คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : 36th.2 CHAOS - Trouble comes
36th.2 CHAOS - Trouble comes
"ไอ้เชี่ย หายเข้าไปโคตรนาน กูนึกว่าพวกมึงหนีออกหลังบ้านไปซานติก้าแล้ว" ทันทีที่พวกผมโผล่มาพร้อมถาดมะนาวกองโต เสียงดังของไอ้โอมก็โวยวายล้งเล้ง ตอนนี้มันนั่งจ่ออยู่หน้าหม้อสุกี้แล้วครับ ส่วนคนผลัดเวรไปเล่นเกมคือไอ้คม ไอ้เคน และรถเก๋ง เปลืองค่าไฟบ้านกูจริง ๆ แล้วใครใช้ให้เปิดแอร์อีกวะเนี่ยยย ขออนุญาตกูกันรึยัง!
"เชี่ยแม่ง ถ้าเปิดแอร์พวกมึงออกไปสูบบุหรี่ข้างนอกเลยนะ เดี๋ยวม้ากูบ่น"
"เออรู้น่า ไอ้โด่งกับไอ้เป้อออกไปสูบอยู่" เสียงไอ้ปาล์มตอบพลางช่วยยกสำรับสุกี้ทั้งหลายออก เพื่อเคลียร์ที่ทางให้ผมกับปุณณ์ได้นั่งบ้าง เช่นเดียวกับไอ้เก่งที่กระเถิบตูดให้ พลางพูด
"แล้วตกลงมึงมาได้ไงวะปุณณ์ ไอ้โน่โทรไปเรียกเหรอ" อ้าวเชี่ยเก่ง พูดงี้หมายความว่าไงวะ!
ปุณณ์หัวเราะขำ ก่อนจะส่งถ้วยกับช้อนตักสุกี้ให้ผม "เปล่า ๆ พอดีที่บ้านไล่มาอะ เขาบอกคืนนี้ไม่ให้นอนบ้าน หึหึ" แต่คำตอบของปุณณ์ดูกำกวมจนผมยังงง
"ทำไมวะ ทะเลาะกับพ่อเหรอ" เป็นผมเองที่ถามมันขึ้นมา ถึงแม้จะฟังดูไม่น่าใช่ก็เถอะ
ปุณณ์รีบส่ายหัวพรืด "เปล่า ๆ ไม่ได้ทะเลาะกับใครทั้งนั้น"
"อ้าว แล้วหมายความว่าไงอะ" แต่ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดี มันไม่ได้ทะเลาะกับที่บ้านแล้วทำไมโดนตะเพิดออกมาอย่างนั้นวะ หน้าผมตอนนี้คงมีเครื่องหมายคำถามแปะหราอยู่จนเพื่อน ๆ คนอื่นต้องช่วยกันคีบผักคีบเนื้อในหม้อสุกี้มาให้ เพื่อเป็นของปิดปากผมยกใหญ่
"ไอ้ปุณณ์มันไม่บอกมึงก็ถามอยู่นั่นแหละ แดกเข้าไปเยอะ ๆ จะได้หายขี้สงสัย! เฮ้ยปุณณ์ ไม่ต้องเกรงใจ เต็มที่เว้ยยย คิดซะว่าเป็นบ้านมึงเอง!" หน็อยไอ้เชี่ยพ้ง! บ้านกูโว้ย!!! ผมหันไปทำหน้าเหวี่ยงใส่มันก่อนจะมองไอ้ปุณณ์ที่หัวเราะร่วนพลางยักคิ้วยิ้ม ๆ ให้ผมอยู่
เออออ ตาม-สะ-บาย คิด-ซะ-ว่า-เป็น-บ้าน-มึง-เองงง!
ผมนั่งหน้าเซ็ง พลางกัดตะเกียบไว้ในปากอันหนึ่ง ส่วนอีกอันหนึ่งใช้เขี่ยหาของกินในหม้อสุกี้ เพียงไม่นานแก้วน้ำบรรจุของเหลวสีอำพันก็ถูกส่งต่อมาถึง แต่แค่จิบแรกที่เข้าปาก ผมก็ต้องหันไปด่าตัวคนชงทันที
"เชี่ยแม่งเข้มฉิบหาย เปลืองเหล้า" ชงเข้ม ๆ แบบนี้ไอ้โด่งแน่นอนครับ! ผมหันไปโวยมันแต่แม่งดันกินสุกี้ต่อไม่สนใจใคร
"งกไรวะ เหล้ามีโคตรเยอะ เบียร์อีก วอดก้าไอ้คมอีก กูกลัวพวกมึงกินไม่ทันว่ะ ขี้เกียจแบกกลับ" เออดี แล้วถ้าอ้วกใครจะเช็ด มึงแล้วกันนะเชี่ยโด่ง
ผมปลงตกให้กับเหตุผลมันพร้อมคิดว่ารีบกินสุกี้ก่อนจะกินไม่ทันดีกว่า หึหึ ข้างในหม้อดูมั่วมากครับ มีทุกอย่างที่อยากกินจริง ๆ ผักน้อยมาก เนื้อเยอะมากกก แถมเมื่อกี้ไอ้เชี่ยโอมยังพยายามจะเอาป๊อกกี้ใส่ลงไปอีกเพราะอยากกินป๊อกกี้ด้วย มึงก็คิดได้นะ ดีว่าน้องน็อตรีบห้ามไว้ทัน ด้วยเป็นห่วงสวัสดิภาพของพี่ ๆ ทุกคน งานนี้มึงเป็นฮีโร่จริง ๆ ว่ะน็อต
พวกเรานั่งจ้วงกันไม่นานเพื่อน ๆ คนอื่นก็แห่ตามลงมาสมทบด้วย ไม่ว่าจะเป็นพวกที่หายไปเล่นเกม หรือพวกที่ออกนอกบ้านไปสูบบุหรี่ วงสุกี้ตอนนี้เลยใหญ่โตมโหฬารมากครับ แต่หม้อเสือกเล็กจึ๋งเดียว ต้องแย่งกันแดกก็เลยสนุกดี อาศัยว่าผมมีผู้ช่วยฝีมือฉกาจเป็นเลขาสภาฯ ผู้คล่องแคล่วทุกกระบวนท่า เพราะไม่ว่าผมจะเอ่ยปากว่าอยากกินอะไร มันก็ใช้กระบวยควานหาขึ้นมาให้ได้ทุกครั้ง เออแม่งเก่งว่ะ ทำไมเวลากูหาเองถึงไม่เจอ อันนี้อาจจะเป็นเรื่องของไสยศาสตร์ก็ได้ ใครจะรู้
พวกเราคุยกันเฮฮาสนุกสนานเสียงดังลั่นบ้าน แม้แต่ปุณณ์เองที่ตอนก่อนมาไม่ได้สนิทกับเพื่อนผมเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ขึ้นมึงกูกันเรียบร้อยวงเหล้าแล้ว สงสัยที่เขาว่าแค่เหล้าเข้าปากก็เป็นเพื่อนกันทั้งโลกนี่ท่าจะจริง ตอนนี้ผมกำลังนั่งหัวเราะเอิ๊ก ๆ ดูไอ้น็อตกับไอ้เป้อถูกพวกไอ้รถเก๋งมอมเหล้าอยู่ โทษฐานเป็นรุ่นน้องแค่สองคนที่บังอาจกล้ามากินเหล้ากับรุ่นพี่ได้ ฮ่า ๆ ไอ้เด็กน้อยเอ๊ย พวกมึงตายแน่ ตอนนี้ผิวหน้าไอ้เป้อที่ปกติขาวเหลือง ๆ อยู่แล้ว ยิ่งเปลี่ยนเป็นสีเหลืองซีดเข้าไปใหญ่ (เมาระยะไหนของมันวะนั่น) ส่วนน้องน็อตก็กำลังหน้าแดงขึ้น ๆ ตามลำดับ ผมว่าไอ้สองตัวนี้รอดยากซะแล้วว่ะ ฮ่า ๆๆ
ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานอยู่นั่นเอง ผมดันเหลือบไปเห็นไอ้ปุณณ์ยังคงตักเต้าหู้ปลาของโปรดผมลงถ้วยสุกี้หน้าผมไม่ขาด จนต้องรีบเอ่ยปากปราม ๆ มัน
"เฮ้ยพอแล้ว เดี๋ยวกูขี้ออกมาเป็นสี่เหลี่ยม" เหตุผลนี้ฟังดูเข้าท่าใช่ปะครับ แน่นอนว่าไอ้ปุณณ์ขำ ก่อนจะลงมือกินถ้วยสุกี้ตรงหน้ามันเองบ้าง เออกินสักที มัวแต่ตักให้กูอยู่นั่นแหละ
"แล้วตกลงใครไล่มึงออกจากบ้านมาเนี่ย" แต่เพราะผมโคตรสงสัย เลยอดถามมันไม่ได้ กะว่าจังหวะที่ไม่มีใครสนใจนี่แหละเหมาะสุด เผื่อว่ามันทะเลาะกับที่บ้านจริง ๆ แล้วอาจจะอายจนไม่อยากเล่าเอา
แต่มันแค่หัวเราะขำ ๆ พลางตักสุกี้กินต่อด้วยท่าทีสบาย ๆ "แป้งเห็นมึงเดินกับยูริเมื่อเย็นว่ะ" อ้าวเชี่ยยย
"ฉิบหายแล้วไง! ทำไงวะ น้องรู้แล้วดิ"
"รู้อะไร" ปุณณ์หันมาเลิกคิ้วถามผมเหมือนลืมแล้วว่าพวกเราอำอะไรน้องแป้งไว้
ผมก็ชักอึกอัก "...ก็รู้ว่ากูกับมึงไม่ได้เป็นอะไรกันไง" เพราะประโยคนี้ยิ่งพูดกลับยิ่งรู้สึกแปลก ๆ แล้วยังมีสายตาไอ้ปุณณ์จ้องมองมาก็เลยยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ นัยน์ตาคมนั้นเป็นประกายวิบวับเหมือนอยากล้อผมอะไรบางอย่าง
"อ้าว ไม่ได้เป็นเหรอ" นั่นไง กูว่าแล้ว
ผมเลยต้องปั้นหน้าเหวี่ยงใส่มันแทน "ไอ้สัด อย่ามากวนตีน ตกลงน้องมึงว่าไงปะ" ช่วยเป็นการเป็นงานหน่อยสิวะ!
ปุณณ์ส่ายหัวยิ้ม ๆ พลางนั่งกินสุกี้ของมันต่อเหมือนไม่ค่อยสนใจ "ก็ไม่ว่าไง นึกว่ากูกับมึงทะเลาะกัน ไล่กูมาง้อเนี่ยไม่งั้นไม่ให้กลับบ้าน ตอนแรกกูกลัวมึงไล่กูกลับบ้านอีกคน แต่มาเห็นอย่างงี้ค่อยสบายใจหน่อย มีปาร์ตี้ไม่บอกเลยนะ"
"ไม่มีใครบอกกูเหมือนกันแหละเรื่องปาร์ตี้เนี่ย แต่ถึงไม่มีกูก็ไม่ไล่มึงหรอก คิดไรมากวะ ทีมึงไม่เห็นเคยไล่กูเลย" ผมว่าพลางตบบ่ามันสองสามที เห็นปุณณ์หันมายิ้มดีใจให้แว่บหนึ่ง
แต่ยังไม่ทันที่เราจะคุยอะไรต่อ เสียงดัง ๆ ของไอ้โอมก็ขัดขึ้น
"เฮ้ย ๆๆ เล่นเปิดใจกัน ๆ" มันว่าพลางชูขวดโซดาขึ้นสูง ปกติพวกผมชอบเล่นเกมนี้กันในวงเหล้ามากครับ เว้นแต่วันนี้ที่ผมรู้ดีว่าไอ้โอมต้องการอะไร ดังนั้นสิ่งควรทำต่อไปคือรีบคิดหาทางว่าจะหนีมันยังไง!
"เออเล่น ๆๆ ล้อมวง ๆๆ" เพื่อนคนอื่นส่งเสียงร้องรับกันระงมพลางกระเถิบตูดเข้ามารวมกันมากขึ้น แม้แต่ไอ้ปุณณ์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรก็เอากับเขาด้วย เป็นอย่างนั้นผมเลยได้เห็นหน้าไอ้โอมสะใจใหญ่
"เดี๋ยวต้องอธิบายก่อน เพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน เพราะคราวนี้เรามีสมาชิกใหม่เป็นปุณณ์ ไอ้เป้อ แล้วก็น้องน็อต" สิ้นคำเกริ่นของไอ้โอม สามคนที่ถูกพูดถึงก็พยักหน้าหงึก ๆ ทันที ขณะที่ผมจ้องไอ้เชี่ยต้นคิดเขม็งเพราะรู้ว่ามันคิดอะไรอยู่
"ขวดโซดานี้นะ เดี๋ยวจะหมุนกลางวง ถ้าไปหยุดโดนใคร ถูกถามอะไรต้องตอบ โอเคปะ"
"โห่ยพี่ ทุกอย่างเลยเหรอ" แล้วจากประสบการณ์ ยิ่งโวยวายแบบนี้ยิ่งโดนแกล้งว่ะเป้อ นี่มึงโง่หรือโง่วะ
ไอ้โอมทำหน้าสะใจยกใหญ่ "เออ ไม่เล่นก็กลับไปเลย"
"ได้ไงอะ เออ ๆ เล่นก็เล่น" ไอ้เด็กหน้าตี๋บ่นอุบแต่ก็ยอมเออออตามรุ่นพี่โดยดี ผมเห็นแค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครจะเป็นเป็นผู้โชคดีรายแรก เชี่ยโอมแม่งหมุนขวดแม่นยังกะจับวาง ไม่รู้ทำไมเรื่องอื่นไม่เก่งขนาดนี้บ้างเหมือนกัน
ขวดที่หมุนติ้วหยุดหันปากไปทางไอ้เป้ออย่างไม่มีอะไรผิดเพี้ยน
"มึงโดนเลย เป็นไงล่ะโวยวายนัก" ผมได้ทีกัดมัน เห็นตาตี่ ๆ สองคู่นั้นเบิกโตสุดขีด(เท่าที่มันจะโตได้) เออ หน้ามึงก็ขำดีว่ะ ฮ่า ๆๆ
ไอ้โอมทำท่าคิดอยู่แว่บหนึ่ง ก่อนจะป้อนคำถามแจ็กพอตแตกให้ไอ้เป้อเป็นการประเดิม "มึงนอนกับเด็กคอนแวนต์มากี่คนแล้ว ห้ามปฏิเสธ กูรู้นะ" แรงงง ผมพอจะรู้อยู่บ้างว่าไอ้เป้อมันโคตรเจ้าชู้ แต่ไม่เคยคิดว่าแม่งจะเป็นได้ขนาดนั้น ตอนนี้หน้ามันเหวอหนักกว่าเก่าเข้าไปอีก
"เฮ้ย ไม่เคย!"
"โกหกมึงโดนแน่" เอาแล้วไง ไม่รู้เป็นไร ใครเจอไอ้โอมขู่แบบนี้ เป็นไม่กล้าโกหกมันสักราย ผมเห็นไอ้เป้อกลืนน้ำลายเอื๊อกพลางหันไปมองน้องน็อตเหมือนอยากขอตัวช่วย แต่ตอนนี้ไม่มีใครช่วยมึงได้แล้วว่ะ เสียใจด้วย
พอรู้ว่าเลี่ยงไม่ได้แน่ ไอ้เป้อจึงส่ายหัวปลง ก่อนจะทำท่านับนิ้ว...อะไรวะ O.o ไอ้เด็กนี่!
"เอ่อ เอาเฉพาะคอนแวนต์ใช่ปะพี่" นั่น!
"เออ เฉพาะคอนแวนต์"
"ทุกคอนแวนต์เลยเหรอ"
"มึงนี่เหี้ยกว่าที่กูคิดอีกนะเนี่ย" ไอ้โอมเริ่มด่า "เอาทุกคอนแวนต์นั่นแหละโว้ย!"
ไอ้เป้อพยักหน้าพลางนับนิ้วตัวเองต่อ "สี่...เอ้ย ห้า...ห้าคนอะพี่" แต่ดันถูกไอ้น้องน็อตถองศอกใส่ยิก "หก กูนับแล้ว" เฮ้ยยย น้องผมมันขนาดนั้นเลย!
เป้อมองหน้าไอ้น็อตงง ๆ ก่อนจะเถียง "กูนับได้ห้า" แต่ไอ้น็อตยังคงแย้งต่อ "นับพร้อมกันปะล่ะ"
เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกมันจึงค่อย ๆ ไล่ชื่อกันทีละคน "โบว์ พี่แอม มีมี่ พิ้งค์ น้องเต็ม...ใครอีกวะ"
"กูว่าแล้วมึงต้องลืมพี่หนิง"
"เออ ๆ หนิงด้วย สรุปว่าหก...หกครับพี่" มันตกลงกันยุกยิก ๆ ก่อนจะหันมาสารภาพกับพวกผมเสียงอ่อย เลยโดนลงโทษด้วยการรุมตบหัวมันรอบวงคนละทีด้วยความหมั่นไส้
"ป้องกันดี ๆ ละมึง!" กูละปวดหัวกับเด็กพวกนี้จริง ๆ
หลังจากที่บังคับไอ้เป้อให้รับปากกันได้แล้ว ก็ถึงคิวเชือดรายต่อไป ซึ่งผมไม่ทันมองด้วยซ้ำตอนไอ้โอมหมุนขวด มารู้ตัวอีกทีก็เห็นว่าปากขวดที่หมุนหยุดอยู่ตรงหน้า คนข้าง ๆ ผม ซะแล้ว
"ปุณณ์" เสียงเรียกชื่อนั้นทำเอาเจ้าตัวสะดุ้งเฮือก ปุณณ์มองหน้าผมแว่บหนึ่งก่อนมองตอบสายตาไอ้โอม
"ว่าไง" โบราณว่าใจดีสู้เสือครับ ยิ้มเข้าไว้นั่นแหละดีแล้วมึง!
โอมพยักหน้ารับรอยยิ้มนั้นของปุณณ์อย่างโคตรเจ้าเล่ห์ ก่อนที่มันจะเริ่มถาม "ที่มึงตะโกนวันนั้น จริงจังปะวะ" ไอ้สัด! ฉิบหายแล้วไง!!!
ผมเลิ่กลั่กมองหน้าปุณณ์อย่างเก็บอาการไม่อยู่ แต่ดูเจ้าตัวมันไม่เก็ตเลย "ตะโกนไรวะ" ปุณณ์ถามกลับ
"ที่หน้าตึกฟ. วันก่อน อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้ มึงโดน" เดาจากสีหน้า ผมคิดว่าตอนแรกไอ้ปุณณ์มันยังนึกไม่ออก แต่พอเจอสายตาไอ้โอมเข้าไปมันเลยนึกออกกะทันหัน แถมแม่งพอจำได้แล้วยังหันมามองหน้าผมทันทีอีกแน่ะ (กูไม่เกี่ยวนะโว้ย) แน่นอนว่าผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ยกถ้วยสุกี้มากินต่อเหมือนคนไม่รู้เรื่อง โทษทีนะ แต่เรื่องนี้กูขอสละเรือว่ะ
"ว่าไง จริงจังปะ" ไอ้โอมถามย้ำ ผมไม่ได้มองหน้าปุณณ์ด้วยซ้ำว่ากำลังเป็นแบบไหน ระหว่างที่เสียงทุ้มนั้นตอบชัดเจนว่า
"จริงจัง"
"เฮ้ย เรื่องไรวะ ๆๆ มึงอย่ารู้กันสองคนดิ!" ไอ้ปาล์มแหวขึ้นมาขณะที่ทุกคนยังงง ๆ กันอยู่ จนผมต้องถอนหายใจโล่ง เพราะดูเหมือนคนอื่นจะยังไม่รู้เรื่องนี้กัน แสดงว่าไอ้เชี่ยโอมมันอมพะนำเก่งพอตัว
โอมไม่ได้ตอบคำถามเพื่อนคนอื่น มันแค่ยิ้มแล้วเอื้อมมาตบไหล่ปุณณ์เบา ๆ เท่านั้น "ดีว่ะ กล้ารับด้วย กูหนับหนุน สู้ ๆ นะมึง" แล้วนี่ใช่เวลามาควรดีใจปะวะ ผมว่าไม่ เพราะตอนนี้เชี่ยโอมกำลังมองหน้าผมแปลก ๆ จนชักเดาออกว่าเหยื่อรายต่อไปจะเป็นใคร
ขณะที่มันกำลังจะหมุนขวดโซดานั่นเอง
"เชี่ยปวดขี้! เดี๋ยวมานะ" ผมชิงตะโกนแล้วผุดลุกทันทีไม่ให้โอกาสมันได้หมุนขวดทัน หึหึหึ มุกนี้ใช้ประจำอยู่ครับ ถ้าไอ้โอมจะรู้ทันก็ไม่แปลก
"ไม่ได้โว้ยยย ตานี้จบก่อน!"
"ไม่ทันโว้ย ขี้จะราด กูไปแล้ว ๆๆ" ผมโวยวายพลางรีบใส่เกียร์หมาแล้วโกยแน่บเร็วจี๋จากลานประหารมุ่งสู่ประตูห้องน้ำทันที ฮ่า ๆๆ เอาวะ! อย่างน้อยก็รอดได้ประมาณสิบห้านาที เข้าไปแกล้งท้องเสียดีกว่า หรือจะหลับในห้องน้ำไปเลยดี
เมื่อวิ่งมาถึงหลุมหลบภัย ผมก็เปิดประตูห้องน้ำผลัวะ ก่อนจะปิดฝาชักโครกแล้วล้มตัวนั่งตั้งท่าจะหลับรอเวลา ยิ่งพอได้อิงหัวตัวเองกับฝาผนังแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกง่วงนอนขึ้นมาอย่างประหลาด อาจจะเกี่ยวกับปริมาณแอลกอฮอล์ที่เพิ่งซัดเข้าไปก่อนหน้านี้ด้วย
เสียงพวกข้างนอกเฮฮาโวยวายดังลอดมาเป็นระยะ กระตุ้นต่อมเสือกผมให้อยากทำงาน คิดแล้วก็แอบเสียดายนิดหน่อยว่ะ เพราะความลับคนอื่นมันยั่วต่อมอยากรู้ผมฉิบหาย (นิสัยแย่ใช่ปะครับ ฮ่า ๆ) แต่กฎของเกมนี้คือห้ามเอาเรื่องที่รู้ในวงออกไปพูดต่อ ดังนั้นโอกาสจะได้ฟังอีกเท่ากับศูนย์ ทำเอาผมโคตรเซ็ง แต่อย่างน้อยคงดีกว่านั่งเสนอหน้าให้ไอ้โอมมันเชือดละมั้ง
ผมคิดพลางเอนหัวไปมาเพราะเริ่มเคลิ้มอยากหลับทีละนิด ๆ แต่ในระหว่างที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นอยู่ เสียงคำตอบจากปุณณ์เมื่อครู่ก็แว่วมาในความคิดให้ผมได้อมยิ้มอย่างปิดไม่มิดซะก่อน หึหึ เพราะถึงแม้ผมจะไม่ได้เห็นสีหน้ามันตอนพูด แต่ถ้าไม่ได้หลงตัวเองเกินไป ก็คิดว่าพอจะเดาออกดี ปุณณ์เป็นอย่างนี้เสมอ ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นก็ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง ผิดกันกับผม ที่บางทีก็วิ่งหนีตัวเองอย่างโง่ ๆ เหมือนที่กำลังทำอยู่ตอนนี้เป็นต้น
เวลาผ่านไปขณะหนึ่งระหว่างที่ผมมัวแต่นั่ง ๆ นอน ๆ ในห้องน้ำนานพอดู (หลับไปหนึ่งงีบเต็ม ๆ เลยครับ) จนก้มลงมองนาฬิกาตัวเองอีกทีก็พบว่าเวลาล่วงเลยมากกว่า 45 นาที (ชักจะหายใจไม่ออก) ผมจึงคิดเอาเองว่าป่านนี้พวกมันคงเลิกเล่นเกมบ้านั่นแล้ว งั้นก็ออกไปดีกว่า
แอ๊ดด
"เชี่ยแม่ง ไอ้ตัวแสบออกมาแล้ว! ฝากไว้ก่อนเหอะมึง!" พอโผล่หัวปุ๊บก็โดนด่าปั๊บเลยครับ ฮ่า ๆๆ ไม่มีอะไรพลิกโผแม้แต่น้อย ผมเดินทำหน้าเหนือเข้าไปหาพวกมันที่กำลังเริ่มป๊อกว้อดก้ากันอยู่
"มึงเล่นกูไม่ได้หรอก แล้วเมื่อกี้มีใครโดนแฉไรมั่งวะ อยากรู้"
ผัวะ!
นี่เป็นรางวัลของคนอยากเสือกแต่ไม่อยากเสี่ยงครับ อูยยย เจ็บ ไอ้เชี่ยเก่งแม่งมือหนักสัด ๆ ผมลูบหัวตัวเองทันที
"หนีแล้วยังมีหน้ามาถามอีกนะมึง ห้ามใครเล่าให้ไอ้โน่ฟังเด็ดขาด" ลองมันพูดแบบนี้แสดงว่าแม่งโดนเองแน่ ๆ หึหึหึ ไม่เป็นไร เดี๋ยวค่อยหลอกถามไอ้น้องน็อตวันหลังก็ได้ ไอ้นี่มันซื่อครับ ผมรู้ หึหึหึ
ผมรับแก้วป๊อกมาจากมือไอ้โด่งพร้อมกับความรู้สึกว่าวงเหล้าคนน้อยลงไป จนเมื่อหันรีหันขวางจึงได้พบว่า ปุณณ์ไม่อยู่
"ปุณณ์ไปไหนวะ" ผมเอ่ยปากถามถึงสมาชิกที่หายไปทันที
"พ่อมึงงอนมึงกลับบ้านไปแล้ว" แต่ไอ้เหี้ยรถเก๋ง คนเขาถามดี ๆ ก็ช่วยอย่ากวนตีนได้มั้ย!
ผมด่ามันกลับ "สัด เอาดี ๆ ขึ้นไปเข้าห้องน้ำเหรอ" เพราะเมื่อกี้ผมนอนในห้องน้ำข้างล่างครับ เลยคิดว่ามันอาจขึ้นไปเข้าข้างบนแทน แต่ไอ้พวกนั้นกลับยักไหล่กัน
"เปล่า กลับบ้านจริง ๆ อยู่ดี ๆ ก็ขอตัวกลับ" คำตอบจากไอ้พ้งดังข้ามขวดวอดก้าที่มันกำลังจัดการมา ซึ่งแน่นอนว่าทำเอาผมงง
"อะไรของแม่งวะ ไม่ลาเจ้าของบ้านเลย" ผมบ่น ๆ พลางยกเหล้าป๊อกตรงหน้าขึ้นซดรวดเดียวหมด แต่เชี่ยแม่งผสมเค็มฉิบหาย ไม่รู้เพราะเกลือเยอะหรือขี้มือใครหล่นลงไปกันแน่
ไอ้คมยื่นมือมาช่วยรับแก้วป๊อกจากผมไป ก่อนจะส่งต่อให้พ้งคนรับหน้าที่ป๊อกเหล้าประจำคืนนี้ ข้าง ๆ ผมที่เคยเป็นปุณณ์ ตอนนี้แทนด้วยน้องน็อตผู้กำลังพะอืดพะอมกับเหล้าของพี่ ๆ ที่พยายามกรอกให้มันอยู่ ผมมองใบหน้าแดงจัดนั้นขำ ๆ พลางสังเกตเห็นว่ามือถือตัวเองหล่นอยู่หลังน้องมัน
"อ้าว มือถือกูหล่นอยู่นี่เหรอ" มิน่าละ ตอนอยู่ในห้องน้ำหาไม่เจอ อดเล่นเกมเลย ต้องนอนสถานเดียว
น้องน็อตเหลือบไปมองไอโฟนผมหลังตัวมันแล้วก็พยักหน้าหงึกหงัก "ใช่ครับ เมื่อกี้พี่โอมเอาคลิปพี่โน่ตอนปั้นข้าวเหนียวไปยัดตรารถเบนซ์อธิการให้พี่ปุณณ์ดูด้วย"
"เล่นแรงนะนั่น มันเป็นเลขาสภาฯ นะมึง ฟ้องอธิการเมื่อไหร่กูเด้งตามไอ้กอล์ฟเลย" ผมหันไปด่าไอ้โอมก่อนจะนึกอะไรบางอย่างออก
"เฮ้ย แล้วมึงให้มันดูยังไงอะ หาให้มันเหรอ"
โอมเงยหน้าจากมะนาวที่กำลังบีบอยู่ในมือมาตอบคำถามผม "เหอะ กูให้มันหาเอง มันก็ใช้มือถือมึงเป็นนี่"
ถึงตรงนี้มือผมเย็นเฉียบขึ้นมากะทันหันทั้งที่แอร์ไม่ได้เย็นเท่าไหร่
"แล้วมันพูดว่าอะไรรึเปล่า"
โอมทำหน้าคิด ๆ ก่อนจะตอบ "แม่งเส้นลึกกว่าที่คิดว่ะ นึกว่าจะขำ แต่เห็นแค่ทำหน้านิ่ง ๆ แล้วก็ขอตัวกลับบ้าน"
"กูว่ากลับไปฟ้องอธิการแน่มึง" เสียงไอ้คมเสริมพลางหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกับเพื่อนคนอื่น ๆ ขณะที่ผมเริ่มจับใจความได้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
"ฉิบหายแล้วไงกู" ผมพึมพำกับตัวเองเบา ๆ มีแต่น้องน็อตเท่านั้นที่ได้ยิน
"มีอะไรอะพี่โน่"
แต่ไม่ว่าจะเป็นเรี่ยวแรงหรือเสียงตอบ ผมก็ไม่เหลืออีกแล้ว สิ่งเดียวที่ทำได้ตอนนี้คือลุกพรวดพราดยืนขึ้นโดยไม่สนใจเพื่อนที่ตกใจกันด้วยซ้ำ
"เดี๋ยวกูมา!" ใจผมไปถึงหน้าบ้านปุณณ์ก่อนจะทันสตาร์ตรถมอเตอร์ไซค์เสียอีก
TBC.
Postscript : เป็นเรื่องแล้วไงน้องโน่.... บอกเองไม่ยอมบอก ให้เจอเองจนได้นะ! *เริ่มด่าตัวละครตัวเอง* เฮ้อ... (พูดไรไม่ออก กะลังเครียดกะพวกมัน)
เมื่อวานขอแสดงความยินดีด้วย กับคนอ่านที่ได้อยู่ทันเห็น LOVE SICK ติดหน้า Top Chart เด็กดี 55555+ (เห็ดก็ได้เห็นแว้บบนึง แอบตกใจ.. ระบบรวนปะวะ) ก็สงสัยว่าระบบจะรวนจริง ๆ เพราะให้ไปดูตอนนี้ก็จะไม่เห็นแล้ว 5555555555555555+ ไม่เป็นไรจ้า ไม่ต้องติดท็อปอะไรแต่มีคนอ่านน่ารัก ๆ อย่างนี้ก็ดีใจแล้ววว ^____^ (ยอกันเข้าไป 55)
ส่วนเรื่องน้องปุณณ์ก็....... ลุ้นกันต่อไป T___T
ตอบคอมเม้นเลยดีกว่าเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ santa (คห.4154)
ใช่มะ... ทำเป็นซุ่มหวะ น้องโอมอะ
ถึงคุณ Pang (คห.4155)
กอดกันทำไมนี่มันก็แอบมีที่มา... หวังว่าคงได้เขียนแฉถึงน้องโอมในลำดับต่อไป (มั้ง)
ถึงคุณ น้องปริ๊นซ์ (คห.4158)
รู้สึกเหมือนตอนนี้ตัวเองเปิดบ้าน AF มีการกดโหวตกดเชียร์คนที่ตัวเองชอบ 555+
ถึงคุณ .::Sweet Latte::. (คห.4159)
อ่านซ้ำบ่อยอย่างงั้นเดี๋ยวจัดผิดเห็ดได้หมดหรอก 5555+ ขอบคุณค่า ^___^ แสดงว่าชอบช่วงหนุ่ม ๆ คุย (เผา) กัน ใช่มะ
ถึงคุณ จันทร์ทิวา (คห.4160)
ขอบคุณมากค่ะ ^_____^ ก็น้อง ๆ เขาเปนผู้ชายอะเนอะ เลยต้องเขียนให้เป็นผู้ชายไว้ (น้องโน่เขาออกปากอยู่ว่าป่าวเป็นเกย์ แค่ชอบปุณณ์เอง ฮา ๆๆ) ขอบคุณที่ชอบค่ะ ^____^
ถึงคุณ H a r p (คห.4161)
ดีใจจิง ๆ มีคนชอบเป้อแล้ว 555 (ดันแล้วดันอีกนะเนี้ยย)
ถึงคุณ kidkiss (คห.4162)
โอ๋ ๆๆ น้องแป้งรออีกแป๊บบบน้าจ้ะ
ถึงคุณ jaeho123 (คห.4164)
ให้โหวตเพราะอยากรู้เฉย ๆ อ้ะ 5555+ แต่คนเลือกเป็นน้องโอมค่า... เห็ดไม่อยากบังคับน้องอะ Y___Y อีกอย่างมันคงไม่ยอมเคะว่ะ ดูจากท่าทางแล้ว
ถึงคุณ FCSJ* (คห. 4166)
ค่า ยินดีต้อนรับค่า ^____^ อ่านตอนไหนก็ไม่ช้าไปหรอก เนอะ ๆๆ
ดีใจจังมีคนชอบน้องปุณณ์ 555+ (เริ่มหายาก)
ถึงคุณ เนโกะเหมียวเหมียว (คห.4168)
ไอ้ฟี่นี่มันเรียบร้อยเหรอ????????
ถึงคุณ Tachibazaki (คห.4172)
จ้า ตอบแล้วจ้า ^______^
เออ เป็นอะไรกับฟี่มากไหมเนี่ย 555+ น้องฟี่เขามีแควนเป็นผู้หญิงอยู่อ่า... กะลังข้าวใหม่ปลามันด้วยแฮะ.. ไว้จะหาฉากให้น้องฟี่ออกมาเยอะ ๆ ละกันเนอะ
ถึงคุณ mojae (คห.4173)
น้องโน่ ทั้งไม่เคะ แล้วก็ตัวไม่บางเลยค่ะ 5555555555555+ (ทำลายภาพพจน์ของอุเคะที่ดีอีกนะกรู... แต่น้องโน่เขาก็ไม่ได้เป็นเคะซะทีเดียวนี่หว่า...)
น้องโน่ก็เด็กผู้ชายทั่วไปอะจ้ะ หุ่นไม่ได้บางอรชรนะ หุ่นเด็กผู้ชายทั่วไปอะแหละ ไม่อยากอธิบายมาก เด๋วคนอ่านตกใจ แถมยังตัดสกินเฮดอีกต่างหาก 555+ สรุปว่าน้องโน่ไม่มีรัศมีเคะเลยจ้ะ หน้าก็ไม่ได้หวานจ๋อยนา.. ถึงจะตากลม ปากแดง แต่รวมกันออกมาแล้วดูกวนตีนมากกว่าอีก (เหอ ๆ) แค่เขาเป็นคนสนุก เฮฮา คนอื่นก็ชอบอยู่ด้วยแค่นั้นเองจ้า~ ^___^
ถึงคุณ Noosa (คห.4175)
ใครจะปราบมันวะนั่น.. สงสาร
ถึงคุณ sweetty (คห.4178)
เปลี่ยนยังไงล่ะนั่น ก็มันเป็นงี้ไปแล้วอ่า Y___Y น้องกอล์ฟเขาชอบผู้หญิงค่า... น้องเอิ้นก็... นะ... -_-“
ถึงคุณ J_Psycho (คห.4180)
ก็บอกแล้วไงว่าอย่าเดา 55555+
โชคดีแบบนั้นแหละ Y___Y
ถึงคุณ NaKOii (คห.4184)
น้องมิกน่ารักเนอะ ^___^ จริง ๆ แล้วน้องมิกเป็นตัวละครที่น่ารักมากเลย (ไม่ถ่อยเหมือนคนอื่น ๆ ในเรื่อง เหอ ๆๆ) อยากเขียนถึงเยอะ ๆ เหมือนกัน ไว้จะพาน้องมาในตอนต่อ ๆ ไป (ถ้ามีโอกาส)
ถึงคุณ kiyoharu (คห.4186)
โถ......... ถูกที่ผิดเวลา อีกคนแล้วนี่เอง *ตบบ่าปุ ๆๆ* ไม่เปนไรเนอะ คู่กันแล้วต้องไม่แคล้วกัน แต่ถ้าต้องแคล้วกันก็... ทำใจว่า เราคงมีคู่ที่เหมาะสมกว่าคนนี้อยู่แล้ว ^____^ (ฟังดูเหมือนปลอบป่าวอะ????)
แล้วให้เห็ดปักดอกกุหลาบไว้อกเสื้อจาดีเรอะ -_-“... เดี๋ยวคนนึกว่าวันนั้นเป็นวันทหารผ่านศึก 555+ สู้ ๆ ค่า ^____^v เต็มที่กะชีวิต
ถึงคุณ _iaMMaI- (คห.4187)
รุ่นพี่น้องแป้งนี่เอง 5555+ เคยเห็นเด็กกางเกงน้ำเงินหล่อ ๆ ไปยืนรับน้องสาวอยู่หน้าโรงเรียนป่าวเนี้ย อิอิ
ถึงคุณ เซีย (คห.4188)
หันซ้ายหันขวาไปเจอแต่ผู้ชายมันเลยสอยกันเองมั้ง? 555+
อยากเขียนคู่อื่นเป็นพิเศษออกมาเหมือนกันนะ แต่ไม่รู้จะได้เขียนป่าวอะ (ดูความขยันก่อน) รอดูอีกทีเนอะ ^___^
ถึงคุณ karaki (คห.4190)
แล้วจะบีบให้ใครกิน??
ถึงคุณ Ciin (คห.4191)
อาจจะมีการจับไม้สั้นไม้ยาวกันเกิดขึ้น 555555555+ (คงจับจนเช้า เพราะไม่มีใครยอมเอาไม้สั้น)
ตายแระ.. อย่าจิ้นหน้าน้องมิกเราไปในทางนั้น น้องมิกเราน่ารักจริง ๆ นะ ๆๆๆ ตอนพิเศษขอรับไว้คิดดูก่อนค่า เพราะมันคงสะเทือนใจพอตัว... ฮือ ๆ
ถึงคุณ _prince_ (คห.4196)
อ้าว... พระเอกเราเป็นผีอีก -_-“
ถึงคุณ -*-u+ki+to-*- (คห.4198)
นั่นสิ.. ก็หวังว่าน้องฟิล์มจะไม่โกรธน้องโอมเนอะ แต่น้องฟิล์มเขาหวงเพราะน้องมิกน่ารักแล้วก็ซื่อ ๆ เลยไม่อยากให้มีใครมาแกล้งอะจ้ะ แต่ถ้าน้องมิกเป็นฝ่ายมาชอบโอมเองอย่างนี้ น้องฟิล์มก็น่าจะเข้าใจนะ อืม....
ถึงคุณ foolish. (คห.4201)
โอมฟิล์ม!? น่ากลัวได้อีกกกกกกกกกกกกกกกก SM แน่ ๆ คู่นี้..........
สเปเชี่ยลเป้อวิน?? คู่นี้ถ้าเขียนเรื่องก็จะยาวมากเลยอะ (พอ ๆ กับปุณณ์โน่เลยมั้งเนี่ย) แล้วก็เศร้ากว่า LOVE SICK หลายเท่าด้วยมั้ง.... เหอ ๆๆ ขอคิดดูก่อนแล้วกันนะจ๊ะ ไม่อยากเขียนอะไรเศร้ามากอะ Y___Y
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~ (คห.4203)
ปาล์มยังอยู่ ไม่ไปไหนเน้อ 5555+
ถึงคุณ ochibieiji (คห.4205)
ไอ้โน่มันทำอะไรไม่เป็นซักอย่างนั่นแหละ ตอนแรก ๆ ที่ต้มโจ๊กคนอร์ได้ยังดีใจแทบตาย เหอ ๆๆ
น้องโน่เขาไม่บอกก็เพราะกลัวปุณณ์รับไม่ได้นั่นแหละเนอะ แต่ก็............ เฮ้อ.. จนได้นะ
ถึงคุณ Thul2sD4y (คห.4206)
โอมเป้อ.... คู่นี้ต้องเลี้ยงไว้ในกรงเท่านั้น แล้วห้ามใครผ่าน ไม่งั้นโดนกัดแหลก 555
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม (คห.4209)
อย่าลืมรูปปั้นเห็ดนะ 5555555555555555+
ถึงคุณ ήθθήα® (คห.4210)
ชอบสโลแกนน้องฟี่เจง ๆๆๆๆ เงียบ ๆ เรียบร้อย(?) บทน้อย ตำแหน่งใหญ่ เนี่ย 555555555
ถึงคุณ akira_ked_sa (คห.4213)
คราวนี้เซฟไว้อย่าให้พลาด! เข้าใจป่าว ๆๆๆ
ถึงคุณ NBC*TNG (คห.4215)
ใช่จ้า น้องยูริกระโปรงแดง ^__^
ถึงคุณ -۩۞۩-P@tJi C@§§iOpEia (คห.4217)
555555+ ที่ติดชาร์ทสงสัยระบบรวนมั้งนั่นนน แต่ก็ขอบคุณมากค่าที่เข้ามาแสดงความยินดีกัน ^____^ ดีใจ ๆ รักคนอ่านเช่นกันจ้า
ถึงคุณ mo-na-me (คห.4218)
คู่โอมน้องมิกเหรอ... หึหึหึ.... ชีวิตมันไม่ได้ตลกอย่างที่คิด หึหึหึ...
ถึงคุณ NBC*TNG (คห.4219)
ไม่อยู่แล้วจ้า 55555+ ขอบคุณมากเน้อที่มาแสดงค.ยินดี ^____^
ถึงคุณ Defly (คห.4220)
เห็ดไม่ได้จิ้น โอม-เอิ้น นะ คนอ่านจิ้นต่างหาก 555555+
น้องเอิ้นคงได้เจอคนดี ๆ ซักวันจ้า ^___^
ถึงคุณ ήθθήα® (คห.4225)
เอ่อะ... ตามไปเจอเว็บนั้นได้ไง(วะ) คนอ่านเห็ดเก่งกันจิง ๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงคุณ Himamori (คห.4226)
ไม่มีใครตามน้องปุณณ์มา แต่โดนน้องแป้งไล่มาค่า 55555+ ทำดีจิง ๆๆ
โอมจะหักอกน้องมิกเหรอ... หรือจะโดนน้องมิกหักอกกันแน่ว๊า.... เฮ้ออ
ถึงคุณ นัทจิ (คห.4230)
สงสัยจะโดนโกรธแฮะ 55555+ กอล์ฟเอิ้นมันจะคู่กันอีท่าไหนล่ะนั่น ช่วยเขียนมาให้อ่านที -*-
น้องมิกน่าจับกดจริง ๆ นั่นแหละ แต่ไอ้น้องโอมจะกดรึเปล่ามันอีกเรื่องนึง ฮา ๆ ต้องแอบดูต่อไป
เรื่องนี้น่าจะแตกออกมาได้เยอะจริง ๆ ด้วย แต่ไม่รู้คนเขียนจะขยันขนาดนั้นรึเปล่า 555+ รอดูอารมณ์เห็ดกันต่อไป 5555+
ปล. น้องเอิ้นรอต่ออีกหน่อยจ้า
ถึงคุณ +_*MooN_LighT*_+ (คห.4231)
ดีใจด้วยค่าที่สอบเสร็จ ^____^ ขอให้ตามอ่านทันเร็ว ๆ เน้ออ จะได้เม้ากัน 555
ถึงคุณ Ciin (คห. 4235)
ถึงกับสกรีนแคปมาให้เลยทีเดียว 55555 ขอบคุณมากค่า ^______^ (แต่มันหายไปแล้วล่ะ!?)
ไม่ติดชาร์ตแต่มีคนอ่านน่ารัก ๆ แบบนี้ก็ดีใจแล้วค่า ^____^
ถึงคุณ MoDo (คห.4236)
ทำไมอ่า... เด็ก รร.นี้เค้าบ้า Y กันเหรอ 55555
ถึงคุณ Pan2Min (คห.4238)
ตึง ตึง มีเรื่องแอ๊วววววว~.......
ปล. ตอนนี้ไม่ได้ตัดฉากปุณณ์นะ มันหนีกลับไปเองอะ Y___Y
ถึงคุณ Pizza (คห.4241)
เอ่อะ... อย่าถามเรื่องคู่ ปวดใจจจจ
ถึงคุณ Sapphire Blue (คห.4245)
ขอบคุณค่า ^_____^ แต่มันไม่ติดแล้วอะ (ป่อย..) 5555555+
ถึงคุณ Babylon (คห.4247)
น้องโน่บอก ไม่ได้แกล้งครับ หล่นจริง Y____Y
ถึงคุณ ploypm (คห.4248)
เฮ้ย ๆๆ บอกตอนไหนว่าคู่โอมเปลี่ยนได้ 5555 ขี้ตู่จิง ๆ คนอ่านเห็ด 555+
ถึงคุณ ปลายฝน ต้นหนาว (คห.4249)
เพราะเคยดองคอมเม้นสองตอนแล้วทรมานมากค่า 555555+ ไม่ไหว ๆๆ ไม่กล้าดองอีกเลย Y___Y
ถึงคุณ *+*+Devil+Wing+*+* (คห.4250)
นั่นสิ.... เราปลอมตัวเข้าไปพร้อมกันดีมะ คุณสมบัติผ่านเหมือนกัน 55+
ถึงคุณ B*PYC (คห.4251)
มีเหลืออีกประมาณ 2 คู่ค่า (รึเปล่าวะ.. รู้สึกมันเพิ่มขึ้นได้เองเรื่อย ๆ) แต่ไม่รู้จะได้เขียนถึงรึเปล่า? รอลุ้นละกันเนอะ คู่น้องโอมน้องมิกจะพยายามเขียนถึงบ่อย ๆ จ้า ^____^
ถึงคุณ +3+ (คห.4252)
น้องมิกเป็นเด็กผู้ชายจ้ะ โรงเรียนนี้ชายล้วนเน้อ 5555+
ถึงคุณ PP_PaNdA (คห.4254)
น้องโอมกับน้องปลาคาร์ฟนี่เขาก็วิ่งหนีวิ่งไล่กันเป็นหนังอินเดียไงคะ 55555+
ถึงคุณ +_+Kimmeyoung+_+ (คห.4256)
เนอะ ๆๆๆๆๆๆๆ น้องปุณณ์เป็นคนที่พูดคำว่า “ครับ” ทีไรแล้วทำคนฟังใจละลายทุกที ____ (แม้หลัง ๆ จะเริ่มหาฟังยากแล้วก็เหอะ)
ถึงคุณ Casinoty (คห.4258)
โอมพี่ดิวยังพอเข้าใจ.... โอมรถเก๋งนี่มาได้ยังไง!? 555555555+ จิ้นบรรเจิดดีแท้คนอ่านเห็ด 555+
ดีนะฉากมะนาวไม่มีมะนาวหล่นแล้วน้องโน่ยืดมือไปเก็บ (ต้อนรับฮาโลวีนเชียะ...)
ปล. หลับตาปี๋... ม่ายยย ไม่อยากโดนสะกดจิตตตต
ถึงคุณ อิอิ (คห.4216)
ค่า ยินดีต้อนรับค่า ^___^ ขอให้อ่านทันไว ๆ นะ
ถึงคุณ บู้บี้ (คห.4262)
หัวหมอนักนะคนอ่าน 55555+ จะฆ่าเห็ดเหรอ Y____Y
ปล. เม้นแล้วก็เซฟไว้ด้วยจ้า จะได้ไม่หายนะ เสียดาย ๆๆ
ถึงคุณ L*kung (คห.4265)
อีกพอสมควรค่ะกว่าจะจบ ยังมีเรื่องให้เคลียร์อีกประมาณหนึ่งเนอะ
อยากรู้ตอนจบแล้วเหรอ Y___Y ไม่อยากอ่านต่อแล้วเหรอ Y____Y
ถึงคุณ dangerousjenny (คห.4266)
สปอยเป้อวินเหรอ... ยังไงดีล่า.. เขาเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่อนุบาลจ้า บ้านก็อยู่ละแวกเดียวกัน มาเรียนประถมที่เดียวกันจนถึงตอนนี้ แต่ก็มีอะไรบางอย่างทำให้น้องเป้อเขา.... อืม.... นะ.... เอาเป็นว่าคู่นี้ถ้าจะว่ากันจริง ๆ แล้วเศร้ารันทดมากกว่าน้องโน่น้องปุณณ์อีกมั้ง เฮ้อ..
ถึงคุณ จดหมาย (คห.4267)
แล้วจะให้น้องปุณณ์โดนกดเหรอ T_____T
ถึงคุณ แพร (คห.4269)
เรื่องนี้จริง ๆ แล้วน้องโอมเป็นพระเอก คนอ่านไม่รู้เหรอ 555+
ถึงคุณ Pizza (คห.4271)
ขอบคุณค่า ^____^ แต่เราไม่เก่งขนาดนั้นหรอกอ่า T____T
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะค้า ^_____^
ถึงคุณ Pizza (คห.4274)
ตกอันดับไม่เปนไรจ้า มีคนอ่านน่ารัก ๆ ก้อพอแล้ว ^____^
ถึงคุณ TVXQ_XMJCY (คห.4275)
โอมมิกเป็นไงงั้นเหรอ.... หึหึ
ถึงคุณ ﾞ★เมลล่อน™ (คห.4276)
ชื่อเหมือนน้องมิกเหรอคะ 55555+ ดีใจด้วยนะ ได้เป็นกิ๊กน้องโอม 555555555555+
ถึงคุณ Pizza (คห.4277)
ทำให้ได้จ้า ^___^ ดีใจ ๆ
รูปเด็กกางเกงน้ำเงินเราก็ไม่ค่อยมีอ่า... มีอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่รู้จะให้ยังไง? เอาไงดีล่า?
ถึงคุณ m_imd (คห.4279)
ยินดีต้อนรับค่า ^____^
ตอบเส็ดแล้ว เย้ ๆๆๆ เจอกันตอนหน้านะจ๊ะ T____T น้องปุณณ์ T______T
ความคิดเห็น