ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    สะสมคำศัพท์

    ลำดับตอนที่ #43 : [คำไวพจน์] ไฟ, เปลวไฟ

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.ย. 54


     
    กูณฑ์น. ไฟ, หลุมไฟ, หม้อไฟ. (ส.).

    กุณฑ์น. ไฟ เช่น เกิดกุณฑ์วุ่นวายทั้งเวียงชัย. (อิเหนา). (ส.).

    กะหมอก[-หฺมอก] น. ไฟ. (ดิกชนารีไทย).

    ชาลา ๑น. ความรุ่งเรือง, เปลวไฟ, โคมไฟ, แสงสว่าง. (ส. ชฺวาลา).

    ฑาหก[ทาหก] น. ผู้เผา; ไฟ. (ป.).

    ฑาหะ[ทาหะ] (แบบ) น. ความร้อน, ไฟ. (ป.).

    เดโชน. อํานาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

    เดช, เดชะ[เดด] (แบบ) น. อํานาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

    ตโมไพรีน. ไฟ. (ส. ตโมไพรี ว่า ศัตรูของความมืด).

    เตช, เตโช(แบบ) น. เดช, เดโช, อํานาจ, ความร้อน, ไฟ. (ป., ส.).

    ทีป, ทีปะ[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).

    ธุมเกตุ[ทุมะเกด] น. ไฟ, ดาวหาง, ดาวตก, สิ่งที่เป็นหมอกเป็นควันเกิดขึ้น
    ในอากาศผิดธรรมดา มีรูปคล้ายธงเป็นต้น. (ป., ส. ธูมเกตุ).

    ปาวกะ[-วะกะ] (แบบ) น. ไฟ. (ป., ส.).

    เพลิงกัลป์น. ไฟกัลป์.

    เพลิงฟ้าน.ไฟที่ใช้แว่นส่องจุดด้วยแสงแดด.

    เพลิง[เพฺลิง] น. ไฟ เช่น เพลิงไหม้บ้าน ดับเพลิง. (ข. เภฺลิง).

    ไฟบรรลัยกัลป์, ไฟประลัยกัลป์น. ไฟกัลป์.

    ไฟกัลป์น. ไฟล้างโลกเมื่อสิ้นกัป, ไฟบรรลัยกัลป์ หรือ ไฟประลัยกัลป์ ก็ว่า.

    ศิขาน. จุก; หงอน; เปลวไฟ. (ส.; ป. สิข).

    สิขานลน. เปลวไฟ. (ป.).

    สิขาน. เปลวไฟ; ยอด, ปลาย. (ป.; ส. ศิขา).

    สิขีน. เปลวไฟ; นกยูง; พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง.
    (ป.; ส. ศิขินฺ).

    อัคนิคณะน. เปลวไฟ. (ส.).

    อัจจิน. เปลวไฟ, แสงไฟ. (ป.).

    อนล[อะนน] น. ไฟ; พระอัคนี. (ส.).

    อัคนิรุทร[รุด] น. ไฟร้ายกาจ, เพลิงกาฬ.

    อัจจิมาน. ไฟ. ว. มีแสง, สว่าง, รุ่งเรือง. (ป.).

    อัคคิ, อัคคี[อักคิ, อักคี] น. ไฟ. (ป. อคฺคิ; ส. อคฺนิ)

    อัคนิ, อัคนี[อักนิ, อักคะนิ, อักนี, อักคะนี] น. ไฟ; ชื่อเทพแห่งไฟ. (ส. อคฺนิ;
    ป. อคฺคิ).

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×