คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พี่ตินนนน!!
1.ข้อมูลทั่วไป
รูปตัวละคร : Taeyang bigbang
http://www.fooyoh.com/_data/pandakun/images/20080618/bigbang7.jpg
http://img380.imageshack.us/img380/9932/1227479919blackvocal433je9.jpg
http://xii4.files.wordpress.com/2009/09/taeyang1.jpg
http://janenology.files.wordpress.com/2008/10/taeyang-candid02.jpg
ชื่อเล่น: เพคติน
เพศ: ชาย
ความสูง น้ำหนัก : สูง 182 หนัก 61
วัน เดือน ปี เกิด: 23 กันยายน 2530
อายุ: 23
การศึกษา: เพิ่งเรียนจบบริหารธุรกิจที่อังกฤษมาหมาดๆ
ครอบครัว: มีพี่ชายอยู่หนึ่งคน ห่างกัน 4 ปี หากดูจากภายนอกแล้วคงจะคิดว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่น มีความรักซึ่งกันและกัน แต่สำหรับเพคตินแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ถึงแม้พ่อแม่และพี่ชายจะแสดงความรักต่อเพคตินมาก แต่เพราะคงรักมากเกินไป ชีวิตของเพคตินเลยไม่เคยได้รับอิสระ กฎเกณฑ์ที่ถูกวางไว้ให้ตั้งแต่เด็กๆ แนวทางชีวิตที่เลือกไว้ให้เขาตั้งแต่เกิด ถ้าเกิดสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เพคตินรักก็คงจะดี แต่ถ้าหากไม่ใช่อย่างนั้น เพคตินไม่เคยชอบใจกับสิ่งที่ครอบครัวเลือกให้เลยสักครั้ง การอยู่กับสังคมคนรวย การสร้างภาพพจน์ ธุรกิจหลากสาขา การบริหาร แต่ต่อให้เพคตินนำเหตุผลมาคัดค้านยังไง ก็ไม่เคยหลีกหนีแรงกดดันจากครอบครัวได้พ้นโดยเฉพาะพ่อและพี่ชาย พ่อแม่ของเพคตินทำบริษัทที่ควบคุมเกี่ยวกับแหล่งบันเทิงเกือบทั้งหมด เช่น โรงภาพยนตร์ ไปจนถึงผับ มีตั้งคอมเพล็กซ์หรือศูนย์รวมผับ ในชื่อย่อ RPc. โดยมีใน 3 ประเทศด้วยกันคือ ไทย ญี่ปุ่น เกาหลี และในเมืองลอนดอนด้วย ถึงแม้ว่าครอบครัวเพคตินจะทำธุรกิจเกี่ยวกับความบันเทิง ซึ่งเพคตินก็มีใจรักทางด้านนี้ แต่พ่อแม่และพี่ชายเพคตินกลับ(บังคับ)ให้เพคตินเลือกเส้นทางการบริหารมากกว่าที่จะสนับสนุนให้ทำในฝันลมแล้งๆที่ไม่น่าเป็นไปได้
ที่อยู่: ประเทศไทย กรุงเทพมหานคร
ความสามารถพิเศษ: พูดได้ 5 ภาษา คือ ไทย อังกฤษ เกาหลี ญี่ปุ่น มีทักษะในการร้องการเต้นซึ่งมีบุคลิกโดดเด่นมากเมื่อร้องเพลง บีทบ็อกซ์ เล่นเปียโน
2.ข้อมูลอย่างละเอียด (สำหรับการเขียน)★
เกี่ยวกับตัวละคร: ที่จริงแล้วเป็นคนเงียบๆ เลือกที่จะยิ้มมากกว่าที่จะทำหน้านิ่ง แต่รอยยิ้มของเขาดูเหมือนซ่อนความเศร้าเอาไว้ เมื่อมีเรื่องไม่สบายใจอะไร เขาจะทำเป็นเหมือนทุกอย่างสบายมาก ไม่ได้ทุกข์ใจอะไรเลย และยังยิ้มได้เหมือนทุกวัน ซึ่งเขาก็คิดอย่างนั้น แต่แท้จริงแล้วเขาสร้างกำแพงกั้นความรู้สึกออกมาโดยไม่รู้ตัว อาจเป็นเพราะเขามีปมไว้ในใจมากมายจากความคิดที่ว่าคงไม่เป็นไร พยายามที่จะไม่คิดมากกับมันและปล่อยให้มันผ่านพ้นไป ทั้งๆที่จริงแล้วกลับเป็นการทิ้งให้เป็นแผลไว้ในใจมากกว่า ยิ่งโดยเฉพาะเรื่องราวจากครอบครัว ไม่ค่อยจะเปิดอกระบายเรื่องราวกับใคร ต่อให้คนๆนั้นจะคะยั้นคะยอซักแค่ไหน คงเพราะไม่อยากให้ใครไม่สบายใจไปตามเขา ดังนั้นจึงขอเวลาอยู่เงียบๆคนเดียวจะดีกว่าและใช้เวลาเหล่านั้นจมปลักอยู่กับการฟังเพลง แต่งเพลง ทำให้โดยมากเพลงที่เขาแต่งจะมาจากประสบการณ์ที่เคยพบเจอและอาจเติมจินตนาการลงไป มีความสุภาพ ให้เกียรติแก่ผู้อื่นก่อนเสมอ ประมาณว่าตัวเองจะเป็นยังไงก็ช่าง ถ้าพอจะช่วยเหลือทำอะไรเพื่อใครได้ก็จะทำให้ดีที่สุด ไม่ค่อยจะปฏิเสธใคร ยอมง่ายๆ คงมาจากความเคยชินจากครอบครัวที่เขาไม่สามารถคัดค้านหรือปฏิเสธได้เลยสักครั้ง แต่ก็มีมุมที่เหมือนผู้ชายทั่วๆไป มีใช้อารมณ์ เล่นอะไรบ้าๆบอๆที่คาดไม่ถึง เที่ยวเตร่ แต่ก็ไม่ค่อยยุ่งกับพวกอบายมุขสักเท่าไรนักแม้ว่าในผับจะมีของพรรค์อยู่ให้เห็นเยอะก็เถอะนะ
ชีวิต (อดีต): คงเป็นเรื่องยากที่ต้องฝืนทำในสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเองอยู่เสมอ แต่ทำไงได้เมื่อเพคตินต้องเจอเรื่องแบบนี้อยู่บ่อยๆ มันก็เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็กแล้ว เพื่อน การเรียน สังคม ทุกๆอย่าง เขาถูกกำหนดโดยพ่อแม่ทั้งหมด ความเพอร์เฟ็ค คือสิ่งที่เขาต้องทำให้ได้เมื่อพ่อแม่บังคับให้ทำอะไร และทุกครั้งที่ทำไม่ได้’พี่ชาย’จะเป็นสิ่งแรกที่ถูกนำมาเปรียบกับตัวเขา ‘ทำไมถึงทำไม่ได้แบบพี่บ้าง?’ ‘ทำไมถึงไม่เชื่อฟังพ่อแม่บ้าง?’ ‘แกจะไปรู้อะไรมากกว่าพ่อได้ยังไงกัน’ ‘พ่อแม่เขาสั่งให้ทำอะไร เราก็ทำตามซะสิ’ คำพูดคำถามแบบนี้ที่วนเวียนให้เขาได้ยินอยู่ทุกวัน ถ้ามันจะทำให้เขาแอบไปร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยๆคงจะไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพียงแต่ไม่มีใครเคยรับรู้เลยทั้งนั้น เขาไม่มีที่ระบาย ไม่มีที่ปลดปล่อยเรื่องในใจ เกิดเป็นความเคยชินที่จะเก็บแผลนั้นไว้โดยลืมที่จะลบมันทิ้ง จนถึงทุกวันนี้ดูเหมือนแผลต่างๆก็ยังเพิ่มขึ้นอยู่เหมือนเดิม และใบหน้าที่เปื้อนยิ้มนั้นก็ใช่ว่าใจเขาจะยิ้มไปด้วย
ชีวิต (ปัจจุบัน): เพิ่งจะเรียนจบเลยยังอยู่ในช่วงว่างๆไม่มีอะไรทำ (พ่อแม่ยังไม่บังคับให้ทำอะไรมากกว่า) เลยมาอาศัยอยู่กับพี่ชายที่ไทยซึ่งเปิดผับเป็นของตัวเองอยู่ พี่ชายเลยให้ช่วยไปดูแลงานในผับแม้จะมีไม่เต็มใจในบางที เพคตินจึงมักจะใช้เวลาขึ้นไปเล่นดนตรีอยู่บ่อยๆ ซึ่งก็ทำให้เขามีความสุขขึ้นมาบ้างเหมือนกัน
ชีวิต (อนาคต): ถ้าได้ทำงานในวงการเพลง เขาก็คงไม่ต้องการอะไรแล้วล่ะ…
สีที่ชอบ: น้ำตาลอ่อนๆ
สไตล์การแต่งตัว: ง่ายๆไม่ค่อยคิดอะไร ประมาณหยิบอะไรก็ใส่ได้หมด
อาหารที่ชอบ: ลูกอม
อาหารที่ไม่ชอบ / แพ้: แพ้เครื่องดื่มมีคาเฟอีน
สิ่งที่ชอบ: เพลงทุกแนว ฟังได้หมดได้ตลอด
สิ่งที่ไม่ชอบ: พวกที่ปิดกั้นดนตรี , การถูกกดดัน บีบบังคับ (แต่เหมือนยิ่งเกลียดยิ่งเจอ)
สิ่งที่กลัว: การที่ต้องอยู่กับครอบครัวหรือใช้เวลาร่วมกัน
สิ่งที่ทำให้ยิ้มได้: เวลาที่มีคนชมเกี่ยวกับเพลงที่ตัวเองแต่ง แต่เอาจริงๆก็ยิ้มอยู่ตลอดเวลาล่ะ
สมบัติที่คุณอยากได้ที่สุด : ความอิสรเสรี เขาคิดว่าเป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดแล้ว
ของสำคัญที่พกติดตัวเสมอ: สมุดเขียนโน้ตเพลง
เวลาที่ไม่สบายใจชอบทำอะไร: นั่งแต่งเพลงระบายอารมณ์ ไม่ก็ชอบหนีหายเงียบไปไม่บอกใคร
คำพูดที่ชอบพูด: ยังไงก็ได้ / ได้หมด / ไม่เป็นไร (ประมาณว่าให้ทำอะไรก็ทำ ไม่ค่อยปฏิเสธ)
เหตุผลที่สมัคร The Detective Lover คือ?: ว่าจะหาประสบการณ์ใหม่ๆ ค้นพบตัวตนอีกด้านหนึ่งของตัวเอง รวมไปถึงหาทางหลีกพ้นจากครอบครัวด้วย จะว่าไปเรื่องสมบัติก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไร ว่ามันจะเป็นของมีค่าหรือเป็นอะไรเพราะว่าเขาก็คงได้เรียนรู้อะไรหลายๆอย่างจากรายการนี้แน่ๆ
3.ข้อมูลอื่นๆ (ตอบในสไตล์ของตัวละคร)★
สิ่งที่บ่งบอกถึงความเป็นตัวคุณ: ใบหน้าที่ยิ้มตลอดเวลาแต่แฝงด้วยความเศร้า
คติประจำตัว: ปีกในแต่ละคน มีไว้ให้โบยบินไปในที่ๆต้องการ หากบินไปได้สำเร็จ นั่นคือจุดเริ่มต้นของชีวิตใหม่
หากได้เป็นนักล่าสมบัติสิ่งแรกที่จะทำคือ?: ผมคงไม่ทำอะไรนอกจากยิ้มให้ตัวเองแล้วก็ดีใจล่ะครับ ^ ^~
สเปคของ ชาย / หญิง ในฝัน?: อ่า ผมชอบผู้หญิงหุ่นสูงโปร่ง และที่สำคัญต้องเป็นคนที่มีความเป็นตัวของตัวเอง มีความคิดที่แตกต่างแปลกแยกออกไปไม่ตามใคร เมื่อผมได้อยู่ใกล้ๆ…เหมือนทุกปัญหาที่ผมประสบถูกทิ้งหายไป และเชื่อมั่นพร้อมที่จะดูแลเธอไม่ว่าตัวเองจะเป็นยังไงก็ตาม …ผมมาพล่ามอะไรยาวๆเนี่ย
คิดอย่างไรกับคำว่า “สมบัติและความรัก” ?: การได้มาซึ่งสมบัติคือการได้มาซึ่งความรัก ซึ่งระหว่างหนทางที่ตามหาสมบัติที่ล้ำค่านั้นต้องเรียนรู้ที่จะมอบความรักให้กับคนอื่นมากกว่าจะใช้ความเห็นแก่ตัวเพื่อตนเอง เอ่อ…ผมมาพล่ามอะไรอีกแล้ว
คุณจะเลือก? คนที่คุณรัก / คนที่รักคุณ / คนที่รวย : คนที่ผมพร้อมจะอยู่ด้วยคือคนที่ผมรักครับ ^ ^
หากชนะการแข่งขัน คุณจะนำสมบัติมาแบ่งให้เขาหรือเธอหรือไม่ ?: มีเหตุผลอะไรที่จะไม่แบ่งให้ล่ะครับ? ^ ^
ถ้าแมลงสาบคือสมบัติ คุณคิดว่า? : คงติด 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลก =_=
สมมุติคุณชนะ เราดันชิ่งไม่ให้สมบัติคุณจะ? : ให้เดาคงมีคนตามจองล้างจองผลาญคุณเพียบเลยล่ะ แต่ผมอยู่เฉยๆดีกว่า ^ ^”
คุณอยากจะบอกกับMcเอมพ์ตี้ว่า?: อ่า ชุดเมดของคุณสีแสบตาดีจัง ^^
4.สำหรับผู้ยื่นใบสมัคร★
1.ชื่อเล่น: แบมบิน่า
2.อายุ: 13 สวยได้ที่
3.My.iD : my.dek-d.com/happygal
4.E-Mail : Bamjung-lovely@hotmail.com
5.อ่านกติกาแล้วใช่ไหมคะ?: เรียบร้อย
6.ปรางขออนุญาตนำตัวละครของคุณไปเขียนต่อนะคะ: ยำให้เละจ้ะเบบี๋
7.เปิดโหวตเมื่อไหร่ พาเพื่อนมาโหวตกันเยอะๆนะคะ: พามายกซอยเถิดเทิง
8.ขอบคุณที่มีส่วนร่วมในนิยายเรื่องนี้นะคะ: คิดค่าตัวละครแพงนะคะ
__________________________________________________________________________________________
laure island
ความคิดเห็น