ลำดับตอนที่ #42
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : [คำไวพจน์] ลม, พายุ
| กาฬวาต | [กานละ-] น. ลมพายุใหญ่อย่างหนึ่ง เช่น ด้วยกําลังกาฬวาต |
| โบกเบียน. |
| ขยล | [ขะหฺยน] น. ลม. (ข. ขฺยล่). |
| จักรวาต | [-วาด] น. ลมบ้าหมู (ลมหมุน). (ส.). |
| จัณฑวาตา | (แบบ) น. ลมร้าย เช่น จัณฑวาตารําพายพาน. (สมุทรโฆษ). |
| ปาดหาว | น. ลมที่พาใบเรือตลบขึ้นปลายเสา |
| พาต | น. ลม. (ป., ส. วาต). |
| เพชรหึง ๑ | [เพ็ดชะ] น. ลมพายุใหญ่. |
| พายุ | น. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม). |
| มาลุต | [-ลุด] น. ลม. (ป.; ส. มารุต). |
| มารุต | น. ลม. ว. เกี่ยวแก่ลม, เนื่องจากลม. (ส.; ป. มารุต, มาลุต). |
| ยุคันตวาต | [ยุคันตะ] น. ลมในที่สุดยุค หมายความว่า ลมที่มาทําลาย |
| โลกเมื่อสิ้นยุค. (ป.). |
| ลมชาย | น. ลมโชย. |
| ลมตึง | น. ลมกระโชกแรง. |
| วาต, วาตะ | [วาตะ] น. ลม. (ป., ส.) |
| วายะ, วาโย | น. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ) |
| วายุ | น. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ). |
| สมีระ | [สะมี] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ). |
| สลาตัน | [สะหฺลา] น. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศ |
| ตะวันออกเฉียงเหนือในปลายฤดูฝนว่า ลมสลาตัน, เรียกลม | |
| พายุที่มีกําลังแรงจัดทุกชนิด เช่น ไต้ฝุ่น ไซโคลน ว่า ลมสลาตัน, | |
| โดยปริยายใช้เป็นความเปรียบเทียบหมายถึงอาการที่ไป มา | |
| หรือเกิดขึ้นรวดเร็วอย่างลมสลาตัน เช่น เวลาเขาโกรธอย่าง | |
| กับลมสลาตัน. (เทียบ ม. selatan ว่า ลมใต้). |
| หัวด้วน ๑ | น. เรียกลมพายุที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนแล้วหายไปว่า |
| ลมหัวด้วน. |
| อนิละ, อนิล | [อะนิละ] น. ลม. (ป., ส.). |
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น