คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #36 : 32nd CHAOS - ...
32nd CHAOS - ...
สรุปว่าวันนี้ กว่าการคัดวงจะจบลงก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มกว่าแล้ว ผมละอยากจะบ้า พี่ยามแม่งก็เดินมาไล่แล้วไล่อีก คิดว่าพวกผมไม่อยากกลับบ้านรึไง ถ้ากลับได้เผ่นกลับตั้งนานแล้วโว้ยยย โว้ะ! แถมพอนั่งฟังนาน ๆ ก็ชักเพลียอีก เห็นไอ้โอมสัปหงกคาโต๊ะกรรมการตั้งหลายทีผลัด ๆ กันกับผมนี่แหละ
ผมก้มมองมองนาฬิกาดีเซลบนข้อมือตัวเองที่บอกเวลาสี่ทุ่มครึ่งกว่า ๆ ระหว่างเรากำลังเก็บกวาดห้องชมรมอยู่ โดยมีไอ้กอล์ฟและน้องม.4 ซึ่งคัดเป็นวงสุดท้ายคอยช่วยเหลือเป็นกำลังเสริมให้ ส่วนวงอื่นน่ะคัดเสร็จเขาก็แยกย้ายกลับบ้านไปนานแล้ว ไม่มีใครบ้าจี้อยู่ต่อจนจบหรอก (นอกจากกรรมการอย่างพวกผม T___T)
อ๋อ แต่ก็มีคนบ้าจี้อยู่คนหนึ่งครับคือไอ้เอิ้น มันเป็นอีกคนที่ยังอยู่ ตอนนี้เดินไปเก็บของกับไอ้โอมตรงมุมห้องโน้น เพราะมันบอกอยากช่วย เออ ก็ดีเหมือนกัน ผมไม่ขัดศรัทธา คนละไม้คนละมือจะได้ช่วยกันกลับบ้านไว ๆ
แต่หากจะถามถึงไอ้ปุณณ์น่ะเหรอ เหอะ มันน่ะหนีกลับไปตั้งแต่ตอนวงมันเล่นเสร็จแล้ว (จำไว้นะมึง) แถมก่อนกลับยังฝากน้องม.3 ที่อยู่แถวนั้นเดินมาบอกผมอีก ว่าเดี๋ยวมันจะวนกลับมารับผม เดาว่าที่ออกไปก่อนคงไปส่งเอมมั้ง เหอะ ๆๆ ผมละอยากบอกมันใจจะขาดว่าไม่ต้องกลับมาหรอก (เกรงใจ) แต่ก็พูดไม่ทันเพราะมันเดินออกไปแล้วไม่รอฟังคำตอบ
"เฮ้ยโน่ โซฟาตรงนี้ขาดนิดนึงว่ะ จะซ่อมเลยหรือค่อยซ่อมตอนเช้า" เสียงไอ้โอมดังขัดความคิดผมจากแถว ๆ ท้ายห้องที่พวกเราเข็นโซฟายาวไปตั้งอยู่ ด้วยเพราะไม่อยากให้มันเสีย แต่ก็แม่งเอ๊ย งานเข้าจนได้
ผมโคตรเซ็ง "เออ ซ่อมเลย ๆ แต่แป๊บนึง" ในขณะที่กำลังตะโกนตอบกับไอ้โอมอยู่นั้นเอง พลันรู้สึกว่ามีมือใครสักคนมากระตุกแขนเสื้อนักเรียนผมอย่างแรงเสียก่อน เฮือกกก มันคือไอ้กอล์ฟครับ! เชี่ยแม่ง ทำกูใจคว่ำแทบแย่นึกว่าผี (เออ แต่ก็ใกล้เคียงกัน) มันสะกิดแขนผมโคตรแรงพลางยื่นหน้ามากระซิบข้างหูว่า "กูต้องกลับแล้วว่ะ เดี๋ยวป๊าด่า มึงมาเอานี่ก่อน" เออ เกือบลืมไปเลยว่ามันมาทีนี่เพราะอะไร คิดว่ามาเที่ยวเล่นจริง ๆ ตามที่บอกคนอื่น ๆ ซะแล้ว
ผมกับกอล์ฟพากันเดินออกจากห้องชมรมไปใต้ตึกเรียน พบว่าทุกอย่างมืดตื๋อ แต่ยังดีว่าพี่ยามใจดี เปิดไฟให้พวกเรานิดหนึ่ง ผมกับกอล์ฟเลยหยุดยืนคุยกันใต้ดวงไฟนั้น
"กูเข้าใจแล้วว่ะ ว่าพอจะพูดแม่งพูดไม่ออกจริง ๆ" กอล์ฟเป็นคนเริ่มบทสนทนานี้ก่อน แน่นอนว่าผมถอนหายใจกลับอย่างหนักใจไม่แพ้กัน "ก็เออดิ กูก็พูดไม่ออก ไม่อยากพูดด้วย เดี๋ยวจะกลายเป็นยุให้มันสองคนเลิกกันขึ้นมา"
"กูว่าวันนี้เอมต้องมากันไอ้ปุณณ์ไม่ให้คุยกับมึงแน่เลยว่ะ กูเห็นพอไอ้ปุณณ์จะเดินมาหามึง เอมแม่งเรียกตลอด" แต่เรื่องนี้ผมไม่ได้สังเกตว่ะ เพราะคัดวงอยู่ (จริง ๆ แล้วแอบงีบหลับ) แต่พอจะเข้าใจว่าเป็นใครเขาก็คงใช้วิธีนี้ แล้วไม่คิดเลยหรือไงว่าผมมีเวลาอยู่กับไอ้ปุณณ์ที่โรงเรียนทั้งวัน นึกอยากจะเดินไปพูดตอนไหนก็พูดได้ แต่ที่เอมถ่อมาถึงโรงเรียนผมตอนเย็นแล้วปุณณ์ยังไม่รู้เรื่องอีกเนี่ย ไม่ใช่หลักฐานหรือไงว่าผมเปล่าเป็นคนขี้ฟ้อง
"กูไม่ฟ้องไอ้ปุณณ์หรอก กูพูดไม่ออก"
"เออ งั้นเอาไงดี จะปล่อยไปเหรอวะ" กอล์ฟถามด้วยสีหน้าเซ็ง ๆ ผมดูก็รู้ว่ามันเป็นห่วงไอ้ปุณณ์ไม่แพ้กัน นั่นเป็นสิ่งหนึ่งในตัวกอล์ฟที่ผมนับถือมาก เพราะถึงแม้ในสายตาอาจารย์คนอื่นมันจะเป็นลูกศิษย์โคตรเหี้ยยังไง แต่สำหรับพวกผม มันคือเพื่อนที่ดีติดอันดับต้น ๆ เสมอ ดูขนาดมันกับปุณณ์ไม่สนิทอะไรกัน มันยังแคร์ไอ้ปุณณ์ขนาดนั้น
"กูไม่อยากปล่อย เอาไว้มีโอกาสเหมาะ ๆ กูจะลองแย๊บดู" ผมรับปากพลางตบบ่ากอล์ฟปุ ๆ เห็นมันพยักหน้ารับกลับก่อนจะควักแผ่นซีดีในกระเป๋ากางเกงออกมา
"เอางี้ มึงเอานี่ไป เผื่ออยากได้หลักฐาน กูไปตามเก็บจากเพื่อนคนอื่น รวมได้ 4 ไฟล์"
"ไอ้เชี่ย 4 ไฟล์เลยเหรอวะ" ดูแค่อันเดียวก็โมโหจะบ้าแล้ว ยังเสือกมีเพิ่มมาอีก 3 ผมคงต้องมัดตัวเองไว้นิ่ง ๆ สักพักไม่ให้ไปซัดหน้าเอมซะแล้ว
"เออ เด็ดสัด 4 คลิป 4 คน เก๋าปะล่ะ จริง ๆ มีเยอะกว่านี้อีก แต่กูกลัวไอ้ปุณณ์ช็อกก่อน เอาไปแค่นี้พอ"
"แค่นี้ก็ช็อกแล้ว กูคงให้มันดูอันเดียวอะ" ผมบ่นเสียงอ่อยพลางยื่นมือรับซีดีเชี่ย ๆ แผ่นนั้นมาไว้กับตัวเอง
กอล์ฟถอนหายใจยาว "ตามใจมึงว่ะ เอาไปก่อนแล้วกัน" มันมองหน้าผมนิ่งก่อนจะตบบ่าส่งกำลังใจมาให้อีกสองสามที "สู้ ๆ นะมึง งั้นกูกลับก่อน ป๊ารอบ่นแล้วป่านนี้"
"ให้กูออกไปส่งปะ"
"ไม่เป็นไร มึงกลับไปซ่อมเบาะเหอะ ไม่ได้กลับบ้านแน่คืนนี้ หึหึ" อ้าวไอ้ห่านี่หนีกลับก่อนแล้วยังให้พรกูอีก ผมยกนิ้วกลางใส่มันที่เดินลงจากตึกไปแล้ว เหลือก็แต่ผมที่เก็บแผ่นซีดีลงกระเป๋ากางเกงพลางเดินเข้าไปในห้องชมรมใหม่อีกครั้ง
คราวนี้เป็นไอ้โอมกับน้อง ๆ ตั้งท่าจะกลับบ้านกัน "เฮ้ย เสร็จแล้วเหรอวะ" ผมรีบท้วงทันที
"เออดิ รีบแทบแย่ ดึกกว่านี้กูคงนอนโรงเรียนดีกว่าอะ" เสียงไอ้โอมบ่นพลางเท้าสะเอวมองพวกน้องม.ต้นเหมือนจะเร่งให้พวกมันรีบเก็บของไว ๆ ผมมองมันตาละห้อย "จะกลับแล้วเหรอวะ" อยู่เป็นเพื่อนกูหน่อยก็ไม่ได้นะสาด
"กลับดิ โทษทีว่ะ แม่กูบ่น แล้วกูต้องเอาไอ้ม่ำกลับบ้านด้วย เดี๋ยวอาม่ามันด่ากูเป็นภาษาจีนอีก กูฟังไม่รู้เรื่อง" ไอ้โอมว่าพลางหันไปตบหัวน้องชายแถวบ้านตัวจ้ำม่ำของมันที่ยืนฉีกยิ้มโชว์ฟันให้ผมดูครบสามสิบสองซี่อยู่ เฮ้อ เป็นแบบนี้จะให้ทำไงได้
"เออ ๆ ส่งน้องคนอื่นขึ้นรถดี ๆ ฝากด้วยอะมึง" ผมฝากฝังแค่นั้นก่อนมันจะกลายร่างเป็นหัวหน้าทัวร์ลูกเป็ด พาเด็ก ๆ ในชมรมเดินตามต้อย ๆๆ กันออกไป หึหึ เห็นไอ้โอมเพี้ยน ๆ อย่างนี้แต่รุ่นน้องรักมันกันโคตร ๆ ครับ ไม่รู้ทำไม สงสัยมันกวนตีนอย่างมีเสน่ห์
สุดท้ายสรุปว่า ตอนนี้เหลือผมคนเดียวในห้องชมรมกับนาฬิกาแขวนบนผนังที่บอกเวลาเกือบห้าทุ่ม ชวนให้ผมเริ่มคิดว่าหรือกูจะนอนที่นี่เลยดี เบาะก็ยังซ่อมไม่เสร็จ เฮ้อ ชีวิตกู
"โน่! รีบซ่อมเบาะเร็ว จะได้กลับบ้าน!" เฮ้ยยย ผีหลอก! เสียงใครวะ!!!
ผมตาเหลือกหันไปมองต้นเสียงอย่างประหลาดใจ พบว่าคือไอ้เอิ้นที่ยังไม่กลับ แถมถืออุปกรณ์เย็บเบาะมาให้ผมอีก "มึงยังไม่กลับอีก!" ผมส่งเสียงถามอย่างตกใจ
"กลับยังไงล่ะ ไม่งั้นมึงจะอยู่คนเดียวรึไง" มันพูดยิ้ม ๆ ซึ่งแน่นอนว่าผมโคตรดีใจที่มีคนอยู่เป็นเพื่อน "ขอบใจว่ะ!"
***
เวลาผ่านไปพักหนึ่งที่ผมยังคงแข็งขันกับการเย็บรอยขาดบนเบาะหนังสีฟ้าอ่อนอยู่ ก็เชี่ยแม่งทำท่าจะเสร็จ ๆ แต่ไม่เสือกเสร็จสักที สงสัยไอ้ที่เย็บผิดเย็บถูกเป็นเพราะผมเริ่มง่วงจนตาเบลอไปหมดแล้ว
เสียงพลิกหนังสือการ์ตูนดังขึ้นข้าง ๆ ผม จากไอ้เอิ้นที่คอยอยู่ใกล้ ๆ ตอนแรกมันก็ว่าจะช่วยผมเย็บหรอก แต่หลังจากที่ลองดูก็พบสัจธรรมว่าสกิลมันต่ำต้อยนัก แม่งแทบจะเย็บตัวเองติดกับเบาะอยู่รอมร่อแล้วเลยใช้งานไม่ลง เอาเป็นว่ามึงนั่งเป็นเพื่อนกูเฉย ๆ ก็พอแล้วกัน
"โน่นี่เก่งเนอะ ซ่อมโซฟาเองก็เป็นด้วย จ้างไปซ่อมที่บ้านมั่งได้ปะ" เออ อ่านการ์ตูนดี ๆ ไม่ชอบ เสือกกวนตีนกูอีก ผมแค่นหัวเราะเหอะ ๆ ใส่ไอ้เอิ้นทั้งที่ไม่ได้หันไปมองหน้ามัน
"ได้ แต่ซูเปอร์สตาร์อย่างกูน่ะค่าตัวแพงงง"
"สำหรับโน่ เท่าไหร่ผมก็จ่ายไหว" หืม? พอได้ยินคำนั้นแล้วก็ต้องหันไปมองหน้ามันทันที เห็นมันยิ้มแปล้อยู่ แต่กูจะอ้วก ฟังดูเหมือนตัวเองเป็นกะหรี่ชอบกล
"มึงอย่าเล่นงี้ได้ปะ กูตกใจหมด ตอนร้องเพลงก็ทีนึงแล้ว" จริง ๆ ผมอยากบอกมันด้วยซ้ำว่า กูคิดลึกนะไอ้สัด แต่ก็นั่นแหละ ไม่อยากพูดอะไรมาก
ได้ยินเสียงไอ้เอิ้นหัวเราะหึหึดังมา ก่อนที่มันจะเท้าคางกับเบาะแล้วดูผมเย็บต่อ เออดี ตกลงมึงไม่อ่านการ์ตูนแล้วใช่มั้ย มานั่งจ้องอยู่ได้เนี่ย มันเกร็งนะโว้ยยย "มองเชี่ยไรวะ อ่านการ์ตูนไปเหอะมึง กูเกร็ง"
แน่นอนว่าไอ้เอิ้นหัวเราะตอบ แต่ไม่ยักทำตามคำบอกผมสักคำ มันยังคงนั่งมองผมเย็บเบาะต่อจนผมสอยเข็มเข้ากับมือตัวเองจนได้ โอ๊ย! ไอ้สัดเอ๊ย กูบอกแล้วว่าอย่ามอง! แม่งเจ็บฉิบหาย
"อูยยย"
"เฮ้ย ขอโทษ! เกร็งจริงเหรอวะ" ดูมันยังมีหน้ามาถาม มึงลองเย็บผ้าแล้วมีคนมาจ้องหน้ามึงดูมั่งมั้ยล่ะ เชี่ยเอิ้น แต่มันไม่ให้เวลาผมด่า เมื่อสองมือมันตระกองมือข้างที่เลือดซิบของผมไว้พลางก้มมาดูใกล้ ๆ
"เชี่ย อย่าจับแรง กูปวด" ผมบ่นเพราะรู้สึกว่ายิ่งเห็นเลือดก็ยิ่งปวด ไม่รู้เจ็บหรือกลัวมากกว่ากัน โฮ ๆๆ ไส้มันจะทะลักออกมาทางรูนี้มั้ยยย
แต่ระหว่างที่ผมกำลังโวยวายอยู่นั่นเอง (เข็มทิ่มกับโดนแทง ผมร้องเท่ากันครับ) เอิ้นก็หยิบเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเลือดตรงมือผม "โดนเข็มทิ่ม ร้องอย่างกับตกลูกเลยนะมึง เวอร์จริง" มันด่าพลางอุดเลือดบนนิ้วมือแล้วเป่าพ้วงให้เหมือนปลอบใจเด็ก "โอมเพี้ยงงง ไม่เจ็บแล้วนะ"
"มึงอย่ามา กูไม่ใช่เด็กปัญญาอ่อนนะสัด"
"อ้าว ก็กูเห็นมึงร้องโวยวายเหมือนเด็กปัญญาอ่อนนี่หว่า" เอ๊ะไอ้ห่านี่ เดี๋ยวปั๊ดตัดสินให้แพ้ตั้งแต่รอบแรกเลย โทษฐานมาว่ากูปัญญาอ่อน ผมเหล่มองไอ้เอิ้นตาขวาง ซึ่งดูเหมือนมันจะรู้ตัว
"เฮ้ย ด่าแค่นี้อย่าขี้โกงปรับวงกูแพ้อะ"
"กูกำลังคิดอยู่พอดี" หึหึหึ
"ไอ้สัด โอ๋ ๆๆ อย่าถือสาผู้น้อยเลยนะครับคุณโน่ ผู้ฉลาด เพียบพร้อม ทั้งทรัพย์ รูปกาย วาจา ใจ และสติปัญญา" ถุย! ประชดขนาดนี้มึงด่ากูเหี้ยเลยยังดีซะกว่า ผมที่กำลังจะเย็บเบาะต่อจึงบังเกิดความหมั่นไส้ไอ้เอิ้นคนจริงใจฉิบหาย(ประชด) ต้องหันไปพร้อมอาวุธในมือ(เข็ม) เพื่อประหารมันทันที ฮ่า ๆๆ เป็นรูทั้งตัวแน่มึงวันนี้!
ผมไม่ได้ซาดิสม์นะครับ แต่ถ้าวันนี้ไม่ได้เอาเลือดไอ้เอิ้นออกก็อย่าเรียกผมท่านโน่! หึหึ เชี่ยเอิ้น มึงอย่าหวังจะรอด
ผมไล่เอาเข็มจิ้มแขนมันไม่ยั้งขณะที่ผู้ถูกกระทำเบี่ยงหลบเป็นพัลวันพลางหัวเราะลั่นสลับกับโวยวาย ฮ่า ๆๆๆ มึงทำเป็นมาด่าแต่กู ผมจึงสวนมันกลับ "เชี่ยแม่ง เข็มทิ่มแค่นี้ ร้องอย่างกับตกลูก เวอร์จริง" คุ้น ๆ ปะครับคำนี้ หึ...มันจะได้รู้ซะบ้างว่าเวลาโดนเข็มน่ะ เจ็บยังไง!
ไอ้เอิ้นดิ้นพราด ๆ แต่ไม่วายเถียง "ก็นี่มันไม่เหมือนกันนี่หว่าาา ฮ่า ๆๆ โอ๊ย หยุดดด กูไม่ไหวแล้วโน่! กูขอโทษษษ ไม่ว่าแล้ววว นะ ๆๆ ปล่อยกูเหอะ โอ๊ย! ฮ่า ๆๆๆ" มันยังคงโวยวายสลับกับหัวเราะเสียงดังลั่นห้องจนผมเริ่มสนุก ตอนนี้เบาะเบอะเลยไม่เป็นอันเย็บกันแล้ว เพราะมันเสือกคว้าเข็มสำรองมาได้อันหนึ่งและพยายามจะทิ่มผมกลับอยู่ เราเลยพัลวันชุลมุนกันใหญ่
ไอ้เชี่ยเอิ้นแม่งซาดิสม์ฉิบหายยย โอ๊ย! ฮ่า ๆๆ ช่วยจิ้มตรงพุงกูที ลมจะได้ออก ซิกซ์แพ็กจะได้งอกบ้าง ก๊ากกก
แต่ขณะที่เรากำลังนัวเนียแย่งกันเอาเข็มทิ่มแขนทิ่มพุงของอีกฝ่ายนั่นเอง อยู่ดี ๆ ประตูห้องชมรมก็ถูกเปิดออกดังผลัวะ! โดยไม่มีเสียงเคาะเตือนล่วงหน้า
ผมและเอิ้นผวาวาบ (นึกว่าผี) หันไปมองประตูนั้นทันทีและพบว่าสิ่งที่อยู่หน้าประตูคือ
ร่างสูงของ ปุณณ์ ภูมิพัฒน์ ผู้ปรากฏตัวอีกครั้งตอนห้าทุ่มครึ่ง พร้อมใบหน้าที่บูดบึ้งอย่างประหลาด
TBC.
Postscript : เที่ยงคืนแล้ว ก็......... HAPPY BIRTHDAY น้องปุณณ์ นะจ๊ะ!!!!! *จุดพลุปัง!* เย้ ๆๆๆ (แล้วนี่เหรอครับของขวัญวันเกิดผม!! --- เสียงน้องปุณณ์โวยวาย) เอ่อ... อันนี้ไม่เกี่ยวนะจ๊ะ เพราะถึงจะเป็นวันเกิดน้องปุณณ์ แต่เรื่องมันก็ต้องเปนแบบนี้อะ ฮือ ๆๆๆ เห็ดเสียใจ y_y
ตอนที่แล้วมีคนงานเข้ากว่าน้องโน่คือน้องโอม (ฮา ๆๆ) โดนจับคู่กับเอิ้นเลยมึง สม... จะแก้ตัวกะคนอ่านยังไงดีเนี้ยยยยยยยย
ส่วนตอนนี้น้องโน่งานเข้าชิ้นใหญ่ซะแล้ว ทำไงดีหนอ... อยากจู๋จี๋กับเอิ้นดีนักใช่มั้ย อย่างนี้ต้องตบจูบบบบ (เหอ?)
ไปละค่า กำหนดส่งงานตอนเช้า 2 ชิ้น แต่เห็นว่าเป็นวันเกิดน้องปุณณ์นะเนี้ยย เลยมาต่อ
ปล. แอบเปลี่ยนเพลงในหน้าหลักให้น้อง ๆ ล่ะ.. มีใครสังเกตป่าว
อ้ะ ตอบคอมเม้น(พอเป็นกระสัย)ให้ด้วย!
ถึงคุณ จัดฟันแล้วไง...ใครสน?
เอ่อะ.... มีการจัดตั้งกองทัพตบน้องเอม (กลัววว)
55555+ เห็ดขอเป็นฝ่ายปฐมพยาบาลคนเจ็บนะ 555+
ถึงคุณ Annaron
เอ่อ สวัสดีค่ะประธานชมรมคนไม่ชอบเอม 5555+ (เยอะจิง ๆ)
แล้วตกลงน้องเอมนี่ต้องไปตบแย่งรถมินิด้วยปะ 555+
เรื่องแบนเนอร์จัดการให้แล้วนะจ๊ะ
ถึงคุณ รักโน่กะปุณณ์
เอ่อะ... นี่ร่วมขบวนการกะเค้าอีกคน
ใส่เสื้อเหลืองไปไล่น้องเอมที่ภัควานกันดีมั้ย? 555
ถึงคุณ *+*+Devil+Wing+*+*
นั่นสิ ตกลงเชียร์ใครเนี้ยย
ถึงคุณ สาวโรงงาน
เราเตรียมรถพยาบาลเลยดีกว่านะ 555
ถึงคุณ ((-GargoyIE-))
เห็ดจัดการเรื่องแบนเนอร์ให้แล้วค่า ^___^
ถึงคุณ ήθθήα®
คำถามใบแดงอะ ๆๆๆ บอกไม่ได้ เดาดูนะ 5555+
ถึงคุณ ^o^NoNaE- GaNg *-* *-*
หัวเราะมากระวังคนข้าง ๆ ว่าบ้าเน้ออ 555+
น้องโอมเค้าชอบเพลงที่น้องเอิ้นเล่นจ้า ไม่ได้ชอบน้องเอิ้น 555 คนอ่านจับผิดน้องโอมกันจิง ๆ อิอิ
ถึงคุณ The โหด คุง
งานหนังสือคงไม่ได้ไปจ้า เบื่อคนเยอะมั่ก ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ถึงคุณ .::Sweet Latte::.
ปุณณ์เป็นมือกีต้าร์ อด........ จีบโน่ 5555+ (เซ็งเลย)
ถึงคุณ RedDevil with BlackMagic
น้องเอมจะต้องห่อกระดาษหนังสือพิมพ์ก็เพราะถูกคนอ่านรุมฆ่านี่แหละค่า 555
ถึงคุณ โบ้
อ้าววว งอนน้องปุณณ์แล้วอ้ะ วันนี้วันเกิดน้องปุณณ์น๊า
ถึงคุณ kidkiss
ยูริรออีกซักพักจ้า
ถึงคุณ 515
แม่ยกเอิ้นอีกคนแล้ว
วันนี้วันเกิดน้องปุณณ์น๊า ให้กำลังใจน้องปุณณ์หน่อยเร็ว ๆๆ
ถึงคุณ Dangerous Jenny
3P ปุณณ์ โน่ เอิ้น... ชื่อน้องเอิ้นอยู่เป็นคนสุดท้ายอย่างนี้แสดงว่ารับบทหนัก เหอ ๆๆๆ
ถึงคุณ **BoJaE~NuZZ**
ตอนบอกว่าขอบคุณที่ทำให้เอิ้นได้เกิดมานั่น... รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแม่มัน 555+
ขอบคุณจ้า
ถึงคุณ kumun_ba
เอาแบนเนอร์ไปแปะไว้ที่นิยายเรื่องไหนจ๊ะ บอกด้วยเน้อ จะได้ลิ้งค์กลับให้
ถึงคุณ lollipop
ตายแระ ถึงน้องกอล์ฟจะบทน้อยแต่เขาก็มาแบบเด็ด ๆ นะจ๊ะ อิอิ
ถึงคุณ PP_PaNdA
เอิ่ม.... น้องโอมเคะแตกจริงเหรอ -*- (เครียด) เห็ดไม่ตั้งจายยยย
ถึงคุณ NBC*TNG
ลัทธิเอิ้นโอมมาอีกคนละ 55555 (สงสารน้องเอิ้นจิง ๆ)
น้องโอมเค้าชอบเพลงจ้า เข้าใจถูกแล้น ป่าวชอบน้องเอิ้นนะ (มั้ง)
ถึงคุณ My Love Is Vanilla
เจอแล้วแฟนคลับน้องฟี่ เดี๋ยวหาบทให้มันเยอะ ๆ 555
ถึงคุณ นานๆอ่านที
อย่างโอมมันเกิดขั้นพูดมากมาแล้วค่า
แถวบ้านเรียกผีเจาะปากกกกกกกกกกกกกกกก
555
ถึงคุณ นานะ
ขอบคุณมากค่า ^__^
อย่าลืมพักผ่อนสายตามั่งเน้อ เด๋วตาเสีย
ถึงคุณ จินจัง~*
นี่มาแปลกกว่าเพื่อน... พี่ดิวน้องโอมซะงั้น.... 555+
จริง ๆ เราก็เป็นคนสุภาพเรียบร้อยนั่นแหละ เข้าใจถูกแล้ว ฮา ๆๆ
ถึงคุณ ดร.สาวสวย
*ตบมือลูกเสือ 3 ชุด* เก่งจังค่า อ่านรวดเดียวเลย 555 มีการมาทวงฟิกอีกเรื่องในฟิกเห็ดด้วย (เอ๊ะยังไง) 555 ไม่เป็นไรค่า ฝากข้อความไว้ได้ ^___^
ปล. เห็ดป่าวใส่กัญชาในนิยายนะ! เด๋วจับตำรวจจับ!
ถึงคุณ |*~P.K~*|
น้องเอมฝากถามว่า เซเว่นปิดกี่โมงเหรอ? 5555+
ถึงคุณ kiyoharu
จะไม่ได้มาอ่าน 1 อาทิดเลยเหรอ แง ๆๆ เศร้า ไม่เป็นไรเนอะ ทำงานก่อนแล้วค่อยมาอ่านก็ได้ค่า แล้วเจอกันนะคะ ^____^
ถึงคุณ vva
เห็ดอัพวันละตอนก็จะแย่แล้ว Y____Y แง ๆ
ขอโทษค่า จะพยายามมาบ่อย ๆ นะ
ถึงคุณ H a r p
น้องฟี่... เป็นเด็กผู้ชายตัวผอม ๆ ค่ะ ผิวสีน้ำผึ้งล่ะ ดัดฟันด้วย ตาตี่นิดนึง... ว้าอธิบายไม่ค่อยถูกแฮะ ประมาณนี้แหละนะ
ถึงคุณ firo
เอิ่ม.... เจอน้องดีเข้าให้แล้ว
ไปนั่งข้าง ๆ น้องโอมเข้ารึเปล่า 55555555
ถึงคุณ *-*drem-_-!!!-_-ploy-*-
น้องปุณณ์เกิดวันนี้ค่า!
ถึงคุณ สาวY
จับหมาให้น้องโอมไม่ไหวและ เหนื่อยยย
ถึงคุณ watermoonj
ขอให้อ่านทันเร็ว ๆ นะจ๊ะ ^____^
ถึงคุณ Oaziz
อัพบ่อยเพราะคนอ่านน่ารักอะ น่ารักกันอย่างนี้ไปนาน ๆ นะจ๊ะ ^___^
ถึงคุณ Ciin
ถ้าน้องโน่มาผูกโบว์ตัวเองเป็นของขวัญ น้องปุณณ์อาจงงได้ 555 (อะไรของมันนน)
ถึงคุณ ⓑⓤⓡⓘⓝ
เอ่อ.... น้องปุณณ์เค้าเล่นกีต้าร์อะจ้ะ เลยอดร้องเพลงจีบน้องโน่เลย เฮ้ออ เสียใจเนอะ
NC ยังอีกยาวไกลจ้า
ถึงคุณ M!nMin
วันเกิดน้องโน่ 4 กุมภาจ้ะ
น้องปุณณ์เค้าเสียงแบบว่า........ อืมม... ถ้าร้องนำคง..... อืมม..... (ไม่ขอพูด) 555
ถึงคุณ ochibieiji
อ้าว เปลี่ยนใจมาเชียร์น้องเอิ้นซะแล้ว 5555
ถึงคุณ ส้มโอ
เม้นที่ไหนก็อ่านจ้า ^_____^
ถึงคุณ เดกแนวฟันหัก
ยินดีต้อนรับจ้า ^_________^
ถึงคุณ o_น้ำส้มปั่น_o
เอ่อ.... ที่บอกว่าเป็น ปุณณ์ โน่ เอิ้น กอล์ฟ พร้อมกัน หมายความว่าอะไรเอ่ย
2 คู่ หรือ 4p จ้ะ (น่ากลัวมาก) 5555
เอิ้นกลับมาทวงบัลลังก์ ฮ่า ๆๆ
ถึงคุณ ooเจ้าชายโรแนนติกoo
ล้างจานดี ๆ จ้า ระวังจานแตก อิอิ
ถึงคุณ beautiful angle
ไม่อาวว ไม่กล้าสาดน้องปุณณ์อะ กัวน้องปุณณ์ไม่ฉบายยย
ถึงคุณ รักยูริแอบรักปุญญ์
น้องปุณณ์ฝากขอบคุณสำหรับคำอวยพรคร้าบบบ
ถึงคุณ Casinoty
รออีกไม่นานหรอกจ้า ฮ่า ๆๆๆๆ
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~
วันหลังเขียนเม้นเส็ดแล้วเซฟไว้ด้วยเน้ออ เดี๋ยวมันหายไปอีกเสียดาย
ดีใจเรื่องรุ่นพี่ด้วยค่า ^___^ แล้วก็ขอโทษเรื่อง SP นะจ้ะ ไม่มีแรงแต่งให้น้องปุณณ์จริง ๆ งานยุ่งมากกกกกกกก
ปล. วันนี้ตอบยาว ๆ ไม่ไหวอะ มีงานรออยู่อีกเพียบบบ
ถึงคุณ D_D_K_jr
รักคนอ่านเหมือนกันจ้า ^____^
ถึงคุณ AngelJS
รักคนอ่านเหมือนกันเนอะ ๆๆๆ
เสียดายที่พิมยาว ๆ แล้วหายอะ วันหลังเซฟไว้นะ ๆๆ
ปล. น้องกอล์ฟเป็นคนรักเพื่อนจ้า
ถึงคุณ akira_ked_sa
น้องปุณณ์เกิดวันนี้แหละค่า ^__^
ถึงคุณ นู๋*แก้ม~*
น้องปุณณ์เป็นลูกผู้ชายค่ะ เขารับผิดชอบการกระทำเขาเนอะ ^___^
รอดูกันต่อไปว่าจะเป็นยังไง
ถึงคุณ Krazz
น้องปุณณ์ฝากขอบคุณสำหรับคำอวยพรค่า ^_______^
น้องปุณณ์ต้องมีความสุขอยู่แล้วเนอะ (แต่ไม่ใช่ในตอนนี้ ฮา ๆๆ)
ถึงคุณ [L u Z ii F]
จากน้องปุณณ์ : “ผมหล่ออยู่แล้วครับ แต่ขอบคุณสำหรับคำอวยพร ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ ^____^”
หมดแล้วจ้า ไว้จะมาต่อให้อีกเร็ว ๆ นี้นะ ตอนนนี้รีบมากเลยมีงานด่วน โฮก.... เจอกันตอนหน้าจ้า!
ความคิดเห็น