คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : รอยรัก...แรงแค้น Love lodged strong force : รู้สึกผิด+รักแท้
ที่ายหา
“อะินอะไรไหม”ยูฮยอนถามแล้วยื่นเมนูมาให้เธอ
“มันหวาน.....”
“-_-”
“เธอมีอะไรที่ีว่านี้ไหมอฮยอน”เสสิ้า้อน
“ั้น.....ยูสั่ให้หน่อย”อฮยอนยื่นเมนูให้
“ั้นเอามันหวานมาเถอะรับถ้าอไม่ไ้ินเสียใแย่...”
“0.0...อบใมานะ”อฮยอนยิ้มหน้าแป้น
“ามใแบบนี้เี๋ยวอ็เยัวหรอ”อมินแว
“นี่เลิเถียันไ้แล้วันๆหิว้าววว”
“่ะ...สั่เลย”อมินยื่นเมนูให้ันนี่
“-_-..ไหนบอว่าเี๋ยวเยัวไ!”ทุนพูพร้อมัน
“- -**”
เมื่อทุนทนอาหารเสร็.....
อฮยอนลมาเินริมทะเลเธอหยิบิ่ไม้มาอันนึ
“사랑해......”
“เียน่อสิ”ยูฮยอนเินมาใล้ๆเธอ
“ันรัทะเล”อฮยอนเียนลไป
“- -”
อฮยอนเินามายหาไปเรื่อยๆ
“อ....ันีในะในที่สุเธอ็ยอมรับัน”ยูฮยอนับมืออฮยอน
“นายรัันริๆรึเปล่าน่ะ”อฮยอน้อหน้าเา
“ันรัเธอมานสามารถแลไ้ทุอย่า”อฮยอนอมยิ้ม
“แล้วเธอล่ะ...”
“.....”เมื่อไม่ไ้ยินำอบยูฮยอน็เ้าใเธอลำบาใมา
“ถ้าเธอลำบาใมา....”
“빠를 사랑해” อฮยอนวิ่หนีไป เหลือแ่รอยยิ้มบนหน้ายูฮยอน
“อมานี่สิ”เสสิ้าูอฮยอนมา
“ทำไมหรอ”
“มาเล่นเมส์ันเมส์ยืนบนห่วยา”
“แ่ว่า....”
“เอาน่าเธอยืนห่วเียวับยูแ่นี้็หายห่วแล้ว”
“แ่เป็นู่หรอ”ยูฮยอนถาม
“อื้มเอาล่ะเริ่มไ้” อฮยอนมอลไปในน้ำเธอเริ่มหน้าี
“อ..เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ”ยูฮยอนเห็นวามผิปิออฮยอน
“ือัน...ัน...อ้าย!!!...”อฮยอนลไปในน้ำ
“อ!!!”ทุนใ อฮยอนพยายามะเียะายึ้นมาแ่็ไม่สำเร็
อมินมอหน้ายูฮยอน
“เิอะไรึ้นน่ะ”ยูฮยอนำลัอึ้
“รีบลไป่วยอสิอว่ายน้ำไม่เป็น”ยูฮยอนใมาเาระโลไป่วยอฮยอนึ้นมา
เาปั๊มหัวใเธอ
“แฮะๆ”อฮยอนฟื้นึ้นมา
“เฮ่อ...่อยยัั่วทำไมเธอไม่บอันว่าว่ายน้ำไม่เป็น”ยูฮยอนุเธอ
“็ันพยายามะบอแล้วนี่ไม่มีใรฟัันเลย”
“อันอโทษนะที่ทำให้แ...”เสสิ้าน้ำาไหลออมา
“ไม่เอาน่าสิันไม่ไ้ิอะไรแล้วเอาเถอะเราลับบ้านันนะันหมสนุแล้วล่ะ”
ที่บ้านพั
“แฮะๆๆ”ยูฮยอนไออมาไม่หยุ
“ี้เป็นอะไรมาไหม”ันนี่เอามือไปแะหน้าผาน้อัวเอ
“เป็นไ้อ่ะายแล้ว”ยูฮยอนนอนมอยู่บนเีย
“ันว่าเอาไปส่รพ.เหอะเี๋ยวเป็นปอบวมะแย่นะ”แฮับอมินพยุยูฮยอนออไป
ที่รพ.
“ยูเป็นไบ้าะหมอ”อฮยอนถามอย่าเป็นห่ว
“เาเป็นปอบวมน่ะรับ้ออยู่รพ.สสัยเออาาศเย็นมาีแล้วนะรับถ้าไม่รีบมารพ.อาะเป็นหนัว่านี้นอนพัไม่ี่วัน็น่าะหายนะรับ”
“เพราะันใ่ไหม”อฮยอนน้ำาไหลออมา
“ไม่หรอี้เป็นนไม่่อยแ็แรอยู่แล้วน่ะเพราะพวเรา็ว่ายน้ำไม่แ็ถ้าเาไม่่วยเธอเธอไม่รอ”ันนี่ปลอบ
“ถ้าันไม่เล่นไม่เิเรื่อันอโทษ....”อฮยอนเินเ้าไปในห้อพัอยูฮยอน
“อแำไม่เป็นอะไรใ่ไหม”เสสิ้าถามอย่าเป็นห่ว
“ันออยู่ับเาามลำพันะ”
“ถ้ามีอะไร็เรียันนะันอยู่้านอ”ภายในห้อมีแ่วามเียบ
“ถ้าันะไป ันะไปอยู่ใล้ๆเธอีไหม แล้วเธอะิยัไนะ แ่นี้ัน็หัวใัน็สลายแล้ว ถ้าเธอะทิ้ เธอะเลือทิ้ันไหม ันะยอมให้เธอาไปไ้อย่าไร ันเฝ้าแ่รุ่นิอยู่เรื่อยมา เหุผลือ ันมันโ่ ที่เฝ้าแ่อยมอูเธอาที่ไลๆ เป็นเพราะบาทีันัวลว่าหัวใุะเปลี่ยนวามรู้สึอันไป และ ลายมาเป็นวามบาหมาระหว่าเรา เหุผลือ ันนั้นโ่ริๆ ที่ไม่สามารถพูว่า "ันรัเธอ" เป็นเพราะบาทีันลัวที่ะเ็บปวและวามเศร้าาวันที่ผิหวัหลัาารสูเสีย ถ้าเธอะมา เธอะเลือมาหาันไหม ันวรทำอย่าไร ันิไม่ออเลยริๆ เหุผลือ ันนั้นโ่ ที่ไม่สามารถพูว่า "ันรัเธอ" เป็นเพราะบาทีันลัววามเ็บปวและวามเศร้าาวันที่ผิหวัหลัาารสูเสีย.....
ันอโทษันมันสร้าแ่ปัหาและวามเือร้อนมาให้ืืิันะไม่มาวนหัวในายอี...นาย้อมีวามสุนะถ้าไม่มีันแล้วนายะ้อมีวามสุในทุๆวัน” เธอเียนใส่ระาษแล้วใส่ไว้ในแ้ว
อฮยอนเินออาห้อนั้นมาน้ำาไหลไม่าสาย
เธอลับมาที่บ้านพั
เธอ่อยๆเ็บอเธอเรียมัวที่ะไปั้แ่แรแล้วเธอึไม่้อเ็บอะไรมาเธอลาระเป๋าออมาาบ้านแล้ว
“ลา่อนวามสุ ลา่อนวามรัันะ้อเผิับวามลำบา้วยัวเอแล้ว...พี่ะันรัพี่นะ...็อแ้อูแลยัยสิให้ันนะันฝาวามหวัไว้ับนายแล้ว” อฮยอนลาระเป๋าออมา
“อนนี้ันเินไปในถนนที่ไม่รู้ัันยัเิน่อมาเรื่อยๆันอโทษในสิ่ที่ผิพลามันไม่สามารถแ้ไอะไรไ้แล้ว”
อฮยอนนั่พัที่สวนสาธารแห่หนึ่เธอเผลอหลับไป
ที่รพ.
ยูฮยอน่อยๆลืมาึ้นมาเาเห็นภาพอฮยอนที่น้ำาไหลอยู่
“โอย...าฝาให่แล้ว...แล้วนี่อหายไปไหนนะ..”เาเห็นหมายอยู่ในแ้วเาหยิบมันึ้นมาอ่าน....
“อ....”ันนี่เปิประูเ้ามา
“ออยู่ในนี้รึเปล่าน่ะ”
“เปล่านี่ทำไมหรอพี่ัน”
“้าวออถูเ็บเรียบเราัเอหมายพวนี้อี”อมินทรุลนั่ที่โฟา
“ใเย็นๆน่าออาะแ่...”
“อเียนหมายลาให้ผม”ยูฮยอนยื่นหมายให้ันนี่
“ทำไมเป็นแบบนี้นะ”เสสิ้าเอามือมาปิหน้าัวเอ
“พวเราไม่เยถือโทษโรธเาเลย”แฮ็เรียไม่แพ้ัน
“เพราะเป็นแบบนี้อฮยอนเลยรู้สึผิน่ะสิ”ยูฮยอนำหมายอยู่
“เธอเรียมัวมานานแล้วเธอถึไ้เอาอมาเยอะแบบนั้น”เสสิ้าเ็น้ำาออแ่มัน็ยัไหลอยู่
“เธออยาให้พวเราเ็บวามทรำที่ีเอาไว้สำหรับเธอน่ะ”แฮบไหล่เสสิ้า
“ันอยู่ไำม่ไ้ถ้าไม่มีอ...”ยูฮยอนเอามือมาปิหน้าัวเอ
“ี้ใเย็นๆนะันเื่อว่าถ้าพวเราออามหาอยัไ็้อเอ”ันนี่ปลอบน้อ
“ผมะ้อไปหาออนนี้ออาะยัไปไม่ไล”ยูฮยอนลุึ้น
“แ่แยัไม่หายีนะ”แฮห้าม
“ันอยู่นิ่ไม่ไ้หรออาไปแบบนี้ันทนไม่ไ้”
“พวเรา็ทนไม่ันแ่ว่าถ้านายออไปแบบนี้...”
“ันอยาให้พวเรา่วยันออามหาอนะ....อเป็นนเียวที่ันรัถ้าันไม่ไ้อลัับไปัน้อ.......”
“ทำไมหรอ”อมินมอหน้ายูฮยอน
“เอาเหอะั้นามใแันะไปทำเรื่อออารพ.ให้แแ็ไปเปลี่ยนเสื้อะะไ้ามหาอัน”ันนี่หมปัาับวามื้ออน้อ
“ันนับถือนายริๆนายรัอมาสินะ”แฮมอหน้ายูฮยอน
อัพแล้วนะมีหลายิว่าอะ่าัวายฮ่าๆเอาใ่วยยูให้พบอนะเม้นทะลุ100แล้วีใัแล้วเิอะไรับยูนะิาม่อไปนะะ
ความคิดเห็น