คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : 25th CHAOS - Couldn't
25th CHAOS - Couldn't
"มัน...ไอ้ปุณณ์น่ะ ยังคบกับแฟนอยู่เปล่าวะ"
ผมงง ๆ กับคำถามนั้นของกอล์ฟเล็กน้อย เพราะไม่รู้ว่าอยู่ดี ๆ มันจะถามขึ้นมาทำไม และที่สำคัญ เรื่องแบบนี้ไม่ถามเจ้าตัวแต่ดันมาถามคนเป็นเพื่อนอย่างผม?
"กับเอมน่ะเหรอ คบดิ เพิ่งไปกินข้าวด้วยกันมาเนี่ย" ผมตอบทั้งที่รู้สึกเจ็บแปลบในหัวใจขึ้นมาอย่างประหลาด จนต้องบอกตัวเองย้ำ ๆ ซ้ำ ๆ ว่ามันคือความถูกต้องที่สุดแล้ว ที่สองคนนี้ยังไม่เลิกกัน
จมูกผมสูดลมหายใจลึกพลางมองหน้ามึน ๆ ของไอ้กอล์ฟ ที่ดูจะไม่ซึ้งกับรักนิรันดร์ของเพื่อนเอาซะเลย เป็นไรของมันวะ "มีไรปะวะ"
แต่ถึงจะถูกถามอย่างนั้น มันก็ยังคงไม่ตอบ ผมมองกอล์ฟที่ส่ายหัวดิกพลางอัดควันบุหรี่เข้าปอด ก่อนจะยื่น XDA โอทูมาให้ผม อะไรของมันเนี่ย "หือ? ทำเป็นอวด หมั่นไส้คนรวยเว้ย" ผมแกล้งด่า เลยโดนมันบ้องหัวเข้าให้ สงสัยจะผิดประเด็น ^^"
"ไอ้ควาย กูไม่ได้เอามาอวด มึงเปิดวิดีโอดูดิ" แม่ง แหย่แค่นี้ทำเป็นซีเรียส ผมเหล่มองใบหน้าเครียด ๆ ของมันแล้วก็ยอมคลำโทรศัพท์ไฮโซเปิดดูแต่โดยดี ว่าแต่ไอ้มือถือแบบนี้มันใช้ยังไง ต้องจิ้มตรงไหนวะเนี่ย
"เปิดไงวะ!" ผมโวยวายไปใช้ปากกาจิ้มโน่นจิ้มนี่ไป แต่ไอ้กอล์ฟไม่แม้แต่จะสนใจมองผม (พังแล้วอย่าโทษกูนะมึง) มันเดินเลี่ยงไปสูบบุหรี่อีกที่หนึ่งไม่ไกลจากผมนัก คงกลัวว่าผมจะเหม็นควันบุหรี่
จนในที่สุด ผมที่มึน ๆ ก็คลำหาทางไปยังส่วนของคลังวิดีโอสำเร็จจนได้ ไอ้สาดดด มึงมีคลิปโป๊ตรึม!
"ห่า...บ้ากามนะมึง ไรท์ให้กูมั่งดิ หึหึหึ" ผมตะโกนบอกมันขำ ๆ แต่พอกอล์ฟได้ยินดังนั้นถึงกับรีบปรี่เดินมาหาผมทันที
ใบหน้าเคร่งเครียดของมันทำผมงง ก่อนจะใช้ฝ่ามือข้างหนึ่งบังจอโทรศัพท์มือถือไว้แล้วมองผมนิ่ง "มึงดูนี่ แล้วบอกกูว่ามึงเห็นอะไร" กอล์ฟบอกโดยไม่รอให้ผมถามต่อ เพราะพอพูดเสร็จมันก็ผละไปสูบบุหรี่ต่อทันที ปล่อยให้คนอย่างโน่งงต่อไป
มีวิธีเดียวที่จะทำให้หายงงได้คือ ต้องเปิดดู
ผมกดเล่นคลิปวิดีโอที่มันเลือกไว้อย่างกระหายใคร่รู้ ในจอนั้นฉายภาพเหมือนเป็น Home video อะไรสักอย่าง เพราะเห็นหน้าผู้ชายเต็มจอกำลังตั้งกล้องอยู่ ก่อนจะเดินกลับไปที่เตียง ถึงตรงนี้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมาเล็กน้อย เพราะไม่แน่ใจว่าที่ดูอยู่มันคือคลิปโป๊รึเปล่าวะ!
แล้วก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ -_-" ในจอมือถือตรงหน้าผมกำลังเล่นคลิปวิดีโอโป๊อย่างโจ๋งครึ่ม ตรงหน้ากล้องตอนนี้เผยร่างชายหญิงเปลือยเปล่าคู่หนึ่งกำลังผวาเข้ากอดจูบกันบนเตียง (ท่าทางจะเป็นโรมแรม) อย่างนัวเนียไม่มีใครยอมใคร แต่กล้องดันตั้งต่ำเกินไป ผมเลยมองเห็นหน้าผู้หญิงไม่ถนัด (ส่วนผู้ชายน่ะเห็นตั้งแต่ตอนมันตั้งกล้องละ)
แต่หูยยย ผู้หญิงหุ่นดีน่าฟัดเป็นบ้าเลยว่ะ ขาวจั๊วะ เนียนซะอย่าบอกใคร หน้าอกหน้าใจก็กำลังพอดี ไม่เล็กไม่ใหญ่จนเกินไป ทำเอาผมเริ่มกลัวใจตัวเองจนไม่ค่อยกล้าดูต่อ เพราะเดี๋ยวคึกคักขึ้นมาแถวนี้จะลำบาก แล้วไอ้เชี่ยกอล์ฟเป็นเชี่ยไรเนี่ยยย! มันแกล้งผมเล่นรึเปล่าวะ!
ในขณะที่ผมกำลังจะหันไปด่าเจ้าของมือถือนั่นเอง ภาพตรงหน้ากลับทำเอาผมพูดไม่ออกซะก่อน มาถึงตรงนี้ผมกล้าพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าผมไม่มีทางเกิดอารมณ์กับคลิปวิดีโอนี้เป็นอันขาด
ผมเบิกตากว้างเพื่อเพ่งดูให้ชัด ๆ อีกครั้ง เพราะเมื่อชายหญิงคู่นั้นค่อย ๆ ล้มตัวลงบนเตียง ทำให้ผมเห็นหน้าฝ่ายหญิงชัดเจน
สิ่งที่ฟ้องเต็มตาผมคือเครื่องหน้าสวยไร้ที่ติซึ่งคุ้นเคยดี กับดวงตาคมคู่ที่เคยเห็นประจำกำลังหรี่ปรือราวกับเต็มไปด้วยแรงปรารถนาเต็มที่ อีกทั้งภาพเคลื่อนไหวในโทรศัพท์ยังฉายให้เห็นจมูกโด่งรั้นและริมฝีปากอิ่มสีแดงจัด ที่ถูกกัดเมื่อเจ้าตัวกำลังถึงจุดหนึ่งของอารมณ์
ผมไม่เคยเห็นใบหน้าของเธอในเวลาแบบนั้นมาก่อน แต่ทั้งหมดที่เห็นในตอนนี้ก็มากพอจะปลุกทุกสำนึกในตัวผมให้ร้องบอกตัวเองดังก้องว่า ผู้หญิงคนนี้คือ...
เอม แฟนของ ปุณณ์ เพื่อนผมแน่นอน
ผมมองดูภาพหน้าจอนั้นด้วยความคิดที่หลากหลาย ยิ่งเห็นทุกการกระทำกำลังดำเนินต่อไปก็ยิ่งรู้สึกว่าทนดูมากกว่านี้ไม่ไหว ผมเลือกที่จะกดหยุดแล้วเบือนหน้าหนีไปอีกทาง แม้วิดีโอจะยังคงเหลือความยาวอีกหลายนาทีก็ตามที
กอล์ฟท่าทางจะเห็นว่าผมรู้ในสิ่งที่มันอยากบอกแล้ว จึงได้เดินมาลูบหัวผมเบา ๆ หลังจากที่ดึงมือถือกลับไป "กูก็ดูไม่จบเหมือนกัน รู้สึกแย่โคตร ๆ ว่ะ"
"นี่หมายความว่าไงวะ" ผมถามพลางล้มตัวลงนั่งขัดสมาธิบนพื้นอย่างหมดแรง ไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะต้องพบเจอกับเรื่องแบบนี้
กอล์ฟล้มตัวนั่งยอง ๆ ข้าง ๆ ผม "ผู้ชายในนั้นเพื่อนกูเอง มึง...ที่โรงเรียนกูน่ะนะ" มันเริ่มเกริ่น
"เอมดังมาก เพื่อนกูนอนกับผู้หญิงคนนี้มาจะครบทุกคนแล้ว"
"เป็นไปได้ไง"
"แถมยังไม่ต้องเสียตังซักบาท" มันว่าต่อพลางพ่นควันบุหรี่ออกมาอีก ผมไม่รู้ว่ากอล์ฟหมายถึงอะไร แต่ไม่ชอบคำ ๆ นี้เอาซะเลย
"มึงเข้าใจอะไรผิดปะ เอมเขาเสียหายนะเว้ย"
"กูเจอมากับตัวเองแล้วด้วยโน่" แต่เป็นเพราะคำพูดนี้ ทำให้ผมต้องรีบหันหน้าไปมองมันทันที "มึงเจอไรวะ"
"วันก่อนกูไปเจ็ท เจอเอมอยู่กับกลุ่มเพื่อนกู"
"แล้วไงต่อ"
"พอเริ่มเมาก็เข้ามานัวเนียกูใหญ่ สงสัยไม่รู้มั้งว่ากูเคยอยู่โรงเรียนอะไร ตอนนั้นกูก็คิดว่าหรือเอมจะเลิกกับปุณณ์แล้ว"
"..."
"กูหิ้วไปถึงโรมแรมแล้วด้วย แต่ทำไม่ลงว่ะ สวยขนาดไหนก็คนเคย ๆ เห็นกันมา กูรู้สึกแปลก ๆ เลยทำไม่ลง ของกูไม่แข็งเลยด้วยซ้ำ แม่งเปลืองค่าโรมแรมฉิบหาย หึหึ" ผมแค่นหัวเราะตามมัน เพราะคำหลังไอ้กอล์ฟคงตั้งใจบ่นกวนตีนไปงั้น ๆ ผมรู้ว่าคนรักเพื่อนอย่างกอล์ฟไม่มีทางทำอะไรแบบนี้เด็ดขาด ถึงแม้มันกับปุณณ์จะไม่ได้สนิทอะไรกันมากมายก็ตามเถอะ
ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อเพราะกำลังรู้สึกสับสนไปหมด ทุกอย่างมันฟ้องทั้งภาพ ทั้งเรื่องที่กอล์ฟเล่า แต่ผมก็กลัวเกินกว่าจะยอมปักใจเชื่ออะไร สมองเอาแต่คิดว่าอาจมีบางอย่างผิดพลาด ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ ๆ เพราะผมอยากจะเชื่อว่าอย่างนั้น
กอล์ฟดูท่าทางเข้าใจความสับสนที่ผมกำลังเผชิญอยู่ดี มันยื่นมือมาบีบไหล่ผมเบา ๆ "มึงเตือน ๆ ไอ้ปุณณ์หน่อยก็ดีนะ กูว่ามันน่าสงสารว่ะ"
"ได้ที่ไหน กูไม่รู้จะพูดยังไง" ผมตอบมันพลางบีบมือตัวเองแน่น เห็นใบหน้าไอ้กอล์ฟพยักพเยิดขึ้นลงเป็นเชิงเข้าใจ
เราสองคนนั่งเงียบ ๆ กันอีกพักใหญ่ก่อนกอล์ฟจะตบไหล่แล้วชวนผมให้เดินกลับไป ตอนนี้ผมรู้สึกมึนไปหมดจริง ๆ
***
เมื่อกลับมาถึงโต๊ะ สิ่งที่ผมถามหาอย่างแรกคือเหล้า
"เฮ้ย! มึงไปเสี้ยมไรไอ้โน่มา ทำไมกลับมากลายเป็นตาแก่ขี้เมางี้วะ" เสียงเอิ้นตะโกนด่ากอล์ฟดังแว่วเข้ามาในหูผม คงเพราะตั้งแต่กลับมาหลังจากหายไปด้วยกัน แก้วผมก็ยังคงเต็มไปด้วยเหล้าไม่มีขาด แล้วใครบอกว่าผมขี้เมาวะ! ยังไม่เมาสักหน่อยโว้ย
แค่รู้สึกว่าโลกเราวันนี้แรงดึงดูดเยอะจัง ทำไมหัวมันทิ่ม ๆ ตลอดเวลาเลยวะ
"เอามาอีกแก้ววว" แต่ถึงเอิ้นจะบ่นเอา ๆ ยังไง ก็ยังมีไอ้โอมที่รู้ใจ มันกุลีกุจอผสมเหล้าแก้วใหม่ให้ผมจนไม่รู้แล้วว่านี่เป็นแก้วที่เท่าไหร่ ท่าทางโอมจะเมาพอดูเหมือนกัน เพราะรู้สึกว่ามันยิ่งชง เหล้าก็ยิ่งเข้มขึ้นทุกที ๆ
ผมปรือตามองแบล็คขวดใหม่ที่เพื่อน ๆ สั่งเพิ่มมาอีก พลางรู้สึกว่าภาพเบลอเล็กน้อย สงสัยเพราะม่านตาผมไม่สามารถปรับโฟกัสอะไรได้ถนัด เงาราง ๆ ของไอ้เก่งยื่นมือมาตบหัวผม พร้อม ๆ กับเสียงที่ลอยมาว่า "ไอ้ห่านี่แม่งเมา"
เอ๊ะ กูไม่ได้เมาสักหน่อย! ผมชักฉุนว่ะ แต่ไม่สนใจหรอกว่าใครจะพูดยังไง รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้ปวดหัว ไม่มีอารมณ์จะเถียงด้วย ยิ่งก้มหน้าลงต่ำก็ยิ่งอยากจะขย้อนเอาขาหมูเยอรมันกับแซลมอนแช่น้ำปลาเมื่อเย็นออกมา สงสัยเป็นเพราะอย่างนั้นเลยคิดว่าเปลี่ยนมานั่งเงยหน้าท่าทางจะดีกว่า
ผมเงยหน้าขึ้นสู้แสงจากเสาไฟของร้าน พลางรู้สึกว่าหัวคิ้วตัวเองย่นหากันแน่นราวกับมีแม่เหล็กคอยดูด ไม่ว่าผมจะพยายามยังไงก็แก้มันไม่ออก
สิ่งที่ผมคิดภายในหัวตอนนี้ล้วนตีกันวุ่นไปหมด จนผมสับสนไม่รู้จะทำยังไง
ภาพวิดีโอที่เห็นเพียงแว่บเดียวแต่กลับเด่นชัดในความคิด คอยสะกิดบอกทุกจิตสำนึกในตัวผมตลอดเวลาว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร เช่นเดียวกับเสียงของกอล์ฟที่ยังคงดังก้องวนซ้ำไปมา ย้ำว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างโดยที่ปุณณ์ไม่เคยรู้มาก่อน
ผมคิดถึงรอยยิ้มของปุณณ์ ไม่ว่ารอยยิ้มนั้นจะมีให้ผม ให้เอม หรือให้ใคร มันก็เป็นรอยยิ้มที่สวยเสมอ จนผมไม่อยากให้อภัยคนที่ทำลายมัน ผมไม่อยากให้อภัยคนที่ไม่เห็นค่าของปุณณ์ คนที่ทำให้ความรู้สึกดี ๆ ของปุณณ์ต้องสูญเปล่า
วันนี้ผมเจ็บยิ่งกว่าวันที่เราต้องแยกจากกันซะอีก
ผมกำมือตัวเองแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อ แค่คิดว่าปุณณ์จะต้องเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นขนาดไหน ในใจผมกลับบีบตัวเองจนเจ็บยิ่งกว่า ผมไม่สมควรมารับรู้เรื่องนี้เลยจริง ๆ
เพราะผมไม่รู้จะทำอะไรให้ปุณณ์ได้บ้าง หรือต้องปล่อยให้ทุกอย่างเป็นอย่างนี้ต่อไป
ในหัวมีแต่คำถามว่าทำไม ทำไม ทำไม
เสียงเพื่อน ๆ ยังคงเฮฮากันดังลั่นไม่ยอมหยุด ในขณะที่ผมไม่มีแรงจะออกไปแจมด้วยเท่าไหร่ ไม่ใช่เป็นเพราะผมเมา แต่ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยกับความคิดตัวเองกำลังเล่นงานผมมากกว่า ผมยอมรับว่าทนเห็นเรื่องราวผิดพลาดอย่างนี้ไม่ได้ จนไม่กล้าแม้แต่จะคิดว่าเรื่องที่เห็นวันนี้เป็นความจริงหรือแค่ฝันไป มันอาจมีอะไรผิดพลาดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอมอาจจะมีเหตุผลอะไรบางอย่างที่ผมคิดไม่ออก หรือนั่นอาจไม่ใช่เอมเลยก็เป็นได้
ผมตะโกนบอกตัวเองในใจเป็นร้อยครั้งว่าจะยังไม่ปักใจเชื่อเรื่องใด ๆ เป็นอันขาด เพราะสุดท้ายคนเสียหายที่สุดจะเป็นเอม และคนเสียใจที่สุดก็คือเพื่อนผมเอง
ผมไม่เชื่อ
"โน่ เป็นไรวะ" เสียงทุ้มที่คุ้นเคยมากที่สุดเสียงหนึ่งดังขึ้นรบกวนความคิด จนเมื่อผมลืมตาดู ก็พบคนที่กำลังคิดถึงมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าพร้อมรอยยิ้มเผล่ "ใครให้มันดื่มขนาดนี้เนี่ย ตัวแดงเลยว่ะ" ปุณณ์หันกลับไปถามเพื่อน ๆ ผม
"เออ ดูแลมันหน่อยดิ๊ แฟนมึงลำยองว่ะ" เป็นเสียงไอ้รถเก๋งแน่นอนที่ร้องตอบพลางหัวเราะคิกคัก หน็อย ไอ้ห่าพวกนี้ ถ้ามีแรงสักนิดจะเดินไปกระทืบซะให้เข็ด แต่มันไม่ค่อยมีแรงว่ะ ซ่าไม่ไหวจริง ๆ
ผมนั่งอยู่นิ่ง ๆ มองปุณณ์ที่หย่อนก้นลงบนพนักเก้าอี้ผมพลางหันไปคุยสนุกสนานกับบรรดาเพื่อน ๆ คนอื่น ได้ยินเสียงหัวเราะของปุณณ์ดังแว่วมาตลอด เช่นเดียวกับใบหน้าคมนั้นที่หันมาดูเป็นระยะ ๆ ว่าผมตายไปรึยัง
"โน่ อีกแก้ว ๆๆ" แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ไอ้โอมก็ยังคงกระดี๊กระด๊าจะส่งเหล้ามาให้ไม่ยอมหยุดอยู่ดี แน่นอนว่าของแบบนี้ไม่มีปฏิเสธ ผมเอื้อมมือไปจะรับแก้วเหล้าจากมัน แต่มีมือของใครบางคนสกัดกั้นเอาไว้ก่อน "โน่มันเมาแล้วโอม ผมว่าพอเถอะ" ขี้ขัดใจกูแบบนี้มีคนเดียวแน่ ๆ
"เฮ้ย! ไม่ได้ว่ะปุณณ์ ขวดนี้สั่งมาแล้ว ไอ้โน่ต้องรับผิดชอบเด่ะ" เสียงอ้อแอ้ของโอมบ่งบอกว่ามันไม่ยอมแน่นอน ตัวผมเองมองไม่เห็นหรอกว่าปุณณ์กำลังทำหน้าแบบไหนอยู่ แต่เงาราง ๆ ที่ปรากฏ เห็นเป็นมือของคนที่นั่งบนแขนเก้าอี้ผม ยื่นไปรับเหล้าแก้วนั้นมาไว้กับตัวเอง
"งั้นโอมก็ชงให้ผมแล้วกัน เดี๋ยวผมดื่มเอง" เมื่อได้ยินคำนั้น มือของผมก็เอื้อมไปจับแขนปุณณ์ไว้โดยอัตโนมัติทันที "ไม่เอาปุณณ์ ให้กูเมาคนเดียวพอ"
"ผมไม่เมาหรอกโน่ ไม่อ่อนว่ะ" เสียงมันเจ้าเล่ห์จนน่าถีบ แต่ผมถีบมันไม่ไหว ยิ่งพอมันจิ้มหน้าผากผม ผมถึงกับหงายเพราะไม่มีแรงต้านมือมัน "เมาขนาดนี้จะดื่มต่อได้ไง" สัมผัสอ่อนโยนจากฝ่ามือข้างเดิมนั้นลูบผมหน้าผมแผ่ว ๆ ทำให้รอยยิ้มอดจะปรากฏออกมาไม่ได้
ผมเอื้อมจับมือมันที่วางอยู่บนหน้าผากผมด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย "ปุณณ์"
"ว่าไงครับ"
"ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังมีเรานะ"
TBC.
Postscript : ปิดรับ FAQ แล้วจ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! กลับมาจากสัมมนามหาโหดแล้ว เหนื่อยสุด ๆ หลังจากนี้เหลืองานไฟนอลที่ต้องทำต่ออีก 4 งาน (555) ดังนั้นถ้ามา ๆ หาย ๆ ก็อย่าตกใจไป y__y ชีวิตเด็กปีสี่มันเศร้าได้อีก
หลังจากที่ปล่อยให้สงสัยกันมานานว่ากอล์ฟถามทำไม กอล์ฟชอบใคร ชอบเอมรึเปล่า ชอบโน่รึเปล่า ชอบปุณณ์รึเปล่า (อย่างหลังคิดได้นะ... อุตส่าห์ช่วยเขียนให้น้องกอล์ฟแม๊นน แมน แล้วแท้ ๆ) คำตอบที่ออกมาไม่รู้จะเป็นที่น่าพอใจมากหรือน้อย y_y ขอโทษด้วยนะคะถ้าเกิดมันแรงเกินไปสำหรับเยาวชน (เรท น.18 ไปเลย) แต่เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้ล่ะนะ Y__Y
ปล. จริง ๆ อยากตั้งชื่อตอนนี้ว่า the inconvenience truth แต่เกรงว่าจะฮาเกินไป 5555+
ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจและการรอคอยค่ะ! 3 น่ารักกันจังเลยคนอ่านของเห็ด FAQ จะมาตอบให้ทีหลังนะคะ ใครถามคำถามต้องห้ามโดนใบแดง ไม่ตอบ (หุหุ) ส่วนใครหัวหมอถามถึงตอนจบ ก็.... (ต้องคิดวิธีจัดการก่อน หึหึ)
เดี๋ยวตอบคอมเม้น(พอเป็นกระสัย)จากตอนที่แล้วก่อนเน้อ
ถึงคุณ My Love Is Vanilla
อยากได้ฉากสวีท เดี๊ยวว จัดให้ (เหรอ?)
ยังแค้นเรื่องทรูตัดไม่หาย ฮึ่มม *กรอดีวีดีดูเองอีกสิบล้านรอบให้สะใจ*
ถึงคุณ KaPomRanJer
นั่นสิ ยังไม่ได้คุยเอ็มกันเลย 5555+
ส่งเมลล์มายังเนี่ย?
ถึงคุณ Chakung
ตกลงชอบแบบไม่หวีทใช่ปะ? จะได้ไม่ต้องเขียนฉากสวีท 5555+
ถึงคุณ Pakeenum
สอบสู้ ๆๆ จ้า
ถึงคุณ hotcomer
กินปุณณ์ร้อนท้อง
สงสัยเพราะน้องปุณณ์เป็นหนุ่มฮอท ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงคุณ kiyoharu
เห็ดอยากได้ voucher อะ หาให้เห็ดมั่งงง
ถึงคุณ +_*MooN_LighT*_+
เข้าใจคิดเนอะ... กลัวน้องโน่โดนน้องยูริกด -_-“
55555+
ถึงคุณ oo i hate u oo
ยากจนคนแต่งยังมึน -_-“
ถึงคุณ TaAy :)
แล้วจะอ่านรู้เรื่องไหมนั่น!?
สู้ ๆ นะจ๊ะ
ถึงคุณ l๑nปาnlสีE
ฉากหวาน ๆ รอก่อนแล้วกันค่า~~ น้องโน่เครียดอยู่ 555+
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~
ดีใจด้วยค่า ที่ได้ไปค่ายกับคนที่ชอบ ^___^ (รวบหัวรวบหางเลย... ไม่ใช่และ)
เอาพวกผู้หญิงไปฆ่าไม่ด๊ายยย กลัวติดคุก
ถึงคุณ ๛B€nz”—•
น้องเอิ้นยังไม่ตกกระป๋องหรอกค่า ยังอยู่ต่อไป อิอิ
ถึงคุณ Bow~boo
แต๋วแตก.... กันเลยทีเดียว...
ถึงคุณ -*-u+ki+to-*-
กอล์ฟกะเอม... เชียร์ไม่ขึ้นหรอกค่ะ -_-“...
ถึงคุณ waltzza
น้องกอล์ฟคนนี้ไม่ได้เป็นอิแอบน๊า 5555+ (รึเปล่าวะ?)
ปล. ดุเด็ด เผ็ดมัน เลือดสาด... ผิดเรื่องแล้วค้าบบบ นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่เกม GTA นะ 555+
ถึงคุณ Defly
แม่ยกน้องเอิ้นตัวจริง 5555+
ถึงคุณ นักบวชพเนจร
สอบเส็ดยังค๊า โชคเอเน้ออ
ถึงคุณ lollipop
น้องโน่บอกตอนนี้ยาพาราไม่พอแล้วคับ
ขอยาสลบช้าง -_-“
ถึงคุณ Tick_Jo
เปลี่ยนชื่อเล่นก็มีด้วย? 5555+
ถึงคุณ jaeho123
น้องเอิ้นก็ไปค่า ตอนน้องโน่กับน้องปุณณ์ไปถึง (แล้วโดนเพื่อนล้อ) น้องเอิ้นยังเรียกให้น้องโน่ไปนั่งด้วยอยู่เลย ^____^
ฉากสวีทของปุณณ์กับโน่ ขอให้รอต่อไป 555+
ถึงคุณ Lylies
เรื่องอีโมพยายามน้อยแล้วค่า (บางทีอดใจไม่ไหวจริง ๆ อยากตีตัวเอง)
ยังไงจะพยายามกว่านี้นะจ๊ะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ^___^
ถึงคุณ May_Sweet
เค้าเรียกว่าไม่ยอมเสียเปรียบ 5555+
ถึงคุณ mo-na-me
น้องกอล์ฟบอกขอเสียสละ ไม่ยุ่งด้วย 555+
ถึงคุณ Dragon\\\\\\\\
อ่านหนังสือสอบเป็นไงบ้างคะ ทำข้อสอบได้เนอะ ^___^
My.ID เข้าไปเยี่ยมแล้วเน้อ
ถึงคุณ kidkiss
น้องกอล์ฟเขาไม่ได้เป็นขวากหนามซักหน่อยนะ Y___Y
ถึงคุณ spidy =^o^=
จะดีเรอะ!?
ถึงคุณ .::Sweet Latte::.
อย่าเพิ่งอุ้มน้องกอล์ฟไป T____T น้องกอล์ฟมีประโยชน์นะ T[]T!
ถึงคุณ MeAwKiM
น้องโน่กับน้องปุณณ์เขาพอมีเงินกันอะเน้ออ (เรียนโรงเรียนนี้ก็ต้องเป็นลูกคนมีเงินนิดนึงอยู่แล้วใช่ป่าว) เอาไว้คงได้มีเวลาพูดถึงเรื่องครอบครัวของน้อง ๆ กันในโอกาสต่อไป
ถึงคุณ Ajora
นั่น.... *โดดถีบน้องโน่* ทำไมเอ็งไม่บอกว่าไอโฟนเอ็งไม่มีบลูทูธห๊ะ!!!
พอดีบ้านเห็ดใช้แต่โทรเลข เรื่องเทคโนโลยีไม่ถนัด ฮ่า ๆ ขอบคุณค่า
สรุปว่าที่เปลี่ยนริงโทนได้เพราะต่อกับคอมของน้องแพงนั่นเอง
ถึงคุณ *MR;MONKEY,,
สู้ ๆ นะจ๊ะ อ่านหนังสือสอบ
ถึงคุณ gobkobgob
งานเยอะเหมือนกันเลย สู้ ๆๆ
ถึงคุณ Nutsuki.
ขอบคุณพระเจ้า มีคนจับรังสีความแมนของน้องกอล์ฟได้ 5555+
สอบสู้ ๆ นะจ๊ะ โชคดีค่า
ถึงคุณ พี่ปลาโอ
อยากเหมือนกันค่ะ ขอหาโอกาสเหมาะ ๆ ก่อน หึหึ
ถึงคุณ Devilof
มีการโดดอ่านหนังสือสอบมาด้วยย
ไม่ดีนะ ๆๆ ไปอ่านหนังสือก่อนเร๊วว สู้ ๆ จ้า
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม
มาเป็นกลอนกันเลยทีเดียว.... อยากจะหารางวัลกวีซีไรท์มามอบให้เจง ๆ 5555+
น้องปุณณ์คงไม่เมาขนาดเอาน้องกอล์ฟทำเมียหรอกม๊างงง 555+
ถึงคุณ lLucifer…
ถึงขั้นมีประชุมเพลิงกับเพื่อน ๆ กันเลยทีเดียว...
แต่งเรื่องใหม่ได้เรื่องนึงเลยนะนั่น จะรออ่านค่า 55555+
ปล. พยายามบอกตัวเองอยู่ทุกวันว่านี่มัน สบาย ๆ คลายเครียด (เหรอ?) Y___Y
ถึงคุณ machii_36
เย้ ๆๆๆๆ ปิดเทอมแล้ว ๆๆๆๆ
ถึงคุณ กิ๊สสสสสสส
ติดท้อป 10 เดี๊ยววว มีเด็กรร.นั้นมาอ่านแล้วฆ่าเห็ดทำไงอะ Y__Y
ถึงคุณ **BoJaE~NuZZ**
แม่ยกเอิ้นมาอีกคน น้องปุณณ์ชักจะงอนแล้ว 555+
ถึงคุณ PP_PaNdA
อันนี้มาแปลก มีการเชียร์ยูริ 5555+ (จ้า น้องยูริน่ารักเนอะ)
ปุณณ์ โน่ เอิ้น กอล์ฟ F4 ไปเลยดีไหม?
ถึงคุณ สาวโรงงาน
น้องโอมกับน้องแป้ง คู่นี้น้องปุณณ์บอกไม่ผ่านนนนนนนคับ!!
ปล. น้องโอมก็มีของเค้า หึหึ
ถึงคุณ NBC*TNG
กอล์ฟ ไมค์... อันนี้น่าสน 55555+
น้องโน่ชื่อจริงชื่อ นภัทร ค่า บางทีน้องโอมบอก “โน่ นะยะ” (ฮา..)
ถึงคุณ Raincoat
แปลว่าอะไรนั่น ชู้หลวง แฟนน้อย? 555555+
ฆ่าน้องกอล์ฟแล้วใครจะช่วยเรื่องนี้ล่ะ!!
ถึงคุณ _prince_
อ้าว... ตกลงไม่ให้น้องปุณณ์กับน้องโน่นอนด้วยกันเหรอ Y__Y
ถึงคุณ Luv Like OxyGen+
เห้ย... อย่าเอาเรื่องบนเตียงเพื่อนมาแฉ 5555+
ถึงคุณ Ms.Bean
พิมพ์ประโยคสะเทือนใจทำไมอ้ะ Y___Y
ถึงคุณ circle.no-ip.biz
เก่งจังค่า อ่านรวดเดียวเลย ^___^ สู้ ๆ
ถึงคุณ Ciin
ถึงตอนนี้คงได้คำตอบแล้วเนอะ ว่าน้องกอล์ฟกะน้องเอมเขาสัมพันธ์กันยังไง หึหึ
ถึงคุณ กิ๊สสสสสสสส
ขอบคุณมาก ๆๆ ค่า ^_____^
รักคนอ่านเหมือนกันเน้อ
ถึงคุณ Casinoty
กรีดร้องเป็นภาษาฮิปรู ยังไงล่ะนั่น!? (ขอฟังหน่อย) 55555+
ขอบคุณค่าที่เข้ามาอ่าน ^____^ แอบตรงกับชีวิตยังไงล่ะเนี่ย อยากรู้ อิอิ
ถึงคุณ WoRth
เห็ดจะติดเอง กล้องน่ะ หึหึ
ถึงคุณ mini
อยากอัพวันละตอนเหมือนกันจ้า แต่ช่วงนี้งานเยอะ จะเข้ามาเท่าที่ทำได้นะ Y___Y
ถึงคุณ Pan2Min
เม้นช้ายังดีกว่าไม่เม้นจ้า ^____^
เรื่องหน้าที่บนเตียงยังแยกแยะไม่ได้เหมือนกัน ขอให้รอดูกันต่อไป (ฮา..) แต่ดีใจที่มีคนชอบน้องปุณณ์ อิอิ (เริ่มรู้สึกว่าหายาก)
ขอบคุณค่า ^___^
ถึงคุณ ทรายรัตติกาล
เห็ดไม่กัดหรอก Y___Y เม้นได้ ฉีดยาแล้วว
ถึงคุณ Tsukaiba
ณ จุดนี้... ต้องโทษน้องนนท์ (เพราะได้ร้อยคะแนนเต็ม) ส่วนน้องพิชติดลบ ต้องรอดูผลคะแนนต่อไปในวันที่ 11 ฮ่า ๆๆ
ปล. ไอ้เบลล์ใช่ไหมมมมมมมมม
ถึงคุณ My Love Is Vanilla
ไม่ต้องโทษคนแต่ง โทษอิเชอแหละดีแล้ว (อ้าวยังไง) น้องนนท์ก็ไม่ผิดน๊า ___,, (เหรอวะ)
ขอบคุณค่า จะพยายามเคลียร์งานแล้วเอาน้องโน่มาประเคนให้บ่อย ๆๆๆ เน้ออ
ถึงคุณ ท่านโบว์
อ้าว ตกลงแต่งให้จนจบแล้วเหรอ?
โอเค ตามนั้น 5555+
ถึงคุณ G-JUMPPP
อ่านรวดเดียว!? เก่งมั่ก ๆๆ *ตบมือ*
ใครบอกว่าน้องปุณณ์ไม่เอาล่า!!!! (ปุณณ์ เมิงต้องระวังและ มีคนต่อคิวเยอะเหลื๊ออเกิน)
ถึงคุณ tawarn:p
รู้แล้วก็จุ๊ ๆๆๆๆๆ ^___^
ถึงคุณ DeM0n-EviL
ไม่ต้องหักโหมเน้ออ ขอให้อ่านทันเร็ว ๆ นะจ้ะ ^_____^
จบแล้ว เย้ ๆๆๆๆ ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นค่ะ ไม่ได้ตอบใครไม่ต้องน้อยใจน๊า อ่าน+รักทุกคนจ้า
FAQ รอต่อไป ตอบแน่นอน ไม่เปิดรับคำถามเพิ่มแล้วนะ อิอิ (แค่นี้ก็ตอบไม่หวาดไม่ไหว T___T งานเข้าแล้วตู...)
ความคิดเห็น