ปราสาทร้าง(เก็บของ)

ลำดับตอนที่ #3 : กิจกรรม หอSummer

By  ซินเซียร์   สคาเรีย  ปี 4

         ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

                    ตอนนี้ฉันกำลังยืนรอใครบางคนอยู่กับเบลเเละบอสที่หน้าสวนสนุกนามิโมริ  ไอ้พวกเจ้าหนูดาบญี่ปุ่นนี่ช้าจริงๆ

พวกฉันยืนรอมาเป็นชั่วโมงเเล้วนะโว้ย!!    ถ้าอีก15นาทีพวกนั้นไม่มาฉันไม่รอเเล้วนะโว้ย

  
     \"สคอลโล่  พวกไดนาไมต์มากันเเล้ว\"เบลตะโกนเเล้วชี้ไปทางพวกเจ้าหนูดาบญี่ปุ่นที่กำลังเดินมากัน นำโดย ไอ้เด็กวัวที่วิ่งเเข่ง

กับเจ้าหนูอีกคนที่ใส่ชุดจีน  ไอ้หนูวองโกเล่รุ่นที่10ที่วิ่งตามเด็กทั้งสองเผื่อว่าทั้งสองจะไปก่อเรื่องอะไร    ไอ้หนูระเบิดกับไอ้หนู

ดาบญี่ปุ่นที่เดินตามมาเเละปิดท้ายด้วย ไอ้ขี้เเยที่วิ่งตามมา พร้อมกับ ลุงเเก่ๆอีกคนที่ชื่อว่า โรมาริโอ้

\"พวกเเก  ทำไมมาช้านักวะ นัด 9 โมง มา 10 โมงเนี่ยนะ\" ฉันตะโกนถามพวกมันด้วยความโกรธ

\"น่าๆ โทษทีนะ บังเอิญสึนะตื่นสายน่ะ\" ไอ้หนูดาบญี่ปุ่นยิ้มร่าเเบบไม่รู้สึกรู้สา

\"ชิชิชิ  เเบบนี้น่าเชือดจริงๆทำให้เจ้าชายต้องรอเป็นชั่วโมงเนี่ย\"เบลยิ้มอย่างโรคจิตออกเเล้วควงมีดเตรียมจะปาใส่ไอ้หนูรุ่นที่10

\"น่าๆใจร่มๆ ไปเล่นของเล่นกันเถอะ\" ไอ้หนูดาบญี่ปุ่นบอกเเละเดินเข้าสวนสนุกทันที  เเล้วทุกคนก็เดินเข้าสวนสนุกกัน

\"จับไม้สั้นไม้ยาวเเล้วเเบ่งเป็น 2 ทีมเเล้วค่อยกับมาเจอกันตรงนี้ไหมล่ะ\"ดีโน่เสนอความคิดที่จะเเบ่งเป็นสองทีมเเล้วไปคนละที่

\"น่าสนดีนิวะ ไอ้ม้าพยศ งั้นก็จับไม้สั้นไม้ยาวกัน\"ฉันตะโกนขึ้นหลังจากเงียบมานานจนคนที่ผ่านไปผ่านมาตกใจกันเป็นเเถว

เเล้วหลังจากจับไม้สั้นไม้ยาวเสร็จกับเเบ่งได้2ทีม ทีมฉันมี บอส ฉัน เบล ดีโน่ เด็กที่ใส่ชุดจีนรู้สึกว่าจะชื่อ อี้ผิงนะ

ส่วนอีกทีมไม่ต้องถามคิดกันเอง

\"เเล้ว จา ไปที่ไหนกันเหรอคะ\"เด็กที่ชื่ออี้ผิงถาม

\"ไปบ้านผีสิงโว้ย\" ฉันตะโกน ทำให้คนเเถวนั้นตกใจอีกรอบ

\"ชิชิชิ น่าสนดีนะ ไอ้บ้านผีสิงนี่ \"เบลสนับสนุนฉันเพราะสงสัยมันอยากเชือดผีละมั้ง

เมื่อทีมของฉันเดินมาถึงบ้านผีสิง บ้านผีสิงนี่น่ากลัวเหมือนกันนะ ไอ้ดีโน่กลัวซะจนขาสั่นเลย(น่าสงสารเเต่ฉันจะให้มันเข้า)

\"ชิชิชิ งั้นเข้าไปกัน\" เบลตะโกน เเละลากทุกคนเข้าไป

บรรยากาศในที่นี่น่ากลัวมาก มืดก็มืด หนาวก็หนาว เเล้วพวกเราก็หลงกันกับดีโน่

\"ชิชิชิ ดีโน่หายไปไหน\" รู้สึกว่านายจะอยากให้ดีโน่หายไปอยู่นะเบล

\"ไม่รู้ว่ะ ไอ้สวะนั้นจะไปไหนก็ช่างหัวมัน\" นี่เพิ่งพูดคำเเรกหลังจากเข้าสวนสนุก เเถมถ้าไม่พูดก็ไม่มีใครว่านะบอส

\"สงสัย คง จาออกไปเเล้วมั้งคะ\" เธอช่าง-_-**มองโลกในเเง่ดีจริงๆ

เเล้วพวกเราก็ออกมาจากบ้านผีสิงกัน  เเต่ก็ไม่เจอดีโน่เราจึงไปเล่นอย่างอื่นต่อเเล้วพวกเราก็คิดจะกลับกันเเล้ว จึงออกมาจากสวนสนุก

เเละพาอี้ผิงไปส่งที่บ้านเเล้วโทรบอกไอ้หนูรุ่นที่10 เเล้วเราก็กลับไปที่โรงเเรมกันอย่างมีความสุข เเต่..........เหมือนลืมอะไรไปนะช่าง

เหอะ


ในบ้านผีสิง

\"ช่วยด้วย!!! ฉันหลงทางอยู่ในบ้านผีสิงงงงงงงงงงงงงงง\"เสียงของดีโน่ดังลั่นบ้านผีสิงเเต่คงไม่มีใครช่วยหรอกเพราะ เค้าคงคิดว่ามีผีอยู่

จริงๆ(น่าสงสารดีโน่จริงๆ เนอะ ว่าไหม หรือควรจะหัวเราะหว่า+5555)

แถมให้

ในเช้าวันต่อมา

    ยามวัยกลางคนเดินเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่บ้านผีสิงอย่างขนลุก

“ นี่ๆ  แก เมื่อวานฉันได้ยินเสียงมาจากบ้านผีสิง  ร้องว่า ช่วยด้วยยยยยยยยอ่ะ”ยามพูดพลางถูแขนทีขนลุก

“บ้า!!ในบ้านผีสิงมันจะมีอะไรเล่า”เจ้าหน้าที่บ้านผีสิงลากยามเข้าไปดูข้างในบ้านผีสิงด้วยกัน 

“ว้าก!!!!!!!ผีหลอก”ยามและเจ้าหน้าที่บ้านผีสิงวิ่งออกมาด้วยสภาพแบบไม่คิดชีวิต

 ส่วนข้างในบ้านน่ะหรอ

“ช่วยด้วย!!!”ดีโน่ร้องอย่างหมดแรง ด้วยสภาพที่คลานออกมาจากบ้านผีสิง

และแล้วที่สวนสนุกแห่งนี้ก็มีเรื่องเล่าไปจนถึงรุ่นหลังว่ามีผีชายหนุ่มผมทองร้องว่า ช่วยด้วย แล้วคลานออกมาจากมุมมืดเพื่อ

ที่จะจับคนไปอยู่ด้วย   นี่คือตำนานอีก1ตำนานของสวนสนุกแห่งนี่  ส่วนเจ้าตัวที่สร้างตำนานน่ะ.....ก็กลัวตำนานนี้ไปด้วย 

ทั้งทีจริงๆมันก็ตัวเองแหละ

                                                                End
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เเอบเเฉตัวเอง

นี่มันกิจกรรมจากReborn  World

เเต่เห็นมันบ้าเหมือนกันเลยเอามาเเต่งต่อนิดหน่อย