คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : :: บทนำ ::
'ฉันเปลี่ยนทุกอย่างแล้วนะ...คุณล่ะจะเปลี่ยนอะไร?'
ณ.ย่านใจกลางเมือง ประเทศอังกฤษ
ความเจริญท่ามกลางไฟแสงสีสวยนั้น……..
กลับมีบางสิ่งบางอย่างหลบซ่อนอยู่…………
และไม่มีใครสามารถรู้และหยั่งถึงมันได้.....
มันคือกลุ่มคนในเงามืดที่คอยจัดการเหยื่อแบบแนบเนียนและแยบยล
สิ่งนี้ไม่มีชื่อเรียก...มีแต่ความลับ...และชื่อเรียกแทนตัวเองเท่านั้น
โดยเป็นที่เรียกกันในวงในว่า…
‘DEATH. (ความตาย)’
…………………………………………………………………………
…
‘กึก กึก’~ เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นทางเดินที่ทอดยาวออกไปและไร้ซึ่งผู้คน ผมยาวสลวยสีดำพริ้วไหวเล็กน้อยตามท่วงท่าการเดินของสตรีร่างบางคนหนึ่ง ดวงตาสีดำสนิทอันเฉยชาของเธอมองทอดไปยังทางข้างหน้าก่อนที่เสียงรองเท้าส้นสูงจะหยุดอยู่หน้าบานประตูหนึ่งซึ่งสลักด้วยไม้ราคาแพงและถูกประทับตราด้วยรอยเลือดปริศนาที่มันติดอยู่ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาที่นี่ใหม่ๆและแน่นอนไม่มีใครหยั่งรู้ว่ารอยเลือดปริศนานี่เป็นของใครกันแน่….
เธอหยุดความคิดไว้เช่นนั้นก่อนที่จะเปิดประตูบานนี้ออกมาซึ่งภายในห้องมีชายร่างสูงและลึกลับอยู่คนหนึ่ง…
“อ้าว มาแล้วเหรอ~” นี่คือประโยคแรกที่ผู้หญิงคนนี้ได้ยินทุกวันหลังจากที่ก้าวเข้ามาที่ห้องนี้ ห้องที่ถ้าใครไม่มีธุระหรือไม่ได้รับอนุญาติก็ห้ามเข้าเด็ดขาด!
“อืม วันนี้มีอะไรให้ทำอีกล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนจะเดินเข้ามาในห้องโดยข้างหน้ามีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์และแน่นอนเค้าคือ BOSS หรือ หมากตัวสำคัญในเกมส์นี้
“อืม ก็คนที่ชอบมายุ่มย่ามกับฝ่ายเรานั่นแหละ คนอะไรไม่รู้น่ารังเกียจเหมือนหนอน” ผู้ชายคนนี้พูดก่อนจะยิ้ม รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนและเยือกเย็นในเวลาเดียวกัน…
“หึ แต่สักวันหนอนจะกลายเป็นผีเสื้อนะ”
“พวกแฟมิลี่ชั้นต่ำมันก็แค่หนอนขยะเท่านั้นแหละ”
“สรุป แค่จัดการพวกนี้ก็พอสินะ”
ผู้หญิงคนนี้พูดก่อนจะปรายตามองไปยังเอกสารที่มีภาพและประวัติของบุคคลต่างๆวางอยู่บนโต๊ะ ก่อนที่เธอจะหยิบเอกสารพวกนั้นขึ้นมาดูในนั้นมีลายละเอียดที่สำคัญแต่สำหรับเธอมันไม่มีความจำเป็นอะไรเลย
และทั้งหมดนี้คืองานที่เธอต้องทำในวันนี้….
“อืม วันนี้ก็รบกวนด้วยนะ’ฮารุ’จัง~”
กึก...
ผู้หญิงที่ชื่อว่า’ฮารุ’หยุดชะงักก่อนจะส่งสายตาไม่พอใจให้กับคนตรงหน้าและเธอก็รู้สึกไม่พอใจยิ่งกว่าเพราะผู้ชายคนนั้นจงใจเน้นคำว่า’ฮารุ’
“ฉันบอกแล้วไงบอสว่าอย่าเรียกฉันด้วยชื่อแบบนั้น”
ฮารุพูดก่อนจะขมวดคิ้วและนั่งลงบนโต๊ะด้วยความไม่พอใจ......
“โอ๋ๆขอโทษนะฮา...ไม่สิเฮลลิสช์”
ฉันส่ายหน้าก่อนจะลุกขึ้นและจัดการเรียงเอกสารบนโต๊ะโดยมีบบอสมองมาทางฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขเล็กน้อย
นี่ถ้าไม่ใช่เค้าฉันคงจะยิงผ่ากะบาลไปแล้ว….โทษฐานมาเรียกฉันว่าฮารุ
ถูกแล้ว…ฉันคือ’มิอุระ ฮารุ’ที่เคยทำงานให้กับวองโกเล่ในอดีตและเป็นที่ไว้วางใจของทุกคนจนกระทั่งเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น....
เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปตลอดกาล….
ฉันถูกชวนเข้ามาที่องค์กรนี้โดยมีเค้าที่คอยจัดการเปลี่ยนฉันทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นชื่อ นามสกุล ดวงตา สีผม ทักษะกระบวนการต่างๆและ’ชีวิต’ เค้าคนเดียวที่ยื่นมือมาให้ฉันถึงแม้เราจะไม่รู้จักกันก็ตาม ไม่ใช่เพื่อน ครอบครัว คนรู้จัก ใดๆทั้งสิ้น เค้าไว้ใจเชื่อใจฉัน ไม่เหมือนคนอื่น...
หึ….แม้แต่เพื่อนกันเองยังไม่ไว้ใจเลย….
“เฮ้อ~ฉันรีบไปทำงานของฉันให้เสร็จๆดีกว่า” ฉันพูดก่อนจะหมุนตัวกลับไปยังทางเดิมที่ฉันเข้ามา
“ฮะๆ โชคดี”
บทสนทนาจบสิ้นสุดเมื่อฉันปิดประตูบานนี้ลง...
……………………………………………………………
‘1…..2….3….4…………….5’
ฉันนับเลขในใจก่อนจะเริ่มไล่ฆ่าคนตามรายชื่อที่อยู่ในเอกสารหรือพูดง่ายๆว่าฆ่ายกกลุ่มเลยก็ว่าได้…..
ก็อย่างที่บอสพูดพวกนี้มันเป็นได้แค่หนอนขยะจริงๆ....
“สักวัน! แกจะต้องไม่ตายดีแน่!!” ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าในสภาพที่บ่งบอกได้ว่าไม่ตายก็ไม่รอดกำลังพยายามจะลุกขึ้นมาพร้อมชี้หน้าเฮลลิสช์
“งั้นขอให้มันเป็นจริงล่ะกัน”
ปัง!
เสียงกระสุนนัดสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ร่างของผู้ชายตรงหน้าจะล้มลงไป
และงานในวันนี้ได้เสร็จสิ้นแล้ว…
“เฮ้อ เสร็จสักที แฟมิลี่อะไรก็ไม่รู้อ่อนแอชะมัด!” เฮลลิสช์พูดก่อนจะเดินออกมาจากบริเวณนั้นแล้วหยิบแว่นกันแดดสีชาขึ้นมาใส่เพื่อปกปิดโครงหน้าของตัวเองเล็กน้อย…ผมสีดำสยายที่ถูกปล่อยไว้พลิ้วไหวไปตามลมก่อนจะใสหมวกไว้อีกทีนึงแล้วใส่เสื้อโค้ดเพื่อป้องกับความหนาวเย็นจากพื้นที่รอบๆก่อนจะเก็บซ่อนอาวุญและทำลายหลักฐานมัดตัวตัวเอง…
เพราะเธอเป็นนักฆ่าที่มาเฟียทั่วโลกหมายหัวและพยายามจับตัวเพราะฉะนั้นต้องป้องกันตัวเองไว้ทุกที่…
ตุบ!
ก่อนที่เธอจะไม่ทันได้คิดอะไรบางอย่างเธอก็ชนกับบุคคลปริศนาจนเธอเกือบล้มลงเพราะไม่ทันตั้งตัวแต่บุคคลนั้นก็ยืนมือมาจับไว้...
“ไม่เป็นไรนะครับ” เค้าถามเสียงเรียบๆแต่ดูเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก…
สัญชาตญาณบอกให้เฮลลิสช์รู้ว่าบุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ธรรมดา…
แล้วเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็แทบผงะเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือ......
‘ซาวาดะ สึนะโยชิ’
………..
...................
...........................
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง
*****************************************
บทนำเป็นยังไงบ้างค่ะ ก็รู้ๆกันว่าไรท์คนนี้มันกากมาก 555+
พยายามแต่งให้มันดาร์กแต่มันเป็นนิยายแนวมืดๆเรื่องแรกที่เเต่งค่ะ
รบกวนช่วยติชมด้วยนะค่ะ อาจมีข้อผิดพลาดบ้างจะพยายามปรับปรุงค่ะ!
รักคนอ่าน+เม้นทุกท่าน
cinna mon
ความคิดเห็น