ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    LOVE SICK : ชุลมุนหนุ่มกางเกงน้ำเงิน [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #34 : 30th CHAOS - Yes, I know.

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 39.8K
      134
      27 มี.ค. 63


    30th CHAOS - Yes, I know.
     

    ทันทีที่(รอด)กลับมาจากหัวหิน คนแรกที่ผมโทรหาคือไอ้กอล์ฟ

    อันที่จริงผมอยากโทรหามันตั้งแต่ตอนอยู่หัวหินเลยด้วยซ้ำ แต่หลังจากนั้นผมก็ไม่มีโอกาสอีก เพราะช่วงกลางวันยูริเกาะติดผมแจ ส่วนกลางคืนก็ดันนอนห้องเดียวกับปุณณ์ จนไม่รู้จะเอาเวลาไหนปลีกตัวไปโทรได้ ดังนั้นเรื่องจะให้ต่อสายฮอตไลน์ไปปรึกษาไอ้กอล์ฟทันทีนี่เป็นอันต้องพับโครงการไป

    ส่วนกอล์ฟ คำแรกที่มันพูดหลังฟังเหตุการณ์ทั้งหมด คือเสียงตะโกนว่า  "เชี่ยแม่ง! มันกล้าจะเอากับมึงเลยเหรอวะ!!!"  เออว่ะ ตรงใจที่สุด ผมก็ไม่เข้าใจว่าเอมกล้าทำแบบนั้นไปได้ยังไง

    "แม่งต้องคิดว่ายังไงมึงก็เล่นด้วยแน่ ๆ คงไม่คิดว่าจะผิดแผนขนาดนี้ไง"  กอล์ฟที่อยู่ปลายสายยังคงพยายามวิเคราะห์เป็นฉาก ๆ แต่ผมช่างแม่งแล้ว เอมจะเป็นอะไรคิดยังไงก็ช่างเขาเถอะ คนเดียวที่ผมเป็นห่วงคือไอ้ปุณณ์ ผมจะทำยังไงกับเรื่องที่ผมเฉยใส่ไม่ได้ดี

    ยิ่งคิดผมก็ยิ่งรู้สึกว่า นี่มันเป็นบ้าอะไรไปหมด ตกลงที่ผมกับปุณณ์เคยร้องไห้กันในวันนั้น เราสองคนทำไปเพื่ออะไร

    เพื่อให้ปุณณ์กลับไปอยู่กับผู้หญิงพรรค์นั้นน่ะเหรอ

    แม่งงง!

    กอล์ฟบ่นอะไรไม่รู้ให้ผมฟังทางโทรศัพท์อีกสักพัก (ก็ไม่ได้ตั้งใจฟังเท่าไหร่หรอก) ก่อนจะวางสายไปโดยทิ้งท้ายว่ามันจะเข้ามาหาผมที่โรงเรียนตอนเย็นวันจันทร์ เพราะวันนั้นเป็นวันคัดวงรอบแรกที่ผมต้องอยู่ชมรมจนค่ำพอดี

     

    เช้าวันจันทร์ผมมาถึงโรงเรียนด้วยสภาพกะปลกกะเปลี้ย เพราะเมื่อคืนกว่าไอ้ปุณณ์จะขับรถมาส่งหน้าบ้านได้ก็ดึก แถมยังต้องคุยโทรศัพท์กับไอ้กอล์ฟอีก ถกปัญหากันยาวยันตีสองตีสามจนฟ้าแทบสว่างคาตา (จริง ๆ ไร้สาระไปมากกว่าครึ่ง)

    "เฮ้ย! แม่งหน้าตาอ่อนระโหยโรยแรงเหมือนคนขาดน้ำ ไปหัวหินสามวันรีดออกหมดตัวยังวะ!"  แล้วปากเหรอนั่นไอ้เชี่ยโอม ผมโผล่หัวเข้าไปในห้องเรียนเพื่อจะฟังเสียงหมาเห่าหอนของมัน แล้วจะมีวันไหนมั่งมั้ยที่ผมไม่ต้องนึกด่ามัน แน่นอนว่าวันนี้ผมถอยทัพเพราะไม่มีแรงเหลือจะสู้ เลยต้องชิงปาห่อของฝากใส่หน้ามันไปก่อน

    ไอ้โอมเปลี่ยนจากหน้าตีนเป็นหลังมือทันที  "เย้ดดด มีของฝาก เฮ้ยไอ้นี่กูชอบ เก่ง! มาแดกกัน!"  อื้อหือ เหมือนเวลาหมาจะวิ่งเข้ามากัดแล้วเขวี้ยงกระดูกให้มันยังไงยังงั้น ท่าทางไอ้โอมมันดีใจจนหางกระดิก เท่านั้นไม่พอยังเรียกไอ้เก่ง (ที่ยืนโม้อยู่หน้าห้อง) ให้ร่วมขบวนการหางกระดิกดิ๊ก ๆๆ ปรี่มาทางโต๊ะผมอีกคน

    "เย้ดดด ปลาหมึกนี่กูก็ชอบ เจ๋งว่ะ"  ไอ้เก่งว่าพลางลงมือฉีกซองเปิดซิงปลาหมึกหวานทันที ส่วนผมได้แต่ขำ  "เมื่อวันศุกร์มีไรปะวะ ที่กูไม่มา"  ผมถามขณะกำลังรื้อเศษกระดาษออกจากกระเป๋าอยู่

    "ไม่ค่อยว่ะ มิสพัชรีถามหามึงด้วย แต่กูช่วยบอกมิสว่ามึงโดดเรียนไปหัวหินให้"  อ้าวไอ้เชี่ย ไอ้เพื่อนทรยศ!

    ผมหันไปมองหน้า แต่ไอ้โอมยังคงกวนตีนต่อไป  "เออ ก็เนี่ย แต่ถ้ามึงเอาปลาหมึกหวานไปฝากมิสพัชรีเขาคงไม่ค่อยโกรธ มึงไม่ต้องขอบใจพวกกูหรอกนะเว้ย"  ถึงมึงไม่บอกกูก็ไม่ขอบใจอยู่แล้วแสดดด  "ไอ้สันดาน งั้นปลาหมึกนี้ให้มิสพัชรี มึงไม่ต้องแดก"  ริบคืนแม่ง เก็บไปฝากน้อง ๆ ที่ชมรมยังจะเชื่องซะกว่า แต่พอดึงซองปลาหมึกหวานลงจากโต๊ะปุ๊บ ผมก็ได้ยินเสียงพวกไอ้โอมไอ้เก่งร้องกันระงมเหมือนหมาหงอยปั๊บ

    "กูล้อเล้นนน กูบอกมิสให้ว่ามึงไม่ฉบายยย"  หืม ไอ้ไข่หมา มึงไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนเสียงหวาน กูขนลุก! ผมย่นจมูกใส่พวกมันแล้วปล่อยถุงปลาหมึกหวานให้กินกันต่อตามเดิม

    "เฮ้ยนี่ ๆๆๆ แล้วมึงเป็นไงมั่งวะหัวหิน ทริปแรกเปล่าตั้งแต่คบมา"  แต่พอล้มตัวนั่งลงอีกรอบ ไอ้เก่งก็เปิดประเด็นใหม่ทันที โดยมีไอ้โอมพยักหน้ารับเป็นกำลังเสริม แม้ปากจะยังคงคาบแผ่นปลาหมึกอยู่อย่างโคตรตะกละ (ทั้งคู่)

    "สำเร็จปะวะ"  เชี่ยแม่งก็พยายามดีเนอะ ผมเหล่มองพวกมันที่แดกอยู่แต่ก็อยากจะถาม

    "สำเร็จไรของพวกมึง"

    "เผด็จศึก!"  ไอ้โอมตะโกนพลางลุกขึ้นยืน ฟันมือโชะกลางอากาศเหมือนทำยุทธหัตถีอะไรสักอย่าง ซึ่งแน่นอนว่ากูอายคนอื่น ต้องรีบดึงไหล่มันให้นั่งลงมาบนเก้าอี้เหมือนเดิม  "พอเลยมึง เสร็จห่าอะไร กูไม่ได้คิดกับยูริแบบนั้น มึงก็รู้"

    "เฮ้ย! แล้วไปนอนอยู่ด้วยกันตั้งสองคืนอะนะ อย่าบอกว่าไม่มีไร มึงขันทีปะวะ!"  แล้วจะตะโกนให้ตำรวจตรงสี่แยกได้ยินเลยมั้ย ไอ้สัด ผมโบกหัวมันทีนึงพอให้เกิดสำนึก

    "กูแยกห้องชายหญิงมั่งเหอะ!"

    หลังได้ฟังคำนั้น ไอ้โอมไอ้เก่งดูท่าเซ็งขึ้นมาทันที เป็นเชี่ยไรของมัน  "แม่ง กูก็นึกว่าจะสองคู่ชู้ชื่น มึงเสือกไปนอนจู๋จี๋กับไอ้ปุณณ์เฉยเลย"  โหไอ้โอม น้อย ๆ หน่อยไอ้เชี่ย

    "ตลกละพวกมึง เป็นห่าไรนักหนา ทำไมล้อกูกะไอ้ปุณณ์นัก"  ผมด่าพลางหยิบแผ่นปลาหมึกมากินมั่ง ดูพวกมันทำหน้าครุ่นคิดกันอยู่พักใหญ่

    "ก็เพราะว่าอยู่ดี ๆ พวกมึงก็สนิทกันแบบผิดปกติ"

    "ใช่ ใช้คำว่า อยู่ดี ๆ เลยนะเว้ย! ไม่มีวี่แววอะ เมื่อก่อนมึงกับมันยังแค่ยิ้มให้กันอยู่เลย เดี๋ยวนี้เจอกันแทบกระโดดใส่"  โอ้โฮ ไอ้เวอร์! พวกมึงช่วยลดดีกรีความโอเวอร์ลงนิดนึงด้วยครับ กูไปทำแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่!

    "มึงอย่าใส่ไข่ กูกับมันก็คุยกันปกติ มันช่วยเรื่องตังค์ชมรมนี่หว่า"

    "แต่ก็เกินไปอยู่ดีว่ะ ช่วยเรื่องตังค์ชมรมก็หน้าที่มันอยู่แล้ว นี่พวกมึงเล่นรวมหัวหายไปไหนให้แฟนโทรตามซะวุ่น เข้าขั้นแปลกว่ะ"  ไอ้เชี่ยโอมยังคงวิเคราะห์ได้เป็นฉาก ๆ จนผมปลง เวลามาสเซอร์ให้โจทย์เลขมา อยากรู้ว่ามึงตีจนแตกงี้มะ

    ผมกำลังจะอ้าปากเถียงมันอีกสักคำสองคำสักหน่อย แต่เสียงไอ้คมตะโกนเรียกผมจากหน้าห้องดังขัดขึ้นมาก่อน

    "ไอ้โน่ ปุณณ์เรียก!"  ฉิบหายแล้วไง แม่งเลี้ยงลูกกรอกปะวะ! พูดปุ๊บมาปั๊บทำเอาไอ้โอมไอ้เก่งหัวเราะลั่น  "เห็นมะ กูบอกแล้ว มึงสองคนตัวติดกันยังกะปลิงขี้ควาย เชี่ยแม่ง มาทีหลังยังเสือกซิวเพื่อนกูไปอีก ร้ายนักนะไอ้ปุณณ์"  เสียงไอ้โอมแซวปนบ่นงึมงำ ๆ เหมือนจะน้อยใจ แต่ก็ไม่เห็นมันสนใจอะไรผม เพราะตอนนี้ปลาหมึกข้างหน้าคงน่าคุยด้วยมากกว่า เหอะ ๆ ไอ้โคตรจริงใจ! แต่เอ๊ะ...เมื่อกี้มันเปรียบผมกับปุณณ์เป็นอะไรควาย ๆ วะ ช่างแม่ง

    ผมส่ายหัวพลางเดินลากขาไปหน้าห้องเรียนเพราะปุณณ์เสนอหน้ามากวักมือเรียกผมยิก ๆ เร่งให้ออกไปเร็ว ๆ หน่อย แต่คือมึงช่วยอย่าสะแหลนนักจะได้มะ เพื่อนกูมองกูกันประหลาดจะแย่อยู่แล้ว

    "มีไร"  ผมถามมันขณะที่เรายืนอยู่หน้าห้องกัน

    "ตกลงเรื่องคัดวงว่าไงวะ"  หืม ปุณณ์มาเพราะธุระเรื่อง Live Contest ที่สมัครทิ้งไว้นี่เองครับ ผมพยักหน้ารับ แต่เอ...กูเพิ่งโทรบอกไอ้ฟี่ (ประธานนักเรียนและนักร้องนำวงมัน) เรื่องนี้เองไม่ใช่เหรอ  "กูบอกฟี่ไปแล้วไง วงมึงคุยกันมั่งปะเนี่ย"

    "มึงโทรไปตอนไอ้ฟี่หลับเถอะ มันบอกมันอือ ๆ ออ ๆ รับมึงไปงั้น จริง ๆ ฟังไม่รู้เรื่องหรอก"  เออดี ตัดทิ้งแม่งเลยดีมั้ยวะวงนี้ -_-"

    ผมหัวเราะเหอะ ๆ  "วันนี้เย็น ห้องชมรมตึกฟ."  แต่พอย้ำให้ฟังอีกครั้งชัด ๆ ดันเห็นมันทำตาโตเท่าไข่ห่าน

    "เฮ้ย! กะทันหันจังวะ กูไม่ได้เอาอะไรมาเลย"  อ้าวไอ้ห่านี่ ก็หัวหน้าวงมึงไม่ฟังกูเองอะ กูผิดเปล่าวะ

    หน้าเหวอ ๆ ของมันทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองถือไพ่เหนือกว่า  "เรื่องของมึ้ง ไม่มาคัดกูตัดสิทธิ์"  นี่ไงครับ กล้าปะล่ะ ประธานชมรมขู่วงประธานนักเรียน หึหึหึ เก๋าไม่เก๋าไม่รู้ แต่ที่แน่ ๆ.. เลขาสภาฯ หน้าจ๋อย ก๊ากกก

    "มึงทำกับกูลงเหรอว้าโน่"  อ้าวไอ้ห่านี่ ทำเป็นคอตกสงสัยนึกว่าผมจะสงสาร แล้วมันมาไม้ไหนวะเนี่ย ทำไมผมต้องทำไม่ลง

    ปุณณ์เงยหน้ามาส่งสายตาประกายปิ๊ง ๆ เหมือนกับมันดูน่ารักเต็มประดา  "คนที่มึงรักเชียวนะ"  อุแหวะะะ กูจะอ้วก กูเคยพูดตอนไหนวะ!

    "มึงเมาปีโป้เหรอ"  ผมเถียงกลับ

    "เออ คนที่รักมึงก็ได้ แป๊บนะ"  มันยอมเปลี่ยนให้ง่าย ๆ แล้วหันไปควักมือถือที่ร้องลั่นออกมาจากกระเป๋ากางเกงอย่างลน ๆ ผมยืนพิงกำแพงรอมัน

    'I could be brown, I could be blue, I could be violet sky~'

    ติ๊ด

    "หวัดดีครับเอม"  อืม นี่ไงล่ะคนที่มึงรัก แล้วก็คนที่รักมึง ผมคิดอย่างเคยชินแต่เดี๋ยวก่อน!

    เอมงั้นเหรอ!!!

    หน้าผมบอกบุญไม่รับขึ้นมาทันที แม่งเอ๊ย แค่ได้ยินชื่อก็โมโหจะตายห่า ผมรู้สึกว่าตัวเองฟึดฟัด แต่ทุกอย่างก็เกิดจากความเป็นห่วงเป็นใยไอ้หน้าหล่อตรงหน้าผมล้วน ๆ

    ท่าทางผมจะแสดงออกมากไปหน่อยจนปุณณ์ดูออก มันเลิกคิ้วมองหน้าผมที่บึ้งสนิทด้วยความประหลาดใจ อาจเป็นเพราะผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่เก่ง ทำให้พอคิดอะไรเลยพาลไหลออกมาทางสีหน้าหมด ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองมีป้าย ไม่พอใจ แปะหราประจานอยู่กลางหน้าผาก ในขณะที่ปุณณ์เองก็แปะป้าย ไม่เข้าใจ กลับมาเช่นเดียวกัน

    "ครับเอม วันนี้ไม่ได้หรอก ผมต้องอยู่คัดวงที่ชมรมดนตรีละ กะทันหันมากเลย"  ผมมองปุณณ์ที่กำลังโต้ตอบกับปลายสายไป มองหน้าผมไป พร้อมเลิกคิ้วมาให้เหมือนจะถามว่าผมเป็นอะไร

    "ครับ ที่ผมเคยบอกน่ะแหละ...หือ โน่เหรอ"  มันยังคงคุยต่อ แต่ประโยคเหล่านั้นทำให้รู้ว่าเอมถามถึงผม! ถามอะไร ถามทำไมวะ!

    ผมขมวดคิ้วมองหน้ามันที่ดูงง ๆ กับทั้งสองฝั่ง  "โน่ก็อยู่ด้วยสิครับ มันเป็นประธานชมรมนี่ ฮะฮะฮะ...เอ๋"  แต่ถึงตรงนี้ปุณณ์ก็กำลังเริ่มขมวดคิ้วเช่นกัน  "จะมาทำไมครับ ไม่สนุกหรอก มีแต่เพื่อน ๆ ผมทั้งนั้น"  หึหึ แค่ได้ฟังปุณณ์ตอบแบบนี้ผมก็รู้แล้วว่าปลายสายต้องการอะไร รู้แม้กระทั่งว่าทำไมเอมจึงอยากทำแบบนั้น

    "ครับ...อืม...มาถึงแล้วบอกแล้วกัน ผมจะเดินไปรับหน้ารั้ว"  เรายืนกันอยู่สักพัก รอให้ปุณณ์ร่ำลาแฟนเป็นคำสุดท้ายก่อนวางสาย ผมมองมันเก็บมือถือลงกระเป๋า แต่ไม่วายส่งสายตาง้องอนมาทางผมเหมือนคนรู้สึกผิด  "โกรธรึเปล่า เอมจะมา"

    ถึงตรงนี้ผมงง เพราะสิ่งที่ปุณณ์คิดมันไม่ใช่

    ถ้าปุณณ์คิดว่าผมโกรธเพราะผมหึงหรือหวงปุณณ์ บอกได้เต็มปากเต็มคำว่ามันคิดผิดถนัด ผมไม่เคยอยากเป็นเจ้าของปุณณ์เลยแม้แต่ปลายเล็บ เพราะผมเป็นลูกผู้ชายพอจะรู้ดีว่าอะไรคืออะไร ทุกวันนี้ผมพูดได้เต็มปากว่าผมพอใจแล้วกับความสัมพันธ์ของเราสองคนที่เป็นแบบนี้ ผมพอใจที่เรามีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กันโดยไม่ต้องจำกัดคำนิยามใด ๆ หรือแม้กระทั่งเรื่องบนเตียงมาเจือปนอีก

    ผมรักสิ่งที่เป็นอยู่ขณะนี้ แต่ผมเกลียดสิ่งที่กำลังจะเป็นต่อจากนี้

    ผมทนให้ใครมาทำร้ายคนสำคัญของผมคนหนึ่งไม่ได้

    "เปล่า ไม่ได้โกรธอะไร มึงคิดมาก"  อาจเป็นคำตอบที่ดูเหมือนปัด ๆ ไป แต่ผมก็พยายามที่สุดแล้วที่จะไม่ทำให้ปุณณ์ต้องกังวลใจ

    "โอเคใช่มั้ย ขอโทษนะ"  ฝ่ามือแกร่งข้างนั้นบีบบนหัวไหล่ผมเบา ๆ เรียกให้ผมรีบพยักหน้ารับกลับไป  "เฮ้ย ไม่เป็นไรจริง ๆ เออ กูกลับเข้าไปลอกการบ้านก่อนนะ วันศุกร์ที่หยุดไปงานตรึม"  สุดท้ายจึงต้องพึ่งคำโกหกคำโต (เพราะไอ้โอมบอกว่าสบายมาก ไม่มีอะไรสักอย่าง) แต่คงดีกว่ามายืนหน้าบอกบุญไม่รับใส่ปุณณ์อย่างนี้ เดี๋ยวมันจะเข้าใจผิดเปล่า ๆ ว่าผมโกรธมัน

    "อืม...ขอโทษนะโน่"  ปุณณ์ยังคงย้ำอีกที ขณะที่ผมพยักหน้ารับถี่ ๆ พร้อมแตะไหล่มันเบา ๆ

    "ไม่ต้องคิดมาก"  ผมทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะขอตัวกลับห้องเรียนไป

    ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเอมต้องถ่อมาเฝ้าปุณณ์ถึงนี่เพราะอะไร



    TBC.


    **แอ๊กกกกกกกกกกกกกกกกก ใครที่มาอ่านคนแรก ๆ ต้องขอโทษด้วยนะจ๊ะ เราเขียนผิดเป็นระยองไปซะงั้น (ดื่มวีต้าแล้วไปนอนเหอะเห็ด) หัวหินนะจ๊ะ หัวหินนนนนนนนนนนน ขอบคุณที่ท้วงค่า!!**

     

    Postscript : เย้ ๆๆๆ มาต่อฉลองงานที่ส่งไปแล้วตัวนึง ดีใจ ๆๆ จริง ๆ รู้สึกว่าตอนงานยุ่งยังอัพนิยายบ่อยกว่าตอนไม่ยุ่งอีก (สงสัยงานยุ่งจะทำให้เราฟุ้งซ่านหนัก) ถือเป็นกำไรของคนอ่านไปละกันเนอะ เด๋วเหลืองานอีกสองตัว (หิน ๆ) ยังไงคนเขียนก็ยังต้องยุ่งต่อไปอีกซักระยะแหละจ้า Y___Y ขอกำลังใจด้วยน๊ะ ฮือ ๆๆ

     

    ตอนที่แล้วน้องเอมโดนเต็ม ๆ (555) ทำไมคนเขียนใจร้ายกะน้องงี้วะ ส่วนตอนนี้ไม่มีอะไรเท่าไหร่ ตอนหน้าละกัน โปรดเตรียมใจ

    แม่ยกน้องเอิ้นอยู่ไหน? ยู้ฮู ๆๆ

     

    ตอบคอมเม้น(พอเปนกระสัยย)เลยแล้วกันจ้า~

     

    ถึงคุณ ปลาทอง

    จะพยายามไม่ดองจ้า แต่ถ้ายุ่งจริง ๆ ก็ให้อภัยเห็ดหน่อยนะ Y___Y

     

    ถึงคุณ SweetyLala~

    เอิ่ม... ให้โน่ยั่วเอมแรงกว่าปุณณ์ต้องทำไง?

    เต้นรูดเสา? (ม่ายยยยยยย)

     

    ถึงคุณ nanzii

    กลายเป็นนางร้ายละครหลังข่าวไปแล้ว 55555

     

    ถึงคุณ สาวโรงงาน(น้องแมน)

    เห้ย มีการเล่าทำพล็อต yuri ให้ด้วย 55555 แนวนั้นไม่ถนัดนะนั่น (แต่จะรับไว้พิจารณา 555)

    เห็ดไม่เคยมีเพื่อนแบบนี้อะ มีแต่เพื่อนผู้หญิง อีกทีก็ทอมเลย (ปัจจุบันมันก็ยังเป็นอยู่ พยายามกล่อมให้เลิกเป็น เพราะไม่อยากแก่ตัวแล้วมีเพื่อนเป็นทอมแก่ อี๊!!!) ที่ฮาคือตอนเห็ดเรียนม.ปลายจะมีคนนึกว่าเห็ดเป็นทอมเยอะมาก (แอบมีแฟนคลับด้วยนะ อิอิ ภูมิใจไรวะ?) เพราะเห็ดซอยผมสั้น แล้วก็หน้าวีน ๆ จนวันนึงเปลี่ยนห้องเรียนไปเรียนห้องน้องม.ต้น ด้วยสันดาน(เลว)ก็ค้นโต๊ะน้องเค้า ไปเจออะไร..... เจอฟิกที่น้องเขียน.... ฟิกอะไร......... ฟิกเห็ด.. กับเพื่อนเห็ดเอง!? *ช็อค* น้องเขานึกว่าเราเป็นทอม แล้วก็แต่งฟิกให้เราได้กับเพื่อนสนิทเรา (ที่เป็นทอมจริง ๆ) กลายเป็นฟิกเกย์ปะวะ? (เพราะเป็นฟิกทอมกับทอม) ตอนนั้นเอามาอ่านแล้วแทบฆ่ากันเองเพราะขนลุกมากที่โดนเพื่อนปล้ำ (ในฟิก) ยิ่งอ่านตอนที่เราไปบอกรักมันแล้วก็ยิ่ง.... แหวะ (หันมามองหน้ากันเองแล้วแหวะทั้งคู่) ฝังใจไม่ไปไหนมาไหนกะมันสองต่อสองเปนเดือนเลย Y____Y รับไม่ด๊ายย

    ปล. แอบสงสัยน้อง ปป หนุ่มจากรั้วกางเกงน้ำเงินว่าชื่อเต็มอะไร (ไม่ต้องบอกหรอก) เพราะชื่อย่อไปเหมือนกับน้องที่เป็นคู่ย่อยใน Love Sick 555+ (ออกไปแล้วบ้างสองสามฉาก ไม่รุคนอ่านจำได้ป่าว หึหึ.. คนเขียนซ่อน)

     

    ถึงคุณ ochibieiji

    ช่าย น้องโน่ไม่อ้วน (อะ อวยยยมันเข้าไป 555)

     

    ถึงคุณ ต้องการเลือดกรุ๊ปY!

    เออหวะ ไอ้น้องปุณณ์กลายเป็นพระเอกช่องเจ็ดไปแล้วจริง ๆ ด้วย เขางอกเชียะ.. ไม่รู้จะทำไงกะมันดีเหมือนกัน เฮ้อ

    ปล. ถ้าอย่างนั้นดูภาคสองได้ปะ 555

     

    ถึงคุณ BlueSweetEinS

    มาอัพแล้ว ไม่จับน้องโน่เปนตัวประกันแล้วเนอะ 555

     

    ถึงคุณ ตุ๊หว่ะ

    เสียดาย อยากอ่านที่พิมไว้ยาว ๆ Y___Y พิมคราวหน้าอย่าลืมเซฟเก็บไว้ก่อนนะตะเอง

     

    ถึงคุณ PP_PaNdA

    ตอนนี้กอล์ฟโผล่มาแล้ว (โผล่แต่เสียง) ตอนหน้าได้เจอกอล์ฟมากกว่าเสียงแน่นอนจ้า อิอิ

     

    ถึงคุณ lLucifer…

    น้องโน่ก็ผู้ชายอะเน้อ... นี่ถ้าเอมไม่ใช่แฟนปุณณ์แย่แล้วจริง ๆ นะ โดนรุกขนาดนั้น

    เห็ดไม่ตั้งใจ Y___Y

     

    ถึงคุณ เลโอนาโด

    น้องปุณณ์มัวแต่ซื้อขนมกะน้องยูริอยู่นั่น! ไม่รู้เรื่องเล้ย

     

    ถึงคุณ เจ้าลัทธิ นิยมของแปลก

    ก็ผู้หญิงเขายั่วอะเน้อ อวัยวะทั้ง 32 ส่วนของน้องโน่ยังทำงานดี มันก็ต้องมีตอบสนองบ้างเป็นธรรมดา Y___Y

     

    ถึงคุณ leafy

    น้องปุณณ์เป็นคนขับรถไงจ๊ะ น้องยูริเลยต้องไปกะน้องปุณณ์ง่ะ น้องโน่ขับเป็นแต่มอไซค์ (ป๊อบ)

     

    ถึงคุณ Jin*kawaii

    5 ปีเหรอ... น่าจะสวนกะเราพอดี 555555+

    ทันรุ่นพวกพี่กุง (urara) พี่เบิ้ล (จำscreenname ไม่ได้ แต่จำได้ว่าแต่งเรื่อง where) รึเปล่าอะ ถ้าทันก็คงทันเรา แต่ถ้าไม่ทันก็คงไม่ทันเราอะจ้า แหะ ๆๆ

     

    ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม

    อ้าว แล้วทำไมต้องมาอยากกินเห็ดด้วยอะ เกี่ยวไรเนี่ย!?

     

    ถึงคุณ KulDog

    สิบตอนรวด ตายพอดีจ้า

     

    ถึงคุณ Acare_jan

    เรื่องแบบนี้พูดยากอะ Y___Y น้องโน่เขาก็ไม่อยากจะเป็นต้นเหตุให้คู่อื่นร้าวฉาน

     

    ถึงคุณ kizz

    อยากเห็น nc โน่เอมซะงั้น..... เอาปะล่ะ 5555+

     

    ถึงคุณ ท่านโบว์

    น้องเค้าเป็นเพื่อนกันน๊า... มาเอ็นซงเอ็นซีอารายย morning kiss ไปก่อนล๊ะกัน อิอิ

     

    ถึงคุณ Narcissus

    บางทีเราก็ไม่ได้รู้เรื่องของเพื่อนเราซะทุกเรื่องเหมือนกันเน้อออ

    โน่กับปุณณ์ก็อีกนานพอดูอะค่ะ Y__Y

     

    ถึงคุณ achira

    กลัวเรื่องนั้นอยู่เหมือนกัน Y___Y

     

    ถึงคุณ lLucifer…

    ยังหมกมุ่นเรื่องขาอยู่อีกเหรอ 55555555

     

    ถึงคุณ earth*iiz

    ขอบคุณค่าที่เข้ามาอ่าน ^____^ ดีใจมีคนรักน้องปุณณ์ (แอบหายาก)
    คุณแม่น้องกางเกงน้ำเงินหายไปอีกแล้ว ไม่รู้ไม่สบายรึเปล่า Y___Y เปนห่วงเนอะ

     

    ถึงคุณ แคทซ่าส์

    คำขอนั้นคงต้องกล่อมน้องโน่เอาเองนะ 5555+ มันท่าทางจะไม่ยอมอยู่

     

    ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~

    ยูริชวนปุณณ์ไปเพราะปุณณ์เป็นเจ้าของรถจ้า คือคนที่จะพาไปได้ก็คือปุณณ์คนเดียวง่ะ (โน่ขับรถไม่เป็น) ที่บอกให้โน่อยู่กับเอมเพราะจะได้อยู่เป็นเพื่อนเอมไงจ๊ะ ให้เอมอยู่ได้ไงล่ะ สงสารออกนะ (ในสายตายูริ) ดังนั้นสำหรับเรา เราคิดว่าไม่แปลกอะไรจ้า (มั้ง)

    ขอให้พี่คนนั้นหายป่วยเร็ว ๆ นะจ้ะ

     

    ถึงคุณ B*PYC

    ยูริไม่ให้เพื่อนมาลองใจขนาดนี้หรอกจ้ะ Y___Y แรงเกิ๊น

    คู่ที่ซ้อนอยู่จะมีน้องโอมหรือเปล่าหนออออ หึหึ โปรดติดตาม (ตอนนี้ให้มันได้กะปลาหมึกหวานไปก่อน)

     

    ถึงคุณ tsukaiba

    ปั่นงานจริง ๆ เน้อ ขนาดปั่นตลอดยังเส็ดตีสามมะคืนเลย เศร้าขน๊าด Y____Y ขอโทษเน้ออ~

     

    ถึงคุณ ๛B€nz”—•

    จ้า เปนกำลังใจให้ทะเลาะกับน้องแล้วชนะนะ 555

     

    ถึงคุณ .::Sweet Latte::.

    เช็คอายุเห็ดอะ ขี้โกง ๆๆ

    ปล. HM = Hotel Management เป็นคำตอบที่........... ผิดคร้าบบบ!! (ฮา....)

    น้องโน่กลายเป็นขาวอวบไปแล้ว 55555

     

    ถึงคุณ แก็งค์เกอร์รี่

    มาอัพเพราะโดนสะกดจิตนะเนี่ย 5555

     

    ถึงคุณ KiHae

    ผลักตัวธรรมดาจ้า ผลักหัวจะดูชะนีไป 55555+

     

    ถึงคุณ =chano=

    เอ่อะ... จะเอาน้องเอมไปผสมเทียมเรอะ!?

     

    ถึงคุณ ++dek_narak++

    ถามคำถามใบแดงอีกละ ไม่บอกหรอก 5555+

    ไฮไฟ้น้องปุณณ์น้องโน่ให้ไม่ได้จ้า แล้ว fic jr. เห็นอะไรเหรอ? แต่คงไม่ใช่เราอะ เพราะไม่ได้ใช้ชื่อนี้เวลาเขียนจ้า อิอิ

     

    ถึงคุณ akira_ked_sa

    คราวหน้าพิมคอมเม้นอย่าลืมเซฟไว้นะ T^T เหนื่อยแทนนนน

     

    ถึงคุณ fffff

    อ้าว เห็ดไม่เหมือนผู้หญิงเหรอ Y___Y (แล้วเห็ดเป็นผู้หญิงป่าววะ?)

     

    ถึงคุณ =[ โอ มิว นอม ]=

    เอ่อ.... ถ้าเก็บไว้แล้วอึดอัดก็ลองบอกไปก็ได้นะ

    แต่ถ้าคิดว่าบอกแล้วจะมีผลเสีย ก็.... ตัดใจดีกว่า

    ยังไงก็สู้ ๆ จ้า

     

    ถึงคุณ นานๆอ่านที

    เจอคนอ่านแฟคจบแล้วซึ้งใจ 5555

     

    ถึงคุณ mxx

    รายละเอียดไรจ้า ตึกฟ. อาจจะย่อมาจากตึก แฟนจ๋า ฉันมาแล้วจ้ะ ก็ได้ (ฮา ๆๆ) คิดมาก ๆๆ

     

    ถึงคุณ ตุ๊กแกถลาแล่นลม

    อินมาก... เดี๋ยวเห็ดจัดการน้องเอมให้ค่ะ!

     

    ถึงคุณ My Love Is Vanilla

    อืม.. ขอโทษอีกครั้งแล้วกันค่า นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า standard คนเราต่างกัน ถ้าไม่คลิกก็ไม่ควรฝืนนะ

     

    ถึงคุณ นัทจิ

    อยากรู้เหมือนกันว่ามื้อนั้นน้องปุณณ์เบ่งออกมาเป็นดอกกุหลาบรึเปล่า เหอ ๆๆ แดงน่าดู

     

    ถึงคุณ **++..กาลครั้งหนึ่ง..++**

    เม้นที่ไหนก็ได้จ้า อ่านเหมือนกันเนอะ ^____^

     

    ถึงคุณ [Z]e[L]es

    -_-a เรียนสายศิลป์อะ XX XY คือไร ลืม 5555555555555555

     

    ถึงคุณ *MR;MONKEY,,

    ขอโทษด้วยค่าที่ทลายจิ้น Y____Y น้องโน่ตัวไม่เล็กค่ะ เป็นผู้ชายเกณฑ์มาตรฐานเลย (น้องปุณณ์น่าจะถือว่าผอมกว่ามาตรฐานนิดหน่อยด้วยซ้ำ) แต่น้องโน่ก็ไม่อ้วนนะ น้ำหนักปกติจ้า น้องปุณณผอมเกินมากกว่า เหอ ๆๆ

    คราวหน้าพิมอย่าลืมเซฟไว้นะ เสียดายที่พิมไว้แทน Y____Y

     

    ถึงคุณ Dangerous Jenny

    เออ เอมนี่ได้นัวทั้งปุณณ์ทั้งโน่ เปนตัวละครที่น่าอิจฉาจิง ๆ 55555

     

    ถึงคุณ Pang

    จะจบแบบไหนคนแต่งยังไม่รู้เลยเนี้ยยยย

     

    ถึงคุณ CHOPSTICKSMC

    ขอบคุณค่า _

     

    ถึงคุณ ~*~OrAnGe_jUiCe~*~

    55555 มีคนใจดีหาข้อมูล BMI ของผู้ชายมาให้ด้วยย (คารวะ ๆ)

    น้องโน่ก็ไม่ได้อ้วนนะ แค่รูปร่างเป็นผู้ชายอะจ้ะ น้องปุณณ์กระดูกเล็กเลยดูผอมมากกว่าแค่นั้นเอง (จริง ๆ แล้วน้องปุณณ์แรงเยอะมาก) สงสัยเพราะเรียนหนักเลยไม่อ้วน (เกี่ยวปะ?)

     

    ถึงคุณ Vergo

    โดนยุงกัดเหมือนกัน -*- ขาลายหมดสวยแล้วเนี้ยยยยยยยย

     

    ถึงคุณ จินจัง~*

    นางมารขุมขนเปนยังไง????

     

    ถึงคุณ เดกขี้สงสัย?

    นางฟ้านี่นัยยะไหนเนี่ยยยย

    ตอบไม่ถูกเลย 5555

     

    ถึงคุณ -۩۞۩-P@tJi C@§§iOpEia

    งานเยอะเหมือนกันเลยจ้า สู้ ๆ เนอะ

     

    ถึงคุณ Bow~boo

    นางฟ้านัยยะไหนอีกเนี่ย (เริ่มไม่แน่ใจ) 55555+

     

    ถึงคุณ จินจัง~*

    ทำไมอ้ะ โวยวายและหยาบคายจะเป็นคนไม่ดีเหรอ Y____Y (5555)

    เรื่องที่บอกมาจะเก็บไว้พิจารณาค่า

    FAQ ไม่รู้จะมีอีกป่าว รู้สึกมีคนจ้องหลายคน (ต้องระวังตัว) 55555+

    รักคนอ่านเหมือนกันจ้ะ

     

    ถึงคุณ ooเจ้าชายโรแนนติกoo

    วันนี้ไม่ต้องล็อคอินเหรอ 5555

    เม้นตรงไหนก็ได้จ้า เห็ดอ่านหมดแหละ แต่ดูจะมีปัญหากับเว็บเด็กดีบ่อยเนอะ แย่เลย ๆๆ

    คอมเม้นเยอะ ๆ ชอบอ่านจ้า เพลินดี เรื่องแลกแบนเนอร์แลกได้ค่า จะรอนะ ^___^

     

    ถึงคุณ karaki

    น้องยูริไม่รู้เรื่องมั้ง? (ปะวะ... คนอ่านยุมาก ๆ เริ่มไม่แน่ใจ 555)

    อยากให้น้องปุณณ์ชั่วเหรอ Y____Y

     

    ถึงคุณ RedDevil with BlackMagic

    ปกติมีแต่คนมาโพสเพลงให้น้องปุณณ์น้องโน่ คราวนี้มาแปลก มีเพลงให้เอม 55555555555555

    แจ่มจ้า ขอแปลก่อนนะ ภาษาปะกิดอ่อนแอ (ฮา..) ขอบคุณมาก ๆ ค่า ___

     

    ตอบเส็ดแล้วเน้อ ต้องขอโทษด้วยหากจะตอบไม่เยอะเท่าไหร่เพราะตอนนี้มึนมั่ก ๆ เจอกันตอนหน้าจ้ะ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×