ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : --((..[เสียง...ระฆัง]..))--
เสียงที่ 1 :: เสียงระฆัง
ปิ๊บๆๆ เสียงนาฬิกาของผมดังขึ้น
ปิ๊บๆๆ เสียงนาฬิกาของผมดังขึ้น
ผมที่กำลังงัวเงีย เอื้อมมือมาปิดนาฬิกาที่ส่งเสียงดังน่ารำคาญ แล้วหลับต่อ
ติ๊ดๆ เสียงมือถือข้อความเข้า
“อะไรอีกล่ะเนี่ย เสียงข้อความเรอะ!!” ส่งมาตั้งเช้าใครบังอาจส่งมารบกวนมือขวาแห่งว่องโกเล่อย่างผมฟร่ะ เดี๋ยวพ่อเอาปืนจ่อ ให้ลมผ่านหัวเล่นซะเลยนี่
“อะ อ่าว...ข้อความจากรุ่นที่ 10 เอง เหรอ” ถ้าข้อความจากรุ่นที่ 10 ก็ไม่เป็นไร
ผมกดเพื่ออ่านข้อความในมือถือ แต่ข้อความที่รุ่นที่ 10 ส่งมาให้ผม เขียนมาบอกผมว่า...
“สวัสดีโกคุเทระคุง ขอโทษที่ต้องส่งมารบกวนตอนเช้า
แต่มันเป็นเรื่องสำคัญจริงๆ คือว่า...ผมกับเคียวโกะจังจะแต่งงานกัน
วันนี้ตอนสิบโมงเช้า อยากให้โกคุเทระคุงมาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้ผม
หน่อยนะ ยังไงก็ขอโทษด้วยล้ะกันที่มาบอกเอาป่านนี้ ผมกะจะทำให้
โกคุเทระคุงตกใจเล่นนิดหน่อย”
ใช่ ผมตกใจแทบช๊อคคาเตียงแน่ะ..!! ว่าแต่รุ่นที่ 10 บอกว่าจะแต่งงานตอนสิบโมงเช้านี่ ตอนนี้มันก็ กะ เก้าโมงแล้ว ยังไม่ทันทำอะไรเลย
“ให้ตายสิ..!! วันนี้เป็นวันที่วุ่นวายที่สุดในชีวิต มาบอกเอาป่านนี้ งานสำคัญซะด้วยจะทันรึเปล่ายังไม่รู้เลย”
“รุ่นที่ 10 นะ รุ่นที่ 10......"ผมเอามือเกาหัว แล้วรีบเดินไปห้องแต่งตัวทันที งานนี้เป็นงานใหญ่ซึ่งเจ้านายผมแต่งงาน มือขวาอย่างผมจำเป็นต้องหล่อที่สุดในงาน ผมถือคติงี้อ่ะนะ
ผมเลือกชุดที่ผมคิดว่าผมหล่อที่สุดในงาน แล้วจัดแจงแต่งให้เสร็จ แล้วรีบวิ่งขึ้นรถทันที พอมาดูนาฬิกาอีกที
“เฮ้ย..!! เก้าโมงครึ่งแล้วเหรอ!!!” เฮ้อ~ ผมต้องเหยียบคันเร่งให้มิดซะแล้วล่ะ เพราะโบสถ์ไม่ใช่ใกล้ๆ บ้านผมอยู่ห่างเมืองจะตายไป ให้ตายสิ ไอวันแสนวุ่นวายเอ๊ย..!!
เอาล่ะในที่สุดผมก็ขับมาถึงงานซะที พอดีเลย งานเริ่มพอดี ผมรีบโดดลงจากรถแล้ววิ่งไปรุ่นที่ 10 ทันที
“รุ่นที่ 10 ครับ แฮ่กๆ..ทำไมถึงมาบอกเอาป่านนี้ครับเนี้ย” ผมหายใจถี่ๆ เพราะความเหนื่อยและรีบร้อน
“ก็ผมขอโทษในข้อความแล้วนี่” เออ..ผมรู้แล้วน่า แต่ว่าทำไมรุ่นที่ 10 ในชุดเจ้าบ่าวเท่จัง อย่างนี้คงต้องยอมเท่เป็นอันดับสองซะแล้วล่ะ ถ้าเป็นผมใส่ชุดเจ้าบ่าวมั่งคงเท่น่าดู แต่อย่าฝันที่จะเห็นเลย ชาตินี้ผมก็ไม่แต่งงานหรอก เชื่อผมสิ
“รุ่นที่ 10 ครับ เจ้าสาวเค้าจะมากี่โมงเหรอครับ” ผมหันไปถามรุ่นที่ 10
“ก็สักพักคงมาล่ะมั้ง อ๊ะ..!!มาแล้วนั่นไง” พอรุ่นที่ 10 พูดจบผมก็หันตามไปทันที
ขบวนเจ้าสาวมาแล้ว เคียวโกะของรุ่นที่ 10 สวยมาก แต่สายตาผมไม่ได้มองที่เจ้าสาวน่ะสิ สายตาผมมองไปที่เพื่อนเจ้าสาวต่างหาก พอขบวนเดินมาถึง เพื่อนเจ้าสาวคนนั้น มายืนถือช่อดอกไม้ข้างๆผม
อดเหล่ไปมองไม่ได้แฮะ เมื่อเสร็จพิธีผมอยากรู้ว่าสาวน้อยปริศนาที่เป็นเพื่อนเจ้าสาวของเคียวโกะคือใคร ? ผมเลยวิ่งไปหารุ่นที่ 10
“รุ่นที่ 10 ครับ เพื่อนเจ้าสาวของเคียวโกะคือใครเหรอครับ พอจะรู้รึเปล่า?” ผมกระซิบถามรุ่นที่ 10
“อ่าว...โกคุเทระคุงจำไม่ได้เหรอ..” อะไรกันน่ะ รุ่นที่ 10 พูดยังกับผมเคยรู้จักเธอคนนี้มาก่อน
“ก็ ฮารุไง...มิอุระ ฮารุ น่ะ” ผมที่กำลังดื่มน้ำอยู่นั้น
“พรวดดด แค่กๆ แค่กๆ” อะไรกันเนี่ย นี่ผมสนใจยัยฮารุ ที่เคยรู้จักกันตอน ม.ต้น เรอะ ยัยนั่นน่ารำคาญ พูดมาก เซ้าซี้ จู้จี้ แทบจะทะเลาะกับผมทุกวัน แต่ยังไงก็อดหันไปมองไม่ได้แฮะ ให้ตายสิ...ผมควรทำไงดีล่ะเนี่ย ยัยนั่นในตอนนี้ดูน่ารักกว่าเมื่อก่อนมากเลย อะ..ฮะ..เฮ้ย
ผมเผลอคิดว่ายัยนั่นน่ารักเข้าแล้วไง
_______________________________________________________
ปาดเหงื่อเจ้าค่ะ เน็ตดันเสีย เลยต้องมาที่ร้านเน็ตเนี่ย แต่คงซ่อมได้เร็วๆนี้เจ้าค่ะ อัพแค่นี้ก่อนวันนี้รีบมาก วุ่นวายพอๆกับโกคุเลยล่ะเจ้าค่ะ ช่วยดูเรื่องนี้ให้หน่อยว่าพอจะโอเครึเปล่าเจ้าค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น