คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : cherish [00]
ฝน..ทำให้ผม้อัรอเท้าผ้าใบทุๆ 2 วัน
ผมเลียฝน
และวันแรที่ผมเอเา ็เป็นวันที่ฝน
แบฮยอนวิ่ไปามถนนเอะแะหลัาฝนหยุไ้ไม่นาน
รอเท้าผ้าใบสีาวเลอะเป็นรอย่าาน้ำที่ระเ็นึ้นมาโน เหมือนเป็นเรื่อปิที่เามัะไม่พร่มในวันฝน
แบฮยอนอุส่าห์อทนรอเือบสอั่วโมเพื่อให้ฝนหยุะไ้วิ่มาึ้นรถเมล์ลับบ้าน
ึ่อนนีู้เหมือนเพื่อนๆในโรเรียนะลับันไปเือบหมแล้ว ...็มันะสี่ทุ่มแล้วหนิเนอะ
“เห้ย!!หยุนะเว่ย
ะหนีไปไหนว่ะ” เสียที่ัออมาารอมืๆ้าโรเรียนทำเอาแนวิแฮมีสในมือแบฮยอนเือบหล่น ถึแม้ว่าเาะใแ่็ไม่ไ้แปลใมาอะไรที่เ็นัเรียนมีเรื่อทะเลาะวิวาทันในเวลาึๆแบบนี้
มันเป็นเรื่อปิอวัยที่ำลัเลือร้อนอยู่แล้วไม่ใ่รึไ
“แน่ริมึอย่าหนีิ”
เสียฝีเท้าหลายู่ำลัใล้เ้ามาเรื่อยๆ แบฮยอนย้ายไปยืนหลัป้ายรถเมล์
เา็แ่ไม่อยาโนลูหล
“มึ็อย่าามมาิวะ โถ่เว่ย!! พั่อนไม่ไ้รึไวะเนี่ย”
ร่าสูที่ถูไล่ามวิ่ออมาาอยเป็นนแร
ายาวอเาำลัวิ่มาทาป้ายรถเมล์ึ่ไม่มีใรเลยนอเสียาแบฮยอนนนี้ ายเสื้อนัเรียนหลุลุ่ยและรอยเลอะามเสื้อผ้าเหมือนผ่านารลุับพื้นมาเป็นสิบรอบทำให้สภาพอเาูไม่ื
ผมสีำเปียโปรหน้าปราทำให้แบฮยอนบอไม่ไ้ว่านั่นใ่เพื่อนร่วมห้ออเาหรือเปล่า
ายาวู่นั้นยัวิ่มาทาป้ายรถเมล์ใล้เ้ามาเรื่อยๆ ไม่สิ
นๆนั้นำลัวิ่รมาหาเา
แ่่อนที่แบฮยอนะทันไ้ั้ัว...
“อ๊ะ” เสียอเา็หายไปในลำอเมื่อริมฝีปาอุ่นประบลมาอย่ารวเร็วและรุนแร
ลิ่นาวเลือแผ่่านเ้ามาในโพร่ปาอนัวเล็
แบฮยอนพยายามะันัวเอออมาแ่ลับถูแนแร่โอบรัเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน มือหนาึหมวบนหัวอเาไปใส่แ่็ไม่ยอมละริมฝีปา
เป็นูบที่เนิ่นนานนแบฮยอนลืมหายใ
“พวมันไปแล้วสินะ” นัวสูระิบแผ่วเบา้าๆหู
เรียสินัวเล็ให้ลับืนมา และนั่นเป็นอนที่แบฮยอนไ้เห็นใบหน้าอเานนั้นัๆ
ใบหน้าราวับรูปปั้นในเทพนิยาย
“ปาร์านยอล ันื่อปาร์านยอล”
ปาร์านยอล
นที่โมยูบแรอผมไป
หลัาเาพูประโยนั้นฝน็ลมาอีรั้
วามริ . . ฤูฝนปีนี้็ไม่ไ้แย่สัเท่าไหร่
____________________________________________________________________________________________
เรื่อแรอเราฝาไว้ในอ้อมออ้อมใอทุน้วยนะะ
เป็นฟิพล็อลาทั่วๆไปนี่แหละ้า ลัวะไป้ำับอนอื่นมาอ่ะ ถ้าบัเอิไปเหมือนอใรแ้มาไ้เลยนะ
เรื่อนี้ไม่ราม่า ฟิใสๆลายเรีย ไรท์็เพิ่สอบเสร็อยาลายเรียเหมือนัน55555
้วยรั ไรท์เอร์เย์ :)
ความคิดเห็น