
“ก็ ...”
“เป็นผู้หญิง ไม่น่าจะมือบอนเลยนะ” ชายหนุ่มยังคงต่อว่าซอนเยด้วยสีหน้านิ่งๆ
“อ้าว!บอกแล้วไงว่าชั้นยังไม่ได้แตะต้องเค้กนี่เลย เรื่องอะไรมาด่าชั้นแบบนี้เนี่ย”
ซอนเยเริ่มเถียง เธอไม่ยอมให้อีตานี่มาว่าเธออยู่ฝ่ายเดียวหรอก
“ไม่ได้แตะแต่ก็กำลังจะแตะไม่ใช่หรือไง! มือบอน!” ชายหนุ่มเน้นคำว่า มือบอน ใส่ซอนเย
“แต่ก็ยังไม่ได้แตะสักหน่อย งี่เง่า! แล้วคนอย่างนายมารู้ดีอะไรเรื่องเบเกอรี่ หา!!”
“ก็รู้ดีกว่าคนอย่างเธอก็แล้วกันน่ะ”
“คุณคะ ขอโทษทีค่ะพอดีว่าพี่ท็อปไม่อยู่ ... อ้าว พี่ท็อป”
จินโบที่วิ่งออกมาจากหลังร้านแจ้งข่าวให้ซอนเยทราบ แต่เมื่อจินโบเห็นชายหนุ่มร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆซอนเย เธอก็ต้องอึ้งไปนิดหนึ่ง แล้วยังเรียกเค้าว่า ‘ท็อป’ อีกด้วย
“หืม เมื่อกี๊เรียกหมอนี่ว่าไงนะ” ซอนเยเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“ก็พี่ท็อปยังไงล่ะคะ นี่แหละค่ะ คนที่คุณอยากพบ” จินโบเอ่ยพร้อมรอยยิ้ม
ซอนเยต้องหันไปมองชายหนุ่มร่างสูงอีกครั้งอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองได้ยิน เนี่ยนะ ท็อป!! พาทิซิเย่ฝีมืออันดับต้นๆของโซล เธอนึกว่าเค้าจะเป็นผู้ชายที่ดูเรียบร้อยๆ ใจดีๆ อบอุ่นๆ ซะอีก ไม่นึกว่าจะเป็น ... แบบนี้
ท็อปหรือชเวซึงฮยอน พาทิซิเย่ฝีมือดีส่งยิ้มกวนๆให้กับหญิงสาวตัวเล็กที่พึ่งรู้ว่าเค้าเป็นใคร
“ก็บอกแล้วไง ว่าชั้นน่ะ รู้เรื่องเบเกอรี่ดีกว่าเธอ”
2.คุณอยากให้เค้าชอบคุณก่อนหรืออยากให้คุณชอบเค้าก่อน
:
ด้วยความที่ท็อปเป็นทั้งแร็พเปอร์สุดเท่ เป็นนักแต่งเพลง และเป็นพาทิซิเย่ฝีมือดี ไม่ว่าอะไรก็ดีไปหมด ก็เลยอยากให้ซอนเยชอบท็อปก่อนค่ะ เพราะถึงท็อปจะดูเถื่อนๆดิบๆไปบ้าง แต่จริงๆแล้วก็เป็นคนจิตใจดีและอ่อนโยน ^^ แล้วมีเหรอที่ผู้หญิงคนไหนที่ได้อยู่ใกล้ๆแล้วจะไม่ตกหลุมรักผู้ชายคนนี้
3.คุณต้องการที่จะเป็นพาทิซิเย่ที่มีฝีมือ จึงต้องมาเรียนกับเค้าทุกวัน เหตุการณ์ระหว่างที่คุณอยู่กับเค้าในครัวเป็นยังไง
:
ภายในครัวของร้าน Sweety Ice Cake
“ซอนเย! ชั้นบอกเธอกี่ครั้งกี่หนแล้วหา! ว่าต้องรอให้แป้งทำเค้กมันเข้ากันก่อนแล้วค่อยเอาไปอบ!”
เสียงโวยของท็อปดังลั่นไปทั่วครัว เพราะลูกศิษย์ตัวยุ่งที่ชื่อมินซอนเยคนนี้ เอาแป้งที่ยังไม่ได้ผสมให้เข้ากันไปอบ สภาพของเค้กที่ออกมาจึงเละไม่มีชิ้นดี
“นายบอกตอนไหนกัน ทำไมชั้นไม่ได้ยิน” ทุกครั้งที่ถูกดุซอนเยมักจะอ้างแบบนี้เสมอ
“ยัยเตี้ย! ชั้นก็บอกเธอเป็นร้อยเป็นพันรอบแล้วไง!! เธอน่ะเคยจำอะไรได้บ้างมั้ย”
“ก็ชั้นว่ามันผสมเข้ากันแล้วนี่นา” ซอนเยอ้าง ก่อนจะเอานิ้วจิ้มแป้งเค้กเล่น
“เอ้าๆ แล้วเอานิ้วไปจิ้มทามม้าย!! หา!! นอกจากจะไม่ฟังที่ชั้นสอนแล้วยังจะมือบอนอีกเหรอ”
ท็อปดุซอนเยอย่างหมดความอดทนพลางกระชากมือของซอนเยออกมาจากแป้งเค้ก
“โอ๊ย! อะไรเนี่ย ตกลงนายเป็นพาทิซิเย่หรือเป็นผู้คุมกันแน่ ดุยังกะหมา” ซอนเยว่าคนตัวสูง
“นี่เธอว่าชั้นเป็นหมาเหรอยัยเตี้ย!! จะเรียนมั้ย ทำเค้กน่ะ จะเรียนมั้ย!” ท็อปเริ่มจะควบคุมอารมณ์ไม่อยู่
“เรียนสิ!! แล้วนายเป็นอะไรทำไมต้องโวยวายตลอดเวลาด้วยอ่ะ ปัญญาชนแล้วนะ ไม่ใช่คนป่า”
ซอนเยยังคงปากดีอีกเช่นเคย ถึงแม้ว่าท็อปจะเป็นอาจารย์ของเธอก็ตาม
“แล้วทำไมเธอถึงได้พูดไม่ฟัง สอนไม่จำแบบนี้เล่า! ยังจะมีหน้ามาเถียงอีก ทำใหม่เดี๋ยวนี้”
ท็อปออกคำสั่งพลางชี้ไปที่เค้กอันที่พังไปเมื่อครู่ ซอนเยจิ๊ปากอย่างเสียอารมณ์แต่ก็ยอมทำตามแต่โดยดี
“จิ๊อะไร จิ๊อะไร ... สงบปากสงบคำแล้วทำเค้กไปเลยนะยัยเตี้ย”
ท็อปดุซอนเยเข้าให้อีกจนได้เมื่อได้ยินเสียงเธอจิ๊จ๊ะ
4.ตอนที่คุณตกอยู่ในอันตราย เค้าก็มาช่วยคุณเสมอ คุณเคยคิดเข้าข้างตัวเองว่าเค้าชอบคุณบ้างมั้ย
:
(ตอบในมุมมองของซอนเยนะคะ)
อันที่จริง ... ชั้นเองก็ไม่ค่อยปลื้มผู้ชายนิสัยอย่างอาจารย์ท็อปนี่เท่าไหร่หรอกนะคะ ชั้นน่ะชอบผู้ชายที่อบอุ่น จิตใจดี ดูแล้วปกป้องชั้นได้อย่างคุณจองยงฮวามากกว่า แต่ไม่รู้สิ ... พอรู้ตัวอีกที ชั้นก็เปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่ออาจารย์ท็อปไปเป็นคำว่า ‘รัก’ แล้วล่ะ … ชั้นไม่คิดว่าอาจารย์ท็อปจะชอบคนอย่างชั้นหรอกนะ ผู้หญิงที่สวย เซ็กซี่กว่าชั้นมาติดพันเค้าตั้งเยอะ เค้าคงไม่มาสนใจยัยเตี้ยจอแบนแบบชั้นหรอก T^T แต่บางทีชั้นก็อดที่จะคิดไม่ได้ เพราะเวลาที่ชั้นกำลังตกอยู่ในอันตราย อาจารย์ท็อปก็จะมาช่วยชั้นเอาไว้เสมอ ไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ชั้นทำเรื่องวุ่นวาย อาจารย์ก็ไม่เคยหนีชั้นไปไหน กลับอยู่ข้างๆคอยแนะนำสั่งสอนชั้นตลอด ... แล้วแบบนี้ จะไม่ให้ชั้นคิดบ้างได้ไงล่ะ ว่าเค้าเอง ก็มีใจให้ชั้นเหมือนกัน ... ถึงมันจะเป็นฝันลมๆแล้งๆก็เถอะ
5.ตอนจบของคุณ อยากให้เป็นแบบไหน
:
ณ ร้านเบเกอรี่ ‘Rabbit Bakery’ ร้านเบอเกอรี่เปิดใหม่ของซอนเย ที่วันนี้พึ่งเปิดเป็นวันแรก มีเหล่าเพื่อนสนิทและลูกค้ามาอุดหนุนกันมากมาย
“ซอนเย ฝีมือเธอเจ๋งมากเลย”
“เยี่ยมไปเลยซอนเย เธอต้องได้เป็นพาทิซิเย่ฝีมือดีคนต่อไปแน่ๆ”
“ไปเรียนกับอาจารย์ที่ไหนมาเนี่ย จะได้ไปเรียนบ้าง”
ทุกคำชมที่ออกมาจากปากของผู้ที่ได้ชิมเค้กฝีมือของซอนเย ทำให้เจ้าตัวต้องอมยิ้มแก้มปริ แต่เมื่อมีบางคนพูดถึงอาจารย์ที่สอนเธอขึ้นมา เธอก็ต้องหุบยิ้ม ...
เพราะอะไรน่ะเหรอ ...
วันที่เธอเรียนทำเค้กกับท็อปเป็นวันสุดท้าย เธอตัดสินใจบอกความในใจของเธอให้เค้ารู้ ... และสิ่งที่ได้รับกลับมา มันก็ต้องทำให้เธอเจ็บปวดมากจริงๆ
‘ขอโทษนะซอนเย .. คือชั้นไม่ได้คิดกับเธอเกินคำว่า เพื่อน เลยจริงๆ’
ซอนเยคงจะคิดมากไปเองจริงๆ ที่ท็อปเอาใจใส่เธอ คอยช่วยเธอเวลาที่เธอตกอยู่ในอันตราย ... เค้าก็คงจะทำไปตามความผิดชอบชั่วดี ไม่ได้คิดอะไรกับเธอแบบพิเศษเกินไปกว่าอาจารย์กับลูกศิษย์
คงจะมีแต่เธอคนเดียวล่ะมั้ง ... ที่ดันคิดไปเอง ว่าท็อปชอบเธอ
ซอนเยสะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว ก่อนจะเดินไปต้อนรับแขกที่หน้าร้าน
“ว้าย จินโบ ฮงกิ จงฮยอน คุณยองฮวา จองชิน นารุ มากันหมดเลยเหรอเนี่ย”
ซอนเยร้องวี้ดว้ายอย่างดีใจ เมื่อพบว่าเหล่าเชฟและพนักงานจากร้าน Sweety Ice Cakeมากันครบเลยทีเดียว ขาดก็แต่ ...
“แล้ว ... อาจารย์ท็อปล่ะ” ในที่สุดก็อดที่จะเอ่ยถามถึงอาจารย์คนเก่งไม่ได้
“เอ ... ไม่รู้สิ ยังไม่เห็นเลย” ยงฮวาตอบ แต่สายตาดูมีเลศนัยแปลกๆ
“งั้นเหรอคะ ... เอ่อ ... ไม่เป็นไรค่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ”
ซอนเยตอบน้ำเสียงเศร้าพลางชวนทุกคนเข้าไปข้างในร้าน
“เดี๋ยวก่อน!”
เสียงเข้มๆของชายหนุ่มร่างสูงดังขึ้นทางด้านหลัง ซอนเยตาโตก่อนจะหันกลับไปมอง
“อาจารย์ท็อป” คนตัวเล็กเอ่ยอย่างอึ้งๆ ไม่รู้จะทำสีหน้าแบบไหนดี
ท็อปในชุดสูทสีดำ ในมือมีช่อดอกกุหลาบสีแดงเดินตรงเข้ามาหาคนตัวเล็กที่ยืนอ้าปากค้างอยู่ทันที
“เอ่อ ... อาจารย์ นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว” ซอนเยเอ่ยเสียงเบา
“ไม่มาได้ยังไงล่ะ วันเปิดร้านของลูกศิษย์คนพิเศษทั้งที พลาดได้ไง”
ท็อปเอ่ยพร้อมส่งรอยยิ้มละลายใจให้ซอนเย มือก็ยื่นช่อดอกกุหลาบสีแดงนั้นให้เธอด้วย
“ขะ ... ขอบคุณนะคะอาจารย์” ซอนเยเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก พลางรับช่อดอกกุหลาบมาอย่างอึ้งๆ
“ซอนเย ...” ท็อปเอ่ยเรียกคนตัวเล็กด้วยน้ำเสียงนิ่ง
“วะ ... ว่าไงอาจารย์”
“เรื่องเมื่อวันก่อน ชั้นขอโทษนะ”
“..........”
จริงๆซอนเยไม่อยากให้ท็อปพูดถึงเรื่องนี้เลย เพราะทุกครั้งที่เธอนึกถึง น้ำตามันพาลจะไหลให้ได้ หัวใจมันเจ็บแปล๊บๆเหมือนใครเอามีดมาจี้
“จริงๆแล้ว...”
“พอเถอะค่ะอาจารย์ อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย ชั้นเข้าใจ ชั้นก็คงเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่ได้อยู่ใกล้อาจารย์แหละค่ะ”
ซอนเยตอบพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มเอ่อคลอเบ้าตาขึ้นมาทีละนิด
“อย่าพึ่งขัดสิ ฟังชั้นพูดให้จบก่อน” ท็อปดุ
“พอเถอะ ชั้นไม่อยากฟัง” ซอนเยยังคงปฏิเสธ น้ำตาก็เริ่มไหลลงมาเป็นสาย
“ถ้าเธอไม่ฟังแล้วเธอจะเข้าใจเหรอ! ยัยเตี้ยนี่ ชั้นจะบอกให้ว่าเมื่อวันก่อนที่ชั้นปฏิเสธเธอเพราะชั้นยังไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าชอบเธอหรือเปล่า พอมาคิดทบทวนดูดีๆแล้ว ชั้นก็ถึงจะรู้ตัวเองว่าชั้นทำพลาด!”
“หืม?” ซอนเยหยุดร้องไห้ พลันเงยหน้าขึ้นมองหน้าหล่อๆของท็อปอย่างสงสัย
“หมายความว่ายังไงเหรอ” ซอนเยเอ่ยถามงงๆ
“พูดขนาดนี้ยังไม่เข้าใจอีก ก็ ... หมายความว่า ที่จริงแล้วชั้นรักเธอน่ะสิยัยเตี้ย”
“หา ... อาจารย์ ...” ซอนเยอ้าปากค้างอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง
“ขอโทษทีที่ทำให้เธอเข้าใจผิดและเสียใจ ขอชั้นแก้ตัวใหม่อีกทีนะ ซอนเย บอกรักชั้นใหม่สิ”
ท็อปเอ่ยประโยคหวานซึ้งพร้อมกับกุมมือของหญิงสาวขึ้นมาไว้แนบอก ส่วนซอนเย เธอเองก็ตื่นเต้นและดีใจจนไม่รู้จะสรรหาคำพูดอะไรมาพูดตอนนี้อีกแล้ว
“อะ .. อาจารย์ ชั้น ... รักอาจารย์นะคะ” เสียงหวานเอ่ยขึ้นเบาๆพร้อมกับรอยยิ้ม
“ชั้นก็รักเธอ มินซอนเย”
“ว้าย”
จินโบและเหล่าพนักงานจากร้าน Sweety Ice Cake ต่างยิ้มกริ่มกันเป็นแถว เมื่อท็อปก้มลงประทับจูบบนริมฝีปากบางของซอนเย ... อา ... ความรักของพาทิซิเย่มันช่างหอมหวานจริงๆ
**แค่นี้แหละค่ะน้องอ้อม พี่ซีตันจริงๆ - -**
**สุดท้ายละค่ะ**
ถ้าออติด ต้องมาเม้นทุกตอนนะคะ ไม่งั้นอ้อมน้อยใจเน้อ : จ้า ได้เลยจ้า
แอดเป็นFavorite ด้วยก็ดีนะคะ : แอดอยู่แล้วจ้า
อย่าทิ้งฟิคเรื่องนี้ ที่อ้อมเพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรกนะ : ไม่ทิ้งแน่นอนจ้า ทีอ้อมยังไม่ทิ้งฟิคพี่เลย
มีอะไรจะพูดกับอ้อมมั้ย : ก็ พล็อตนี้น่ารักและน่าสนใจดีนะคะอ้อม แล้วก็เป็นการออดิชั่นครั้งแรกของพี่ซีเลย พิจารณาด้วยนะคะน้องสาว ^^
Bling
ความคิดเห็น