ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn] [2786??] [2795??] Normal รักต้อง'ฆ่า'!(ให้ตาย)

    ลำดับตอนที่ #1 : :: บทนำ ::

    • อัปเดตล่าสุด 2 มิ.ย. 56


     



    'ฉันเปลี่ยนทุกอย่างแล้วนะ...คุณล่ะจะเปลี่ยนอะไร?'

     
    *******

     

    .ย่านใจกลางเมือง ประเทศอังกฤษ

    ความเจริญท่ามกลางไฟแสงสีสวยนั้น……..

    กลับมีบางสิ่งบางอย่างหลบซ่อนอยู่…………

    และไม่มีใครสามารถรู้และหยั่งถึงมันได้.....

    มันคือกลุ่มคนในเงามืดที่คอยจัดการเหยื่อแบบแนบเนียนและแยบยล

    สิ่งนี้ไม่มีชื่อเรียก...มีแต่ความลับ...และชื่อเรียกแทนตัวเองเท่านั้น

    โดยเป็นที่เรียกกันในวงในว่า

    ‘DEATH. (ความตาย)’


    …………………………………………………………………………

      กึก กึก’~ เสียงรองเท้าส้นสูงกระทบกับพื้นทางเดินที่ทอดยาวออกไปและไร้ซึ่งผู้คน ผมยาวสลวยสีดำพริ้วไหวเล็กน้อยตามท่วงท่าการเดินของสตรีร่างบางคนหนึ่ง ดวงตาสีดำสนิทอันเฉยชาของเธอมองทอดไปยังทางข้างหน้าก่อนที่เสียงรองเท้าส้นสูงจะหยุดอยู่หน้าบานประตูหนึ่งซึ่งสลักด้วยไม้ราคาแพงและถูกประทับตราด้วยรอยเลือดปริศนาที่มันติดอยู่ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาที่นี่ใหม่ๆและแน่นอนไม่มีใครหยั่งรู้ว่ารอยเลือดปริศนานี่เป็นของใครกันแน่….

     

    เธอหยุดความคิดไว้เช่นนั้นก่อนที่จะเปิดประตูบานนี้ออกมาซึ่งภายในห้องมีชายร่างสูงและลึกลับอยู่คนหนึ่ง

     

     อ้าว มาแล้วเหรอ~” นี่คือประโยคแรกที่ผู้หญิงคนนี้ได้ยินทุกวันหลังจากที่ก้าวเข้ามาที่ห้องนี้ ห้องที่ถ้าใครไม่มีธุระหรือไม่ได้รับอนุญาติก็ห้ามเข้าเด็ดขาด!

     

    อืม วันนี้มีอะไรให้ทำอีกล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นพูดก่อนจะเดินเข้ามาในห้องโดยข้างหน้ามีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนั่งจิบกาแฟอย่างสบายอารมณ์และแน่นอนเค้าคือ BOSS หรือ หมากตัวสำคัญในเกมส์นี้

     

    อืม ก็คนที่ชอบมายุ่มย่ามกับฝ่ายเรานั่นแหละ คนอะไรไม่รู้น่ารังเกียจเหมือนหนอนผู้ชายคนนี้พูดก่อนจะยิ้ม รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนและเยือกเย็นในเวลาเดียวกัน

     

    หึ แต่สักวันหนอนจะกลายเป็นผีเสื้อนะ

     

    พวกแฟมิลี่ชั้นต่ำมันก็แค่หนอนขยะเท่านั้นแหละ

     

    สรุป แค่จัดการพวกนี้ก็พอสินะ

     

    ผู้หญิงคนนี้พูดก่อนจะปรายตามองไปยังเอกสารที่มีภาพและประวัติของบุคคลต่างๆวางอยู่บนโต๊ะ ก่อนที่เธอจะหยิบเอกสารพวกนั้นขึ้นมาดูในนั้นมีลายละเอียดที่สำคัญแต่สำหรับเธอมันไม่มีความจำเป็นอะไรเลย

    และทั้งหมดนี้คืองานที่เธอต้องทำในวันนี้….

     

    อืม วันนี้ก็รบกวนด้วยนะฮารุจัง~”
     

    กึก...

     

    ผู้หญิงที่ชื่อว่าฮารุหยุดชะงักก่อนจะส่งสายตาไม่พอใจให้กับคนตรงหน้าและเธอก็รู้สึกไม่พอใจยิ่งกว่าเพราะผู้ชายคนนั้นจงใจเน้นคำว่าฮารุ

     

    ฉันบอกแล้วไงบอสว่าอย่าเรียกฉันด้วยชื่อแบบนั้น
     

    ฮารุพูดก่อนจะขมวดคิ้วและนั่งลงบนโต๊ะด้วยความไม่พอใจ......

     

    โอ๋ๆขอโทษนะฮา...ไม่สิเฮลลิสช์ 

     

    ฉันส่ายหน้าก่อนจะลุกขึ้นและจัดการเรียงเอกสารบนโต๊ะโดยมีบบอสมองมาทางฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขเล็กน้อย

    นี่ถ้าไม่ใช่เค้าฉันคงจะยิงผ่ากะบาลไปแล้ว….โทษฐานมาเรียกฉันว่าฮารุ

     

    ถูกแล้วฉันคือมิอุระ  ฮารุที่เคยทำงานให้กับวองโกเล่ในอดีตและเป็นที่ไว้วางใจของทุกคนจนกระทั่งเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น....

     

    เหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงชีวิตฉันไปตลอดกาล….

     

    ฉันถูกชวนเข้ามาที่องค์กรนี้โดยมีเค้าที่คอยจัดการเปลี่ยนฉันทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นชื่อ นามสกุล ดวงตา สีผม ทักษะกระบวนการต่างๆและชีวิตเค้าคนเดียวที่ยื่นมือมาให้ฉันถึงแม้เราจะไม่รู้จักกันก็ตาม ไม่ใช่เพื่อน ครอบครัว คนรู้จัก ใดๆทั้งสิ้น เค้าไว้ใจเชื่อใจฉัน ไม่เหมือนคนอื่น...

     

    หึ….แม้แต่เพื่อนกันเองยังไม่ไว้ใจเลย….

     

    เฮ้อ~ฉันรีบไปทำงานของฉันให้เสร็จๆดีกว่าฉันพูดก่อนจะหมุนตัวกลับไปยังทางเดิมที่ฉันเข้ามา

     

    ฮะๆ โชคดี

     

    บทสนทนาจบสิ้นสุดเมื่อฉันปิดประตูบานนี้ลง...

    ……………………………………………………………

     ‘1…..2….3….4…………….5’

     

    ฉันนับเลขในใจก่อนจะเริ่มไล่ฆ่าคนตามรายชื่อที่อยู่ในเอกสารหรือพูดง่ายๆว่าฆ่ายกกลุ่มเลยก็ว่าได้…..

    ก็อย่างที่บอสพูดพวกนี้มันเป็นได้แค่หนอนขยะจริงๆ....

     

    สักวัน! แกจะต้องไม่ตายดีแน่!!ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าในสภาพที่บ่งบอกได้ว่าไม่ตายก็ไม่รอดกำลังพยายามจะลุกขึ้นมาพร้อมชี้หน้าเฮลลิสช์

     

    งั้นขอให้มันเป็นจริงล่ะกัน

     

    ปัง!

     

    เสียงกระสุนนัดสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ร่างของผู้ชายตรงหน้าจะล้มลงไป

     

    และงานในวันนี้ได้เสร็จสิ้นแล้ว

     

    เฮ้อ เสร็จสักที แฟมิลี่อะไรก็ไม่รู้อ่อนแอชะมัด!” เฮลลิสช์พูดก่อนจะเดินออกมาจากบริเวณนั้นแล้วหยิบแว่นกันแดดสีชาขึ้นมาใส่เพื่อปกปิดโครงหน้าของตัวเองเล็กน้อยผมสีดำสยายที่ถูกปล่อยไว้พลิ้วไหวไปตามลมก่อนจะใสหมวกไว้อีกทีนึงแล้วใส่เสื้อโค้ดเพื่อป้องกับความหนาวเย็นจากพื้นที่รอบๆก่อนจะเก็บซ่อนอาวุญและทำลายหลักฐานมัดตัวตัวเอง

     

    เพราะเธอเป็นนักฆ่าที่มาเฟียทั่วโลกหมายหัวและพยายามจับตัวเพราะฉะนั้นต้องป้องกันตัวเองไว้ทุกที่

     

    ตุบ!

     

    ก่อนที่เธอจะไม่ทันได้คิดอะไรบางอย่างเธอก็ชนกับบุคคลปริศนาจนเธอเกือบล้มลงเพราะไม่ทันตั้งตัวแต่บุคคลนั้นก็ยืนมือมาจับไว้...

     

    ไม่เป็นไรนะครับเค้าถามเสียงเรียบๆแต่ดูเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก

     

    สัญชาตญาณบอกให้เฮลลิสช์รู้ว่าบุคคลที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ธรรมดา

    แล้วเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็แทบผงะเมื่อคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอคือ......

     

    ซาวาดะ   สึนะโยชิ

    ………..

    ...................

    ...........................

     

    เรื่องราวทั้งหมดเริ่มถูกจุดขึ้นมาอีกครั้ง



    *****************************************

    บทนำเป็นยังไงบ้างค่ะ ก็รู้ๆกันว่าไรท์คนนี้มันกากมาก 555+

    พยายามแต่งให้มันดาร์กแต่มันเป็นนิยายแนวมืดๆเรื่องแรกที่เเต่งค่ะ

    รบกวนช่วยติชมด้วยนะค่ะ อาจมีข้อผิดพลาดบ้างจะพยายามปรับปรุงค่ะ!

    รักคนอ่าน+เม้นทุกท่าน



     

     

     

     

     

     

     

    cinna mon
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×