คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : คำสัญญา...จะรักกันตลอดไป : เมื่อ5ปีก่อน
โรละรแห่หรึ่เมื่อ5ปี่อน
มีเ็ผู้หินหนึ่เ้นบัลเล่อย่าอ่อน้อยแล้วมีผู้ายนหนึ่แอบูอยู่เาับไม้เอาไว้แล้วเผลอทำไม้หล่นามือ เพล้!เ็ผู้หิหันมามอเ็ผู้ายรีบหลบหลัำแพทันทีเธอเ้น่อแล้วเ็ผู้ายนนั้น็นั่วารูปอเธอแล้วเ็ผู้ายอีน็ไปแย่รูปที่เาวามาเาวิ่ามแ่รูปโนโยนทิ้เ็ผู้หินนั้นมอเธอแอบหยิบมันึ้นมาูเธอยิ้มออมาไ้เ็ผู้าย2นเล่นันไปเผลอนแันแรูเ้ามาเห็นหยิบเสแันึ้นมา
“ใรเป็นนทำบอมาะีๆ”รูถือไม้เรียวรอเ็ผู้ายทุนี้ไปที่เ็ผู้หินนั้น
“เธอทำหรออฮยอนรู้ไหมว่าแันนี้สำัแ่ไหน”อฮยอนส่ายหน้าแล้วร้อไห้ออมาเ็ผู้ายที่วารูปเธอยมือึ้นมา
“ผมทำเอรับเธอไม่เี่ยว”รูหันไปมอพร้อมับอฮยอน
“เธอเอหรอฮันยอถาาเึ้น”รูเอาไว้เรียวฟาลที่าอฮันยออฮยอนแอบูอยู่
“อบในะ”เธอพูเบาๆหลัานั้นทั้2น็เป็นเพื่อนรัันเธอเินไปเที่ยว้วยัน
“อเธอเ้นให้พีู่หน่อยสิ”ฮันยอบอเธอเริ่มเ้นบัลเล่แล้ว็มีเ็ผู้ายัวสูเินเ้ามา
“เ้นอะไรอเธอน่ะ..เราไปเล่นอย่าอื่นไม่ีว่าหรอ”เามออย่าเหยียหยามสลับระหว่าอฮยอนับฮันยอฮันยอยหยิบ้อนหินึ้นมาแล้ววิ่ไปับเ็ผู้ายนั้น
“อฮยอนทำอะไรอยู่ามมาสิ”ฮันยอเรียเธอยิ้มแล้ววิ่ามมา3นับมือันและเป็นเพื่อนันั้แ่นั้นมา
“นายื่ออะไรน่ะันื่ออฮยอนนนี้ื่อฮันยอ”อฮยอนถามแล้วี้ัวเอับฮันยอ
“ันื่อเยอานี้เรา3นเป็นเพื่อนรัันนะ”
2ปี่อมาที่ห้าสรรพสิน้า
3นออันมาเที่ยวเยอเหลือบไปเห็นสร้อยเส้นหนึ่เาหยิบึ้นมาูแล้วใ้มือวัเรียฮันยอ
“นายว่าอันไหนสวย”เยอถามฮันยอหยิบสร้อยเส้นหนึ่ึ้นมาเยอหยิบ2เส้นแล้ววิ่ไปหาอฮยอน
“อเธอว่าอันไหนสวย”เาูสร้อยึ้นมาเธอหันไปมอฮันยอเธอี้อันที่เยอเลือ
“เห็นไหม55ันนะอีแล้ว”เยออวฮันยอฮันยอยิ้มแ่วามริเารู้สึเศร้า
ที่โรละร
ทุน้อมละรที่ะแสอี3วันอฮยอนเ้นฮันยอเป็นพระเอแล้วฟันาบับเยอเาเอาาบปลอมแทไปที่เยอแล้วเินรำอับอฮยอนเยอล้มลไปเยอหลับาปี๋อฮยอนใแล้วไปเย่าัวเยอ
“เยอๆๆเป็นอะไรนะ”ฮันยอนั่ลมาูอย่าเป็นห่วเยอลืมาแล้วหัวเราะฮันยอีทีหนึ่
“พอเลย..มา้อมมา”3นเินไปแล้ว็มีนหนึ่มาผลัเยอ
“แน่ะลไปาเวทีไ้แล้วแเป็นัวสำรอันมาแล้วไป”ฮันยอะเอาเรื่อแ่อฮยอนห้ามเอาไว้รูที่สอนเ้ามาบหน้าผู้ายนนั้น
“อย่ามามีเรื่อที่นี่ไปเลยันไล่แออั้นานแล้วลับมาอีทำไม”ผู้ายนนั้นโรธมา้อนีวอน่อนลาเวทีไปอฮยอนมออย่าลัวๆ
พอถึวันแสผู้ายนนั้นแอบไปเปลี่ยนใบมีที่ใ้ในารแสามีปลอมเป็นอริอฮยอนเินออมาาห้อแ่ัวเธอเห็นผู้ายนนั้นเธอมออย่าสสัย
“เามาทำไมนะ”
ในห้อแ่ัว
อฮยอนแ่หน้าัวเอเธอมอัวเอในระแล้วถอนหายใเธอหยิบสร้อยที่เยอื้อให้ออมาเธอำเอาไว้แล้วหยิบรูปที่ฮันยอเยวารูปเธอเธอยัเ็บมันไว้เธอทำหน้าเศร้าแล้วเวลาแส็มาถึ
ทุนแสอย่าเ็มที่พอถึอนที่ฮันยอเอามีไปแทเยอเาาโแล้วล้มลไปอฮยอนเห็นผู้ายนนั้นยิ้มอย่าสะใเธอแส่อนัแสอีนเห็นว่าลิอไหลออมา
“เฮ้ยเยอเป็นอะไรอ่ะ”ฮันยอับอฮยอนรีบหันมาูรูี้หน้าฮันยอ
“แะ่าเยอรึไ…”ฮันยอทรุลับพื้นเยอ้อนฮันยอำรววิ่มาูอฮยอนรีบเ้าไปหาฮันยอ
“พี่ฮันรีบหนีเถอะ่ะเร็ว”อฮยอนพยุฮันยอึ้นมาแล้ววิ่ออไปเธอเห็นสายาอผู้ายนนั้นที่ยิ้มอย่าสะใ
“ีวอนันไม่ไ้ั้ใ..ีวอน”ฮันยอพูแ่ีวอนมอมา้วยสายาที่โรธแ้นอฮยอนรีบเอาฮันยอหลบไปเธอรีบพาฮันยอวิ่มาเรื่อยๆเธอมาที่บ้านอฮันยอ
“พี่นั่รนี้่อนนะะ”เธอวาฮันยอลบนเ้าอี้เธอเ็บเสื้อผ้าอฮันยอแล้วพยุเาหนีไป
วัน่อมา
อฮยอนนึเธอเรื่อที่เิึ้นเธอเห็นสายาอผู้ายนนั้นเธอเรียมาเธอหยิบรูปที่ฮันยอวาึ้นมาแล้วน้ำาไหลออมาเธอนึถึอนที่ฮันยอโนีแทนเธอเธอหันไปมอฮันยอที่นอนป่วยอยู่บนเียเธอเผลอหลับไปฮันยอเินเ้ามาในห้อเาไปื้ออาหารมาเาเทน้ำาใส่แ้วให้อฮยอนเธอลุึ้นมาาเีย
“พี่ฮันพี่ไปไหนมาะพี่ยัไม่หายีเลยนะ”ฮันยอยิ้มแห้ๆ
“พี่เห็นอนอนอยู่น่ะเลยไม่ล้าปลุพี่ื้ออาหารมา้วยมาินา่อนสิ”เาเอาน้ำายื่นให้อฮยอนเธอนั่ลบนเ้าอี้
“พี่ิน่อนสิะ”ฮันยอยิ้มแล้วินาเ้าไปมันร้อนลวปาเ้าเาหัวเราะอฮยอนหัวเราะออมาแ่เธอรู้ว่าฮันยอฟื้นยิ้มเาไม่ไ้มีวามสุเลย
ทา้านเยอเานอนให้น้ำเลืออยู่ที่รพ.เาลุึ้นาเียแล้วนึเหุารวันนั้น
“ฮันยอันนึว่าแเป็นเพื่อนที่ีที่สุแม้แ่อ็เ้า้าแ..”เยอถอสายน้ำเลือออแล้ววิ่ออมาเรื่อยๆโยไม่รู้ว่าผู้ายที่ทำร้ายเาแอบามมา้วย
ทา้านอฮยอนับฮันยอ่วยันทำับ้าวเธอพยายามทำให้ฮันยอหัวเราะฮันยอเอ็พยายามทำให้เธอหัวเราะเ่นนัเาลบเลื่อนวามรู้สึอนเอไม่อยาให้อฮยอนเป็นห่วแ่อฮยอน็ูออฮันยอออมา่อไฟอฮยอนทำอาหารเสร็
“ว้าวน่าินัเลยมาินันีว่า”ฮันยอยิ้มแล้วมานั่ินอฮยอนยื่นะเียบให้ฮันยอฟืนยิ้ม่อไปไม่ไหวหน้าเาเศร้าลอฮยอน็เศร้าลไป้วยฮันยอพยายามหัวเราะ่อ
“นี่..ิน..ินสิ..หืมอร่อยมาเลยนะอ”เายั้าวใส่ปาัวเอไม่หยุน้ำาเาไหลออมาอฮยอน้มหน้านิ่ฮันยอเห็นท่าไม่สู้ี
“อินสิ..อ่ะเร็วสิอร่อยมาเลย”เาั้าวยื่นให้ออฮยอนฝืนยิ้มเธอำลัะินแล้วเยอ็เินเ้ามาอฮยอนใฮันยอึหันไปู
“เย..เยอ”อฮยอนลุึ้นยืนฮันยอลุึ้นอฮยอนเินเ้าไปหาเยอเาปัอฮยอนออแล้วระาอเสื้อฮันยอึ้นมา
“แทำแบบนี้ทำไม..ันนึว่าแเป็นเพื่อนันแแย่อไปาันแล้วยัมาทำร้ายันอีไอเพื่อนเลว”
“ันไม่ไ้ทำ..เย้ันไม่ไ้ทำริๆ”เยอไม่สนใฮันยอน้ำาไหลออมาเาลไปบนหน้าอฮันยออฮยอนร้อไห้ออมาฮันลอเหลือบไปเห็นนที่ทำร้ายเยอถือปืนึ้นมายิ
“เยอระวั..”ฮันยอหันมาบัระสุนลที่ลาหลัเาเยอใอฮยอนรีบวิ่มา
“พี่ฮัน!...พี่อย่าเป็นอะไรนะฮือๆ”เธออฮันยอไว้แน่นเยฮหันไปหาไอ้นที่มันทำร้ายฮันยอ
“ไอ้เลว!..”เยอวิ่เ้าไปหาผู้ายนนั้น่อยอย่ารุนแรทำให้ปืนามือเา่อยไม่ยั้อฮยอนร้อไห้ไม่หยุเยอลไปไม่หยุผู้ายนนั้นว้าไม้มาีหัวเยฮฮันยอเอื้อมมือไปหยิบปืนแล้วยิผู้ายนนั้นที่ำลัะเอาไม้มาฟาเยอเยออึ้แล้วรีบวิ่ไปหาฮันยอ
“พี่ฮัน...”อฮยอนอฮันยอ
“ฮันแอย่าเป็นอะไรนะันอโทษ”ฮันยอยิ้มแล้วหลับไป
“ฮัน...ไม่...”เยฮะโนัน้ำาไหลออมาอฮยอนร้อไห้
“พี่ไปเถอะ่ะอไม่อยาเห็นหน้าพี่อะพาพี่ฮันไปรพ.เอ”อฮยอนพยุฮันยอไปเยอนั่ร้อไห้
“ฮันัน..ันอโทษ”เยอน้ำาไหล
3ปี่อมา
“นี่ยัยยูนเธอน่ะเลิวผู้ายเป็นานอิเรแล้วมาร้อเพลับันที่บ้านเหอะนะ”อฮยอนบอ
“็ันเบื่อร้อเพลแล้วนี่”
“ั้นเล่นเปียนโน็ไ้..เธอนะบผู้ายมายัไม่เอีบ้ารึไ”
“ไม่เอาพอเลยอฮยอน..หาะีแบบพี่ฮันอเธอน่ะมันยานะวามริมัน็มีน่ะ..”ยูนาถอนหายใ
“เอาเหอะๆันไม่วนแแล้วโทรไปวนยูริีว่า”อฮยอนัสายไป
“ยูริแมาร้อเพลับันพรุ่นี้หน่อยสิ”
“ไม่เอาอ่ะันะไประเวนหาอินับูยอ”
“เออันรู้อยู่แล้วล่ะ..โอยทำไมมีเพื่อนพึ่ไม่ไ้สัน”อฮยอนไปนั่ที่เปียนโนแล้วเล่นมัน
“ยัไม่นอนอีหรออ..”
“่ะแม่แทอเบื่อไม่มีอะไรทำ..”อฮยอนหน้ามุ่ย
“แม่เป็นเพื่อนให้เอาไหม”แทยอนถาม
"แม่แ่แล้วอ่ะไม่เ้าใอหรอ"อฮยอนทำหน้าเ็
"้าแม่มันแ่แล้วนี่เี๋ยวอะไร็เพื่อนับเเฟนนะ"แทยอนอน
"เบื่ออ่ะโทรหาพี่ฮันีว่า"
"บเล่นๆไ้นะแ่อย่าริัลู็รู้ว่าปู่เาไม่อบ"อฮยอนเบื่อมา
"พอเหอะอเบื่อพูอยู่ไ้แม่ออไปเลย"อฮยอนไล่แทยอนส่ายหน้าแล้วออมา
"เี๋ยวลู็ไม่เหาแล้วแม่ะหาเพื่อนให้ลูเอ"
อฮยอน่อสายถึฮันยอ
"พี่ฮันอเบื่ออ่ะไม่มีอะไรทำไอพวนั้นมัน็ี้เียิถึพี่ฮันั"เธออ้อนแบบเ็ๆ
"อ็มาที่โรเรียนสิทุนเามาันนะะไ้เอเพื่อนับพี่้วย"
"ริสิทำไมอไม่ินะอบุมานะะพรุ่นี้เอัน"เธอวาสาย
"ันะทำให้พ่อแม่ับปู่รับพี่ฮันให้ไ้"เธอมั่นใแล้วนอนไปเธอื่นแล้วรู้สึมีลมอุ่นๆอยู่ที่หน้าเธอลืมาึ้นมาเธอใมาเธอเอผู้ายนหนึ่ยืนอยู่
"นายเป็นใรอ่ะเ้ามาๆไ้ยัไ"เธอมอผู้ายัวสูที่อยู่้าหน้า
"แม่เธอให้ันมาามไปิน้าว"เธอมอเาแบบไม่เื่อ
"แม่ันสอนว่าห้ามไปไหนับนแปลหน้า"
"ถ้าเธอเื่อฟัแม่นานี้็ลไปับัน"
"แล้วถ้าันไม่ไปล่ะ"เธอวนเายื่นหน้ามาใล้ๆเธอ
"แน่ในะ"เธอถามหน้าเาใล้เธอมาเารีบิ่
"เออไปอาบน้ำ่อน"เธอลุไปเาำไม่ถึ2นาทีเธอ็ออมา
"นี่เธออาบน้ำหรอมอน้ำ"เามอเธออย่ารัเีย
"ปิัน็อาบแบบนี้อย่าพูมาหิว้าวแล้ว"เธอเินลมา้าล่า
"อมาแล้วหรอเป็นไปลุยาไหมยู"อีทึถาม
"ไม่หรอรับ"เายิ้มแล้วไปนั่้าๆอฮยอนเธอมอหน้าเา
"ีแล้วทำวามรู้ัันไว้ะไ้สนิทัน"
"ปู่แ่อไม่อยาสนิทอ่ะสนิทับไอ้หื่นนี่เนี่ยนะแล้วะใ้ให้ไปปลุอทำไม"เธอมออย่าสสัย
ความคิดเห็น