*เนื่องด้วยคอมเม้นต์ 1100 ความยาวเกินเลยต้องเปลี่ยนมาเขียนคำนิยมเเทน*
เรื่องนี้ความจริงคือชอบตั้งเเต่พล็อตเรื่องยันตัวละครเเต่ละตัวเเล้ววว หื่นๆเเบบตาพอลเเล้วก็ดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์โดนขยี้อย่างเดซี่ พ่วงมาด้วยน้องไทม์สุดเลิฟเลิฟ ตอนเข้ามาครั้งเรกบอกได้เลยว่าค่อนข้างคาดหวังกับเรื่องนี้ว่าต้องสนุกเเน่นอน เพราะเเปลกใหม่ เเละอย่างที่บอกไปว่ามันตรงสเป็คทุกอย่างจริงๆ พล็อตเรื่องการดำเนินเรื่องก็เป๊ะ คือมันอ่านเเล้วถึงกับวางมือถือไม่ลงเลยจริงๆ ใช้เวลาอ่านนานมากกก เเล้วผลที่ออกมาคือไม่ผิดหวังกับนิยายเรื่องนี้ อาจจะมีคำผิดบ้างเเต่คือให้อภัย เพราะมันไม่ได้ทำให้ความฟินลดลงเลยสักนิดเดียว ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี มันมีเเต่คำว่าชอบ ชอบ ชอบ เเล้วก็ชอบบบ คือมันดีเวรี่เวรี่กู้ดมากกกก รู้สึกดีที่ได้อ่านเรื่องนี้ ต้องขอบคุณไรท์เตอร์นะคะที่ผลิตสิ่งดีๆให้พวก้ราบริโภคกันเเบบนี้ ขอบคุณจริงๆค่ะ ^▽^ (กอดรัดไรท์เตอร์) รู้สึกทำให้ผ่อนคลายความเครียดลงไปได้บ้างในช่วงเวลาหนึ่ง เเล้วก็ต้องขอโทษอีกครั้งกับความเห็นเเก่ตัวของตัวเองที่อยากจะอ่านต่อไปเรื่อยๆเเบบไม่อยากให้ขาดตอนจนต้องลืมเม้นให้กำลังใตไรท์เตอต์ลงไป วันนี้หลังจากอ่านจบก็เลยมาแสดงความบ้าคลั่ง (?) ที่มีต่อนิยายเรื่องนี้ให้กำลังใจไรท์เตอร์ ขอโทษอีกครั้งนะคะ ㅠ.ㅠ เเล้วก็ขอบคุณด้วยย สู้ๆนะคะไรท์เตอร์ เป็นกำลังใจให้เสมอเสมอ เหนื่อยก็พักน้อ อย่าหักโหมน้าา ชุฟๆค่าาา ♡.♡
ป.ล. ถ้ามีคำผิดต้องขอโทษนะคะ จิ้มในโทรศัพท์เอาก็เลยไม่ถนัด เเหะเเหะ >o

สวัสดีค่า มาส่งงานเเล้วเน้อ :) ต้านะคะ ขอทษด้วยที่ส่งงานช้าพอดีติดธุระที่ต่างจังหวัด วันนี้กลับบ้านมาเเล้วเลยมาส่งงานค่ะ >3<
ก่อนอื่นเลยเกริ่นไว้ก่อนว่าต้าไม่ถนัดนิยายเเนวนี้สักเท่าไหร่เเต่ก็โอเคคะเพราะเคยอ่านมาเรื่องนึงเเล้วเเล้วก็สนุกมาก ถึงเเม้จะงงๆกับศัพท์เกมเยอะก็เถอะ เเต่ก็เข้าใจคะ 555 ^^
ก่อนอื่นเลย ( ในส่วนนี้จะเป็นเรื่องจิปาถะทั่วไปนะคะ ) เปิดมาบทเเรกอ่านได้เรื่อยๆดี เเต่ยังมีการใช้ไม้ยมกที่เกินอยู่ในส่วนของ 'ยางลบที่ค่อยๆๆลบออกจากกระดาษ' อันนั้นมันค่อยค่อยค่อย เเล้วเนอะมันอ่านเเล้วดูไม่อินเท่าไหร่พอมาถึงตรงนี้ เเล้วก็พอไปอีกวรรคนึงในส่วนของภาษาที่ใช้ผิดอยู่ด้วยในส่วนของบทนำนี่เเหละ คำว่า เรือนหาย ที่จริงเป็น เลือนหาย นะคะ เลื่อนลงมาอีกวรรคหนึ่งเป็นการบรรยาย ในส่วนของประโยคที่ว่า 'หากจะถามเขาว่าดาบเล่มนั้นถูกปักลงมาเมื่อไหร่นั้น เขาคงตอบให้ไม่ได้ เพราะเเม้เเต่ผู้ซึ่งถูกมันปักลงใจกลางอกอย่างตัวเขาเองนั้นก็ไม่รู้' อ่านไปอ่านมา อ่านอยู่นั้นต้าก็งงอยู่นั้นเลยกับส่วนตรงนี้ มันค่อนข้างจะใช้คำเปลืองจนเกินไปละเนอะในส่วนของตนนี้ กาตูนได้ใช้คำที่ประมาณว่า เขาไม่รู้หรอกว่าดาบเล่มนั้นมาจากไหนเเละถูกปักลงมาตรงกลางอกเขาได้ยังไงตั้งเเต่เมื่อไหร่ตั้งเเต่วรรคที่เเล้ว เเละกาตูนก็ได้ใช้มันอีกทีในบรรทัดต่อไป งงละสิ งั้นเอาเป็นว่า หากจะถามเขาว่าดาบเล่นั้นถูกปักลงไปเมื่อไหร่นั้นเขาคงตอบไม่ได้ นี่ก็คือคำที่บอกว่าเขาไม่รู้ว่าดาบถูกปักลงมาเมื่อไหร่ พอไปในวรรคต่อไป เพราะเเม้เเต่ผู้ที่ซึ่งถูกมันปักลงใจกลางอกอย่างตัวเขาเองนั้นยังไม่รู้ นี่ก็คือวรรคต่อมาที่กาตูนได้ใช้คำประมาณนี้ถึงสองครั้ง 0.0 เอาเป็นว่าในส่วนนี้กาตูนคงเข้าใจเเล้วนะ เเล้วก็มีอีกส่วนหนึ่งในของประโยคนี้ก็คือการใช้คำซ้ำ เป็นคำซ้ำในของย่อหน้านี้ี่เเหละ เเต่จะเป็นประโยคเเรกที่ว่า ' หากจะถามเขาว่าดาบเล่มนั้นถูกปักลงเมื่อไหร่นั้น ' ในส่วนของตรงนี้ได้ใช้คำค่อนข้างที่จะเปลืองจนเกินไปกับคำว่านั้น ถ้าจะให้อ่านดูมันจะค่อนข้างติด ๆ ขัด ๆ ถ้าหากว่าลองเปลี่ยนเป็น 'หากจะถามเขาว่าดาบเล่มนั้นถูกปักลงมาเมื่อไหร่' มันก็จะไม่ต้องเปลืองคำจนเกินไป เเล้วก็ในส่วนของการเว้นวรรคอยากจะให้กาตูนเว้นวรรคให้มันถูกหน่อยเน้อ เเล้วก็ในส่วนของบทที่สองคำที่เขียนผิดคือคำว่า ล้อก -- > ล็อค

ในส่วนของพล็อต เนื้อเรื่องที่เตรียมมา จากที่อ่านมาโดยรวมๆเเล้วเนื้อหาในบทนำน่าสนใจมาก เปิดเรื่องได้น่าสนใจที่สุด >3< ง่ายๆก็คือน่าติดตามชวนอ่านทำให้คนอ่านอยากจะเปิดอ่านในบทต่อไปได้เยอะเเยะเลยจริง ๆ โกยใจไปเต็มๆในส่วนของตรงนี้ส่วนในเนื้อเรื่องต่างๆในบทต่อไปก็น่าติดตามเหมือนกัน ในส่วนของพล็อตเนื้อเรื่องนี่จัดในเกณฑ์ที่ดีมากเลยคะ

ในส่วนของบทบรรยาย เนื้อหาบทสนทนาต่างๆ บทบรรยายอยู่ในเกฑ์ดีค่ะยังไม่ถึงกับดีมากเพราะว่ามันยังมีบางส่วนที่ยังใช้คำซ้ามากเกินไปอย่างที่บอกเอาไว้ข้างต้น เเละก็มีการใช้อะไรที่เปลืองคำอยู่บ้างเล็กน้อย เเละก็ยังมีในบางส่วนของบทสนทนาที่ปกติเเล้วจะมีเครื่องหมายอัญประกาศ เครื่องหมายนี้เขาเรียกอีกอย่างว่าเครื่องหมายคำพูดเเต่ของกาตูนมันมีอยู่ในบางส่วนที่เอาเสียงที่เเตกหัก บลาๆ ที่เกิดขึ้นจากธรรชาติ หรือเสียงที่เกิดจากมนุษย์ทำขึ้นมา เเต่ในส่วนของตรงนั้นใช้ไม่ได้นะคะ (ลองดูในส่วนของบทที่สองนั่นเเหละคะ ''ปึก...ปั้ก...........โครม'' ในส่วนนี้อย่าใช้เลยคะเครื่องหมายอัญประกาศ ลองเปลี่ยนเป็นใช้เครื่องหมายอัศเจรีย์ดูเนอะมันก็จะกลายเป็นเเบบนี้ ปีก...ปั้ก....โครม ! ( ทริปเล็กน้อย เครื่องหมายอัศเจรีย์อย่าใช้เยอะเกินนะคะเพราะมันจะทำให้นิยายภาษาที่เราอ่านมันดูไม่สวย ต้าว่าถ้าใช้มากสุดเเค่สามสี่ตัวก็โอเคเเล้ว ) เเล้วก็ในส่วนของบทสนทนาที่มีเล็กน้อยมากก็โอเคเลยคะ เพราะนิยายเเบบนี้เขาจะไม่ใช้บทสนทนาซะมาก (นอกจากจำเป็นจริงๆ) ส่วนใหญ่เขาจะเน้นในส่วนของบทบรรยายมากกว่า เเละทำให้การเเต่งนิยายเเนวนี้ยากพอสมควร เพราะมันเป็นนิยายที่คล้ายๆเเนวเเฟนตาซีที่จำเป็นต้องมีการบรรยายที่สวยงามเเละไหลลื่นพอสมควร

ต่อมาในส่วนของการย่อหน้า..ในส่วนนี้สำคัญมากจริงๆคะเพราะว่ามันยังมีบางส่วนที่ยังย่อหน้าได้ไม่เหมือนกัน กาตูนนี่จะกดย่อหน้าเเค่บทบรรยายเท่านั้นคือที่จริงเเล้วการย่อหน้านีจะต้องใช้ย่อหน้าเมื่อเราจะขึ้นย่อหน้าใหม่เลยไม่เว้นเเม้เเต่บทสนทนา คือถ้าจะย่อหน้าเเล้วจำเป็นต้องย่อหน้าให้หมดทั้งบทสนทนาเเละบทบรรยายนะคะ เพราะการย่อหน้าจะทำให้การจัดหน้าไม่รกเเละดูสวยงามอีกด้วย

สุดท้ายมาลองดูในส่วนของที่ต้องปรับปรุง เเละส่วนข้อดีเลยนะคะ
มันยังมีบางส่วนใรของบทบรรยายที่ต้องปรับปรุงเช่นการใช้คำซ้ำต่างๆนาๆเเละการเขียนคำผิด เเละการเว้นวรรคยังดูไม่สม่ำเสมอ การใช้เครื่องหมายที่ผิดอยู่นะคะ

ส่วนข้อดีที่ต้าชอบมากเลยคือในส่วนของการใช้คำที่ถูกต้องในการใช้คำ ในส่วนของคำว่า คะ ค่ะ ขา ค้า ค่า ค้า คือถ้าดูผ่านๆเนี่ยมันจะผิดเเต่ถ้าลองดูดีๆเเล้วคำที่กาตูนเขียนมันถูกเนอะเช่นคำว่า ค้า ค้าเนี่ยมันจะออกเสียงเหมือนคำว่าค้าขายพอลองตัดๆดูจะออกเป็น ค้าาา ซึ่งค้าาเนี่ยปกติเขาจะไม่ใช้กันก็จริงส่วนมากใช้คำว่า (ค่า) เเต่ในส่วนของกาตูนมันจำเป็นต้องใช้คำว่าค้าเนื่องจากคำพูดของมิวเนี่ยเป็นอะไรที่ค่อนข้างเเจ่มใสเเละร่าเริง ต้าชอบมากในส่วนนี้ (ตอนเเรกจะเขียนว่าส่วนนี้เขียนผิดเเล้วซะด้วย ฮ่า ๆๆ) เเต่ก็ถูกเเล้วละ เเล้วก็ในส่วนของการบรรยายที่ไหลลื่นเเละชวนอ่านถึงเเม้จะผิดบางเล็กน้อย เเล้วก็ในส่วนของพล็อตเนื้อหาเนื้อเรื่องเนี่ยน่าสนใจมากๆเลยคะ เเละก็ยิ่งในส่วนของบทนำเเรกๆก็ชอบมากเหมือนกันเพราะเปิดเรื่องมาได้น่าสนใจสุด ๆ

สุดท้ายเเล้วจริงๆ ต้าขอเป็นกำลังใจส่วนหนึ่งให้กาตูนได้เเต่งนิยายเรื่องนี้จบนะคะ ^^ สู้ ๆ ค่า :) เเล้วก็ถ้าต้าเขียนอะไรไปไม่เข้าตาไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย Q A Q // หวังว่าจะไม่ปาระเบิดใส่กันนะคะ :)

ติดตามใช้มาตั้งเเต่เมคทำธีมเวอร์เเรกๆ รู้สึกประดับใจอย่างยิ่งยวด วันนี้ถือเป็นโอกาสที่ดี จึงมาให้คะเเนนตามความชอบเเละความพอใจล้วนๆ มีความทึ่งใจกับความขยันเเละมีน้ำใจของเมคในการทำสิ่งเหล่านี้ให้คนได้มาใช้กัน คนที่งงงวยกับการใช้โค้ดก็ได้สะดวกสบายกันมากขึ้นจากการมีน้ำใจของเมค ขอขอบคุณกับสิ่งที่อุส่าห์ทำให้จริงๆ ขอบคุณด้วยความจริงใจ...#ทางการไปมะ 555555

ฮัลโหลฮาาาา า >3< มาส่งงานเเหละตะเอง ได้ข่าวว่าเรื่องนี้ไรเตอร์ 2 คน ชื่อหยกกับมิ้น เอ๊ะยังไง ! ชื่อหลังมันคุ้นๆอยู่นะให้ตายเถอะพี่ชายยย 5555 // นอกเรื่องมากมายคะ =3= เอาเถอะเเต่ยังไงก็เข้าเรื่องเลยละกัน -.,-

เปิดมาเเนะนำคาเเร็คเตอร์ เห็นชื่อนางเอก ชอบมว้ากกก (วิบัติเพื่อให้รู้ว่าชอบที่สุด) เเต่อันนั้นก็เป็นเเค่ความชอบส่วนตัวต้าไม่เหมารวมนะ ต้าจะวิจารณ์ที่ความเป็นจริง . (เข้าโหมดเคร่งขรึม) คือเปิดคาเเร็คเตอร์มาเป็นชื่อที่เเปลกมาก ไม่เคยเห็นใครตั้งชื่อได้ไทยจ๋าซะขนาดนี้ เป็นอะไรอย่างหนึ่งที่สามารถ ดึงดูด เเละก็ ผลักไส คนอ่านได้เลยทั้งสองอย่างในคราเดียว เพราะคนเราอย่างที่เห็นอยู่ว่ามีหลากหลายเเบบ ทั้งคนที่อยากจะเปิดรับอะไรใหม่ ๆ อยู่กับสิ่งเก่า ๆ คนที่ชอบอะไรไทย ๆ หรือ คนที่ชอบอะไรเเนวยุโรป เกาหลี สำหรับคนที่ไม่ชอบลองอะไรใหม่ ๆ เเละชอบเเนยุโรปอาจจะปิดเรื่องนี้ไปเลยก็ได้ถ้าหากว่าไม่เห็น 'อิมเมจ' โดยรวมเเล้วจากการนำอิมเมจที่น่าสนใจเเละชื่อมารวมๆกัน ถือว่าประสบความสำเร็จ เเละทำให้เค้าฟินมากอะตะเอง >.,< อันนี้คือในส่วนของอิมเมจเเละการตั้งชื่อ (ส่วนนี้ไม่เคยพูดเลยสำหรับนิยายเรื่องอื่นๆ)

มาดูกันต่อที่ ภาษา ความไหลลื่นในการอ่าน
เปิดมาตอนเเรกเห็นอะไรอยู่อย่างหนึ่งเลยก็คือ สัญลักษณ์ สัณลักษณ์คล้าย ๆ ตัวหนอนที่ใช้เรียกเพื่อนปะการังคือได้ใช้เยอะมากในประโยคประโยคหนึ่ง คือไอสัญลักษณ์ที่คล้ายๆตัวหนอนเขาจะใช้เอาไว้ข้างหลังเเค่อันเดียวเท่านั้นเเหละเน้อ บรรทัดถัดมาเห็นคำบรรยายของต้องตากับคำว่า วัยรุ่นวัยใสอายุ 19 ปลายๆอย่างฉัน คือว่าถ้าให้ลองอ่านดูทั้งประโยค (ขี้เกียจเขียนเยอะเกิน) มันค่อนข้างที่จะยาวยืดไปหน่อยเเล้วถ้าสมมุติลองตัดคำว่าวัยใสดูละ ? เเล้วก็ไรท์เตอร์มีการเขียนคำซ้ำอยู่ในประโยคเดียวกันด้วยในบางส่วนมันทำให้เสน่ห์ในบทบรรยายนั้นลดน้อยลง อาจจะสงสัยคำซ้ำคืออะไร ก็เช่น 'เสียงยัยปะการังเเว่วเข้ามาในโสตประสาทของฉันตั้งเเต่เช้าอีกเเล้วหรอเนี่ย ว่าเเต่ฉันมานอนห้องยัยปะการังได้ไงเนี่ย' จากประโยคนี้ขอติสองส่วนคือ การใช้คำซ้ำจากการที่ยกตัวอย่างมาก็คงจะเข้าใจเเล้วเนอะว่าคำซ้ำมันคืออะไร ส่วนอีกส่วนนึงก็คือคำที่เขียนผิด..
มันคือคำว่า หรอ คำนี้ต้าเคยเจอมาในนิยายเรื่องนึงเเล้วก็วิจารณ์ไปเรียบร้อยเเล้วว่าคำว่า หรอ มันเขียนผิดอยู่เพราะคำว่า หรอในที่นี้ก็คือ สึกหรอ บลาๆ เป็นต้น (นึกคำไม่ออก) เเละคำที่ถูกต้องคือ เหรอ นะ

ส่วนเรื่องการย่อหน้า ลองสังเกตดูในบทสนทนาต่างๆ เหมือนไรท์จะไม่ได้กด tap ไรท์ก็คงรู้น้ะ ว่าการเขียนนิยายให้ดูน่าอ่านการที่เราจะย่อหน้าให้เท่ากันมันจะเป็นเรื่องที่ดึงดูดได้เป็นอย่างหนึ่ง คือ นิยายจำต้องมีการย่อหน้าที่เท่ากันอย่างสม่ำเสมอเนอะ น้าตัวเองง

มาดูเรื่องพล็อตนิยายที่ถูกวางมา . ไม่รู้นะว่านิยายเรื่องนี้ได้มีการวางพล็อตเอาไว้รึเปล่าเเละพล็อตเเบบนี้ก็เคยเจอบ่อยๆเเล้วสำหรับคนอ้วนๆ เเต่ถือว่าอยู่ในระดับดีมากเลยคะ เนื่องจากทำให้เราอ่านได้เรื่อย ๆ ไม่มีการวกไปวนมาอยู่ที่เดิมจนทำให้น่าเบื่อ คืออยากขะเเนะนำว่าให้เขียนเเบบมีพล็อตนิยายอย่างนี้นี่เเหละคะที่ดีที่สุดเเล้ว เพราะมีพล็อตที่น่าสนใจมาก

มาดูเรื่องเนื้อเรื่องกัน. เนื้อเรื่องอยู่ในระดับดีมากเลยค่ะ เล่นเอาฮาเเตกไปเลยทีเดียว เนื่องจากดูๆมามีการพัฒนาที่ดีขึ้น บทหลังๆเริ่มใช้คำได้สวยขึ้นในช่วงของการเเข่งเกมเล่นเอาฮาเเตกเเละเกรียนสุดติ่งไปเลยคะโดยรวมเเล้วเราชอบมากคะกับเนื้อเรื่องที่ใส่ลงไป

ลองมาดูสรุปกันว่าควรจะเเก้ตรงไหนหรือดีตรงไหนเเล้ว :)
สิ่งที่ต้องเเก้เรื่องการย่อหน้าให้เท่ากันอย่างสม่ำเสมอ การเขียนคำซ้ำเเละการใช้คำไม่ถูกต้องบางส่วนในส่วนของบทเเรก ๆ (บทหลังๆยังไม่ค่อยพบคะ)

ส่วนเรื่องที่ดีเเล้วก็คือ การวางเนื้อเรื่องอย่างเหมาะสม การเขียนคำบรรยายเเละการเขียนบทสนทนาอย่างลงตัว ไม่มีการเขียนบทสนทนาที่เยอะเกินหรือบทบรรยายที่มาก ถือว่าลงตัวทีเดียวเลยคะ เเละก็เรื่องความฮา ใช้คำได้ฮามากสื่อถึงอารมณ์อย่างชัดเจน ( เค้าฮาท้องเเข็งไปเลย 55555 )

สุดท้ายเเล้ว. มาบรรยายน้อย ๆ ถ้าไม่จุใจเเละได้เขียนอะไรไม่เข้าตาไปกับไรเตอร์ทั้งสองคนขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย หวังว่าจะไม่อาฆาตเเอบเอาระเบิดมาทิ้งไว้หน้าบ้านเค้าน้าตะเอง T ^ T เเล้วก็ต้าขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจให้นิยายเรื่องนี้เเต่งจบไว ๆนะค้าา บ้ายบายค่า จุฟฟฟ !

คือ..ต้าเป็นคนวิจารณ์มือใหม่ เเต่ต้าได้อ่านคร่าวๆเกี่ยวกับเนื้อเรื่องเเล้วนะค้ะ ตามความคิดส่วนตัวของต้า ต้าว่า คำพูด เรื่องการบรรยาย ถึงเเม้ว่ายางตอนมันอาจจะงงๆ อยู่บ้าง ว่ามันเป็นมาอะไรยังไง เเต่ว่าคำเขียนการบรรยาย คำพูด ต้าชอบมากเลย มันดูเป็นเเฟนซีจริงๆ ต้าว่า คุณไลท์เเต่งเหมือนมืออาชีพเลย ส่วนตัวเเล้วชอบเรื่องการบรรยายเกี่ยวกับคำพูด มันเหมาะมากกกก >

สวัสดีค่าาา เราชื่อตาต้านะคะ หรือเรียกว่าต้านั่นเเหละ ส่วนคุณคงจะเป็นใบตองนะคะ เราขอเรียกว่าตองนะ คือเราพึ่งมาวิจารณ์ใหม่นะอาจจะไม่ดีเท่าที่ควร เเละส่วนมากที่วิจารณ์ออกมาคงจะเป็นจากใจ ' คนอ่านคนนึง ' เท่านั้นเเหละเนอะ ^^
เริ่มจากบทนำเลยละกัน บทนำมันทำให้เราค้างไปชั่วขณะหนึ่ง ค้างมากเลยต้องรีบไปเปิดบทที่ 1 โดยเร็วไว พอเริ่มเปิดไปบทที่หนึ่ง ตอนเเรกเกริ่นมาเริ่มเศร้า สงสารนางเอกมากมาย พอตอนหลังเรากลับยิ้มๆ >__< เขินไปนิดนึงเเล้วก็อยากจะอ่านบทที่สองต่อยังไงยังนั้น เเต่าหากจะสรุปรวม ๆ กับนิยายเรื่องนี้ถ้าสำหรับคนที่ชอบอ่านนิยายเเนวเลิฟ ๆ เเบบน่ารัก ๆ เรื่องนี้ก็เหมาะอีกหนึ่งเรื่องเลย เป็นเพราะเนื้อหาตั้งเเต่เกริ่นมามีความน่าสนใจไม่ใช่น้อยเลยนะคะ ส่วนตัวอิมเมจที่ดูน่ารักเเบบนั้นก็เชิญชวนให้คนเข้ามาอ่านได้เยอะเเยะเลยด้วย ส่วนเราคนหนึ่งที่นั่งเขินเเทบบ้า >///< ไอย๊ะ น่ารักจัง ไรทำนองนี้ เเถมยังมีปนขำ ๆ อยู่ด้วยนิดหน่อย นางเอกก็ต๊อง ๆ เเบบน่ารัก

ส่วนเรื่องที่ต้องติคือมีอยู่นิดหนึ่งนะคะ คือ คำผิด..เเรก ๆ ก็ไม่มีหรอกค่ะเเต่หลัง ๆ เนี่ยเริ่มมีขึ้นเเล้วในส่วนของบทที่ 4 นะคะ คำว่า สตัฟฟ์ มันเอาไว้ใช้กับสัตว์ที่ตายเเล้วเเต่ทางการเเพทย์หรืออะไรไม่รู้ใช้กับสัตว์เพื่อที่จะเอาไว้ศึกษาต่ออะไรทำนองนี้ เเต่ในบทของตองนะมันเป็นเหมือนจะหยุดสิ่งของอยู่กับที่ควรใช้คำว่า สต๊อป ( Stop ) นะคะ
ส่วนเรื่องบทสนทนาต่าง ๆ ก็ไม่มีอะไรจะติคะ เพราะการเเบ่งคำบรรยายเรื่องรอบ ๆ ตัวของตัวพระเเละตัวนาง เเละการเเบ่งบทสนทนามันลงตัวพอดีเลย เพราะถ้าหากว่าเราใส่บทพูดของคนสองคนมากเกินไป อาจจะทำให้เกิดความงงจากคนอ่าน เเละถ้าหากเราใส่บทบรรยาย ( ที่ส่วนใหญ่จะมีเเค่เเนวเเฟนตาซีเท่านั้นที่ไม่ค่อยมีบทพูดเท่าไหร่ ) เเต่ในเรื่อนี้ของคุณตองได้เเบ่งกันพอดีเด๊ะ ๆ ทำให้น่าอ่านเเละน่าติดตามมากยิ่งขึ้นนะคะ

เรื่องธีมต่าง ๆ ก็น่ารักหวานเเหววเหมาะกับนิยายที่คุณตองเเต่งพอดี

เเละสุดท้ายนี้เเล้ว ถ้าหากว่าต้าได้เขียนอะไรไม่เข้าตาคุณตองไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ :D เเละก็ขอบคุณที่ให้เราได้มาอ่านนิยายของคุณตองด้วย เป็นเเนวรักหวานเเหววปนคอมดี้มากเลยคะ ( คดว่าตอนหลังคงเศร้าน่าดู T 3 T )
เเต่สุดท้ายนี้เราขอเป็นหนึ่งในกำลังใจของคุณตองเพื่อที่จะเเต่งนิยายต่อไปนะคะ เพราะเราเชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่ยังอ่านนิยายของคุณตองคะ บ้ายบาย ^^

สวัสดีคะ วันนี้เรามาวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ เเล้วก็เราไม่ใช่นักวิจารณ์ที่เก่งอะไรหรอกนะคะ ถือซะว่าเราเป็นนักอ่านคนหนึ่งละกันน้า >___< เเละการวิจารณ์งานของเราไม่ได้มีการให้คะเเนนโดยเเบ่งเป็นส่วนๆเลยนะคะ จะเอาโดยภาพรวม :D

เริ่มจากเนื้อเรื่องเลยละกัน จากบทเเรกมีความเกริ่นเรื่องเอาไว้ก่อนหน้าที่เอียนเเละเจ้าชายจะพบกันซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดีมากเลยคะ เพราะว่าสามารถดึงดูดให้คนอ่านอยากที่จะอ่านบทต่อไปว่า เห้ยยยยย ! เอียนมาเจอเจ้าชายได้ยังไงว้าา เเล้วเจ้าชายที่กวนๆตั้งเเต่บทเกริ่น ถ้าเจอกับเอียนตอนเเรกเเล้วจะทำยังไง มันทำให้คนอ่านอยากรู้ที่มาเเละที่ไปมากยิ่งขึ้น โดยรวมจากเนื้อเรื่องตอนเเรก ๆ ก็โอเคคะ

ส่วนเรื่องพวกภาษา บทสนทนา เเละ บทบรรยาย
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายเเฟนตาซี นิยายเเฟนตาซีที่เราอ่านส่วนมากนะคะค่อนข้างจะมีบทบรรยายเยอะกว่านี้หน่อย เพราะมันจะมีการบรรยายพวกวิวทิวทัศน์สัตว์ประหลาดที่ค่อนข้างจะมีพวกเนื้อหารายละเอียดที่ต้องบรรยายเยอะพอสมควร ส่วนของวูล์ฟได้มีพวกสัตว์ประหลาดเหมือนพวกมังกรใช่ไหม วูล์ฟได้มีการบรรยายในส่วนนั้นเเล้วก็จริงว่าพวกมังกรมันมีลักษณะยังไง เเต่ในบทการบรรยายเเบบนี้มันเหมือนจะเป็นโบนัสสำหรับการเเต่งนิยายเเนวเเฟนตาซีเยอะเลยนะคะ จากการอ่านนิยายเเฟนตาซีมานักเเต่งส่วนใหญ่ที่เขียนบทบรรยายพวกสัตว์ประหลาดมันจะมีคำว่า เปรียบเสมือน หรือ เหมือน เยอะ เช่น ตาของมันส่องเเสงสีเขียวจ้าเปรียบเสมือนอัญมณีที่ทอเเสงประกาย

บทละครต่าง ๆ ดูจากตัวละครหลัก ๆ ก็คือเอียนเเละเจ้าชายใช่ไหมคะ ทั้งสองคนลงตัวอย่างดีเป๊ะเลยมีการส่งรับมุกกันอย่างฮา ๆ ตัวเจ้าชายที่เราวาดฝันได้อย่างสวยหรูว่าเขาต้องเป็นเจ้าชายที่เพอร์เฟ็ค ใจดี รักความสงบ พอได้มาอ่านเรื่องนี้ความคิดเหล่านั้นก็ลงไปจมอยู่ที่ก้นบึ้งของหัวใจเลยคะ 555 เจ้าชายของวูล์ฟทำให้เรารู้ว่า เจ้าชายไม่จำเป็นต้องเเสนดีเสมอไป เพราะเจ้าชายก็เกรียนได้เหมือนกันนะเว้ยเห้ยยยย 555

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีคะ เเละก็รับรู้ได้เลยว่าวูล์ฟตั้งใจเขียนมันเเละต้องอ่านหลายรอบเเหง ๆ เลยเพราะคำผิดเเทบจะไม่มีเลยสักตัวเดียว ทำให้คนอ่านอ่านได้อย่างไหลลื่นโดยไม่ต้องมาบิ้วอารมณ์ใหม่ถ้าเจอคำผิด โดยสรุปรวมๆเเล้วชอบมากคะกับนิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่น่าติดตาม ชวนอ่าน น่าหลงใหล รับรองมากว่าเจ้าชายเเละองครักษ์ต้องเป็นคู่จิ้นที่น่าดูที่สุดในรอบปีเเหง ๆ ( เวอร์ 555 )

สุดท้ายเเล้วคะ เราขอส่งกำลังใจให้นิยายของวูล์ฟได้ตีพิมพ์นะคะ >__< เราเชื่อเเน่ๆๆ ว่าต้องทำได้เป็นกำลังใจให้เลยค่ะ ^3^ เเละถ้าหากว่าเราเขียนอะไรไม่เข้าตาของวูล์ฟไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย บ้ายบายนะคะ จุ๊ ฟฟ !

ฮาโหล่ค่า >3< ชื่อต้านะคะ มาส่งงานเเว้ววววว >.< ตอนเเรกที่เห็นเวลาส่งงานเเอบเสียดายเล็ก ๆ เพราะมาส่งตอนที่เขานอนไปเเเล้วประมาณ 10 นาทีเอง โอ้ววเสียดายมากกกก เเต่ก็เอาเถอะเรื่องวันผ่านไปเเล้วเนอะ

งั้นเราลองมาดูนิยายที่ป.ปลา เเต่งกันดีกว่า เปิดเรื่องมาตอนเเรกเจอบทนำ จากการที่เราอ่านนิยายมาเนอะเคยเจอเเบบนี้เหมือนกันที่เขาใช้ภาษาอังกฤษในคำเขียนเเต่ก็ต้องมีการเเปลโดยการใส่วงเว็บเอาไว้บ้าง เผื่อว่าน้องๆเข้ามาอ่านเเล้วหนูๆเขาจะเเปลไม่ออกกันเน้อ ในเรื่องของบทนำ สามารถเอามาเเต่งได้อย่างดีเลย มีพล๊อตเรื่องที่น่าสนใจ คือเเอบอินไปว่าดูซีรี่ย์เกาหลีอยู่มากกว่าการอ่านนิยาย -.,- ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องดีคะ สรุปในเรื่องของบทนำเเต่งออกมาได้น่าสนใจมากมาย >___<
ส่วนเรื่องของภาษาเเละการใช้คำที่ถูกต้อง เเอบสะกิดใจเล็ก ๆ กับสองจุดของบทเเรกก็คือ ประโยคของตัวพระเอกที่บอกว่า 'เเม่ครับ เเม่ครับผมควรจะทำยังไงต่อไปที'' ในส่วนนี้ป.ปลาตากลมได้ใช้คำว่าเเม่ครับถึงสองครั้งซึ่งก็ดูเเปลกๆไปหน่อย เเละก็คำว่าทีด้วย..มันออกจะเหม่งๆเเปลก ๆ ไม่รู้ต้าคิดไปเองรึเปล่า -[]-
เเต่ถ้าลองตัดคำว่าเเม่ครับในส่วนเเรกก็จะเป็นคำว่า เเม่ครับผมควรจะทำยังไงต่อไปดี หรือ เเม่..เเม่ครับผมควรจะทำยังไงต่อไปดี อีกส่วนนึงใช้คำผิดคำนี้ใช้กันผิดเยอะมาก เห็นบ่อยมากเลยเเละก็บอกไปเเล้ว มันก็คือคำว่า 'หรอ' หรอในที่นี้มันเขียนผิดอยู่นะคะคำว่าหรอเเละเหรอมันเเตกต่างกัน คำว่า หรอ จะใช้ในกรณีที่เป็นพวกของชำรุดเช่นคำว่า สึกหรอ นะคะ ซึ่งถ้าให้อ่านจริงๆมันก็จะเตกต่างกันเเต่คงจะเป็นเพราะการเขียนคล้ายๆกัน เเละวัยรุ่นเอาไปใช้กันบ่อยรึเปล่ามันก็เลยทำให้เขียนผิดกันบ่อย ๆ

ส่วนของพล็อตเรื่อง มีความน่าสนใจพอตัวเลยโอเคเลยนะคะสำหรับต้าเเต่ก็เคยเห็นคนที่เขียนนิยายเเนวนี้ก็บ่อยๆเหมือนกัน เเต่ในตัวเนื้อเรื่องก็ยังไม่ซ้ำกับใคร สรุปคือถึงเเม้ว่าการวางพล็อตของนิยายเรื่องนี้จะซ้ำกับเรื่องอื่นๆบ้าง เเต่ภายในเนื้อเรื่อง เนื้อหา การดำเนินเรื่องก็มีความน่าสนใจ เเละน่าติดตามคะ

งั้นมาดูเรื่องที่ต้องปรับปรุงเเละข้อดีเเบบสรุปย่อๆกันเลยละกัน
ตั้งเเต่ข้อเสียก็คือมีการใช้คำผิดไปบ้างในบางส่วนถึงเเม้จะเจอได้น้อย ก็อย่างที่บอกไปคือคำว่าเหรอ..เเละการเรียบเรียงการใช้คำในประโยค ที่ใช้เเล้วมันซ้ำบางนิดหน่อย เเต่ก็ไม่ได้มาก

ส่วนเรื่องของข้อดี เรื่องนี้เป็นนิยายที่มีข้อดีเยอะเลยทีเดียว ตั้งเเต่การบรรยายคำให้ดูไม่น่าเบือ เเละการวางเรื่องในส่วนของบทบรรยายเเละบทสนทนาได้อย่างดี บทสนทนาไม่เยอะจนเกินไปเเละไม่มากจนเกินไปเช่นเดียวกับบทบรรยาย ในส่วนนี้ดีมากๆเลยคะ เรื่องคำที่เขียนผิดเเทบจะไม่เจอเลยด้วยซ้ำไป เเต่สิ่งที่ดีที่สุดก็คือการโปรโมทนิยายของเรื่องนี้นั่นเอง ในส่นของทีเซอร์ทำออกมาดีเลยคะ มีการเปิดเเฟนเพจให้ติดตามกันด้วย เเละมีการใช้เเบนเนอร์ในการเเลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆ เป็นการโปรโมทที่ดีเยี่ยมค่าา

สุดท้ายเเล้วต้าขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจเพื่อที่จะให้นิยายเรื่องนี้เเต่งจบนะคะ เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากเลยสำหรับต้า นางเองเเซ่บเวอร์ ! -.,- ส่วนเรื่องที่ต้าเเนะนำไปก็ลองเอาไปพิจารณาดูนะคะ เเละถ้าหากต้าได้เขียนอะไรไม่เข้าตาไปก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยคะ บ้ายบายค้าา :) จุฟฟฟ

ดีจ้าา :) ต้าเน้ออ ^^' เป็นการวิจารณ์ที่เเปลกดี 555 พอดีไม่เคยเจองานวิจารณ์บทความพวกลาเบลอะไรเเบบนี้ไง ว่าจะเปิดวิจารณ์เเค่นิยายอย่างเดียว เเต่ในเมื่อสั่งมาเเล้ว เเละต้าก็อยากจะลองทำอะไรที่เเปลกใหม่ไปจากเดิมก็จะลองดูน้าา
เอาเป็นว่าต้าไม่ใช่นักวิจารณ์ที่เก่งอะไรหรอกน้าาา :) เเต่จะมาลองวิจารณ์ดูละกัน

ต้าได้เปิดดูคร่าวๆเเล้วนะ ส่วนใหญ่ลาเบลก็จะมีเเบบเดิมๆซะส่วนมากคือเเบบน่ารักๆ ต้าว่าลองไปทำลาเบลเเบบอื่นดูบ้างจะดีรึเปล่า เพราะไม่ใช่อะไรหรอกนะคือเหมือนกับลาเบลเเบบน่ารักๆส่วนใหญ่นี่เขาจะเปิดร้านให้ยืมกันบ่อยเเล้ว เราก็ลองอัพพวก หรูๆ ดาร์กๆ ไปบ้างอะไรบ้าง เเละก็ที่ต้าเห็นนะ ส่วนใหญ่ในล่เบลในส่วนของตัวการ์ตูนที่บอกว่า คอมเม้นต์ฉันนะ คอมเมนต์ให้ฉันสิ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเเบบการ์ตูนเยอะอยู่ด้วย เเนะนำนิดหน่อยเหมือนกันคือ ถ้าหากว่าเราลองเอาเน็ตไอดอลที่ดังๆอยู่ตอนนี้มาทำเป็นลาเบลเท่ๆดูละมันจะดีด้วยรึเปล่า ไม่ใช่อะไรหรอกนะเพราะเหมือนลาเบลตัวการ์ตูนถ้าเอาไปใช้กับนิยายที่มันดูเถื่อนๆนี่ก็กะไรอยู่ ก็เลยเเนะนำนิดนึง เเล้วก็ในคำพูดการเขียนให้มันดูเริ่ดๆด้วย น่าจะลองเปลี่ยนเป็นเเบบคำพูดดูหรูเริ่ดสเเบนเเตน ประมาณ(ถ้าเป็นตัวละครผู้ชายนะ) เม้นต์ให้ผมสิ คืนนี้ผมจะไปค้าง 555 (เริ่มหื่น) เเบบประมาณนี้ไง ลองเปลี่ยนเเบบนั้นดูมันจะได้ชักจูงให้เม้นกันบ้างหรือห้ามก็อปปี้กันบ้าง ในส่วนของห้ามก็อปปี้นี้ก็ด่าให้เจ็บๆไปบ้าง 555 เเบบหมั่นไส้อะเนอะเจอคนก็อปปี้เราก็ต้องเขียนด่าดักเอาไว้ก่อนพวก ควายก็อปปี้ เป็นต้น 555// (เเรงไป) นั่นเเหละประมาณนั้น

เเต่ในส่วนที่ทำมาจากที่เปิดดูเเล้วก็น่ารักมากเลยคะ ไม่ซ้ำใคร น่ารักมากกก ไว้ถ้าต้าเปิดนิยายเเบบน่ารักๆจะเเวะมาใช้บริการนะคะ (จะใช้อยู่เเล้วนี่เเต่ติดว่าธีมมันดาร์กไปหน่อย 55) เอาไปเลยคะเต็มสิบ ทำไปเรื่อยๆน้าาเพราะสวยมากเลยจ้าา ^^ สู้ๆ ขอให้มีคนมายืมเยอะๆน้าาาา จุบุๆ